I love the way you linger

Onderwerp: I love the way you linger di dec 20, 2016 1:13 pm

_{In stilte genoot Laxus van het warme water dat over zijn lichaam heen gleed. Zijn gedachten waren gleden af naar al die keren dat hij niet alleen onder de douche had gestaan. Een grijns gleed langs zijn lippen terwijl hij zijn ogen gesloten hield. Eugene, Blaine, Loras, Simon en Mick. Laxus had hen allemaal om zijn vinger kunnen winden. Hij had stuk voor stuk een relatie te niet gedaan om vervolgens een simpele one night stand te hebben. Je zou denken dat hij zich schuldig zou voelen, dat hij op een gegeven moment toch gevoelens voor iemand zou moeten hebben gecreëerd, maar dat had hij niet. De les die hij op jongere leeftijd had geleerd, had hij verandert naarmate hij ouder werd. Het veranderde van ‘vermoord zonder sympathie’ naar ‘heb geen sympathie’. Ondanks dat kon Laxus zich gemakkelijk voordoen als een jongeman die een moeilijk verleden had gehad en veel sympathie had voor zijn medemens. Als een jongeman die oprecht om anderen gaf en het beste met iedereen voorhad. Zo was hij min of meer hier beland. Hij had nog geen kamer toegewezen gekregen, maar had gedacht dat het vast geen kwaad kon om alvast een douche te nemen. Hij was benieuwd naar de Peculiars die hier rondliepen. Wellicht zou er een nieuwe kandidaat tussen zitten.
De grijns sierde nog altijd zijn lippen, maar nu opende hij zijn goudkleurige ogen. Hij draaide de kraan dicht en schudde zijn hoofd eens. Hij deed een greep naar een handdoek en begon zichzelf vervolgens af te drogen. Zodra hij eenmaal droog was, stapte hij de douche uit en begon hij zijn kleren weer aan te trekken. Hij trok zijn ondergoed en zwarte jeans aan, waarna hij zijn handdoek om zijn hals heen legde en zijn shirt maar liet voor wat het was. Hij pakte zijn overige spullen en wou het douche gedeelte verlaten, maar toen ging de deur voor hem open en verscheen een jongeman in de deuropening. Meteen begon een grijns rond zijn lippen te sieren. ”Well hello there,” begroette Laxus hem.

{OOC: sorry voor het posten van het topic, voordat Laxus was geaccepteerd, hopelijk is het niet heel erg >n< Foei Rose}

Onderwerp: Re: I love the way you linger di dec 20, 2016 2:23 pm

Bijna was het bedtijd. Thomas had de avond op zijn kamer doorgebracht, die hij sinds kort delen moest. Haythel was nergens te bekennen en dus had hij de ruimte benut om wat te relaxen. Hij had gelezen. Kranten weliswaar. Kranten met sportuitslagen. Voornamelijk van de paardenraces. Je zou het niet zeggen, maar hij hield van paarden. Niet enkel en alleen voor het geld. In het verleden had hij ze gehad; renpaarden. Volbloeden. Hij had ze zelf bereden, waarna hij uiteindelijk een deal had gesloten met May. May, een jonge weduwe. May, die een renstal had geërfd en paarden zelf trainde. Hij had het moeten doen destijds, zodat zijn paarden beter zouden presteren en er meer op gewed zou worden. Kort glimlachte hij, kort nadat hij de krant had dichtgevouwen en had weggelegd.
Voordat hij in bed zou kruipen had hij nog twee dingen op het programma staan. Eerst zou hij zijn "medicijn" in nemen om überhaupt in slaap te kunnen komen en daarna zou hij zich begeven naar de douches. Het idee om die te moeten delen beviel hem zeer zeker niet maar het was niet anders. Daarbij had hij wel vaker naakte lichamen mogen bezichtigen. Gewild of niet. En eerlijk gezegd deed dat concept hem ook vrij weinig. Hij hield er alleen niet van compleet kwetsbaar te wezen. Wederom; graag of traag. Thomas verlangde wel naar een schoon gevoel.
Nadat hij zich had ontdaan van zijn colbert en de bijpassende gilet, knoopte hij de eerste paar knoopjes van zijn witte blouse los. Vervolgens haalde hij een klein, blauw flesje uit een lade van zijn kledingkast. Een heel klein lepeltje volgde, die niet groter was dan zijn pink nagel. Daarmee haalde hij een klein, wit hoopje uit het flesje. Met een moeilijke blik keek Thomas ernaar. Het idee dat hij dat kleine beetje drugs, Opium weliswaar, nodig had om in slaap te kunnen komen deed hem schamen. Oh nee, er trots op wezen was hij verre van. Zacht zuchtend snoof hij het beetje op. Oke dan, op naar de douches.
In gedachten verdronken was de man die kant op gelopen. Met zijn vrije hand opende hij de deur, aangezien in zijn andere hand een handdoek zich bevond. Een figuur deed Thomas opkijken. ,,Good evening," begroette hij terug, gepaard met een kort knikje. Zonder echte aandacht te schenken aan de jongeman stapte hij aan hem voorbij. Nog altijd ergens afwezig knoopte hij de blouse geheel los, na de handdoek te hebben neergelegd. Het kledingstuk eindigde naast de handdoek. Een besef kwam plots omhoog zetten. Hij had verder niks meegenomen, en er leek ook niks te staan. Geen shampoo. Geen zeep. ,,Wait," Thomas draaide zich om naar de jongeman. ,,I hate to ask this, but I forgot my shampoo and stuff. Can I borrow some of you?"

Mood: Neutral Tag: Laxus

♦.♦

Onderwerp: Re: I love the way you linger di dec 20, 2016 3:38 pm

_{,,Good evening," werd Laxus begroet met een kort knikje, waarna de jongeman hem ongegeneerd voorbij liep. Laxus kon het niet helpen dat hij daarvan op keek. Hij was toch gewend dat mensen wel even keken naar zijn lichaam. Het was immers niet onaantrekkelijk. Laxus draaide zich een kwartslag en zette zijn rug tegen de muur aan. Hij had het plan gehad om de badkamer te verlaten, maar de jongeman had hem laten vertragen en dreigde hem nu tot een totale stop te zetten. De jongeman greep zijn aandacht. Alsof hij een nieuwe uitdaging was. Een grijns begon opnieuw rond Laxus’ lippen te sieren.
Ongegeneerd nam Laxus de jongeman in zich op terwijl de jongeman zich begon uit te kleden. De jongeman was slank gebouwd, maar leek tegen een stootje te kunnen. De haren van de jongeman waren zo geknipt, alsof ze al een eeuw zo in model zaten. Dat deed Laxus licht bedenkelijk kijken.
Gelijk liet hij die blik varen zodra hij de jongeman hoorde. ,,Wait," De jongeman draaide zich naar Laxus toe. Het moment dat de jongeman zich naar Laxus toe draaide, en Laxus zijn gezicht opnieuw, maar ditmaal goed, kon bekijken, zag Laxus al snel genoeg wie het was. Hij herkende hem van jaren geleden. Thomas Shelby de leider van de Peaky Blinders. Destijds had Laxus eventjes voor hen gewerkt om wat tijd te doden, maar hij was hen niet vergeten. Echter besloot Laxus nog even te wachten met het prijsgeven wie hij was. Het zou Laxus niet verbazen als Thomas hem niet herkende. In tegenstelling tot Thomas, was Laxus dan ook wel wat veranderd van uiterlijk. De tattoo’s, piercings en zelfs zijn haarkleur is allemaal nieuw. Laxus behield zijn gezicht in de plooit. Vragend, en licht onschuldig, keek hij Thomas aan terwijl hij nog altijd tegen de muur aanleunde. ,,I hate to ask this, but I forgot my shampoo and stuff. Can I borrow some of you?" vroeg Thomas hem.
Laxus grijnsde lichtjes. Hij legde zijn overige kleren op de grond neer en liep met zijn douchespullen naar Thomas toe. ”Sure you can borrow some of me,” antwoordde Laxus met een knipoog alsof hij iets anders bedoelde met zijn woorden. Hij hield vervolgens zijn douchespullen op voor Thomas. ”There you go, Tommy Shelby.”}

Onderwerp: Re: I love the way you linger di dec 20, 2016 4:11 pm

Waarom eigenlijk? Waarom was hij nou niet gewoon terug gelopen naar z'n kamer? Dan was deze jongeman allang vertrokken en had hij de douches voor zichzelf gehad. Maar nee, hij had gekozen voor een confrontatie, daarbij de andere partij in deze ruimte houdend. Thomas keek toe hoe de jongeman diens spullen neerlegde, en met de andere producten zijn kant op kwam lopen. Kort glimlachte hij. Meer omdat hij zich bedacht dat dat iets "openlijker" stond dan zijn eeuwige emotieloze blik. Echter stond de knipoog hem op een één of andere manier niet bepaald aan. Alsof er een soort addertje onder gras vandaan zou komen. Het was slechts een gevoel dat hem bekroop, maar er daadwerkelijk wat mee doen kwam niet aan te pas.
Tommy. Over het algemeen was hij niet bekend hier. Iets wat Thomas graag zo wou houden want het was vrij makkelijk. Makkelijk om geheel opnieuw te beginnen, in een modernere tijd. Het feit dat deze jongeman zijn bijnaam kende, moest betekenen dat ze elkaar eerder ontmoet hadden. Terwijl hij de spullen aannam, keek hij de jongen recht aan. Geen seconde weken ze aan de kant. Dat gezicht... Ergens voelde het wast betekend aan. Maar van wat ongeveer? Zijn hersens kraakten. ,,It's Thomas," reageerde hij sereen. Tommy, zo werd hij enkel genoemd binnen de familiekring. Een familie die niet langer meer bestond. ,,And thank you for letting me use these." Doelend op de douchespullen. ,,Shall I bring them to your room after I'm finished?" Oftewel; de jongeman hoefde niet te blijven. Thomas had de situatie al in zijn hoofd geschetst, of dat werkelijk ook zo ging gebeuren was de vraag, want de situatie die hij had bedacht was het ideale. Hij mocht de spullen lenen, de jongen zou vertrekken, en na de douchebeurt zou hij het terug brengen waarna hij weder zou keren naar z'n kamer. Niks geen oude bekenden in het spel. En dat was nu wel het geval. ,,I'm curious about something... You seem to already know me, then who are you?" Wederom keek hij de jongeman aan. ,,Your face seems familiar though."

Mood: Suspicious Tag: Laxus

♦.♦

Onderwerp: Re: I love the way you linger di dec 20, 2016 4:35 pm

_{Zwijgend keken de twee elkaar aan terwijl Thomas de douchespullen aan nam. Hij leek de situatie niet te vertrouwen. En terecht. Laxus wist meer van de jongen en Thomas had dat nog niet door. De jongeman leek hem in ieder geval nog niet te herkennen. ,,It's Thomas," reageerde hij enkel. ”Aaaw,” gaf Laxus als eerste reactie op een betreurende toon. ”But I like calling you Tommy~,” grijnsde Laxus. Hij wist dat die naam herinneringen zal oproepen. Ook hij wist dat enkel degene dichtbij hem hadden gestaan Thomas Tommy had genoemd. Laxus kon het niet helpen om hem te plagen. Destijds had hij hem ook zo genoemd, weliswaar wat ingetogener, maar hij had zich eraan gewaagd.
,,And thank you for letting me use these." vervolgde Thomas. Laxus knikte enkel. ”You will smell like lavendel,” zei Laxus, alsof het hem iets uitmaakt hoe zijn shampoo nog douchegel rook. ,,Shall I bring them to your room after I'm finished?" vroeg Thomas. Laxus grijnsde lichtjes. ”Well I would love to invite you to my room, but Louise hasn’t picked a room for me yet. But I can wait here ‘till you’re finished,” antwoordde Laxus met een knipoog. Zo snel kwam Thomas niet van hem af.
Maar niet enkel Laxus’ vastberadenheid leek de twee bij elkaar te houden. Ook de nieuwsgierigheid kwam nu bij Thomas op spelen. ,,I'm curious about something... You seem to already know me, then who are you?" sprak Thomas. Laxus grijnsde wat meer zodra Thomas interesse toonde. Dit was een goed begin tot iets. ,,Your face seems familiar though." voegde Thomas er aan toe.
Met een grijns boog Laxus zijn gezicht dichter bij die van Thomas. ”Does it?” vroeg hij op een gedempte toon terwijl hun gezegde vrij dichtbij elkaar waren. Echter besloot Laxus nog maar niet te hard van stapel te lopen en nam hij een stap afstand. ”Well I used to work for you, for the Peaky Blinders, to be precisely,” begon Laxus uit te leggen. Hij legde zijn armen over elkaar en grijnsde wat breder. ”Does the name ‘Laxus’ ring any bells?”}

Onderwerp: Re: I love the way you linger di jan 24, 2017 3:07 pm

Tommy. Deze jongen ging er maar over door. Thomas trok een wenkbrauw op. ,,Thomas," reageerde hij mat. Daar moest het bij blijven toch? Niks geen Tommy hier. Niemand die daar recht op had om het te gebruiken. Er zat een copyright op, klaar punt uit. Sinds wanneer maakte hij zich zo druk om kleine details? Sinds wanneer liet hij zich door zoiets opnaaien? In gedachten schudde hij het hele gebeuren van zich af. Inderdaad, hij moest zich niet gek laten maken. Het was al overduidelijk dat deze beste meneer hem kende en andersom niet. Nog niet althans, Thomas ging er zijn best voor doen om erachter te komen. ,,Lavendel eh, nice.'" Lavendel. De geur van vrouwen. Een typische vrouwengeurtje. Misschien hield hij daarmee Haythel op afstand. Op bijen na was niemand toch geïnteresseerd in het "eten" van een bloem, right? Een kansloze theorie waar hij genoegen mee nam.
Scherp had Thomas de jongeman aangekeken. Besloot die zojuist hier te blijven? Het betekende dat hij moest douchen in het bijzijn van een ongewild iemand. Maar veel keuze leek hij niet te hebben. De Opium werkte snel. Kort maar krachtig. Als hij er optimaal gebruik van wilde maken om in slaap te komen, dan moest hij vlug wezen. ,,Oh, you're new. Well, guess I should say; welcome. Liking it so far?" Thomas deed geen moeite enthousiast te klinken. Zo erg was hij niet te spreken over deze plek. Het was er zo... Vredig, terwijl hij zelf nog overduidelijk in een strijd zat.
Net op het moment dat hij wou beginnen aan het ontdoen van zijn schoenen, kwam een gezicht gevaarlijk dichtbij. Thomas stond stil, zo zelfverzekerd stil als een standbeeld. Maar de naam van zijn vroegere bende deed hem wat ontspannen. Laxus... ,,Yes, I remember you." Het verklaarde waarom deze hem kende. Waarom 'Tommy' gebruikt werd. ,,You're the one who left because you were bored. Did you found a better challenge after that?" Nooit had hij mensen gedwongen voor hem te werken. Ze konden gaan en staan waar ze wilden. Ze konden weigeren of deelnemen, zolang ze hun monden wisten te houden. En met de juiste prijs en een beetje bedreiging was dat geen probleem geweest.
Zijn hand draaide de kraan van de douche open, waarna hij zich ontdeed van zijn schoenen, al snel gevolgd door de resterende kleding. ,,I am surprised you're still alive," vervolgde Thomas nadat hij zichzelf onder de warme stralen plaatste.

Mood: Suspicious Tag: Laxus

♦.♦

Onderwerp: Re: I love the way you linger di jan 24, 2017 4:27 pm

_{,,Thomas," maakte Thomas nogmaals duidelijk. Laxus grijnsde lichtjes, waarna hij knikte en de woorden wegwuifde. Hij zou zich proberen te gedragen. Maar hij kon het niet helpen dat het hem amuseerde hoe hij Thomas op de kast kon jagen door hem enkel bij zijn koosnaampje te noemen. Je zou toch verwachten dat een leider van een gang toch wel ietwat zelfbeheersing had en beter wist. Of was Thomas dat toch verleerd? Was hij gegrepen door onbenullige emoties zoals schuldgevoel? De arme jongen. Hij was nog wel zo’n goede leider geweest.
Laxus besloot zijn douchegel als onderwerp maar te laten varen. Hij maakte echter al snel duidelijk dat hij nergens heen zou gaan. Het was een excuus, maar ook een handige manier om dichter bij Thomas te komen. Laxus had immers nog zijn vragen. Ook had Laxus nooit echt vrienden gehad, maar had hij het met Thomas wel goed kunnen vinden. Hij had de verhouding tussen hen echter altijd als baas en lid gezien. Destijds was Laxus ook nog niet zo losbandig geweest zoals hij nu was. Nu zag Laxus wel meer potentie in Thomas dan enkel een vriend.
Thomas keek hem met een verstrakte blik aan zodra Laxus het nieuws bracht dat hij zou blijven. Hij leek er niet blij mee te zijn, maar leek er ook niks aan te willen doen. Kennelijk deed het hem niet veel dat de met ontbloot bovenlichaam toe zou kijken terwijl Thomas zou douchen. ,,Oh, you're new. Well, guess I should say; welcome. Liking it so far?" sprak Thomas. Laxus grijnsde lichtjes. Thomas klonk er niet al te enthousiast over. Uiteindelijk knikte Laxus eens. ”It’s acceptable. I could use some entertainment though,” antwoordde Laxus en voegde er opnieuw een knipoog aan toe. Ja zijn manier van amuseren bestond niet alleen meer uit anderen vermoorden en martelen.
Laxus besloot zijn naam maar prijs te geven, voordat hij Thomas echt te veel zou gaan irriteren. Thomas leek wat te ontspannen. ,,Yes, I remember you." antwoordde Thomas. Laxus knikte eens en zette zijn rug weer tegen de muur aan. ,,You're the one who left because you were bored. Did you found a better challenge after that?" vervolgde Thomas. Laxus grijnsde lichtjes. ”Well.. When I wasn’t running from crazy people or almost dying, I did had a fun time, playing around,” antwoordde Laxus. Thomas zou wel begrijpen wat voor manier Laxus bedoelde dat hij zijn tijd doodde. Destijds was Laxus ook al een bloeddorstig monster geweest. Enkel had hij zich destijds nog weinig aangetrokken van zijn geaardheid. Hij had er simpelweg nooit aan gedacht, maar dat was inmiddels al wel drastisch veranderd. Laxus’ aandacht werd getrokken zodra Thomas de douche aan deed. Vervolgens ontdeed hij zichzelf van zijn kleren. Met een grijns legde Laxus zijn armen over elkaar en keek hij toe. Ergens kreeg hij de neiging om bij de jongeman onder de douche te stappen, maar dan zal hij hoogstwaarschijnlijk een vuist in zijn gezicht krijgen. Daarbij kon hij zijn krachten niet gebruiken, tenzij hij hen beiden dood wou hebben.
,,I am surprised you're still alive," sprak Thomas die ondertussen onder de douche was gaan staan. Laxus grinnikte lichtjes. ”So am I,” mompelde hij. Hij kwam recht en richtte zijn blik terug op Thomas. ”So this is where you’ve been,” concludeerde hij. Ongegeneerd liet hij zijn blik over Thomas lichaam heen glijden. Hij leek niet veel veranderd te zijn, maar dit was niet een slecht teken. Thomas had altijd al een goed lichaam gehad. ”What happened to the Peaky Blinders and why are you here?” vroeg Laxus maar. De vragen hingen al in zijn hoofd te zeuren sinds hij Thomas had herkend. Hij vroeg het zich dan ook oprecht af. Destijds had de groep immers zo sterk geleken.}

Onderwerp: Re: I love the way you linger do jan 26, 2017 8:53 pm

Hij begreep Laxus maar al te goed. Entertainment zou inderdaad fijn wezen. Even iets anders dan jonge kindergezichtjes met achterlijk puber gedrag. Echter had Thomas het voorgevoel dat er twee verschillende soorten entertainment bedoeld werd. Dat gaf ook niet, verschil moest er wezen. ,,Yes, I get what you mean. It's goddamn boring out here." Stukje bij beetje begon hij wat meer op z'n gemak te voelen, wat te merken was aan zijn taal. Het werd grover, lang niet meer zo koel en statig als het normaal zou zijn. Het hielp al heel wat dat hij Laxus kende. Al helemaal dat ze een stukje geschiedenis deelden. Ze wisten wat ze aan elkaar hadden, wat hem uiterst gerust stelde.
Een smalle grijns sierde zijn lippen na het beluisteren van Laxus' woorden. Lang was het geleden dat ze elkaar voor het laatst gezien hadden. De herinneringen bleven wel hangen. Thomas was dan ook niet vergeten hoe deze jongen in elkaar stak. Destijds had het hem bevallen hoe Laxus zich gedroeg. Waar deze zich mee bezig hield. Dat hij een deel had uitgemaakt van de Peaky Blinders deed hem goed. Hij was een goede toevoeging geweest. ,,Wouldn't have espected anything else from you," reageerde Thomas, met een lacherige ondertoon in zijn stem. Een emotie die vrij weinig meer voorkwam en de geloofwaardigheid langzamerhand verloren had. Thomas lachte dan bijna nooit, maar toch voelde het zo nu en dan die lachspieren eens te gebruiken. Het gaf een gevoel van leven. Een teken dat hij niet helemaal "overleden" was.
De warme waterstralen die over zijn naakte lichaam liepen, lieten zijn spieren relaxen. Wellicht werkte niet alleen de douche mee tot deze ontspanning, maar begon de Opium ook dienst uit te maken. Thomas voelde het opkomen; een wazige volk dat opdoemde in zijn hoofd. Te laat. Hij had de tijd staan te verlullen in plaats van optimaal gebruik maken. De man draaide diens rug richting Laxus. Met zijn ene hand steunde hij tegen de betegelde muur, terwijl de ander in zijn ogen wreef. Hoe dit gesprek ook ging uitdraaien, Laxus moest er absoluut niet achter komen dat hij iets gebruikt had.
Een mannelijke stem deed hem over zijn schouder kijken, richting Laxus. Dat deze zijn lichaam zat te bekijken ontging hem verre van. Zijn wenkbrauwen fronsten kort, tot zijn aandacht volledig getrokken werd door de vragen van de jongeman. ,,I'm here because I have no place to go. Need to be off the radar for a while, until this generation has died. People recognized me. Can't have that." Thomas sprak al voordat hij er erg in had. ,,And what happened to the Peaky Blinders... Well... I got married with a beautiful woman. We got a son. My wife got shot. The coppers manipulated me, threatened to kill my son if I didn't turned my other family members in. So that's what I did. I betrayed the Peaky Blinders so they would leave me and my son alone." Eentonig had zijn stem geklonken; alsof het hem absoluut niks deed. Totdat een lach uitbrak. ,,So fucking ironic, don't you think?" Thomas draaide zich terug naar Laxus, de lach langzaamaan van zijn gezicht verdwijnend. ,,Tell me Laxus, was my body interesting?"

Mood: Suspicious Tag: Laxus

♦.♦

Onderwerp: Re: I love the way you linger vr jan 27, 2017 9:52 am

_{Ongegeneerd had Laxus hem bekeken. Hij deed zich niet schijnheilig voor. Thomas mocht best weten dat hij er goed genoeg uitzag om smakelijk bekeken te worden. Als hij er iets op tegen had, zou Laxus het vanzelf wel horen leek hem. Thomas had in eerste instantie zijn rug naar Laxus toe gekeerd, maar richtte zich tot Laxus zodra Laxus begon te praten. Laxus kon het dan ook niet helpen dat hij licht nieuwsgierig was. Hoe was Thomas hier immers beland? Er moest wel iets gebeurt zijn met de Peaky Blinders. Tenzij de hele gang zich ergens in dit gebouw bevond, maar dat bleef de vraag wat zij hier zouden moeten. Indyr was een saai dorpje met weinig te behalen. Tenminste, voor zover Laxus het had gezien in zijn korte verblijf hier.
Voor een moment had Thomas gefronst. Laxus zei er niks over en hoopte antwoord op zijn vragen te krijgen. ,,I'm here because I have no place to go. Need to be off the radar for a while, until this generation has died. People recognized me. Can't have that." sprak Thomas. Laxus knikte enkel eens. Dus ook voor Thomas was dit enkel een tussenstop? Laxus besloot niet verder te vragen. Immers verwachtte hij nog meer antwoorden. ,,And what happened to the Peaky Blinders... Well... I got married with a beautiful woman. We got a son. My wife got shot. The coppers manipulated me, threatened to kill my son if I didn't turned my other family members in. So that's what I did. I betrayed the Peaky Blinders so they would leave me and my son alone." legde Thomas het verhaal uit. Zijn stem klonk eentonig, maar het leek Laxus stug dat er niks in hem omging. Echter wist Laxus ook dat hij hier beter niet zijn vingers aan kon branden en zweeg nog altijd. Een korte lach brak uit. Laxus keek ervan op. ,,So fucking ironic, don't you think?" merkte Thomas op. Laxus keek hem voor een moment zwijgend aan. ”A little bit, yes,” reageerde hij enkel. Er was geen grijns te bekennen rond zijn lippen. Hij kon zich voorstellen dat het een moeilijke tijd was geweest voor Thomas. ”But if you ever think of ‘remaking’ the Peaky Blinders, you can count me in. I’m ready for some good ol’ fashioned fun,” zei Laxus met nu dan toch een lichte grijns. Enigszins probeerde hij Thomas zo ook gerust te stellen; niet iedereen van de Peaky Blinders was weg. Laxus was er nog steeds en zou ook nog wel een aardig tijdje hier rondlopen.
Laxus wou er verder op ingaan, herinneringen oproepen van de tijd dat hij er nog bij had gehoord, maar toen richtte Thomas zich op hem en kwam hij met toch wel een onverwachte vraag. ,,Tell me Laxus, was my body interesting?" vroeg Thomas. Laxus keek kort verrast, waarna hij met een grijns weg keek. Kon hij concluderen dat dit ook een poging was om op te houden over de Peaky Blinders? Laxus kon zich voorstellen dat Thomas genoeg had van dat verleden. Laxus besloot zich op de vraag van Thomas te richtte en zette een paar stappen in zijn richting terwijl hij hem terug aankeek. ”Well.. Mister Shelby,” begon Laxus met een grijns. Hij zette zich tegen de muur aan dichtbij de douche in de buurt. Een paar spetters vlogen zijn kant op, maar water vermoord geen mooie man. ”As you might have remembered; I’m not a man for love. Never needed it and I still don’t,” vervolgde Laxus. Ongegeneerd zette Laxus nóg een stap richting Thomas. Nu echter zo dat hij werkelijk bij hem onder de douche kwam staan en vlak voor hem stond. ”But I do have a love for lust. And your body is truly magnificent,” eindigde Laxus zijn woorden met een knipoog. Het bleef daar echter niet bij. Zonder op een antwoord te wachten boog hij naar voren en plantte hij een vluchtig kusje op Thomas’ wang.}

Onderwerp: Re: I love the way you linger di feb 21, 2017 8:12 pm

Een grote hoeveelheid aan innerlijke pijn overspoelde de man. Eén golf aan emoties die hij zó lang had ingehouden. En toch, op een één of andere manier, wist Thomas het wederom gedeeltelijk binnen te houden. Ja, men kon aanschouwen dat hij van slag was. Daar had hij geen rem op kunnen zetten. Maar daadwerkelijk compleet helemaal flippen, gewoon helemaal van het padje af gaan, dat liet hij niet gebeuren. Nóg niet. Het had een grote impact op hem; dat eeuwige inhouden van alles. De tekens waren er, lang zou hij het niet allemaal meer in kunnen houden. Immers overstroomde het nu al. Thomas deed een laatste poging het te redden. Iets wat hem geen tweede keer ging lukken, al wou hij nog zo graag.
”But if you ever think of ‘remaking’ the Peaky Blinders, you can count me in. I’m ready for some good ol’ fashioned fun." Wellicht was het goed bedoeld. Iets in hem zei van wel, maar doordat alles tegelijk leek te gebeuren -mede dankzij de opium- kon Thomas niets anders dan Laxus een felle blik toewerpen. ,,"Remaking" the Peaky Blinders? Old fashioned fun?" Mompelde hij. ,,In what year do we live now, Laxus? It's not fucking 19-fucking-20 anymore. Times has changed. There is no chance you can apply old fashioned "fun" in the 21-fucking-century." Gefrustreerd haalde hij een hand door zijn gitzwarte haren, waarna hij eens kort door zijn gezicht wreef. ,,How much I would've liked it, it would be doomed to fail. The import, export rules, cocaïne, alcohol, everything has changed and I have no clue how it works." En oh wat voor slechte leider zou hij zijn nu hij geen idee had hoe de wereld in elkaar stak. Thomas was koppig geweest. Ongeïnteresseerd. De moderne wereld was niks voor hem maar hij kon niks anders dan accepteren dat sterven voor hem onmogelijk was.
Om te switchen van onderwerp wees hij Laxus op het feit dat deze had lopen staren. Naar hém. Niet perse naar hém maar naar zijn líchaam. Als een roofdier gehypnotiseerd door diens prooi. Thomas was er geen fan van. Liever had hij het niet gedaan, echter was alles beter dan een pijnlijk verleden. Hij had het nodig bevonden voordat hij zijn zelfcontrole kwijt zou raken. ”Well.. Mister Shelby." Met een blik, dat steeds glaziger werd, keek hij Laxus aan. Deze stapte dichterbij, waarbij de angst om nat te worden ontbrak. ”As you might have remembered; I’m not a man for love. Never needed it and I still don’t.” Thomas wenste dat die woorden ook voor hem golden. Alleen hij wist dat hij het niet waar kon maken. Hij was eerder hopeloos verliefd geweest. Het duurde enkele secondes voordat hij doorhad dat Laxus bij hem onder de douche stond. ”But I do have a love for lust. And your body is truly magnificent.” Wat volgde liet Thomas even voor paf staan. De locatie die Laxus' lippen hadden aangeraakt gloeide kort na, een soort nasmaak. Een nasmaak die zijn gedachten vertelde dat ze zich dat niet verbeeld hadden. ,,I am truly flattered by your words, Laxus." Hij hief een hand op, deze in Laxus' nek leggend. Zijn grip was voor kort vrij ferm, tot deze relaxte en losjes in diens nek lag. ,,But you are lucky that I'm too fucking high to punch you right now." Gelach volgde, Thomas was te ver heen om ernstig te reageren.

Onderwerp: Re: I love the way you linger wo feb 22, 2017 9:53 am

_{I love the way you linger

Na de uitleg over de Peaky Blinders, besloot Laxus niet verder op Thomas’ verleden in te gaan. Iedereen met een beetje verstand kon begrijpen dat hij daarmee een gevecht uitlokte en op het moment was Thomas een persoon die wellicht het dichtst in de buurt kwam van ‘vriend’ wat betreft Laxus. Laxus voelde geen neiging om hem op zijn zenuwen te werken. Sowieso zal dat niet bij Thomas lukken zodra Thomas eenmaal doorhad wat Laxus aan het doen was. Niettemin besloot Laxus het onderwerp ook niet te laten rusten. Hij wou er enkel een paar woorden aan toevoegen. Als teken dat Laxus er wel weer voor wou gaan. In de lus was het behoorlijk saai dus een criminele bende mocht er van hem betreft wel komen.
,,"Remaking" the Peaky Blinders? Old fashioned fun?" herhaalde Thomas mompelend. Laxus keek hem licht bedenkelijk aan. ,,In what year do we live now, Laxus? It's not fucking 19-fucking-20 anymore. Times has changed. There is no chance you can apply old fashioned "fun" in the 21-fucking-century." sprak Thomas. Kennelijk hadden Laxus’ woorden frustratie bij de jongeman opgebracht. Thomas haalde zijn hand door zijn haren heen, waarna hij zijn hand over zijn gezicht liet glijden. ,,How much I would've liked it, it would be doomed to fail. The import, export rules, cocaïne, alcohol, everything has changed and I have no clue how it works." voegde Thomas eraan toe. Hij leek er totaal geen behoefte meer aan te hebben en het leek erop dat het een gevoelig onderwerp was geworden. Toch wou Laxus zijn zegje even hebben gedaan. ”Well unlike you, I’ve always been up to date and still know what’s going on in the underworld,” begon Laxus met een kleine grijns. ”So don’t make the excuse you’re not gonna do it because you have no clue how. Since I can help you if you let me,” eindigde Laxus zijn woorden. Verder besloot hij het maar te laten. Hij wist hoe koppig Thomas kon zijn en hij wou het geen eindeloze discussie maken.
Het onderwerp werd gewijzigd door Thomas. De aandacht werd gevestigd op het staren van Laxus naar Thomas’ lichaam. Natuurlijk had de jongeman het opgemerkt. Laxus probeerde het dan ook niet ongezien te doen. Thomas mocht weten hoe hij over zijn lichaam dacht. Zodra Thomas hem ernaar vroeg, besloot Laxus dan ook eerlijk -voor eens- antwoord te geven. Hierbij kon hij het natuurlijk niet laten om ook met zijn lichaam te laten merken dat hij de waarheid sprak. Een vluchtig kusje werd op Thomas’ wang geplaatst. Laxus grijnsde al snel. Hij merkte de glazige blik op in Thomas’ ogen. Een blik die hij uit duizenden herkennen. Ieder ander had zich er wellicht zorgen om gemaakt, maar Laxus zag zijn kans enkel vergroten. ,,I am truly flattered by your words, Laxus." begon Thomas met zijn reactie. Hij tilde zijn hand op. Laxus volgde de hand met zijn ogen totdat de hand in zijn hals belandde. Een grijns sierde rond zijn lippen zodra hij de grip voelde verslappen. ,,But you are lucky that I'm too fucking high to punch you right now." eindigde Thomas zijn woorden waarna gelach volgde. ”You don’t say,” reageerde Laxus er op met een bredere grijns.
Hij grinnikte zachtjes, waarna hij naar de grond toe boog en de shampoo oppakte. ”Let me help you, before you fall asleep in the shower,” stelde Laxus voor met een knipoog en wachtte niet op een antwoord. Hij deed wat shampoo op zijn hand en boog met zijn handen naar Thomas’ haren toe. Met een plagende grijns begon hij de shampoo in zijn haren in te wrijven. Zijn vingers bewogen masserend over de hoofdhuid heen. Wellicht deed Laxus zijn best om Thomas nog sneller slaperig te krijgen. Zodra de shampoo goed was ingewreven, greep Laxus de douchekop en begon hij de shampoo rustig uit te spoelen, er voor zorgend dat er geen sop in Thomas’ ogen kwamen. Zodra de shampoo was uitgespoeld deed Laxus een greep naar de douchegel. ”Need help with this as well?” vroeg Laxus met een grijns.}

» I love you
» ♡ Love Galore
» Lessons in love.
» ♡ Got my addictions and I'd love to fix 'em
» Puppy love