Match made in hell

Onderwerp: Match made in hell ma feb 20, 2017 11:51 am

"Do you want a drink?" Kyson keek omhoog met samengeknepen ogen tegen de zon naar de man die hem een vraag had gesteld. "Just water please," antwoordde hij alvorens weg te kijken. Als demon had hij geen drinken nodig maar je moest nou eenmaal iets bestellen om op dit terras te mogen zitten. Het was nog vroeg in de ochtend en in het mooie weer waren de meeste bezig met het opstarten van de dag. Sommige mensen door hun winkel te openen, anderen door te vertrekken voor school. Ook Kyson was bezig met het opstarten van zijn eigen dag in het dorp met zijn favoriete bezigheid. Dat zijn favoriete bezigheid illegaal was hield hem niet tegen. Hij was een uur geleden al naar het dorp gegaan en had sindsdien vooral rondgelopen om nieuws te verzamelen. Volgens betrouwbare bronnen was een zeldzame papiersoort te vinden bij de drukkerij die perfect was voor het vervalsen van biljetten. Het was het bekijken waard maar helaas was de drukkerij nog gesloten en dat zou ook zo blijven tot twaalf uur. Over een uur of drie zou hij wel in de drukkerij te vinden zijn om het na te gaan. Als het inderdaad zo was zou hij flink wat bij kunnen verdienen door het door te verkopen. Zijn grootste uitdaging was nog dat niemand in de loop erachter mocht komen, voor het geval er verraders tussen zaten. Kyson had geen zin om nog een keer uit een gevangenis te ontsnappen, hij had nog steeds last van zijn ogen van de laatste keer. Tot de drukkerij opende had hij besloten hier te zitten. Het terras gaf hem het perfecte uitzicht over het drukke plein waar de drukkerij ook aansloot.
Een glas water werd voor hem neer gezet en hij glimlachte even naar de bediende. Toen de bediende weer weg was nam hij een slok, zijn blauwe ogen gericht op de drukkerij. Achter de ramen waren al bewegingen te zien die aangaven dat ze aan het opstarten waren. Het koude water liet hem het glas snel weer op de tafel zetten. Zijn demonische kracht ging niet verder dan het goed zijn in het overleven van dingen; te koud water bleef te koud. Om zich in te mengen met de dorpelingen was hij gekleed in een goedkoop pak met een eenvoudige hoed. De rand van zijn hoed stond ver naar voren om de felle zon tegen te houden. Zijn ogen waren gevoeliger dan die van een gemiddelde mens. Kyson nam een nieuwe slok om de bediende die naar zijn tafel keek tevreden te stellen. Hij was een bekende bij dit cafe en niemand was verbaasd dat hij een briefje van twintig achterliet voor een glas dat nauwelijks twee pound koste. Er was een reden dat hij hier geliefd was. Met een grijns kwam hij overeind na de laatste slok gedronken te hebben. Een half ijsklontje was nog over dat hij langzaam liet smelten op zijn tong. Hij had nog twee uur te gaan tot de drukkerij open was.
Zijn blik viel op een vrouw die moeilijk te missen was met haar knalrode haar. Hij slikte het laatste stukje van het ijsklontje door en greens breed. Ze had felrode ogen en haar kleding... well... het was niet anders te omschrijven dan 'demonisch'. Demons onder elkaar werd het dus. Hij duwde zijn hoed naar achteren zodat zijn blauwe ogen te zien waren. Hij had altijd al een hekel gehad aan andere demonen met hun onverantwoordelijke gedrag, naar zijn idee was deze niet anders, hoe hoog haar rang ook mocht zijn. Er was maar een manier om dat te testen. Met stevige passen begon hij te lopen tot hij tegen haar aankwam. "I'm so sorry!" Hij keek haar aan met wijde ogen duidelijk bang en geschrokken. Ondertussen was zijn hand haar zak in gegleden om te vissen naar enige waardevolle spullen. Zodra hij iets beet had stapte hij terug en dat allemaal in een fractie van een seconde. Bijna onmerkbaar tenzij je zijn truc kende. Hij liet het object in zijn eigen zak vallen en rees zijn handen in een teken van overgeven. "Please allow me to buy you a drink to apologise. I should have looked where I was going." Hij stak zijn hand uit met een nerveuze glimlach, zijn blauwe ogen wijd open in onschuld. "Nathan Hall."

ooc: your pick wat het gestolen ding is

+

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 9:27 am

_{Met strakke passen liep Elesis door het dorp heen. Haar houding straalt autoriteit uit, zoals altijd. Een statige houding die ze zichzelf niet meer kon wegnemen, zelfs niet als ze dat graag had gewild. Misschien was het beter geweest als ze zich net zo kon gedragen en kleden als de andere mensen, maar ze was te koppig en daarbij zou het haar waarschijnlijk teveel moeite kosten. Haar hele leven had ze gehoord hoe belangrijk ze was. Natuurlijk zouden die gedachten op een gegeven moment de waarheid in haar oren worden. Zo was het ook enkel een matter of time voordat die woorden net zo hard weer de grond in werden geslagen. Ditmaal was dat gebeurd door haar eigen ouders. Zij, die er altijd voor haar waren geweest en haar hadden opgevoed als een echte prinses, leken nu plots hun rug tegen haar te keren. Haar broer halen. Dat was de hele reden waarom ze hier was, maar natuurlijk ging hij niet zomaar mee. Elesis snapte waarom hij gehaald moest worden. Haar ouders waren al behoorlijk oud en zaten al zeker een paar eeuwen op de troon. Het werd tijd voor een nieuwe koninklijk paar. Maar waarom dachten ze dan in hemelsnaam dat het slim was om haar broer de opvolger te worden?! Hij wist nog maar net van het bestaan van demonen af en wist nog helemaal niks van alle belangrijke taken die hij moest voldoen of over de krachten die hij hoogstwaarschijnlijk bezat. Een frustrerende zucht verliet haar lippen en ze beende enkel sneller door.

Met de irritatie die haar aderen vulde, probeerde ze haar doel voor ogen te houden. Het doel waarom ze naar het centrum was gekomen; geld. Van haar ouders had ze geld mee gekregen, maar natuurlijk was dat de valuta van het demonen rijk. De munten bleken hier niks waard te zijn en werden niet geaccepteerd. In eerste instantie kon Elesis het nog accepteren. Ze hoefde immers geen nieuwe kleren en eten kreeg ze bij het verblijf. Echter kwam ze er pas vanochtend bij het ontbijt achter, dat het eten werkelijk waar niet te vreten was. Het vlees smaakte nergens naar en dat was misschien de enige vervanging voor het vlees wat ze normaal at. Ze had gehoopt met haar munten een vervanger te kunnen kopen, maar tot haar ongenoegen werden haar munten dus niet geaccepteerd. Ze had andere Peculiars over baantjes gehoord. Moest ze werkelijk gaan werken voor haar geld? How barbaric.

De paar munten die ze had gekregen en gevonden besloot ze bij haar te houden. Het bleek niet veel te zijn, maar het was beter dan niets. "I'm so sorry!" klonk het het net nadat iemand tegen haar aan was gebotst. Woest keek Elesis om, niet op de hoogte van het proces van de zakkenroller. De jongeman keek haar met ogen vol angst en schrik aan. Het weerhield Elesis ervan om haar claymore erbij te pakken. Ze klemde haar kaken stevig op elkaar om een vlaag boze woorden te onderdrukken. Een licht gegrom was het enige geluid wat haar keel verliet. De jongen hief zijn handen op. Elesis trok een wenkbrauw op. "Please allow me to buy you a drink to apologise. I should have looked where I was going." verontschuldigde de jongen zich. ”A drink?” herhaalde ze haast minachtend. Zag hij dan niet dat ze hier totaal geen tijd voor had? Natuurlijk niet. Haar blik gleed af naar zijn hand zodra hij deze uit stak. Haar blik ging vervolgens terug naar zijn ogen. Haar ogen prikte in de zijne. De onschuldige blik was te veel. Elesis was geen heilige ziel en had al veel wantrouwen jegens de mensheid. "Nathan Hall." stelde de jongeman zich voor.

Elesis’ ogen trokken tot spleetjes. Haar handen gingen langs de zakken van haar mantel. De mantel die haar kleding voor een deel verborgen hield en de claymore uit het zicht hield. Haar vingers gleden vluchtig door haar zakken heen, om er enkel achter te komen dat het geld was verdwenen wat ze nog maar net bijeen had gesprokkeld. Haar ogen laaide op. Ze had al een slecht humeur en dan dacht meneer haar ook nog te kunnen beroven?! Sierend van woede greep Elesis haar claymore, niet nadenkend over het feit dat dit zeker niet een alledaags wapen was en ze ook behoorlijk wat commotie kon veroorzaken als dit echt in een gevecht belandde. Daarbij zou Elesis hoogstwaarschijnlijk uit de lus worden geschopt als Bluebonnet hier lucht van kreeg. In een snelle beweging richtte ze de claymore op de jongen. ”The money,” siste ze. Hij kon maar beter het geld geven, tenzij hij inderdaad in een gevecht wou belandde.}

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 11:00 am

Al sinds vroeg in de ochtend had Kyson hier gezeten met zijn blik gericht op de drukkerij. Natuurlijk niet te opvallend, hij wou geen vragen krijgen, maar door gewoon vanaf zijn positie af en toe een blik door het raam te werpen. Hij had gezien hoe er om acht uur s'ochtends al iemand naar binnen was gegaan; een kale man die rond de vijftig leek en waarschijnlijk de baas was. Ongeveer een half uur daarna waren andere werknemers binnengekomen en nu waren ze de hele boel aan het opstarten. Vanaf zijn positie kon hij net de ouderwetse pers zien de ze gebruikte voor het nostalgische gevoel voor de bewoners. Van wat hij had gehoord verkocht de krant erg goed in de regio vanwege de ouderwetse stijl die het had. Mensen hadden nou eenmaal iets met nostalgia. Zelf had hij liever iets moderns maar hij had zich moeten aanpassen aan de oudere loop. Zijn vorige loop bestond pas ongeveer een maand in Amerika en had al de modernste spullen gehad. Deze loop vereiste wat aanpassingen maar met tweehonderd jaar ervaring in de mensenwereld en millennia aan ervaring in de hel deed hij het best goed. De oude pers had speciaal papier nodig dat een belangrijk ingrediënt was voor het vervalsen van biljetten. Het was een klus die dagen kon duren en meestal niet voor ging maar hij ging flink wat tijd hebben in deze loop. In feite hingen er nog steeds posters over de zoektocht naar de diamant die weggestopt zat in een hol dat hij gisteravond onder zijn bed had gemaakt; goed verborgen onder een houten plank. Bovendien met een slim mechanisme dat een sleutel vereiste over de boel zou ontploffen. Het was wonderlijk wat je kon maken met goede spullen binnen een uur. Natuurlijk hielp het dat hij het had geleerd van de beste en er al eeuwen ervaring mee had. Hel verlaten was de beste keuze geweest van zijn leven.
Het zou echter nog even duren voor de drukkerij opende en nog langer voor het grootste deel van het personeel zou gaan lunchen. Hij wou zo min mogelijk mensen die aanwezig waren om te voorkomen dat iemand door zijn gladde praatjes heen zag. Hij had net zijn glas water op toen een zeer interessante vrouw langsliep. Of tenminste vrouw... hij durfde er zijn hele fortuin -en dat was flink wat- om te verwedden dat ze niet menselijk was. Haar ogen en kledingstijl waren een duidelijke clue over het feit dat ze ook niet bepaald een engel kon zijn. In feite was de enige mogelijke verklaring dat ze de al te bekende dochter was van de king and queen. Een bittere smaak rees op in zijn mond bij die realisatie, zijn band met de heersers van de hel was niet al te goed. Misschien was het zijn schuld omdat hij een van de kroonjuwelen van de queen had gestolen op zijn laatste dag in de hel voordat hij eruit was gegooid. Het was gewoon te verleidelijk geweest toen hij zo dicht bij de juwelen was geweest. Toen der tijd had al een jaar of honderd ervaring met stelen en bracht af en toe nog een bezoekje aan de hel maar nu was een bezoekje niet meer mogelijk. Ze hadden hem een keuze gegeven; blijven of vertrekken voor eeuwig. Hij had nog geluk dat ze hem niet hadden gemaakt tot een simpel mens. Dochter van de heersers of hel of niet, de vrouw bleef een slachtoffer van zijn skills. Hij nam aan dat ze hem niet zou herkennen, hij was meegegroeid met de samenleving qua kledingstijl terwijl zij duidelijk in haar hel jaren was blijven steken... en wat deed ze überhaupt hier tussen de mensen? Er was maar een manier om dat uit te vinden.
Kyson liep naar haar toe zonder te stoppen tot hij tegen haar aan was gebotst. Met een vloeiende beweging greep hij haar geld en liet het in zijn eigen zak vallen voor hij naar achteren stapte om zich haastig te verontschuldigen. ”A drink? Hij zette zijn ogen wijd open om onschuldig voor te komen. "Yes a drink, please." Hij knikte naar het terras waar hij zo even nog had gezeten. Vervolgens stelde hij zich voor met een van zijn favoriete aliases. Nathan Hall was wie hij gebruikte om onschuldig over te komen, en dat deed hij vaak. Hij had die persona jaren geleden ontwikkeld toen een situatie op een cruiseschip erom vroeg, good memories. Zolang hij maar niet herkend werd door haar als de verrader van het rijk zat het goed. Hij volgde de snelle veranderingen van emoties die over Elesis' gezicht gleden en concludeerde dat ze door had wat hij had gedaan. Hij deinsde achteruit toen een zwaard naar zijn lichaam werd gericht, hij was niet onsterfelijk. ”The money,” siste ze. Kyson schudde zijn hoofd snel met grote ogen. "W-what money? I don't have any money!" Om hem heen waren de mensen omgedraaid om naar de twee te kijken. "Please you must have the wrong guy." Wanhopig keek hij naar haar en likte over zijn lippen van zenuwen. Hij nam nog een stap naar achteren met zijn ogen strak gericht op haar rode. Ondertussen zat het geld veilig weggestoken in zijn zak.

+

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 1:26 pm

_{"Yes a drink, please." reageerde de jongen op Elesis’ minachtende reactie. Elesis had zijn reactie te ver gaan. Hij deed te veel zijn best om onschuldig over te komen. Zodra Elesis erachter kwam dat haar geld weg was, wist ze meteen wie zich schuldig had gemaakt. Met een woedende beweging greep ze haar claymore erbij en richtte ze deze op de jongen die de claymore op tijd wist te ontwijken. Met een bedreigende toon in haar stem beval ze de jongen om het geld terug te geven. De jongen schudde zijn hoofd en zette grote ogen op. "W-what money? I don't have any money!" verdedigde de jongeman zich.

Mensen keken om door woorden en bleven kijken door de claymore die nog altijd gericht was op de jongeman. Elesis stak er geen aandacht in. Ze moest haar geld terug krijgen en ze wist zeker dat hij het had. "Please you must have the wrong guy." probeerde de jongeman nog wanhopig. Elesis’ ogen vernauwden zich. Met een hand omdraai was de dag nacht geworden. Duistere lucht pakten zich samen boven hen en liet geen zonnestraal door. Nu begon de paniek echt uit te breken, maar nog steeds had Elesis daar geen oog voor. Haar ogen laaide op. De hand waarmee ze zojuist duisternis had opgeroepen, hief ze nu opnieuw. Twee bloeddorstige, wolf achtige, wezens kropen tevoorschijn uit de duisternis. Hellhounds.

De twee hellhounds slopen op de jongen af, maar zouden nog niks doen totdat Elesis daarvoor het bevel had gegeven. Nog altijd had ze haar claymore op de jongeman gericht. ”The money or this will be your last hour,” waarschuwde ze nog een laatste keer. Het was zijn laatste kans, tenzij hij graag dood wou zijn. Elesis dacht niet na bij de consequenties van haar daad. De gewoonte om haar autoriteit over anderen uit te spreken zat hoger dan het feit dit misschien wel een aanleiding kon zijn tot verwijdering uit de lus

{OOC: - Kwou even zeggen dat de meeste demonen Elesis als Crimson Avenger kende, als Kyson dichtbij de royal family stond, dan kan het zo zijn dat hij haar kent als Elesis
En zo ziet de claymore eruit: Claymore}

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 6:40 pm

Daar stond hij dan, tegenover de dochter van de literal rulers of hell. Was dit het goede moment om 'what the hell?' te zeggen? Hij hield niet van het plots veranderen van zijn plannen maar er is niks aan het stilzetten op het teras en het turen naar binnen in een drukkerij. Bovendien kon hij een kans om een andere demon te beroven niet negeren. Vandaar dat hij zijn kans had gegrepen door tegen Elesis aan te lopen. Hij vertrouwde erop dat zijn nieuwe haar en kledingkeuze goed genoeg waren om verborgen te blijven als de onschuldige alias die hij had uitgekozen. Als ze wist dat hij de officiële verrader was van het rijk ging hij nog een probleem krijgen one way or another. Als hij stierf was het een regelrechte ticket naar hell zonder retour, dan zat hij vast. Na het vertrouwen geschaad te hebben van de koning en koningin verwachtte hij geen warm welkom van zijn mede-demonen. Dat kwam ervan als je hem als iemand met veel juwelen in nabijheid liet zijn van die kostbare spullen. Maar de reactie van de princess was feller geweest dan hij had verwacht, alsof ze door zijn alias heen keek. Hij ging er weinig tegen kunnen doen als ze besloot hem gewoon mee te nemen naar het rijk van haar ouders, een feit dat hem zorgen baarde. Zijn krachten als demon gingen niet veel verder dan het beter kunnen uithouden dan de gemiddelde mens. Bepaalde dingen als eten en slapen had hij niet nodig en hij werd ook nooit moe maar daar stopte het wel. Tegen dit kon hij echter vrij weinig. Zijn blik gleed omhoog naar de hemel die langzaam donkerder begon te kleuren. Duistere lucht hing boven hem en zijn hoed was nutteloos geworden tegen de verdwenen zon. Een scherp soort zwaard stond op hem gericht en oh for fuck's sake.
De menigte deinsde geschrokken achteruit van het tweetal met een goede redden. Tussen hem en Elesis in stonden nu twee grote grommende wolfachtige wezens. Hellhounds. Zijn blik gleed tussen de twee terwijl ze dichterbij slopen. Hij wist hoe dodelijk de wezens konden zijn als ze hun gang mochten gaan, een bijt van de kaken bij zijn keel en de game was over. "Oh my god," jammerde hij in juiste reactie met zijn alias. "God save me please." Alsof ene god hem ging redden op dit moment. Maar de demon hield het stug bij zijn persona, alles om het geld niet te verliezen. ”The money or this will be your last hour." Dat was het, Kyson ging voor een nieuwe techniek. Zijn eens pure blauwe ogen flitste in een fractie van een seconde naar hun originele rode felle kleur. "I don't think your dad would enjoy it if you killed the demon who once was his best friend, Elesis." Kyson richtte zijn rode ogen op de hare. Om hun heen waren de meeste mensen al verdwenen uit angst voor de hellhounds. Dat moest haar vast wel vertellen wie hij echt was. Kyson Benett, demon turned criminal. Even ging zijn blik weer naar de drukkerij waarvan het gordijn naar beneden was getrokken nu. Damn it, hij zou later moeten terugkomen. Hij had tenminste altijd nog de optie om s'nachts gewoon binnen te dringen. Het alarm systeem kon uitgeschakeld worden met een paswoord en de deur openen was simpeler dan het open kraken van een ei. Voor nu ging hij zich bezighouden met de dochter van zijn ex- baas en vriend en hoe hij haar geld ging behouden. Zijn hand ging naar zijn tie die hij rechttrok alvorens zijn pak af te kloppen. "Now if you'll excuse me I have to go, got a printing store to rob." Zijn ogen flitste terug naar het pure blauw en hij glimlachte kort.

+

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 8:36 pm

_{"Oh my god," jammerde de man. Elesis geloofde het niet. Hij had haar geld en ze zou niet rusten voordat ze dat geld terug had. Misschien was het een overhaaste reactie, maar ze kon het zeker niet hebben als mensen zich schijnheilig voordoen. En naar Elesis’ mening was dit precies het geval met de jongeman voor haar. "God save me please." deed de jongeman nog een schietgebedje bij het zien van de twee duistere wezens. Elesis bleef hem strak aankijken. Ze negeerde de omstanders en als zij verstandig waren bleven ze uit de buurt. Tenzij ook zij een doodvonnis hadden. Met nog altijd haar claymore op hem gericht wachtte zo op een antwoord. Als het opnieuw enkel smekende gebeden zouden worden, zou ze over gaan op een directe aanpak.

De jongeman richtte zijn blik op haar. Zijn stemming leek om te slaan. Plots veranderde zijn blauwe ogen naar de demonische rode kleur. Elesis’ grip rond de claymore verstrakte. Een demon? Nog één? Ze kreeg de neiging om een zucht te slaan. Moest ze nu serieus een onderdaan op zijn plek zetten? "I don't think your dad would enjoy it if you killed the demon who once was his best friend, Elesis." sprak de demon en wist met zijn woorden Elesis’ aandacht meteen te krijgen. Maar weinig wisten haar naam. De meeste demonen kende enkel haar titel. Maar hij.. Zodra zijn woorden geheel tot haar doorgedrongen, vielen de puzzelstukjes op zijn plaats. ”Kyson,” sneerde ze. Hoe durfde hij nog over haar vader te praten?! De demon keek om zich heen. Alsof er plots geen gevaar hing de lucht. De sterke wind die toenam zijn anders. Kyson trok zijn stropdas recht en klopte zijn pak af. Alsof dat nog zin had. "Now if you'll excuse me I have to go, got a printing store to rob." sprak Kynos terwijl zijn ogen terug naar hun blauwe kleur veranderde en hij haar een kort glimlachje gaf.

Alsof ze hem nu zou laten gaan. Zijn reputatie kwijt geven was wellicht het stomste wat hij had kunnen doen. Nu had ze enkel meer reden om zijn kop van zijn romp af te rukken. Met een ongelooflijk snelheid schoot ze op hem af. Ze greep de jongeman bij zijn keel vast en drukte hem met een onmenselijke kracht de grond in. Verschillende barsten ontstonden zelfs door de klap. Ze zette haar knie op zijn buik om te voorkomen dat hij recht kon komen, waarna ze de claymore in een vluchtige beweging tegen zijn keel aanzette. ”The money,” siste ze. ”Then I’ll let you go without notifying my parents,” voegde ze eraan toe.}

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 9:15 pm

Hij stond tegenover de princess van de hel die een claymore op hem gericht had en dreigde om haar twee hellhounds op hem af te sturen, geen situatie waarin hij zich graag bevond. Als dit uitlekte zou Bluebonnet hun allebei definitief uit de loop sturen voor goed. Dat kon hij zich niet veroorloven maar hij mocht ook niet sterven, tripje terug naar hell wou hij zo lang mogelijk uitstellen. Het onder ogen zien van zijn oude vrienden kon hij gewoon niet. Hij was trots op zijn resultaten als crimineel maar zijn collega's in de hel hadden er minder mee. De reactie toen hij had meegedeeld dat hij een vakantie ging nemen van minstens honderd jaar kon hij nog duidelijk voor zich zien. Het hielp ook niet dat de meeste van zijn oude vrienden veel hadden met marteling en er geen probleem mee hadden om een verrader als Kyson een les of twee te leren. Blijkbaar was het de verkeerde keuze geweest om het geld uit de zak van Elesis te vissen. Toch was hij tevreden met het geld dat nu weggeborgen zat in de zak van zijn eenvoudig pak. Eerst had hij smeken nog geprobeerd om zijn cover als Nathan Hall hoog te houden maar het was duidelijk geworden dat daar weinig zin in zat. Verandering van techniek bracht een hele nieuwe reactie voor in beide. Kyson liet zijn ogen naar rood flitsen en sprak over zijn vriendschap met de man die over de hel heerste. Het was bijna ironisch hoe hun vriendschap was geëindigd met een verbanning als je bedacht dat de King hem een van de fijnere trucjes van het criminele leven had geleerd. Niet dat hij zijn ex- beste vriend tegenwoordig nog miste. He moved on a long time ago. De demon zag hoe de herkenning langzaam in de rode ogen van de vrouw verscheen. ”Kyson,” sneerde ze. Hij gaf een kort knikje met een lichte grijns. "The one and only." Zo veel was hij niet veranderd sinds de laatste keer dat hij zijn beste vriend had gesproken. Zijn haar had hij langer laten groeien en ook zijn kledingstijl was beïnvloed door mensen maar hij hield zichzelf nog steeds omhoog met dezelfde houding. Nu hij zijn onschuldige alias niet meer nodig had rechtte hij zijn schouders en hoofd, een meer arrogante blik in zijn rode ogen. Een grijns speelde rond zijn gezicht terwijl hij meedeelde dat hij van plan was om door te gaan. Hij was niet van plan om nog langer op dit plein te blijven, ze hadden al teveel aandacht getrokken. Alhoewel hij misschien zelfs deze situatie naar zijn hand kon zetten als hij de menigte door ging en even hun zakken 'controleerde'.
Een kreun ontsnapte over zijn lippen toen hij met flink impact tegen de grond aan werd geduwd. Al hielp het demon zijn met het verminderen van de klap -als mens zou hij nu al gebroken botten hebben- bleef het pijnlijk. Even sloot hij zijn ogen terwijl hij zich hervatte voor hij zijn rode ogen weer op de princess richtte. Hij voelde haar hand om zijn keel vastgeklemd zitten en een knie werd op zijn buik geplaatst. Normaal zou hij misschien een grap maken maar hij wist tegenover wie hij hier stond. Hij liet zijn hoofd rusten zodat de claymore zo min mogelijk druk kon hebben op zijn nek. ”The money." Kyson rolde met zijn ogen. ”Then I’ll let you go without notifying my parents." Kyson keek haar even aan voor hij greens. "I'm looking forward to seeing the King again." In feite zou hij screwed zijn als de king echt naar hem toe kwam maar bluf was zijn redder over het algemeen. Hij bracht zijn knie omhoog in een poging haar van zich af te werken en draaide zich vervolgens om zo goed als het ging zonder de claymore in zijn keel te krijgen. Zijn lichaam protesteerde terwijl hij worstelde om overeind te komen voor ze echt haar vader erbij ging halen.

+

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 10:08 pm

_{Ze had hem gewaarschuwd. Meerdere malen. Maar nog altijd leek zijn arrogantie en zijn reputatie belangrijker te zijn dan zijn leven. In zijn ogen tenminste. Elesis zou er geen moeite mee hebben om de demon een kopje kleiner te maken. Jammer genoeg had Kyson ook gelijk. De demon was verbannen, maar haar vader had haar duidelijk gemaakt dat ze hem niet mocht vermoorden. Hij verdiende het om gemarteld te worden en dat zou ook hoogstwaarschijnlijk gebeuren als hij terug in het demonen rijk kwam, maar juist om die reden mocht hij niet sterven. Elesis hield haar hellhounds in toom. Ze zou hen niet loslaten. Het was ook meer voor de dreiging dan om hem werkelijk pijn te doen. De hellhounds zouden te snel te werk gaan waardoor Kyson dood zou eindigen. In een handige, snelle en krachtige beweging had Elesis Kyson tegen de grond aan gewerkt. Elesis gaf hem een laatste kans. Een laatste bedreiging, maar ook deze werd afgedaan.

Elesis’ blik verstrakte zich zodra Kyson met zijn ogen rolde. Naar haar woorden verscheen er al snel een grijns rond zijn lippen. "I'm looking forward to seeing the King again." sprak Kyson. Elesis verstrakte meteen haar greep, maar werd toch tegen haar zin van hem af gewerkt. Meteen kwam Elesis richt, Soepeler dan haar mede demon. Moest het nu allemaal zo lastig? Kon hij niet gewoon luisteren? Nee dat kon hij niet. Daarom was hij immers verbannen. In een moment liet Elesis haar claymore vallen. Het belandde echter niet op de grond, nee het verdween in dezelfde duistere dimensie als waar de hellhounds een seconde later terug in verdwenen. Met een knip van haar vingers verscheen er een halsband in haar hand. Bordeaux rood met een klein belletje eraan. Vluchtig schoot ze achter Kyson aan, voordat hij te ver weg was. ”I gave you a chance,” sprak Elesis nog op een gedempte toon, waarna ze de halsband in een vluchtige beweging vast maakte aan zijn hals voordat hij enige protest had kunnen leveren. Ze slaakte een zucht om het feit dat ze onnodig energie had verspild. Ze hield haar hand op. ”The money,” beval ze opnieuw.}

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 10:29 pm

Hij moest toegeven dat het niet was gegaan zoals gepland en dat het misschien door het feit kwam dat dit de dochter van de heersers van de hel was. Het was logisch dat ze twintig keer meer krachten had dan een eenvoudige demon zoals hij. De enige reden dat hij zolang 'van adel' was geweest in het rijk was vanwege zijn gladde praatje. Met woorden had hij zichzelf naar de top gewerkt. En met woorden had hij zichzelf ook weer van de top weggewerkt door simpel aan het hele rijk mee te delen dat hij vertrok, voor goed. Van de ene op de andere dag was overgegaan van een held naar een laffe verrader, en nu kwam hij eindelijk de consequenties tegen. Hij had ook nooit voor eeuwig op de run kunnen blijven van zijn achtergrond, dat had hij al geaccepteerd maar hij had niet verwacht dat het zo tot hem terug kwam. Het grootste deel van de demonen die hij was tegengekomen hadden hem aangezien voor wat voor alias hij dan ook gebruikt had, maar Elesis was een princess, of course she was different. Nu lag hij op de op de gebarste grond onder haar tegen de stenen van het plein aangedrukt. Zijn lichaam protesteerde met iedere spier die hij bewoog maar Kyson weigerde om het hier te laten eindigen. Een grijns ontstond rond zijn lippen terwijl hij met een paar handige bewegingen de vrouw van zijn lichaam afwerkte. Onhandig kwam hij overeind en ging zo snel mogelijk door in een poging om weg te komen. Hij duwde zich tot een verschrikte groep mensen door maar ver kwam hij niet.
”I gave you a chance." Kyson draaide zich om met zijn handen omhoog om de verwachtte aanval af te weren. Het was geen claymore die door zijn keel sneed zoals hij had verwacht, in plaats daarvan voelde hij hoe koel leer zich strak om zijn nek sloot. Een klink bevestigde dat de halsband vast zat om zijn nek. Een freaking halsband, alsof hij een hellhound was. Met felle rode ogen begon hij met beide handen aan de halsband te trekken waardoor het belletje begon te rinkelen. Hij was geen match voor het demonische materiaal en het liet het leer alleen maar in zijn nek snijden. "Get this thing off me!" snauwde hij fel naar haar. ”The money." Hij liet zijn nieuwe accessoire los en stak zijn handen in zijn zakken. Na even rond voelen kwam hij haar geld tegen en met een zucht toonde hij het. Kyson wou dit niet maar zijn hand leek een eigen leven te leiden dat centreerde om haar bevel. Met een zachte grom duwde hij het geld hardhandig haar hand in en trok toen zijn hand snel terug. Hij had geen behoefte om nog een seconde langer met halsband rond te lopen en al helemaal niet met dat belletje. Hoe moest hij ooit een inbraak plegen als dat ding constant bleef rinkelen? "Get it off me now," beval hij. Blijkbaar hoefde hij niets een naar de hel voor zijn persoonlijke marteling, hij had alles al hier op aarde.

+

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 10:41 pm

_{Elesis had hem een kans gegeven. Meerdere om precies te zijn. Als Kyson haar in eerste instantie niet had bestolen hadden ze heel misschien wel vrienden kunnen worden. Ze had graag zijn verhalen gehoord die hij had beleefd hier op aarde, maar jammer genoeg deed Kyson moeilijk. Er zat geen andere uitweg meer op. De halsband werd erbij gehaald en deze werd in een simpele beweging vast gemaakt aan zijn hals. Meteen begon Kyson er met volle macht aan te trekken, maar het zou niet in beweging komen. "Get this thing off me!" snauwde Kyson fel. Elesis had geen baat bij zijn woorden. Ze beval hem enkel opnieuw om haar het geld te overhandigen. Ditmaal deed Kyson wat ze zei. Het ging niet van harten en als hij het kon had hij waarschijnlijk het geld alsnog niet overhandigt, maar uiteindelijk belandde het geld weer in haar hand. ”Thank you,” antwoordde ze en borg het geld op terug in haar zak. "Get it off me now," beval Kyson. Elesis’ ogen laaide opnieuw op. ”Listen. That color won’t come off until I get my business done here and we’ll return to hell. Until then you have to do as I say and treat me with respect! If you try to ignore my demands or if you do not treat me with the respect I deserve, my hellhounds will torture you until you listen to me again,” maakte Elesis duidelijk op een snerende toon. ”Did I make myself clear?” vroeg Elesis met een dreigende ondertoon.}

Onderwerp: Re: Match made in hell di feb 21, 2017 10:57 pm

Kyson moest toegeven dat hij genoeg kansen had gekregen, niet alleen nu maar over het algemeen in zijn leven. En tog had hij iedere keer de keuze gemaakt die leide tot dit moment. Zijn grootste keuze tot nu was geweest toen hem een laatse eeuwige plaats in de hel was beloofd of een lange tijd op de aarde om vervolgens naar de diepste plekken van de hel te gaan na zijn overlijden. Tegen ieders verwachting in had hij gekozen voor vrijheid en er geen spijt van gehad. Met het leven van diefstal en vervalsingen was hij tevreden omdat het hem iets liet doen. Hij kon gaan waar hij wil en kwam er iedere keer mee weg. Maar het leek erop dat een verkeerde keuze zijn hele vrijheid had afgenomen. Deze ontmoeting was doomed geweest vanaf het moment dat hij tegen de roodharige princess was aangebotst. Hij had haar voorbij moeten laten gaan en zich gewoon op de drukkerij moeten concentreren. Een wanhopige blik op de winkel vertelde hem dat dat plan officieel off limits was; de gordijnen waren naar beneden gerold en de deur stevig vergrendeld.
En zelfs als het anders was geweest droeg hij nu een halsband met een belletje eraan. Het rukken en trekken had geen zin, het ding was tenslotte niet menselijk dus hij liet zijn handen zakken nadat hij haar het geld had overhandigd. De woede was in zijn ogen te lezen terwijl hij beval dat ze de halsband nu los maakte. ”Listen. That collar won’t come off until I get my business done here and we’ll return to hell. Until then you have to do as I say and treat me with respect! If you try to ignore my demands or if you do not treat me with the respect I deserve, my hellhounds will torture you until you listen to me again." Zijn mond viel open en Kyson begon opnieuw te trekken. Ze kon het niet menen dat hij hieraan vast zat tot ze terug naar de hel gingen! "You can't do this! How am I supposed to rob a store when I have a bell attached to my collar?!" Onbewust was hij het al zijn halsband gaan noemen. Een deel van zijn hersenen was zich maar al te bewust dat hij niet van de halsband af kwam tot Elesis het toestond. De dreigende ondertoon in haar stem was de demon echter niet ontgaan. "Point clear," sprak hij uiteindelijk bitter met zijn ogen strak gericht op de hare. Uiteindelijk zou hij er toch aan moeten wennen dat hij een groot deel van zijn vrijheid was verloren.

+

Onderwerp: Re: Match made in hell wo feb 22, 2017 11:26 am

_{Wellicht voelde Elesis enige spijt dat het zo moest gaan, maar Kyson had het er zelf naar gemaakt. Hij had de verkeerde keuzes gemaakt. Hij was degene die de fouten had begaan en daar zal hij voor gestraft worden. Voor nu bleef het bij de halsband. De echte straf zal komen zodra ze terug kwamen in hel. Elesis maakte het duidelijk aan Kyson die haar vervolgens met open mond aankeek. Elesis negeerde het. Hij kreeg zijn verdiende loon. "You can't do this! How am I supposed to rob a store when I have a bell attached to my collar?!" riep Kyson verontwaardigd uit. Zelf leek hij niet door te hebben dat hij het al zijn halsband noemde. ”Exactly,” reageerde Elesis er enkel kalm op en sloeg haar armen over elkaar. "Point clear," sprak Kyson uiteindelijk. Natuurlijk met tegenzin, maar Elesis accepteerde het. ”Good. You may call me ma’am. You are not allowed to hurt any creatures. Nor are you allowed to rob anyone or anything,” maakte Elesis nogmaals de regels duidelijk. Ze slaakte vervolgens een zucht en liet haar armen weer zakken. Ze keek kort omhoog naar de lucht en liet deze weer verdwijnen. De zon kwam terug. Haar blik ging het lege plein rond. Ze hoopte maar dat Bluebonnet hier geen lucht van kreeg. Haar blik ging terug naar Kyson. ”You can go now. Enjoy your new accessoire. I will check on you in a bit,” maakte Elesis duidelijk en wuifde de demon weg, waarna ze zich omdraaide en het centrum verder in liep met het voorgaande de doel voor ogen.

{-Topic uit}

Onderwerp: Re: Match made in hell wo feb 22, 2017 12:29 pm

Dit was erger dan vastzitten in een zwaarbewaakte gevangenis met een hoop moordenaars en criminelen. Gevangenissen waren door mensen gemaakt, het was lastig maar hij kon er uit ontsnappen. Tenslotte had ieder menselijk voorwerp zwaktes, hoe zeer mensen ook wouden geloven dat het niet zo was. Waar hij na aan vastzat was geschapen in de regelrechte dieptes van het demonenrijk. Er zaten geen zwakke punten aan de leren halsband om zijn nek. Bovendien was een gevangenis gewoon dat, een plek waar je vastzat en bewakers af en toe keken hoe je wegrotte in het cel. Soms mocht je nog naar buiten voor wat lucht en training maar verder dan dat ging het niet. Deze halsband was als een belofte van wat zou komen als Elesis klaar was op de aarde. Ze zou terugkeren naar de hel, of course, en ze zou hem meenemen en overleveren aan haar ouders die zeker niet genadevol zouden zijn. Bovendien had hij de collar misschien nog kunnen afschrijven als iets badass met de juiste kleren erbij maar het belletje verpeste dat. Hoe moest hij ooit een winkel binnenlopen zonder iedereens aandacht te krijgen? Hij vroeg precies dat aan Elesis die alleen maar "exactly" antwoordde. Kyson begon te beseffen dat protesteren geen zin had, hij zat eraan vast tot er een wonder zou gebeuren. Zuchtend gaf hij uiteindelijk aan dat haar woorden duidelijk waren.
”Good. You may call me ma’am. You are not allowed to hurt any creatures. Nor are you allowed to rob anyone or anything." Met ijzige ogen keek hij haar zwijgend aan. Het feit dat hij voor de hellhounds werd gegooid als hij protesteerde was duidelijk en hij behield liever al zijn ledematen. "Yes ma'am." Hij moest blij zijn dat hij al zoveel had verzameld in zijn jaren op aarde, hij zou niet snel zonder geld zitten. ”You can go now. Enjoy your new accessoire. I will check on you in a bit." Met een verkeerde beslissing was hij van een free con artist overgegaan tot een slave voor de princess. Kyson gaf haar nog een koele blik voor hij zich omdraaide en zijn hoed ver naar voren schoof om een schaduw over zijn ogen te werpen. De halsband voelde als een last om zijn keel en gevuld met frustratie slenterde hij weg van de vrouw. De toekomst werd een regelrechte hel, letterlijk.

-topic over-

+

» ღ It's my heaven, my hell
» Trouble in Hell
» This place is worse than hell
» Hell of a way to make friends
» Room 351 - Who the hell is in my room?!