P l o t ; Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
|
C r e d s ; Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
15 oktober 2016
|
| | | Auteur | Bericht |
|---|
Amber Liu
Aantal berichten : 36 IC-berichten : 18 Leeftijd : 26 Accounts : ~ Amber, Tissa, Elesis, Jinn, Laxus, Haythel, JR, Killa Character sheetBijzonderheid: Sound ManipulationUiterlijke leeftijd: 19 yearsQuote: Married to the music. | | Onderwerp: Eyes down ma feb 27, 2017 9:28 am | |
|
“Eyes down”
Song ”Cause mom said I’d be crossing borders. Never be afraid even when you’re cornered. Stand up straight fight your way, fight your way, fight you way.” Zachtjes zingend liep ze de trappen af. Het liedje had een diepe mening achter de woorden liggen, maar desondanks dat lag er een glimlach rond haar lippen terwijl ze de woorden zong. Ze kon het niet helpen. Ze hield nou eenmaal van zingen. Echter wist ze ook dat ze niet de enige in de villa was en dus besloot zo om het volume nog op een laag pitje te houden. Misschien zou ze later op de dag een plekje vinden waar ze op haar gemak de longen uit haar lijf kon zingen. Voor nu besloot ze het hier bij te houden.
Haar stem veranderde. Het werd iets lager. Ze begon te rappen. Ze kreeg de neiging om haar ogen te sluiten, maar de trappen eiste haar aandacht. Haar blik ging naar de houten treden terwijl ze deze afliep. Haar woorden gingen sneller. Emotie was terug te vinden in haar woorden. Haar hoofd ging lichtjes heen en weer bij het horen van de muziek. Muziek die ze -zonder dat ze het doorhad- zachtjes liet klinken in de ruimte. ”And I’d do anything to be what they called perfect. Then maybe I could find a place to call my own and belong. But if only I was strong.”
Ze liep de woonkamer binnen. Haar doel was de keuken. Ze was op voor het ontbijt, maar had honger gekregen. Ze had besloten om enkel één broodje te eten voor het ontbijt. De snee brood zou de grote honger niet tegenhouden, maar ze zou het wel vol kunnen houden tot het ontbijt, wat ongeveer over anderhalf uur plaats zou vinden in de eetzaal. ”I’ll be walking with my eyes down, eyes down, eyes down,” vervolgde ze het lied. Haar blik richtte ze op de grond terwijl ze het zong, niet nadenkend over het feit dat ze inderdaad niet de enige was in dit huis en wellicht voor haar moest kijken om te voorkomen dat ze tegen iemand op liep. Voordat ze zich dat kon bedenken botste ze al tegen iemand op. De muziek die zacht hoorbaar was geweest, stopte abrupt net zoals haar gezang. Beduusd keek Amber op naar de persoon waar ze tegenaan was gelopen.
{OOC: Graag een PM sturen naar Haythel of reactie plaatsen in Peculiar Talk als je hierop wilt reageren. Open Topic ^^
|
|  | | Sayuri Davies
Aantal berichten : 117 IC-berichten : 52 Accounts :
- Nuala Doherty
- Sayuri Davies
- Amaris Collins Character sheetBijzonderheid: EmpathyUiterlijke leeftijd: 8Quote: [Empathy] is seeing with the eyes of another. Listening with the ears of another, and feeling with the heart of another. | | Onderwerp: Re: Eyes down ma feb 27, 2017 6:47 pm | |
|
Sayuri had zoals gewoonlijk niet echt perfect geslapen. Hierdoor was ze al vroeg die ochtend uit bed geklommen en had ze wollige zachte sokken aan gedaan. Voordat ze in haar nachtelijke kledij naar beneden was gelopen. Zo zacht mogelijk, want ze wou niemand wakker maken. Immers was het nog vroeg op de dag en hoefde ze nog lang niet aan het ontbijt te verschijnen. Hoewel Sayuri niet van grote groepen mensen hield, was ze toch altijd stipt optijd aan de ontbijttafel te vinden. Immers was ze als acht-jarige er zeker van bewust dat ze zich aan de normen en waarden moest houden. Daarbij was Sayuri ook niet zo graag een buitenbeentje, ze wist maar al te goed waar dat toe kon leiden. Ze was niet totaal bang om haar mening te uitten, maar deed dit altijd op een uiterst voorzichtige wijze. Haar tweelingzus Sho, was de wat meer uitgesproken van de tweeling. Die trok bij het minste en geringste haar mond al open, als ze dacht dat het onjuist was. Sayuri was de stille en bedenkelijke van de twee, dacht soms meer na dan goed voor haar was. Hoewel het natuurlijk ook vele problemen kon voorkomen mocht Sayuri best wel wat losser zijn.
Tot nu toe was ze echter overal geweest waar ze diende te zijn en had ze zich verder afgezonderd van de rest gehouden. Hoewel ze de aanwezigheid van Adriel niet eens zo vervelend vond. De zachtaardige vibe die de man afgaf was iets waar ze zich wel op haar gemak bij zou kunnen voelen. Ook vond ze de nabijheid van haar zus wel prettig. Beide stonden samen sterker, hoewel Sho haar niet nodig had voor bescherming kon Sayuri haar vaak wel helpen. Immers had haar zusje vaak te kampen met zware hoofdpijnen, verooorzaakt door de grote hoeveelheid aan informatie die ze doorkreeg als ze iets aanraakte. Nu, helemaal verdwijnen kon de hoofdpijn niet, maar Sayuri was wel in staat die iets te verzwakken waardoor er een ademruimte ontstond. Iets dat waarschijnlijk als een grote opluchting werd ervaren door haar zus.
Hoewel Sayuri de oudste en grootste van de twee was, was ze degene die de meeste begeleiding nodig leek te hebben. Ook al moedigden haar ouders haar altijd aan om zichzelf te zijn, leek ze nogal terughoudend daarin. Ook had ze iemand nodig om haar ervan te verzekeren dat ze zich in een veilige situatie bevond, aangezien ze zich altijd erg ongemakkelijk voelde in grote groepen en er vrijwillig niet in te vinden was. Sayuri richtte haar diepbruine ogen even op van het boek dat ze aan het lezen was, vaak las ze over de geschiedenis. Dit keer was het echter een gewoon verhaal, een die ging over verschillende sprookjes. Zo had ze net Roodkapje gelezen en was ze nu begonnen in Hans & Grietje. Echter stopte ze zodra ze doorhad dat ze eigenlijk naar de toilet moest. Meteen legde ze het boek neer en stond ze op van de bank waarin ze comfortabel plaats had genomen. Daarna liep ze, zo stil mogelijk ook al sliep iedereen boven. Ze wou net de woonkamer uit lopen, toen iemand tegen haar aan botste. Sayuri's adem stokte even geschrokken in haar keel terwijl haar diepbruine, geschrokken ogen naar het gezicht van de persoon schoten. Het was een ouder tienermeisje, nu meer een jonge vrouw die tegen haar op gelopen was. De laatste zachte noten van een lied stierven weg terwijl de desbetreffende persoon beduusd naar haar keek. Sayuri zette ongemakkelijk een stap achteruit waarna ze haar handen voorzichtig om haar middel heen sloeg. De emoties van de ander waren gelukkig niet zo sterk in de aanraking geweest, waardoor ze die nu niet door haar lichaam voelde vloeien. Al wist ze wel dat degene kort ervoor dubbele gevoelens had gehad, waarschijnlijk opgaand in het lied dat ze gezongen had. Al wist Sayuri niet welk lied het was, want ze had het niet echt gehoord. Daarvoor waren de tonen te snel weg gestorven. Even slikte ze moeizaam waarna ze een timide groet over haar lippen heen perste. ,,Hey?" Mompelde ze, zich duidelijk niet bewust zijnde van haar ongemakkelijke en terughoudende houding, Sayuri wist zich dan ook geen goede houding aan te nemen.
|
| | | | Amber Liu
Aantal berichten : 36 IC-berichten : 18 Leeftijd : 26 Accounts : ~ Amber, Tissa, Elesis, Jinn, Laxus, Haythel, JR, Killa Character sheetBijzonderheid: Sound ManipulationUiterlijke leeftijd: 19 yearsQuote: Married to the music. | | Onderwerp: Re: Eyes down ma feb 27, 2017 7:07 pm | |
|
“Eyes down”
Song Volop in het liedje, had Amber niet door gehad dat ze niet de enige was die zo vroeg wakker was. De muziek stopte abrupt, net zoals haar stem. Haar blik schoot naar het meisje waar ze tegenaan was gebotst. Schuldgevoel overspoelde Amber. ”I’m sorry!” zei ze meteen. Uit reflex ging Amber door haar hurken zodat ze op dezelfde hoogte zit als het meisje Amber dacht er niet bij na dat het meisje misschien dit liever niet had. Dan zou ze het wel merken. ,,Hey?" mompelde het meisje.
Amber besloot een vriendelijke glimlach op te zetten. ”Good morning,” begroette ze het meisje met de glimlach. De bezorgdheid van eerder kwam echter al snel weer terug. ”Are you alright? You didn’t get hurt or something right?” vroeg Amber nu voor de zekerheid na en liet haar blik eens over het meisje haar lichaam gaan. Op het eerste gezicht leek ze niks te hebben. Amber zag in eerste instantie niet. Haar blik ging terug naar het meisje. Ze hoopte oprecht dat ze niks had.
|
| | | | Gesponsorde inhoud
| | Onderwerp: Re: Eyes down | |
| |
| | | | |
Soortgelijke onderwerpen | |
|
| | Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |
