minute man

Onderwerp: minute man wo aug 02, 2017 6:11 pm

CAUTION.
Waarom hield hij de tijd niet beter in de gaten? Eerlijk, altijd als hij het vergat, kwam hij in situaties waar hij niet eens mee wilde dealen. Zoals nu. De donkere wolken die zich samenpakten boven het huis en de tuin, kondigden de stortbui van rond 15u aan. Normaal zorgde hij dat hij wel binnen was, maar nu was hij de tijd uit het oog verloren. De jongen vloekte zachtjes toen de eerste dikke druppels al naar beneden kwamen. Moest dit echt. Give the boy a break. Snel liep hij naar een paar bomen, die hem hopelijk een beetje droog zouden houden.

Net toen hij een droog plekje had opgezocht, zag hij dat hij niet de enige was die in deze regenbui nog buiten stond. Al leek de andere knul helemaal geen aanstalten te maken om te schuilen voor de regen. Nope, hij bleef gewoon staan. Midden in de stortbui. Binnen de paar minuten zou hij echt helemaal doorweekt zijn. Sylas snapte er helemaal niks aan. ”Yo, what the hell are you doing?” Riep hij, nog voor hij er eigenlijk echt over nagedacht had.

&Levi

Onderwerp: Re: minute man wo aug 02, 2017 10:30 pm

Vaak zat hij binnen, maar het was voor Levi niet vreemd om af en toe in de regen te gaan lopen. Hij had er persoonlijk niet heel veel last van. Doe iets aan om je beschermen of niet, zoals hem. Hij mocht dan wel een beetje raar zijn om dit soort gedrag te vertonen maar nadat hij miss freak-out van close had gezien vond hij wel dat hij niet zo erg was. Sterker nog, hij had wat water nodig voor zijn salt, laat hem. Niemand kon judgen als hij zo was, want iedereen had wel iets aan zich om over te judgen weet je. HIj zuchtte dan ook even toen hij na enkele tellen de eerste druppels voelde vallen. Hij zat kalm buiten op een bankje, alsof hij echte gewoon wachtte op de regenbui. Hij had de verfrissing even nodig na al die heat die hij de laatste dagen had opgedaan. Het maakte hem dorstig, heel erg eigenlijk. En man niks kon hem nog tevreden stellen. Het was best een irritant punt, want hij had iemand die hem zo graag wilde helpen. HElaas voor hem liet zijn eigen lichaam dat niet toe en zo zat Levi vast in een eindeloze cirkel van hunkeren naar meer, het was dus alles behalve fijn in zijn schoenen te staan. Gelukkig dat zijn gevoelens er geen extra rol in kwamen spelen, want veel had hij er namelijk niet. Aan de ene kant gaf hij er echt zero fucks om, maar aan de andere kant was hij ook gewoon een guy met needs. Hij was geen hele machine, toch niet dat hij wist. Dus tot het anders bewezen was moest hij maar zo blijven zeker. Regen druppelde sneller uit de hemel, waarbij de blauwe kijkers van de man werden opgericht. Hij kantelde zijn hoofd wat en kneep zijn ogen toe. De druppels kwamen kalm neer op zijn gezicht, op zijn hoofd, en het voelde heerlijk aan om even niet de knagende droogheid te voelen voor een keer. Het zou niet voor lang zijn, nja, zolang de regen over zijn huid kwam zou hij wel ok zijn... Vast wel. Of het was eigenlijk maar hopen, wie weet.

Nadat de eerste dikke druppels waren gevallen begonnen meer zich een weg naar beneden te vinden en de korte jongen had zich al snel van de bank weg gewerkt om op te staan en even nek te kraken door zijn gehandschoende hand erin te leggen in zijn hoofd wat te bewegen. Kalm opende hij terug zijn ogen om te kijken naar de resterende kinderen die terug het huis inliepen. Het was altijd al zo geweest, in de vorige loop ook. Daar zag hij meer de mensen gaan naar binnen. Het was eigenlijk ergens wel dom tho, dan in die andere loop... Daar had de plaatselijke vogel het op een dag gedaan waar het zo'n 4 uur regende, als het niet meer was geweest toen. Precies wist Levi niet meer hoe lang het was, maar hij wist wel nog dat het soms zelfs hem irriteerde, aangezien korte regenbuien er wel tussen kwamen. De loop bevond zich in een tijd voor de zijne en dus was er niet veel hygiene geweest. Er was veel modder en de nodige dingen die er toen... Door moesten waren er ook niet opgebouwd. Elke dag had hij bijna op een bankje te kijken naar een paard en kar dat vast kwam te zitten in dezelfde modderpit, om niet veel later overvallen te worden door een of andere bende met dieven. Soms haalde Levi uit, soms liet hij de kar in zout veranderen... Of soms stool hij gewoon het paard e ging ie wat rijden. Het was wel altijd iets anders maar na de zoveelste keer was zelfs hij uit ideeën geweest. Nu hij er zo aan dacht was er niet bepaald iets in de loop waar hij echt naar toe kon gaan om even zijn mood op te lichten. Nee, deze was kinda boring omdat het zo op zijn eigen tijd zat. Hij was ook niet immens oud maar... Hij was naar hier gekomen omdat hij had gehoord dat er hier wel iets was... ja er waren hollows, maar heel eerlijk, daar had hij nu niet bepaald naar staan hunkeren. Al dat kwijl en die glibberige tentakels. Man, die beesten waren zo vies. Hij wilde ze gewoon niet in zijn buurt hebben om die reden. Het feit dat ze dodelijk waren was immers een optie, aangezien ze na een aanval of driehonderd wel wegrenden... Ofzo...
Kalm wandelde de kleine man verder, zijn ogen strak gericht op de grond van de tuin. Het natte gras gaf een fijne natuurlijke geur af die zelfs hij wat kon appreciëren. Het was maar goed dat ze nog de tuin in konden gaan zonder teveel overlast te hebben van de tentakelburen. Manman, kutbeesten dat het waren. Hij sloot even zijn ogen om zijn gedachten langs zijn hoofd te laten rollen. Niet meteen om een echte reden boven te halen maar eerder om rust te brengen in zijn chaos van een hoofd. Ondanks dat hij zeer georganiseerd en netjes was, was Levi iemand die vaak nogal last had van hoofdpijn. Hij dacht persoonlijk dat het was door teveel dingen in hem op te nemen, ookal gebeurde dat echt niet veel... Hij vergat vaak na tien seconden al een belangrijke matter die niet om hem of zijn business draaide. Verder hechte hij weinig aandacht aan zowat alles. Hij zag er namelijk gewoon... geen waarde in.. En hij had gewoon geen andere uitleg voor de pijn. ”Yo, what the hell are you doing?” Klonk er plots toen hij even tot stilstand was gekomen. Zijn haar was al nat en was al helemaal uit model gevallen. Hij keek daarom op en veegde even wat haren weg. Oh, iemand die niet naar binnen ging? Waarom bleef hij daar staan als hij niet van plan was in de regen te gaan? Het leek namelijk niet dat hij urgente business hier had... Oh well, zijn probleem. "I'm standing in the rain," zei hij enkel droog terug op zijn gebruikelijke manier van spreken; eentonig, weinig interesse en vooral geen verhoging om boven de regenval uit te komen. Zijn blauwe kijkers dwaalden meteen af van de ander. Ah wat maakte het ook echt uit.

Onderwerp: Re: minute man do aug 03, 2017 2:20 pm

CAUTION.
Welke man met gezond verstand liep nu zomaar random door de regen? Nope, hij snapte het niet hoor. Hij hield op zich wel van de geur van regen, vooral als de regen was opgehouden maar alles nog nat was. Ja, dat kon hij wel waarderen. Maar waarom zou je vrijwillig in een stortbui rondlopen? Tenzij hij een wandelende vis was en het water nodig had om te ademen. Maar langs de andere kant, hij was hier al zo lang, hij zou echt wel gehoord hebben van een wandelende zoetwatervis. Wat was de jongen dan eigenlijk aan het doen? Hij vond het zo vreemd, al was het dat eigenlijk niet eens. Het was gewoon vreemd voor hem. En dan was hij zo irritant dat hij het nog eens luidop uitsprak ook.

"I'm standing in the rain," Was het droge antwoord dat hij van de kleinere jongen kreeg. Sylas trok zijn wenkbrauw op. ”Why thank you, captain obvious”, Bromde hij terug. Hé, als hij geïrriteerd wilde doen.. Two could play that game. Met een beetje geluk kickte zijn peculiarity in en respawnde hij nog binnen ook. Dan zat hij tenminste niet meer vast in de regen. ”I wanna know why you’re doing that”, Verduidelijkte hij zichzelf. Want after all was hij toch nog steeds nieuwsgierig. Fuck.

Onderwerp: Re: minute man do aug 03, 2017 11:33 pm

HAZARD TO MYSELF

KWam zijn antwoord iets te droog aan voor meneer? Helaas was dat nu eenmaal hoe Levi werkte; droog of niks... Hij was gewoon zo gebouwd. Met een klein vleugje van interesse mocht je eens wat anders zien dan eentonige blikken, stilte en droge opmerkingen. Helaas voor deze gast hier in de regen had hij helemaal geen interesse in hem en dus bleef hij dan ook staan waar hij stond nadat hij zo heel luid en duidelijk had verkondigd dat hij in de regen stond; zoals ook kon gezien worden voor elk mens dat werkende ogen had. Hij knipperde enkel droogjes terwijl hij de ander kalm aankeek, alsof hij verwachtte dat zijn opmerking doodnormaal was en het zo ook zou opgevat worden. Hij wist echter veel beter uiteraard en het was dan ook een feit dat hij wist dat er iets zou komen. TEnzij hij zo'n gast was die gewoon te goed was voor deze wereld, zo eentje waar je een beetje van kotste als je de boeken of films las of zag. Ja, het waren van die demi perfecte mensen, van die mensen die het wilden overzien for the sake of friendship or something like that. Of ze waren hella onzeker, either way vond hij de beide varianten irritant om te ontmoeten in het leven. Ze waren gewoon zo... opdringerig op hun eigen manier, zelfs als ze niet probeerden. Mensen die dingen deden zonder dat ze het echt door hadden, ja, het was gewoon een heel erg droge bedoeling om je mee bezig te houden. Hij was op zichzelf al genoeg zo dus hij moest niet nog meer mensen op zijn dak hebben... In het algemeen eigenlijk, leven was al moeilijk genoeg alleen.

Een wenkbrauw die omhoog rees was de eerste reactie die hij kreeg van de gast. Hij sloeg zijn ogen even af van de gestalte om kalm even te hoesten en zijn keel vrij te maken, hoorde je toch amper door het geluid van de regen. ”Why thank you, captain obvious”, Wel meteen keek de zwartharige gozer weer op naar de dude die hij voor geen meter kende, misschien beter. "You're welcome," zei hij enkel droogjes terug naar de ander. Op zijn manier gebracht leek het nog echt menend ook. Misschien was het dat ook wel, misschien ook niet. Eerlijk gezegd wist hij het zelf niet meer, het was sneller zijn mond uit gerold dan dat hij had kunnen nadenken dus het moest maar zo zijn. Hij zou wel zeggen dat hij het meende, zou de situatie wat oplichten??? Of iets in die trant. Hij wist echt niet hoe mensen zich zo druk konden maken om een stomme opmerking die snel langs je lippen kwam. okay, hij werd er soms upset over maar na tien minuten was het allemaal weer goed en wel. Als kind was hij nog gevoellozer geweest dan dit dus mensen mochten helemaal niet klagen over zijn manier van doen nu. Nu kreeg je tenminste soms eens een reactie en soms zelfs een reactie die gemeend was... Ofzo... ”I wanna know why you’re doing that”, Waarom? Levi haalde enkel zijn schouders op toen de ander was uitgesproken. Waarom moest hij dat weten? Hij zag er niet bepaald zo jong uit als Pippa dus hij was zeker niet een of ander nieuwsgierig kind die alles over je prive leven en lichaam en doen en stuff moest weten. Dus... Waarom? Misschien was hij in die habit gebleven. Niet handig als je niet cute en onschuldig eruit zag. Helaas.

Maar eigenlijk wat maakt het ook uit? Hij kon op zijn minst het toch zeggen... Of gewoon even zijn snater open trekken. Hij stond er eigenlijk niet zo lang na te denken, maar... Het leek een eeuwigheid. Beslissingen nemen in gesprekken waren zo niet zijn ding, dat was een fact... "Because I like to do that," zei hij even kort terwijl hij de ander aankeek. Zijn droge manier van praten gaf een schijn van sarcasme. Maar het was waar tho, hij stond soms wel graag in de regen, was verfrissend. Ook als je je niet goed voelde, wat hij vaak wel was maar hij schoof het altijd aan de kanten en well... Het vervaagde bijn altijd, in de regen staan soms wel fun aan ja. Het gave mede aan je down gedachte en het feit dat de hele wereld tegen je was, het kon als leuk ervaren worden op een bepaalde schaal, iedereen had er wel eens nood aan right? Geen idee... Hij dacht gewoon dat het zo zat. "Why are you still outside?" vroeg hij enkel even terug aan de ander. Als hij er namelijk zo'n probleem van maakte dat hij hier buiten stond in de regen kon hij ook gewoon weten waarom de ander hier stond te schuilen. Hij kon toch ook gewoon teruglopen naar het huis als hij het perse droog wilde hebben? Hell, had hij dan niet kunnen teruglopen toen het nog zacht aan het regenen was? Slim kind hier hoor.

TAG: sylas

THANKS SARA!

Onderwerp: Re: minute man do aug 10, 2017 11:09 pm

CAUTION.
Eerlijk als deze knul zo droog zou blijven doen, zou hij zijn irritatie niet meer onder controle kunnen houden. Hij kon er niks aan doen tho, het lag aan zijn peculiarity. Hij had ondervonden dat hij gewoon sneller geprikkeld was dan andere mensen. Het lag misschien ook deels aan zijn karakter, maar hij vermoedde ook wel dat het aan zijn gave lag. Hoe dan ook, deze jongen irriteerde hem nu al en ze waren amper in conversatie gegaan. Hij eiste dan ook gewoon zijn verklaring, door verder te vragen. Zo makkelijk kwam de jongen er niet van af. Die haalde eerst zijn schouders op, maar Sylas bleef hem aanstaren. Misschien hielp het wel. Hoe dan ook kreeg hij uiteindelijk een antwoord. "Because I like to do that," Klonk het. Nogal onbevredigend, maar hij moest het er maar mee doen. Daarom knikte hij ter reactie, als bevestiging dat hij de informatie gehoord had.

"Why are you still outside?" Vroeg de jongen hem vervolgens. Fair enough, hij mocht ook vragen stellen. Hem niet gelaten. Alsof hij zich nu pas de regen weer herinnerde, ging hij nog iets dichter bij de boom staan. "I just got trapped", Zei hij, knikkend naar de stortbui. In tegenstelling tot hem, had hij geen zin om kletsnat te zijn. En het huis was gewoon te ver weg. Dat zou hij nooit halen, helemaal droog.

Onderwerp: Re: minute man vr aug 11, 2017 5:43 pm

HAZARD TO MYSELF

Levi had zoveel voordelen aan de regen maar dat wist de ander helaas niet, dus hij zou ook niet kunnen inzien waarom hij het zo fijn vond; Helaas dus. Ah tja, was nog steeds niet zijn porbleem in alle eerlijkheid. Hij moest zich er maar niks van aantrekken; het was immers ook niks voor hem om te weten natuurlijk. Waarom zou deze vreemde moeten weten dat hij te salty was voor leven en daarom veel water op zijn lijf moest hebben? Wat voor extra zou hem dat geven eh? Jammer en genoeg niet veel, dus hij liet het varen. DE kleine man ergerde zich er allesinds niet aan dat er iemand anders was, het was gewoon een extra decoratie in dit stukje van de loop. Kijkers waren kijkers en als ze daarbij commentaar moesten geven so be it, presentators werden ze dan, level up, je kreeg een rank hoger, hoe nice. Zou hij vast blij mee zijn. Hij bleef geen achtergrondpersoon pottenkijker. Feest in het huis dus, of in dit geval het moeras tuin geval... Ah whatever wie carede daar nu om...
Bij Levi's vraag ging het joch alleen verder weg van de regen. Wat was hij? Hydrofobisch? Jezus christ hoe erg kon je het maken. Angst voor water was een iets, maar angst voor élk soort water... Dude... Het was letterlijk hetzelfde als een douche nemen, het was... Like... het kwam op hetzelfde neer. Als je dan ook weg wilde, wat hij ergens wel verwachte van hem, moest je even op je tanden bijten. Er waren genoeg dingen in je kop die het konden omzetten naar een fijn iets... Right? Zoals denken dat het dus een douche was... Ofzo, geen idee, ah man whatever ook. "I just got trapped", Oh ja, natuurlijk joh, wat een cage zat je in. Die waterdruppels zagen er inderdaad heel gevaarlijk uit om even door te wandelen. Jup, zou het ook in mn broek doen. Zeker niet je leven voor wagen als je hoognodig in het huis moest zijn. Hollow of regen? Nee joh liever je ogen kwijt dan een druppeltje water op je lijf, stel je voor dat je nat werd! uhum... Yeah... Dat dus... Droogjes keek de korte man dan ook naar hem, met een blik die zoals gewoonlijk niet veel zei. Het was er gewoon... De neutrale trekken lagen op zijn gezicht alsof het allemaal normaal was wat er hier gebeurde. Deels was het ook normaal, maar uh yeah... Ergens was hij ook van okay dan, good... meh... "It's just water," zei hij dan ook op een vrije droge toon tegen hem terug. Zuchtend keek hij dan ook even op. Water die hem had geraakt begon meteen te stijgen doordat ze een overmate aan zout hadden en een klein platformpje, paraplu geval vormde zich boven hem. De snelheid waarop de man droog was, was misschien ongelofelijk; Enkel de toppen van zijn haren en zijn kleren waren nog duidelijk geschaad door de regen, maar dat leek ook wel snel te gaan. Zijn lichaam liet het water kinda opbranden en nam het sneller op dankzij het hoge zout gehalte. De druppels die over bleven werden van hem af gespoeld, maar waren verzadigd met zout. Ongezond voor de grond als het alleen dat was, dus het was maar goed als het veel regende.
Kalm keek hij terug naar de ander. Hij wist dat zo'n zoutwateren plaat ophouden in de regen lastig was, aangezien water water aantrok en regen verdunde dan de concentratie aan zout in zijn ding... Dus het was veilig voor misschien een minuut, daarna zou het lastig voor hem worden en gaf hij waarschijnlijk op... Dus meh. "I can take you to the house... Dry..." zei hij droogjes terwijl hij even naar boven wees, naar het ding dat hem momenteel droog hield. Zoutwater. "I think..." murmelde hij er echter onverstaanbaar achter... Want hij zou niet extra effort worden als het te zwaar word hoor. Dit was gewoon easy... Voor nu dan...

TAG: sylas

THANKS SARA!

» One minute back
» Soldiers minute | Girolamo