Welkom
Rules
Guide
Time line
Key words

P l o t ;
Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer... Lees verder!

Black Water Birdpl11

T e a m
Admin
Viccy
Admin
Zeal
Mod
Connor
Mentor
Olivia

S w a p



C o u n t
#


C r e d s ;
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:


Black Water Firefo11
15 oktober 2016


Black Water Birdpl11

Deel
 

 Black Water

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Black Water   Black Water Emptyvr okt 13, 2017 9:43 am


Black Water Bkopie
The strange silence
Surrounding me
Grows closer
Feels colder

But I'm ready
To suffer the sea
Black water
Take over

Het was koud. Een ijzige rilling kroop langs haar lichaam en deed haar vingertoppen tintelen. Tussen dezelfde vingertoppen hield ze een steentje die ze afwezig van antraciet in oranje veranderde, waarna ze hem in het zeewater wierp. Ze herhaalde deze handeling, het water sierend met steeds een ander kleurtje. Het water was wild, though, en slokte de steentjes op en verdronk ze in de sterkte stroming, de eindeloze diepte in.

Juniper vervolgde haar weg over het zand en kwam uit op het gedeelte waar het zand en de stenen overliep in houten vlonders. Ze trapte haar laarzen om en om even tegen het donkere hout om het van het zand te ontdoen. De donkere lucht in de verte diende als klok; de donkere lucht in de verte liet weten dat de dagelijkse stortbui onderweg was.
De bloemetjes vrolijkten de grauwige boel wat op. Het was vrij druk, de meesten zaten vis te eten. Bah, vis. Waarom was ze hier ook alweer gekomen? Ohja, om even een frisse neus te halen. Om d'r even af te zonderen van de heisa in de lus. Ze was van plan zo terug te keren, want de kou was al geen pretje - moest je nagaan wanneer je kleding zeiknat was. Juni stopte haar handen in haar zakken in de poging ze van een beetje kou te ontdoen.

De zee deed haar denken aan haar originele woonplaats, haar eerste lus. Australië. Warmte. Thuis. Ze was jong geweest, maar kon de zonnestralen nog op haar huid voelen. Ooit was het haar grootste gemis, liet het haar leven in elkaar storten. Nu was de brunette er overheen, had het ergens diep begraven. Er waren wel andere dingen om je zorgen om te maken.
De wind deed haar lange bruine haren rondom haar lichaam waaien. Ze was stil gaan staan op de rand van de pier, kijkend naar de zee. Juniper stond net op het punt om te draaien en terug te gaan richting het huis, tot ze een stem hoorde.

// En een char van Vera
Terug naar boven Ga naar beneden
Clarke Guerra

Clarke Guerra

Aantal berichten : 527
IC-berichten : 129
Leeftijd : 25
Accounts :
. Clarke
. Louise


Character sheet
Bijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 19
Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyzo okt 15, 2017 4:34 pm


   
Black Water Clarke10
I feel my heart rate start to rise, lifting me out of the dark as we ignite

Ze kende zichzelf niet meer. Het was vreemd om zich voort te bewegen met benen waarvan ze zich afvroeg of deze wel van haar waren, of ze wel naar haar zouden luisteren als ze ze iets op zou dragen. Niet alleen haar lichaam voelde onwennig, wat na de schok die het te verdragen had gehad niet heel gek was, maar Clarke zelf was aardig in de war. Ze was haar identiteit kwijt. Het enige wat haar haar had gemaakt. Haar bijzonderheid. Haar hoofd tolde, dat kon zelfs de frisse buitenlucht niet verhelpen. De wolken boven haar begonnen zich dreigend samen te spannen en de golven werden steeds onstuimiger. Het deerde niet. Clarke had een plek nodig om de dingen op een rijtje te zetten -een taak die nu als een onmogelijk hoog gebergte boven haar uittorende- en haar gewoonlijke, de tuin, was inmiddels bevlekt met te veel herinneringen om er nog helder te kunnen denken. Vandaar dat ze heil zocht ver buiten het huis, aan de kust. Want sinds ze haar halfzus had ontmoet, had ze geleerd dat ieder aan Aphrodite verwante niet alleen beschikte over de aanraking die ze nu kwijt was geraakt, maar ook water naar haar hand kon zetten. Het was niet iets dat ze al veel had kunnen oefenen met Adore, maar misschien dat het daar nu een goed moment voor was. En er was nog iets. De kleuren. De kleuren die ze normaal gesproken had gezien wanneer ze onder invloed was van de vreselijke pillen hadden geen moment van haar netvlies geweken sinds haar hart eventjes was gestopt bij de overdosis. In de eerste instantie had ze het fijn gevonden, vertrouwd. Maar nu leek het gewoonweg de stomme ironie van het lot die ze maar al te graag van zich af wilde schudden. Wat betekende het?

Het zand maakte haar passen langzamer, en ze had zich er nog geen paar meter doorheen geploeterd, of ze hield even halt. Van een afstandje keek ze toe hoe een meisje steentjes het water in keilde. Het lichtelijk vergrijsde dorp dat Inndyr was, nam ze vrijwel direct aan dat ze een nieuweling in de lus was, en dat werd bevestigd toen ze zag wat het meisje deed. Clarke hield haar hoofd schuin. Nee, het lag niet aan haar en het feit dat haar zicht nu gekleurder was. Ze kon vanaf de afstand tussen hen zelfs nog zien dat de steentjes in felle, onnatuurlijke kleuren veranderde alvorens ze door het meisje aan de golven gevoerd werden. De interesse die dat bij Clarke wekte, dwong haar om haar even te observeren en haar vervolgens te volgen.

Haar handen diep in de zakken van haar jas gestoken, stond ze even stil op de houten verhoging. Ze bestudeerde haar rug, niet goed wetende wat ze moest zeggen. Hey, I think we might share a peculiarity but I'm not sure because I'm not sure of anything, also, I'm in a bit of an existensial crisis? Heel lekker zou dat niet klinken vreesde ze. Ze ademde eens scherp uit en verhief haar stem. 'How do you do that, change the colours?' Het feit dat ze een conversatie niet eens meer kon beginnen met een sarcastische, ietwat beledigende opmerking betreurde ze, maar ze besefte ook dat ze haar woorden niet terug kon nemen en het geen zin had om spijt te hebben van haar met de deur in huis vallen. Dus wachtte ze af. Tot de gestalten meer zou worden dan alleen een rug.

   
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t151-clarke-guerra
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyma okt 16, 2017 8:32 pm


Black Water Bkopie

"How do you do that, change the colours?" Een stem haalde haar uit haar gedachtespinsels. Gedachtespinsels die overigens al dagenlang - nee, maandenlang - aan haar knaagden en haar van concentratie ontdeed. Haar hoofd was vol, altijd te vol, en bezorgde dagelijkse frustratie. Je kunt je vast indenken dat frustratie bij een al permanent gefrustreerd persoon voor niet veel goeds zorgde. Ze was al een lastig meisje en dit soort dingetjes maakten haar zo nu en dan extra ondraaglijk. Juniper had net op het punt gestaan de kant op te draaien die terug naar haar nieuwe thuis zou leiden, maar de stem kwam van de andere hoek. Ze draaide zich dan ook in de andere richting om.

Kort nam ze het meisje in haar op en concludeerde ze dat ze niet wist wie het was. Ze kwam haar wel redelijk bekend voor, maar dat was waarschijnlijk van het voorbij lopen in de gangen. Haar naam was in ieder geval onbekend. De meid had een prachtig gezicht - damn, sproetjes -, omlijst door prachtig haar. Het was dat Juniper dit nooit aan haarzelf toe zou geven en ze gevoelens meestal uitschakelde, anders had ze kunnen zeggen dat jaloezie wel degelijk ter sprake was. In sommige situaties had ze de behoefte gehad meteen een flirterige opmerking de lucht in te gooien, maar ze deed dit (nog) niet. Haar hoofd zat te vol.
"I think you know how," kaatste ze terug, noch vriendelijk noch onaardig. Neutraal, zoals de meeste woorden haar mond verlieten. Haar Australische accent vulde de stilte die voor even de overhand had genomen. Waarschijnlijk had het meisje op meer details gedoeld, want natuurlijk wist ze dat het haar peculiarty moest zijn. Ik raak iets aan, bam, een nieuwe kleur. Klonk nogal duf. Zin om uit te leggen dat dit enorm wat inspanning kon vergen had ze niet en ook dit was iets wat het donkerharige meisje zelf wel kon uitmaken. Onnodig veel details ging anderen niet aan.
Why are you so Goddamn gorgeous? In plaats zei ze: "It's gonna rain soon." Een nutteloos feitje, maar ach. "..Clearing you head?" Er was vrijwel geen andere reden om je hier te bevinden in je eentje met een ander doel dan alleen zijn. Tenzij je misschien een gigantische natuurfanaat was, dan.

Terug naar boven Ga naar beneden
Clarke Guerra

Clarke Guerra

Aantal berichten : 527
IC-berichten : 129
Leeftijd : 25
Accounts :
. Clarke
. Louise


Character sheet
Bijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 19
Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptydo okt 19, 2017 11:36 pm


   
Black Water Clarke10
I feel my heart rate start to rise, lifting me out of the dark as we ignite

Er was een moment waarin Clarke wenste dat ze het meisje niet aangesproken had. Een moment waarop ze doodsangst had uitgestaan toen het meisje zich langzaam om haar as draaide, vlak voor haar gezicht zichtbaar werd. Dat was ook iets compleet nieuws voor haar, die sociale angst. Misschien was ze bang mensen onder ogen te komen zonder haar bijzonderheid. Misschien wist ze niet wie ze was en maakte dat het nog moeilijker om mensen in de ogen te kijken. Clarke dwong haar schouders naar beneden en zuchtte lichtjes om het te laten gaan. Het meisje. En haar gezicht. Zoals ze al eerder had gedacht, herkende Clarke haar niet. Nu was het niet gek, want ze had de afgelopen dagen in zo'n isolement geleefd dat ze geen enkele nieuweling had kunnen herkennen. Hoe dan ook, als ze haar oude zelf was geweest, had ze het meisje waarschijnlijk eerder als lustobject gezien -mocht ze van haar nieuwe zelf nog steeds toegeven dat de vreemdeling aantrekkelijk was? Wel, misschien veranderde sommige dingen nooit.- 'I think you know how.' De Australische tongval deed Clarke's blik van ergens halverwege haar lichaam naar haar ogen glijden. Haar eigen ogen kneep ze een tikkeltje samen. Wat bedoelde ze daarmee? Al snel merkte ze dat er geen reden was om defensief te zijn; hoe legde je nu weer aan iemand in één zin uit hoe diegene je bijzonderheid moest gebruiken? Desalniettemin slaakte ze een zucht. Wat had ze eigenlijk ook verwacht...?

'It's gonna rain soon.' De informatie daalde op haar neer en even liet Clarke tot zich doordringen wat ze bedoelde. Wilde ze haar weghebben of zat het meisje gewoon vol met woorden die er gewoonweg niet altijd toe deden? Clarke gooide haar hoofd in haar nek en bekeek de lucht. Na al de tijd die ze hier had doorgebracht zou ze zeggen dat het nog een kleine minuut duurde voor de lichtste druppels hen zouden bereiken. Het meisje was hier dus al lang genoeg om het dagritme te begrijpen. Of beschikte gewoon, net als bijna iedere halvegare, over de kennis dat donkere wolken gelijk stonden aan regen. '...Clearing you head?' Clarke merkte dat ze al die tijd niet meer had gesproken. Niets voor haar. Die kennis deed haar hoofd weer zakken en vervolgens een beetje kantelen, de brunette tegenover haar een nieuwsgierige blik gunnend.

'I guess so,' sprak ze, vastberaden om precies evenveel informatie te delen als het meisje even geleden had gedaan. Koppig. Hoe halsstarrig ze ook mocht zijn, het duurde niet lang voor ze besefte dat het haar werkelijk nergens zou brengen. Ze had het nu toch al verpest, dit contact, dan kon ze net zo goed nog proberen er iets van te maken. 'Trying to figure out how in the hell my new peculiarity works,' besloot ze haar dus een kleine hint mee te geven. Maar zo was het wel weer genoeg over haar, voor eventjes. 'What's your deal?'

   
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t151-clarke-guerra
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyvr okt 20, 2017 9:33 am


Black Water Bkopie

Het meisje - of eigenlijk de vrouw, maar het is simpelweg een gewoonte iedereen onder de dertig als 'meid' te bestempelen - leek haar in zich op te nemen. Ook in haar blik schol geen herkenning. Vrij logisch: ze was nog in de fase van het verkennen en een soort betrouwbaarheid vinden op deze plaats, dus bevond zich nog niet enorm vaak onder de mens. Dat klonk zieliger dan het was, overigens. Juniper was van het wantrouwen. Het duurde lang voor ze iets dichterbij liet, zowel mens als omgeving. Verbiedde het iets een thuis te noemen wanneer het gevoel ontbrak. Ze was hier dan ook voornamelijk voor haarzelf; toch dat beetje veiligheid, een plaats om onopvallend te trainen. Saamhorigheid geloofde ze niet - echt - in. Misschien ook wel, maar het was iets dat ze standvastig zou ontkennen.
Ze reageerde niet op haar 'het-gaat-zo-regenen'-opmerking. Wel ging haar blik voor even omhoog en leek ze het hiermee te bevestigen. Niet dat er iets te bevestigen viel, want de regen deed hun lus elke dag tegoed aan een flinke plens. Het was dan ook een vrij nutteloze opmerking geweest. Ach. Haar nieuwe gezelschap had haar mond nog niet opengetrokken en had enkel gezucht. Oh.

Niet veel later overstemde het stemgeluid van het meisje alsnog de wind. "I guess so." Kort maar krachtig. Ze kon moeilijk haar mond opentrekken over het feit dat het niet veel informatie vrijgaf, want dat zou niet eerlijk geweest zijn. Juniper gaf zelf meestal weinig informatie vrij en zo had ze ook net maar weinig info vrijgespeeld.
Haar vervolgende woorden bevatten dan wel weer wat meer details. Genoeg om een redelijk woordwissel op te pakken, anders had ze zich wel naar het huis begeven. Nutteloos staan vond ze zonde van haar tijd, vooral als degene tegenover geen zin had in haar aanwezigheid. Dan niet, zo simpel was het. De brunette had wel wat beters te doen. Stiekem, heel stiekem, was ze blij dat de meid een poging tot een gesprek deed; een bekend gezicht hebben was niet al te verkeerd. Misschien was ze wel oké. "Oh? New? Sounds pretty complex." Juni vroeg het na een korte twijfeling toch maar en hield haar hoofd een tikkeltje vragend schuin. Haar lila ogen richtten zich op de hare: "My deal?" Ze haalde haar schouders op en deed het meisje tegoed aan een scheef, betekenisloos grijnsje. "Just.. thinking, I guess? Life can be.. a lot." Ze stopte haar handen in de zakken van haar leren jasje. "Also, changing colours of rocks and throwing them aggressively into the sea works really well to calm the fuck down, apparently."


Terug naar boven Ga naar beneden
Clarke Guerra

Clarke Guerra

Aantal berichten : 527
IC-berichten : 129
Leeftijd : 25
Accounts :
. Clarke
. Louise


Character sheet
Bijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 19
Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyzo okt 22, 2017 5:42 pm


   
Black Water Clarke10
I feel my heart rate start to rise, lifting me out of the dark as we ignite

Wonder boven wonder had haar onderhandelingstechniek gewerkt. Even weinig informatie delen met het meisje als zij bij haar had gedaan, had haar doen praten. Of ze had er simpelweg in moeten komen, maar what was the fun in that? Dus met een licht, triomfantelijk lachje verwerkte ze de woorden die de brunette naar haar terugkaatste. 'Oh? New? Sounds pretty complex.' En daar verging het glimlachen haar alweer, plaatsmakend voor een zucht. Ingewikkeld. Dat was het zeker. Ze weidde er verder geen woorden aan, nog niet. Niet voordat er antwoord was gekomen op haar vraag.

Clarke stopte haar handen in haar zakken; het werd koud. Haar aandacht werd weer getrokken door de kleurveranderaar, die haar vraag herhaalde vanuit haar eigen perspectief. Haar grijns was aanstekelijk, maar Clarke hield zich in. 'Just.. thinking, I guess? Life can be.. a lot.' Nu was de juiste plek voor een glimlachje. Een compassievol glimlachje, want ze had gelijk en Clarke dacht er ook zo over op dit moment. Toch had ze het gevoel dat er meer kwam. 'Also, changing colours of rocks and throwing them aggressively into the sea works really well to calm the fuck down, apparently.' Daar ging haar hele plan overboord, Clarke hing al lang aan de lippen van dit meisje. Vaag voelde ze hoe een nog eenzame pioniersdruppel het op haar voorhoofd had gemunt en nu langzaam over haar jukbeenderen naar beneden gleed, maar ze gaf er niets om. Ze was te geïnteresseerd op het moment. 'You're right,' begon ze, haar ogen strak op die van haar gericht. 'Life can be a lot.' Ze zoog wat van de frisse, ziltige lucht naarbinnen. 'I'm kinda looking for healthy ways to calm the fuck down, so I'd appreciate it if you could, you know... teach me,' viel ze maar heerlijk subtiel met de deur het huis binnen. De kleurtjes, ze moest er iets mee kunnen. En hoe langer ze in deze lus vol eigenaardigheden leefde, hoe meer ze begon te denken dat er niet zoiets was als toeval. Zoals het geen toeval kon zijn dat ze, op het moment dat ze het zo nodig had, tegen een meisje aanbotste dat alles af leek te weten van kleuren.

   
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t151-clarke-guerra
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptydi okt 24, 2017 9:44 am


Black Water Bkopie

Een eenzame druppel had de kracht in de wolken niet meer aangekund en had zijn groep verlaten - belandde niet veel later op haar voorhoofd. De brunette had een hekel aan regen. De kou deed haar soms goed; de lichte pijn die kou soms kon veroorzaken was bijna fijn op zijn tijd en een frisse wind kon je hoofd brengen tot realiteit. Regen was echter een ander verhaal, simpelweg onaangenaam in haar ogen.
Haar gezelschap leek voornamelijk - nog - te luisteren. Af en toe verscheen er een glimlachje op haar gezicht, maar na iets wat leek op vrij donkere gedachten deden deze verdwenen. Ze wist natuurlijk niet wat er in het hoofd van het meisje omging, maar ze leek met dingen te zitten. Overigens had ze dit zo net zo goed als toegegeven. Ze had ook gezucht na Junipers’ opmerking, haar speculaties versterkend: de meid had het lastig. Opnieuw had ze geglimlacht, dit keer iets meer overtuigend, toen ze had gedeeld dat het leven af en toe een beetje te veel was.
De donkerharige bevestigde het nog eens met woorden. Had niet iedereen er wel eens last van dat het leven te veel was? Dat de zwaartekracht soms even teveel was en het niet veel scheelde of je raakte volledig je kracht kwijt? Vast wel. Iedereen liep met een dagelijkse zooi ellende op de rug, enkel hadden sommigen meer kilo’s bagage dan de ander. Ook was er het verschil dat sommigen goed om konden gaan met emoties, en zijzelf ontbrak deze vaardigheid.
De stem van het meisje verbrak haar gedachten en bevestigde ook hetgeen dat zojuist door haar hoofd had geraasd. Gezonde manieren om te kalmeren. Ah. De twee hadden op dit moment al meer gemeen dan zou moeten. Niet iets positiefs, namelijk. Wel weer menselijk, op zich. Door wat ze zei had ze ook wat meer informatie over haarzelf vrijgegeven. ”Colours, huh?” vroeg Juniper vervolgens, en stelde ze tegelijkertijd een beetje vast. Nog een druppel - ugh. Ze grijnsde lichtjes scheef. ”How is it possible you lost your peculiarty, pretty?” Ze kon het toch niet laten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Clarke Guerra

Clarke Guerra

Aantal berichten : 527
IC-berichten : 129
Leeftijd : 25
Accounts :
. Clarke
. Louise


Character sheet
Bijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 19
Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyma nov 06, 2017 4:10 pm


   
Black Water Clarke10
I feel my heart rate start to rise, lifting me out of the dark as we ignite

Clarke voelde zich haast beschaamd na wat ze tegen de vreemdeling gezegd had. Het was iets dat zomaar over haar lippen was gekomen, zonder dat ze er al te veel over na had gedacht. Wel, ze had er wel over nagedacht en de woorden naar het meisje toegegooid als een soort vishengel: om haar binnen te halen, om haar te overtuigen. Het deed haar geweten niet bepaald goed, maar het zou schijnheilig zijn om te doen alsof dat compleet zuiver was. Hoe dan ook, ze verwierp hoe ze zich erbij voelde, dat was niet belangrijk. De vis had namelijk gehapt. En nu was het aan Clarke om de vangst in de wacht te slepen. 'Colours, huh?' stelde de brunette. Clarke begon sporadisch druppels tegen haar huid te voelen. Ze wist dat het over een aantal seconden van dit in een vreselijke hoosbui kon veranderen, maar om eerlijk te zijn gaf ze er niet zoveel meer om. Ze hoopte voor het meisje tegenover haar ook niet, want ze was nog niet van plan rechtsomkeert te maken. Gelukkig hield deze echter haar hoofd een beetje schuin, haar lippen getekend door een licht grijnsje. Clarke fronste. Het was haast alsof ze die uitdrukking herkende. Alsof ze in de spiegel keek, maar dan een aantal weken geleden. 'How is it possible you lost your peculiarty, pretty?' Oh ja. Dat was het.

Om een zucht te onderdrukken klemde Clarke haar kaken even op elkaar. Waarom in godsnaam bleef ze maar figuren tegen het lijf lopen die haar vroegere zelf in levende lijven waren? Ze mocht dan een veranderd persoon zijn en zo, maar dat betekende niet dat ze klaar was om wat voor poëtische bullshit van het lot dit ook was over zich heen te krijgen. Toch een zucht. Kon ze tegenwoordig ook al geen simpele complimenten in ontvangst nemen? Hoe dan ook, als ze wilde rekenen op de hulp van degenen uit wiens mond dat compliment was gekomen, moest ze haar een antwoord geven. Onbewust haalde ze haar handen uit haar zakken en bekeek even haar nette nagels. Toen schraapte ze haar keel en begon zonder enige aarzeling: 'I overdosed on something that apparently was some kind of antidote for my gift or something. Or as I like to refer to it; my curse.' Haar woorden klonken haast verveeld, hoewel ze er in werkelijkheid uit alle macht geen emotie aan probeerde te koppelen. Met een grote, duidelijk onoprechte glimlach en overdreven opgewekte toon ging ze verder: 'But it's all good now because those drugs left me a souvenir anyways. I believe it's much like your peculiarty. I mean, what are the odds?' Een soort manisch lachje ontsnapte haar lippen, en op dat precieze moment leek de lucht open te barsten.

Net voordat de deken aan regen hun kon bereiken, hief Clarke haar hand, waardoor het water iets boven hun hoofden van richting veranderden en net langs hen heenliep. Ze had er veel mee geoefend sinds Adore haar tot de conclusie had doen komen dat ze hiertoe in staat was en het eindelijk een beetje onder controle weten te krijgen. Het water uit de zee ging nog niet best, maar de regen was tenslotte niet zo zwaar. Een klein, vermoeid grijnsje had plaats genomen op haar gezicht. 'Oh yeah,' sprak ze lichtjes hijgend, 'and then there's that. Like you said. Complex.'

   
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t151-clarke-guerra
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptywo nov 15, 2017 1:20 pm

Black Water Oie_WX6m_Ym_DTw_Xnh
Een zucht. Oh, had haar ‘pretty’ haar beledigd of was ze simpelweg met een melancholisch been uit bed gestapt? Voordat ze kon reageren - niet dat ze er überhaupt woorden aan vuil wilde maken -, opende de meid haar mond. Juniper knipperde met haar ogen, probeerde op deze manier een lastpak van een druppel uit haar wimpers te doen verdwijnen. Ze haatte regen. Het gesprek was te interessant om de benen te nemen, anders was de keuze snel gemaakt geweest.
“I overdosed on something that apparently was some kind of antidote for my gift or something. Or as I like to refer to it; my curse.” Het klonk alsof het haar niets deed. Juniper verwerkte voor een enkele seconde de woorden en trok vervolgens haar wenkbrauw op. Een mix van onbewuste veroordeling en onduidelijkheid. Oké, dan. Was dat mogelijk? Het deerde haar natuurlijk niets dat het meisje het schijnbaar nodig had gevonden een overdosis van wat-dan-ook te nemen, en het was none of haar business, anyway. En ze vertelde verder. Fake, ging door Junipers’ hoofd, inziend dat ze haar best deed een neppe grijns op te zeggen. Iedereen kon zien dat ze anderen - en misschien haarzelf? - voor de gek hield. Ze besloot er geen opmerking over te maken, liet het gaan. In plaats daarvan reageerde ze vrij ‘normaal’ - de opgetrokken wenkbrauw had plaatsgemaakt voor iets wat voor een kleine glimlach voor de dag kon: “Didn’t know that is possible.” Haar lila ogen bleven gericht op die van de ander. “Ah, I see. A drug addict that wanted to do something about her complex life, but made it even more complex?” Een vrij scherpe opmerking. Ze had geen idee of ze er totaal naast zat, maar ach, Juniper filterde haar woorden niet. Ze had het niet eens per se onaardig bedoeld, maar er was de kans dat de ander dit wel zo opvatte. Ze haalde erna dan ook luchtig haar schouders op, en glimlachte opnieuw lichtjes. “...Tell me all about it,” zei ze toen, misschien onverwachts. De situatie was begrijpelijk en ondanks ze niet op deze manier met een drug of wat dan ook in aanraking was geweest, had ze iets soortgelijks doorgemaakt.  

Donkere wolken naderde. Voordat ze de actie van de meid kon verwerken, vulde ze opnieuw de stilte. Het had haar zo te zien wat inspanning gekost, en dit keer trok Juniper wat verbaasd haar wenkbrauw op. Ah, zo. “Complex,” bevestige Juniper nogmaals, het woord van het meisje herhalend. Ergens was ze haar dankbaar, deze ongekende kracht - niet eens dat de mogelijkheid hiertoe totaal niet voorkwam, maar dit meisje beheerste schijnbaar meerdere, verschillende dingen - had haar immers een doorweekte outfit, gezicht en haren doen voorkomen. “So? Looking for answers, huh?” Haar blik ging van de nu redelijk opgeklaarde lucht over naar het meisje. “Can’t give you those. But I can help you with the ‘colour situation’, perhaps?”
Terug naar boven Ga naar beneden
Clarke Guerra

Clarke Guerra

Aantal berichten : 527
IC-berichten : 129
Leeftijd : 25
Accounts :
. Clarke
. Louise


Character sheet
Bijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 19
Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyza nov 18, 2017 7:57 pm


   
Black Water Clarke10
I feel my heart rate start to rise, lifting me out of the dark as we ignite

Dus om de een of andere reden was ze verzeild geraakt in een situatie die haar dwong een heel verhaal uit te leggen dat ze zelf niet eens kon begrijpen, maar dan aan een vreemdeling. Kon het werkelijk waar nog denderender? Blijkbaar. Want die vreemdeling had natuurlijk ook nog een oordeel dat Clarke meer aantrok dan ze ooit zou toegeven. Ze mocht dan een veranderd persoon zijn, maar haar trots was iets dat niets of niemand uit haar zou kunnen slaan. De opgetrokken wenkbrauwen van het meisje maakten plaats voor een glimlachje. 'Didn’t know that is possible.' Nee. Nee, dat wist Clarke inderdaad zelf ook niet. Maar het was gebeurd, dus zou het meisje voor een moment niet kunnen doen alsof Clarke regelrecht uit het scherm van Girl Interrupted gewandeld was? Ze wist niet wat beter was: dát, of de belediging die volgde. 'Ah, I see. A drug addict that wanted to do something about her complex life, but made it even more complex?' constateerde ze na haar even goed bekeken te hebben. Clarke wist niet waarom het haar zo boos maakte. Misschien om het feit dat het meisje haar een verslaafde had genoemd, of misschien om het feit dat ze haar in één zin in een hokje duwde, of misschien om het feit dat dat Clarke's taak was geweest, over mensen oordelen en ze categoriseren waar ze bijstonden. Hoe dan ook, het was een opmerking die niet al te goed viel. Het verbaasde haar echter, hoe het meisje vervolgens haar schouders ophaalde alsof ze niets gezegd had en sprak: '...Tell me all about it.'

Het wekte Clarke's interesse, maar tijd om er op in te gaan had ze niet bepaald. Tenminste, niet als ze de regen hen niet beiden wilde laten doorweken. Even twijfelde ze er nog over om enkel zichzelf te beschermen tegen de hoosbui, maar toen besefte ze gelukkig nog net op tijd dat ze probeerde haar om hulp te vragen. 'Complex,' bevestigde het meisje de manier waarop ze eerder de situatie had beschreven. Toen gaf ze eindelijk toe met wat Clarke al die tijd had proberen te bereiken. 'So? Looking for answers, huh?' Haar krullen -nu door het vochtige weer nog volumeuzer dan sowieso al handelbaar was- sprongen om haar hoofd heen toen ze hevig knikte. Wanhopig. Maar goed, kon ze het zichzelf kwalijk nemen? Ze had eindelijk een aanknopingspunt gevonden. 'Can’t give you those. But I can help you with the ‘colour situation’, perhaps?' Een opgeluchte zucht kwam haar mond uitgerold. Ze had nu compleet alle tactieken over boord gegooid, wat misschien niet heel gunstig was, maar goed. Het meisje had haar toch al door. Ze wilde hulp en zij bood het haar aan. 'Sounds great,' prevelde ze, terwijl ze even naar de steentjes keek waar dit deel van het strand uit bestond. Zo anders dan thuis. Ze boog lichtjes voorover en nam een willekeurig steentje in haar handen. 'Also, if you don't, I'll soak you anyway,' sprak ze terwijl ze overeind kwam. In het begin van haar zin had ze nog een serieus gezicht weten te behouden, waardoor ze, haar blik strak op het steentje gericht, nog enigszins bedreigend overkwam. Tot een scheve grijns dat imago brak. Ze was er weer. Al was het maar een klein beetje. 'So, how do you do it?' herhaalde ze de allereerste vraag die ze aan het meisje gesteld had, terwijl ze haar het steentje aanreikte.

   
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t151-clarke-guerra
Juniper Aldaine

Juniper Aldaine

Aantal berichten : 75
IC-berichten : 31
Leeftijd : 26
Accounts : Juniper ;; Diana ;; Fallon ;; Day ;; Asher

Character sheet
Bijzonderheid: Color Manipulation
Uiterlijke leeftijd: 20
Quote: Don't trust the moon, she's always changing.
Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Emptyzo nov 26, 2017 3:39 pm

Black Water Oie_WX6m_Ym_DTw_Xnh
De chick had opnieuw gezucht. Dit keer was het niet één die irritatie blijkte, maar was het een zucht geweest van opluchting. Ze zat ongetwijfeld in de knoop met haarzelf. De frustratie en het onbekende was van haar gezicht af te lezen en het was logisch dat ze er geen raad mee wist. She'd been there. Dan wel in haar eigen - misschien iets minder spectaculaire - versie, maar soortgelijk genoeg om de onrust van de meid te begrijpen. Ze ging niet in op haar eigen 'situatie' en was ook van plan niet op de eventueel opvolgende vragen van haar in te gaan, want dat ging haar niets aan.

Vragen stelde ze niet.

In plaats daarvan leek ze haar aanbod zonder vraag of opmerking te accepteren; dit bevestigde enkel de wanhopigheid die ze bij zich leek te dragen. Haar stem vulde de stilte, waarna ze een steentje van de grond plukte. "Also, if you don't, I'll soak you anyway." Ah. Wilde ze op de één of andere manier haar trots ten hoge houden en haar niet totaal breekbaar aan het licht laten komen? Nogmaals iets waar Juniper zich enigszins in kon vinden. Echter had zij het liever in haar eentje uitgevochten, hoe ten einde raad dan ook, puur om het feit dat ze zich niet kwetsbaar op wilde stellen. Iets zei haar dat dit ook het plan van het meisje was geweest, in eerste instantie. Zat ze er zo ver doorheen dat ze uitleg en hulp boven trots verkoos?
Blijkbaar. Verdiende ergens ook respect. Alleen was het meisje, waar ze nog steeds de naam niet van wist, bij de verkeerde brunette terecht gekomen en was ze niet zo van het uiten van respect of medeleven. Soms, maar dan op haar eigen manier die voor de ander waarschijnlijk niet zo werd ervaren. Ach. Ze grinnikte als antwoord, terwijl ze waarschuwend haar wenkbrauw optrok: "Don't you dare, pretty." Ha. Ook meteen een subtiele hint haar naam te zeggen.

Het koude, grijzige steentje werd in haar hand geduwd met de vraag hoe ze dat dan deed. Ze hield het stukje natuur tussen haar vingertoppen, terwijl haar blik die van de meid weer vond. "It's all about practicing your ass off and concentration, to be honest. I have no idea - and something tells me you don't know either? - what your limits are." Juniper haalde haar schouders op. "It gets easier the more you practice. For me this -," Ze hield het steentje iets om hoog om aan te duiden dat ze het over het verkleuren van het onschuldige dingetje had. "- is like breathing now."

Ze zette een stap in de richting van het meisje en overlapte hierbij de afstand die als 'niet in mijn personal space' werd gezien. Juni pakte het meisje haar hand vast, legde het op de hare die nog steeds het steentje vasthield. "Okay. Concentrate on the object. Can you feel some kind of energy going on in your fingertips?"

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




Black Water Empty
BerichtOnderwerp: Re: Black Water   Black Water Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Black Water
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Black Coffee
» Adriano Black
» Black hole
» The Black Death
» Pink is the new black

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Peculiar Children :: 
I n n d y r
 :: s h o r e
-
Ga naar: