Welkom
Rules
Guide
Time line
Key words

P l o t ;
Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer... Lees verder!

Losing track  Birdpl11

T e a m
Admin
Viccy
Admin
Zeal
Mod
Connor
Mentor
Olivia

S w a p



C o u n t
#


C r e d s ;
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:


Losing track  Firefo11
15 oktober 2016


Losing track  Birdpl11

Deel
 

 Losing track

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Louise Bluebonnet
Admin
Louise Bluebonnet

Aantal berichten : 1360
IC-berichten : 147
Leeftijd : 25
Accounts :
. Louise
. Clarke


Character sheet
Bijzonderheid: Ymbryne
Uiterlijke leeftijd: 34
Quote: Intelligence without ambition is a bird without wings
Losing track  Empty
BerichtOnderwerp: Losing track    Losing track  Emptyvr maa 06, 2020 12:09 am


Brooklyn (New York), 19 september 2009

L

ouise opende haar ogen onder lakens die vertrouwd zacht voelden. Het was een gevoel dat ze sinds de lus in Londen niet meer had gekend. De herinnering aan mevrouw Swift en het verlaten van haar nest was er een die haar vaak een sentimentele steek in haar borst opleverde, maar deze morgen bevond zich daar enkel een opgewekt kloppend hart. Ze snoof de geur van de dekens in en rekte haar stijve spieren uit. Het was wennen, het verwisselen van gedaante nu haar lichaam verouderde. Een glimlach verscheen op haar lippen en ze legde een hand op haar gloeiende wangen. Ze zou het niet eens zo erg vinden om voor een tijdje menselijk te blijven.
Toen ze zich omdraaide, besefte ze dat de andere helft van het bed leeg was. Het dekbedovertrek bevatte nog kreukels in de vorm van een lichaam. Ze wist niet waar hij heen was, maar de teleurstelling maakte al snel plaats voor iets anders: ze was nog nooit eerder alleen in het appartement van de High Warlock van Brooklyn geweest. Louise duwde zichzelf overeind tegen het hoofdeinde en lachte. Tijd om de ruimte te inspecteren. Ze had zijn woning toch vaker wel dan niet in het donker gezien en was klaar om er gretig gebruik van te maken het in volle glorie te aanschouwen. Het licht dat door de hoge ramen naar binnen viel, deed de kamer glinsteren op een manier waarop ze de plek niet kende. Haar vogelachtige kant van haar karakter stak spontaan de kop op, en even moest ze de drang weerstaan alles dat glinsterde in haar tas te stoppen.
Het was een beetje zoals ze Magnus kende. Ze kende hem, maar ze kende hem niet echt. Soms had ze het idee dat ze met hem evengoed in het duister tastte, net als het geval was geweest met zijn appartement. Gisterenavond was ze stomweg de tijd vergeten. De tijd vergeten. Ze glimlachte en beet op haar lip. Ze had niet gedacht dat het mogelijk was dat ze iemand tegen zou komen die háár de tijd zou doen vergeten. Misschien dat het feit dat haar zakhorloge ergens samen met haar kleding op de grond lag daar ergens aan bijdroeg.
De muren waren gevuld met plakjes oude boeken. Het was een prachtig gezicht. Wanneer ze een lus zou starten, zou het een bibliotheek hebben, besloot ze. Vol oude boeken. Juist. Een lus. Het was de bedoeling dat ze hier maar enkele dagen zou blijven en inmiddels bracht ze al een paar weken in een hotel in New York door. Hij gooide haar hele planning in de war, en ze was er niet eens boos om.
Louise wikkelde het laken om zich heen en stapte het grote hemelbed uit. Ze ging zo dicht mogelijk bij het raam staan om de stad onder zich al bruisend van het leven te zien. Al waren mensen net kleine insecten vanaf deze hoogte. Dat herinnerde haar eraan... Ze begon trek te krijgen.

| m a g n u s
Terug naar boven Ga naar beneden
https://peculiarchildren.actieforum.com/t10-louise-catherine-lef
 
Losing track
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» [TW: 'Moord'] Track

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Peculiar Children :: 
Outside of the loop
 :: o t h e r . p l a c e s
-
Ga naar: