Maybel Syco
Aantal berichten : 12 IC-berichten : 1 Character sheetBijzonderheid: Aquatic AdaptionUiterlijke leeftijd: 15Quote: Human nature is like water; it takes the shape of its container | Onderwerp: Picture it perfect zo nov 12, 2017 8:35 pm | |
| Bij iedere stap sloeg de om haar nek hangende camera lichtjes tegen haar borst. En iedere keer ging het gepaard met een tikkend geluid, veroorzaakt door het gele jurkje, dat de wind om haar heen deed fladderen. Maybel glimlachte. Als ze ergens een classy Marilyn Monroe-moment zou moeten beleven, zou ze toch kiezen voor deze plek. Hoewel ze hier nog korter dan een dag was, voelde het zand waar ze doorheen probeerde te ploeteren vertrouwd. Ze was opgegroeid in het bijzijn van een baai, maar deze open, uitnodigende zee leek toch een grotere kracht op haar uit te oefenen dan thuis. Hoewel thuis... Gezien haar gezin nu hier was, was de plek waar hun oude, verlaten huis stond niet meer thuis. Ook al had ze moeite met het accepteren van het feit dat van hun oude, vertrouwde plekje weinig over was, wist ze dat haar thuis lag waar haar hart lag. En dat was en bleef bij haar familie. Wat het geheel minder treurig maakte, was de spannende nieuwigheid van de lus. Natuurlijk wist ze hoe een lus werkte -ze had als kind immers tijd bij Melvin doorgebracht- maar nooit eerder had ze er ook echt gewoond. Betekende dat dat ze nu, net als haar vaders, niet meer verouderde? En hoe zou ze het vinden om iedere dag dezelfde dag te beleven? Het zou vreemd worden allemaal, maar het was een offer dat ze bereid was om te maken. Als haar vaders en broers maar gelukkig waren.
Inmiddels was ze tevreden met de afstand die ze tot de zee had ingenomen, het plaatje dat haar camera zou vastleggen. Even bekeek ze het licht door enkel haar oogharen en haalde het fototoestel van haar nek om het op de juiste manier in te stellen. Er waren niet veel dingen die aangepast konden worden, gezien de brunette een ongeveer veertig jaar oude Yashica in haar handen hield. Maybel kneep haar ene oog dicht, hief de camera en bekeek de omgeving nog eens door haar lens tot ze tevreden was. Klik. Het kapje werd weer over de lens gedraaid terwijl ze haar vrijwel meest waardevolle bezit weer opborg. Ze zuchtte. De golfjes kalmeerde haar. Dit was een goede plek. Maybel had Sata na haar aankomst al wel gezien, maar hem gevraagd of ze op een wat rustigere plek konden bijpraten. Of hij haar, zodra hij had geluncht, kon ontmoeten op de plek die ze het eerst had gezien toen ze de vuurtoren uit- en een nieuwe wereld instapte. Het strand. Dus begroef ze de neuzen van haar schonen een stukje het zand in terwijl ze haar grote broer opwachtte.
@Sata Syco
|
|