Cocktail with a special twist [MC]

Het meisje nam het initiatief door hem plotseling om te draaien en op het bed te duwen. Met een plof landde hij op zijn rug, en grijnzend keek hij toe hoe ze meteen bovenop hem kwam en innig vervolgden ze de zoen. Haar handen maakten dezelfde beweging als eerder, door steeds lager over zijn borst te glijden richting zijn broek. Zelf plaatste hij zijn mond richting haar nek, waar hij voorzichtig aan zoog, net niet hard genoeg om haar een zuigzoen te geven. Zijn handen gleden op zijn beurt weer over haar rug, voorzichtig friemelend aan haar zwarte top, met de intentie dat deze zo snel mogelijk uit ging.

* time skip *

De geluiden van de vroege ochtend in het huis wekten hem. Kinderen die vroeg uit hun bed kwamen en zich stilletjes maar net niet stil genoeg naar beneden verplaatsten. Iets oudere kinderen die vol slaperige emoties zaten en nog even in bed wilden blijven liggen. Sommigen namen een douche, om de slaperigheid van zich af te spoelen of juist zich schrap te zetten voor wat de dag zou brengen. Door zijn gave had Sam een totaal andere beleving van dit soort doodnormale dingen, een soort extra dimensie die alleen voor hem zichtbaar was. Eén van de voornaamste redenen dat hij zo erg van ochtenden hield. Vandaag was echter geen gewone ochtend. Naast hem lag het meisje te slapen, dicht tegen hem aan aangezien dit bed niet gemaakt was voor twee personen. Op zijn rug lag Sam te staren naar het plafond, vredig wachtend tot ze wakker zou worden.

Het was de kreun van zijn bedgenoot die aankondigde dat ze wakker aan het worden was die hem uit de vervoering van de magie van de ochtend trok, die hem weer terug bracht naar de realiteit. Het besef van de situatie sloeg bij hem in; hij kende dit meisje niet, hoewel hij zo veel van haar had gezien. Wat gisteravond allemaal door zijn verblindheid een heel goed plan had geleken, bracht nu allerlei complicaties. Normaal gesproken was hij gewoon weggelopen. Niet dat hij zo'n soort jongen was, maar het zou beter zijn geweest. Nu was dat niet echt een optie. Ze woonden in hetzelfde huis. ”I don’t even know your name,” hoorde Sam haar mompelen. Haar zucht bevestigde dat ze met dezelfde dingen zat. ”What time is it? I probably should go,” klonk er vervolgens terwijl ze rechtop kwam te zitten. Sam knikte voorzichtig. Ook hij ging half rechtop zitten, leunend tegen de muur achter het bed, afwachtend op wat ze ging doen.