Welkom
Rules
Guide
Time line
Key words

P l o t ;
Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer... Lees verder!

Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Birdpl11

T e a m
Admin
Viccy
Admin
Zeal
Mod
Connor
Mentor
Olivia

S w a p



C o u n t
#


C r e d s ;
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:


Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Firefo11
15 oktober 2016


Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Birdpl11

1 resultaat gevonden

AuteurBericht
Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Button11Onderwerp: Courageous or Stupid?
Seji Suthcliff

Antwoorden: 20
Bekeken: 1245

Zoek in: g a r d e n s   Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children EmptyOnderwerp: Courageous or Stupid?    Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Emptyma jul 17, 2017 11:58 am





Verbaasd had Seji om gekeken. De jongen leek al net zo verloren als een puppy. Seji snapte zijn houding niet goed, maar snapte wel dat de jongen een paar woorden had gezegd die hij zeker niet mocht zeggen. Iets wat ervoor zorgde dat Seji moest lachen. Het lachen verging hem echter zodra hij zag hoe de jongen erbij zat. Waarom zat hij op de grond? Was hij vergeten hoe hij moest staan? Seji had die periode ook even gehad, maar was al snel weer op zijn benen gekomen. Misschien moest Seji de jongen maar gerust stellen. Hij leek zo verloren te zijn. Seji voelde medelijden voor hem. Seji was zonder enige angst naar de jongen toe gelopen en legde geruststellend een hand op zijn arm. Vervolgens zei hij de jongen dat niemand hem had gezien. Dus de jongen hoefde niet bang te zijn dat zijn moeder erachter zou komen. Seji zou het geheim bewaren!

Plots keek de jongen grommend op. Seji’s oren schoten ervan naar achteren. Alarmbellen begonnen te ringen. Zodra de jongen hem weg sloeg moest Seji zijn moeite doen om op zijn benen te blijven staan. Uiteindelijk viel hij op zijn handen en voeten. Zijn houding was veranderd naar dat van een kat. Zijn staart werd dik. Zijn pupillen waren vergroot. Hij straalde een vijandelijke houding uit. Het zachte gehis dat zijn mond verliet maakte het plaatje compleet. Een moment van stilte volgde. Seji bleef op zijn plek. Hij zakte wat door zijn benen en armen zodat hij laag met zijn buik bij de grond was. Hij zou elk moment weg kunnen sprinten als de jongen nog zo’n actie zou uithalen.

"I- I'm so sorry!" verontschuldigde de jongen zich na de paar minuten stilte. Seji ontspande zich wat, maar liet zijn houding nog niet varen. De jongen klauterde weer recht. Seji volgde zijn bewegingen nauw met zijn blauwe kijkers. De jongen liet zijn handen van zijn mond weg zakken en schudde wat met zijn hoofd. "Are you alright? i-I didn't mean to hurt you... I-I j... just wanted to..." probeerde de jongen, maar leek niet uit zijn woorden te kunnen komen. Nog altijd niet van zijn houding verandert, keek Seji de jongen nu wat vragend aan. "Can you please... get back inside...? Please..." vroeg de jongen uiteindelijk. Zijn stem klonk zacht en onzeker.

Langzaam kwam Seji weer recht op zijn twee voeten. Hij vertrouwde de jongen nog zichtbaar niet, maar hij wou een eventuele vriendschap niet weg gooien door één actie. Zijn moeder had hem naïef genoemd. ”Why do I need to go inside?” vroeg Seji terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg. Misschien kreeg hij van de jongen wel een antwoord. In tegenstelling tot zijn moeder die de waarheid verzweeg. ”Becides, if I can’t be outside, that why can you?” vuurde Seji nu de vraag.

{#SavageSeji

Topics getagged onder savageseji op Peculiar Children Sejisheet12

Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
Ga naar: