Reminds me of you

Jax had de afkeuring kort in haar blik gezien, al probeerde ze dat nog zo te verbergen. Hij snapte het wel, al was hij er niet bepaald rouwig om dat hij het had gedaan. Misschien had hij daar anders over gedacht als de jongen daadwerkelijk dood was gegaan, maar de waarheid was dat hij nog leefde en dus was er niks om rouwig over te zijn. Hij snapte dat anderen er minder begrip voor hadden, maar dit was hoe de zaken ervoor stonden en als ze hem op basis daarvan af zouden keuren, dan was het maar zo. De blondine leek zich er echter bij neer te leggen en ergens luchtte Jax dat wel op; hij vond haar echt wel een behoorlijk aardig persoon en hoopte haar in de toekomst nog beter te leren kennen. Hij gaf een knikje toen ze begon over het social media gebeuren. “We kunnen het zeker eens kans geven,” verzekerde hij haar met een glimlach. Ze stelde zich vervolgens voor als Chloé en Jax voelde een grijns om zijn lippen komen toen de blondine aangaf dat hij één van de weinigen was die haar had zien huilen en haar ook weer op had weten te vrolijken. “Missie geslaagd, dus,” zei hij grijnzend tegen haar. “Ik zal je in de toekomst nog wel vaker komen opvrolijken, geen zorgen. Al denk ik dat een groot deel van je verdriet al opgelost is als je haar gewoon belt. Ik durf te wedden dat het in je hoofd allemaal veel erger is dan in de werkelijkheid.” Dat was immers wel vaker het geval. Hij ging naast haar op de tafel zitten en knikte toen in de richting van haar telefoon. “Je gaat me wel het één en ander over die sociale media uit moeten leggen, want ik ben er zelf niet zo’n held in.” Hij had zich nooit echt beziggehouden met dat soort dingen. Hij had ergens wel een account liggen, maar had zich altijd meer beperkt tot appen en sms’en.

Jax’ mondhoeken bewogen omhoog toen hoe Chloe’s woorden hoorde. “Natuurlijk wil ik dat voor je doen,” zei hij met een jongensachtige grijns tegen haar. “Ik denk dat ik dat wel voor elkaar kan krijgen, mevrouw.” Hij maakte vervolgens een overdreven buiging naar haar, waarna hij zich weer oprichtte en naar haar glimlachte. Ze leek hem een interessante meid om mee om te gaan en dat werd alleen maar meer en meer bevestigd naarmate ze langer bij elkaar waren. Ze kreeg het voor elkaar om zowaar een glimlach op haar gezicht te toveren, waardoor je op de rode ogen en de vlekken op haar wangen na nauwelijks kon zien dat ze eerder een emotionele bui had gehad. Jax had wel respect voor dat soort mensen. Hij was zelf gevoelig aangelegd en hij wist hoe moeilijk het kon zijn om te ontsnappen aan een emotionele bui eer dat je daar in verzeild was geraakt. Het was dan ook belangrijk om steun te hebben van de omgeving, iets wat hij niet dikwijls had omdat hij zijn gevoelige kant niet vaak liet zien aan anderen. Hij huilde liever alleen op zijn kamer dan dat hij anderen er mee lastig viel. “Dat zal nog wel net gaan. Maar echt nog maar net,” lachte hij toen ze aangaf dat ze nummers konden wisselen. Hij pakte zijn telefoon tevoorschijn en opende zijn contacten. Hij had niet veel contacten in zijn telefoon staan omdat hij niet veel vrienden had gehad voordat hij naar de lus kwam. Geen enkele zogenaamde vriend had hem iets gestuurd, maar daar was Jax niet rouwig om. Als ze bang wilden zijn voor hem omdat hij zijn zusje had geholpen, dan was dat hun probleem. Hij schoof zijn gedachten opzij en citeerde vervolgens zijn nummer aan Chloé. “Ik geloof dat ik trouwens ergens nog wel een account heb liggen, maar dat ik dat wachtwoord gewoon kwijt ben. Zit jij veel op sociale media?” vroeg hij aan haar.

Toen Chloé haar bericht naar hem stuurde, antwoordde Jax met de emoticon die een knipoogje moest voorstellen. De verschillende soorten emoticons kende hij ook maar van een paar mensen op school, maar dat waren er ook niet veel. Hij wist dat als hij een dubbelpunt zou gebruiken in plaats van een punt komma dat het een vrolijke smiley werd en dat een kleiner dan teken met een drietje een hartje voor moest stellen. En dat was dan ook het enige wat hij echt kende. Wat eigenlijk vrij triest was voor iemand van zijn leeftijd, maar ach. Hij zou weer andere dingen goed kunnen waar anderen de ballen van snapten. En zo had iedereen wel iets. “Bij mij op school hadden ze dat ook allemaal. Instagram of hoe die app ook noemde.” Hij vermoedde dat zij het wel kende. Ze leek hem wel zo’n type die dat zou installeren en zou gebruiken. Jax had dat allemaal nooit echt zo geïnteresseerd en hij had dan ook dikwijls met zijn ogen gerold als er bij hem op school van die meiden waren die helemaal opgewonden leken te raken als ze meer dan vijftig likes op een foto hadden. Alsjeblieft zeg. Maar goed, als hij zijn familie ermee kon opspeuren, dan had hij het er wel voor over. En hij was ook lichtelijk benieuwd naar welke foto’s Chloé zou uploaden, dus een Instagram-account klonk hem nog niet zo verkeerd als dat betekende dat hij zo wat meer over haar leven van voor de lus te weten kwam. “God, zeg dat niet op die manier,” zei hij lachend toen ze zichzelf juf Chloé noemde. “Nu zie ik je al echt met zo’n strakke kokerrok en een nauwsluitende blouse met diepe inkijk voor de klas staan.” Alhoewel… Hij likte overdreven langs zijn lippen. “Klinkt best spannend,” lachte hij, maar zijn houding toonde aan dat hij het niet meende. Zo’n kerel was hij niet. “Hadden ze dat eigenlijk in Los Angeles? Van die themafeesten?” vroeg hij vervolgens geïnteresseerd.

“Hé, ieder zijn ding toch?” vroeg Jax met een scheve grijns om zijn lippen aan haar. Hij zou haar niet veroordelen als ze zich wel zo zou kleden, al was zijn voorbeeld natuurlijk wel een beetje extreem en het typische voorbeeld voor één of ander pervers filmpje op internet. Het soort filmpje dat je keek met je oortjes in ergens midden in de nacht en met het geluid op hard, maar ook weer niet zo hard dat je ouders het zouden horen mochten ze nog wakker zijn. Niet dat Jax daar ervaring mee had of zo. Hij concentreerde zich maar snel op de woorden die de blondine sprak en lachte toen ze het had over de Arabian Nights. “Ja, dat klinkt wel als iets wat jij zou doen,” zei hij met een lachje tegen haar, nieuwsgierig zijnde naar de foto die ze hem wilde laten zien. Hij merkte op dat ze, toen ze dichter naar hem boog, een aangename geur had en onbewust opende hij zijn mond een beetje zodat hij de geur beter in zich op kon nemen. Hij zag dat ze tamelijk wat foto’s had gemaakt voordat ze naar de lus kwam en nam aan dat uitgaan echt wel haar ding was en dat ze erg populair was geweest bij anderen. Hopelijk omdat ze de echte Chloé kenden en geen fake versie van haar; naar zijn mening hoefde ze haar ware ik echt niet te verstoppen voor een ander. Hij trok kort zijn wenkbrauwen op toen hij haar op de foto zag staan. “Damn,” bracht hij uit. “Je hebt er wel het figuur voor.” Ze had een mooi figuur en de Arabische jurk stond haar wel heel goed, alsof het haar eigen was. “Dan zit ik er toch niet ver vanaf met mijn theorie dat zo’n blouse en rok je ook goed zouden staan,” zei hij op een plagerige toon. “Maar ik geloof dat ik ergens in het centrum een winkel heb gezien waar ze feestartikelen verkopen. Misschien kunnen we daar eens een kijkje gaan nemen en wat outfits proberen. Gewoon voor de loL”  

Jax luisterde met een grijns naar wat Chloé vertelde over het zichzelf uitdagend aankleden. “Hé, mij hoor je niet klagen,” zei hij met zijn handen opgestoken. Als jongen zijnde was het natuurlijk heel normaal dat hij het best leuk vond om te zien dat een meisje zich uitdagend kleedde, al was er natuurlijk wel een grens aan verbonden. Soms had je van die kledij die iets te veel van het goede lieten zien en hoewel Jax dat ook wel kon waarderen, begreep hij het ook als er mensen waren die het niet oké vonden. Chloé mocht naar zijn mening alles dragen wat ze wilde; hij was er vrij zeker van dat ze er toch wel goed uit zou zien in alles. Zelfs een vuilniszak zou haar waarschijnlijk nog goed staan, al moest hij dat misschien eerst wel eens in het echte leven zien voordat hij die theorie kon bevestigen. Jax keek haar geamuseerd aan toen ze enthousiast in haar handen klapte omwille van zijn idee en met een knikje gaf hij aan dat hij dat ook wel wilde. “Sowieso als piraat,” zei hij met een grijns. “Iemand moet de schone Arabische dame veilig houden, toch?” Hij knipoogde plagerig naar haar. “Ik heb echter niet veel verkleedpartijtjes gedaan, dus ik weet niet wat de mogelijkheden allemaal zijn, maar zo één of ander dom kostuum waarbij je verkleed gaat als een dier zou ik ook nog wel grappig vinden.” De mogelijkheden zouden waarschijnlijk eindeloos zijn, wat voor Jax het juist leuk maakte om naar die verkleedwinkel te gaan. Hij stond op en keek haar met een grijns aan. “Waarom gaan we morgenmiddag niet gewoon? Dan stuur ik je wel een berichtje als ik op het punt sta om te vertrekken en dan spreken we in het centrum af?” stelde hij voor.