I take you to the ice cream parlour shop.

De keuze leek gemaakt te zijn. Ze zouden geen spelletje gaan spelen, maar een ijsje gaan eten. Voor Aurora was dat ergens wel goed omdat ze dan onder de mensen zou komen en in elk geval zich niet zo opgesloten zou voelen in het huis. Ze gaf dan ook een knikje op de vraag van Nuala. “Ik zal je zelfs helpen om twee smaken te kiezen, als je dat op zou kunnen natuurlijk,” zei ze met een glimlach tegen het meisje. “Kom op, laten we gaan dan.” Ze deed een knikje naar de uitgang van de spelkamer en liep vervolgens de trap af, waar ze de deur opende en wachtte tot Nuala mee naar buiten zou gaan. Het was aangenaam buiten met de zon die op volle sterkte aan het schijnen was. Als het zo warm zou blijven, konden ze hun ijsje beter in de shop opeten. “Je zou eigenlijk vaker aan oudere Peculiars moeten vragen of ze je mee naar buiten willen nemen,” zei ze op een vriendelijke toon tegen het meisje. “Inndyrr is echt wel de moeite om je dag te spenderen en ik weet zeker dat er Peculiars zijn die je wel het één en ander van de stad willen laten zien. Of het uitzicht van het strand en de kliffen.”