Na het gesprek met Jeremy en Rinzler was Laxus in eerste instantie meteen in de verdediging geschoten. Hij had zich beseft hoever gevaar hij liep. Een verkeerde beweging en hij lag levenloos op de grond. Niet door Rinzler, die gast kon hem weinig maken, maar door Jeremy. De man kon iemand vermoorden zonder hen aan te raken en Laxus wist dat hij alle motivatie had om Laxus dood te willen. Immers had Laxus voor genoeg problemen gezorgd in diens rijk. Toch bleek Zeal een groter probleem te zijn. Zijn tweelingbroer had voor een behoorlijke opschudding gezorgd door vrij te breken uit de klauwen van Jeremy. Nu bleek Zeal zich al een tijdje schuil te houden in de lus en was hij opvallend stil. Het leek Jeremy een goed idee als Laxus diegene zou zijn die hem terug zou sleuren. Jeremy ging er vanuit dat Laxus de beste kandidaat was doordat ze dezelfde peculiarity hadden. Laxus betwijfelde of het echt zo makkelijk ging worden, maar hij ging liever akkoord met de deal dan dat hij weer als gevangenen zou eindigen bij Gerome, veel keus had hij dus niet. Daarbij was de lus ook wel leuk. Er liepen veel mensen rond, veel peculiars die nog niet bekend waren met zijn krachten. Wat betekende dat Laxus nog gerust een gevecht hier en daaraan kon gaan met de garantie dat hij angst kon zaaien. Daarbij kon hij de bewoners van het dorp gerust vermoorden aangezien die toch elke dag weer opnieuw wakker werden. Het was geweldig. Het enige wat hij nog nodig had was iemand om dat andere verlangen te stille.

Vandaag was de dag dat daar verandering in zou komen, tenminste dat hoopte Laxus. Aangezien Ramiro was vertrekken voor ander werk, had Laxus geen kamergenoot meer. Onschuldig had hij Bluebonnet daarop had gewezen die hem met alle liefde bij een nieuwe kamer had ingedeeld. Nu stond hij in zijn nieuwe kamer, met een nieuw kamergenoot. Hem was hem verteld dat het om een jongen ging genaamd Heath. Zoals altijd had Laxus even wat onderzoek gedaan naar de jongen en had hij rondgevraagd om zeker te weten met wat voor peculiar hij te maken had. De jongen leek niet bijzondere krachten te hebben dus hoefde hij ook geen probleem te zijn voor Laxus. Met die conclusie bleek ook dat de jongen een goede kandidaat was voor hetgeen wat hij in gedachte had. Jammer genoeg was zijn kamergenoot er nog niet. In eerste instantie had Laxus zich op zijn eigen bed geplaatst, maar hoe later het werd, hoe moeilijker hij het vond om wakker te blijven. Hij wou echter voorkomen dat de kamergenoot de kamer binnen zou komen zonder dat hij het merkte. Echter wou hij ook wel even een korte nap nemen. Hij had een bewogen dag gehad met behoorlijk wat gevechten en een paar moorden. Om die reden besloot hij zich ongegeneerd te leggen in het bed van de ander. Dan zou hij zeker wakker worden op het moment dat zijn kamergenoot binnen zou komen.

Laxus was al in slaap gevallen toen hij beweging naast zich voelde. Hij zuchtte even genietend toen een stel armen om hem heen vielen. Meteen bewoog hij dichterbij de warmtebron die naast hem lag en wou ook zijn armen erom heen leggen, maar toen klonk het plots een geschrokken schreeuw. Slaperig opende Laxus zijn ogen. Hij gaapte eens, waarna zijn blik viel op de jongen die hem ruw uit zijn slaap had getrokken. Even fronste Laxus totdat het hem allemaal weer te binnen schoot. Hij liet zijn blik over de jongen heen gaan. Hij zag er goed genoeg uit voor Laxus doeleinde. Om die reden bewoog hij ongegeneerd dichterbij en legde hij alsnog zijn armen om de jongen heen om dichterbij te trekken. ”Good evening,” begroette hij de jongen rustig, alsof dit allemaal o zo normaal voor hem was – wat het eigenlijk ook wel was. ”Just relax and take your well-deserved rest,” vervolgde Laxus op een rustige toon. Hij kon nog wel een paar uurtjes slaap gebruiken en hij ging er vanuit dat Heath ook wel toe was aan wat rust, dus waarom niet samen lekker slapen?

Even had Laxus gedacht dat zijn nieuwe kamergenoot niet meer zou komen. Om er zeker van te zijn dat hij zijn kamergenoot niet per ongeluk zou mislopen, had hij besloten zich maar prompt neer te leggen in diens bed. Tot zijn opluchting was de jongen dan eindelijk bij hem in bed gekropen. Nog slaperig begroette hij de jongen en zei hij hem om lekker te gaan slapen. Ongegeneerd sloeg hij zijn armen om Heath’s lichaam heen en trok hij hem dichterbij. Zelf sloot hij alweer zijn ogen en was hij bereid zo verder te gaan slapen. Heath leek kennelijk toch niet zo makkelijk te zijn. Laxus opende zijn ogen zodra hij voelde hoe zijn armen van Heath’s lichaam af werden gehaald. Even keek Laxus verbaasd op zodra de jongen uit het bed schoot, alsof Laxus had verwacht dat de jongen bij een wildvreemde in bed zou blijven liggen. ”I’m sorry, this is all a massive misunderstanding.” sprak de jongen terwijl hij zijn kleren weer bijeen raapte. ”A misunderstanding?” herhaalde Laxus wat teleurgesteld terwijl hij zich op zijn buik draaide. Hij hield het kussen tussen zijn armen vast. ”I’ll be going now.” gaf Heath toen aan. ”Alright, goodnight,” reageerde Laxus enkel en legde zijn hoofd terug op het kussen terwijl hij toekeek hoe de jongen hun kamer uit liep.

”Wait, no! This is my bed!” klonk het plots verontwaardigd. Kennelijk kwam de jongen daar nu pas achter. Laxus deed geen moeite om zijn ogen te openen en reageerde enkel met een ‘mhm’ als teken dat dat geen nieuws voor hem was. ”I think you might made a mistake, this is my room.” vervolgde Heath die kennelijk geen genoegen nam met het nonchalante gedrag van Laxus. Laxus opende dan uiteindelijk zijn ogen en keek weer om naar de jongen. De jongen stond nog altijd in zijn onderbroek in de deuropening. Laxus draaide zich op zijn zij en leunde op zijn schouder zodat hij zijn blik over de jongen heen kon laten glijden. Hij had zeker geen verkeerd lijf. Zijn blik eindigde uiteindelijk bij diens gezicht. Bij het zien van de blik in Heath’s ogen besefte hij zich dat Heath wat had gezegd. Laxus grijnsde lichtjes. ”I’m in the right room,” maakte hij nu ook duidelijk. Hij ging wat rechter zitten zodat hij makkelijker kon praten met Heath. ”I’m your new roommate, Laxus Dreyar,” meldde Laxus nu en behield zijn blik op de jongen, nog altijd geen aanstalten maken om uit diens bed te stappen.

Betreurd herhaalde hij de woorden van Heath. ”Yes, a misunderstanding.” bevestigde Heath. Een teleurstellend geluidje verliet Laxus’s keel. Overduidelijk was hij het daar niet mee eens. Hoe kon dit nou een misverstand zijn? Ze waren gezellig bij elkaar in bed beland, daar was toch niks mis mee? Kennelijk had hij de jongen er wel mee afgeschrikt aangezien hij zijn kleren weer snel bijeenraapte en vervolgens de kamer uit liep. Laxus deed geen moeite om de situatie aan Heath uit te leggen en besloot zich weer lekker in het bed neer te leggen. Met de intentie dat hij verder zou slapen had hij zijn ogen gesloten, maar toen daalde het besef bij Heath in dat hij in de goede kamer was en dat er een vreemde jongen in zijn bed lag. De jongen sprak hem opnieuw aan, maar Laxus wou niet veel moeite doen om te antwoorden, toch bleef de jongen doorpraten waardoor Laxus zich dan uiteindelijk iets rechtop zette zodat hij zijn blik beter op Heath kon vestigen. Ietwat hongerig liet hij zijn blik over diens lichaam heen gaan. Heath leek door te hebben dat Laxus ongegeneerd naar hem zat te staren en liet zijn hoopje kleren vallen. Daardoor werd Laxus eraan herinnerd dat Heath iets had gezegd en beantwoordde hij nu de verwarring. Simpel legde hij uit dat hij Heath’s nieuwe kamergenoot was. ”But, my old roommate can be back any minute!” reageerde Heath meteen, nog altijd verward. Laxus zuchtte zachtjes. Hij had weinig zin om nog meer moeite aan de uitleg te besteedde, maar toen leek Heath zich ook te beseffen dat zijn geliefde ex-roommate niet meer terug zou komen. ”He’s not coming back.” concludereerde Heath nu ook. Laxus knikte eens. Nogmaals ging zijn blik over Heath heen, voordat hij zich weer wat meer teruglegde in diens bed. Hij was nog altijd moe en zou eigenlijk wel weer willen slapen. Ergens hoopte hij dan ook dat Heath het nu gewoon zou accepteren en bij hem in bed zou komen liggen, maar dat was natuurlijk te mooi om waar te zijn. ”But still!! What are you doing in my bed?!” vroeg Heath nu. Geïrriteerd slaakte Laxus een zucht. Even overwoog hij om de jongen gewoon te negeren en alsnog te gaan slapen, maar uiteindelijk richtte hij zich weer op de jongen. ”I just wanted to meet you and talk to you,” begon Laxus uit te leggen met een grijns die een beetje onschuldig overkwam, maar waar ook een tikkeltje ondeugd in verborgen zat. ”I waited on the room for a few hours, but I got tired so I got into your bed so I was sure that I wouldn’t miss you – and it worked!” eindigde hij triomfantelijk. Hij schoof iets opzij en klopte uitnodigend op het matras naast hem. ”Now come back to bed, you must be exhausted as well,” sprak Laxus uitnodigend terwijl hij hem wenkte om te komen.

Ergens had Laxus gehoopt dat de jongen de situatie gewoon zou accepteren en bij hem in bed zou blijven liggen. En zodra het bleek dat de jongen toch niet bij hem wou blijven liggen had hij anderzijds gehoopt dat de jongen dan weg zou gaan zodat Laxus tenminste lekker verder kon slapen, maar geen van de beide opties leek hem gegund te zijn. Vragen, opmerkingen en verwarrende blikken werden zijn kant op gegooid. De jongen wist overduidelijk niet wat hij met Laxus aan moest en Laxus deed geen moeite om de situatie voor hem makkelijker te maken, wel besloot hij de vragen van Heath eerlijk te beantwoorden. Triomfantelijk vertelde hij hem over zijn plan, waar hij enigszins best trots op was aangezien het ook nog had gewerkt! Het leek enkel irritatie op te roepen bij Heath. Dat kon echter natuurlijk ook komen door de vermoeidheid waardoor Laxus besloot op te schuiven en de jongen weer naast hem uit te nodigen. De jongen was vast erg moe en nu Laxus alles had uitgelegd konden ze toch gewoon weer lekker samen in bed kruipen? Heath keek hem met een diepe frons aan en zuchtte diep. Hij maakte duidelijk nog geen aanstalten om bij Laxus in bed te kruipen. ”You have your own bed, couldn’t you wait ‘til the morning?” vroeg Heath nu, waarna hij eens gefrustreerd kreunde. Laxus keek hem even verrast aan. "But I didn't want to waste any time!" reageerde Laxus alsof dat zo voor de hand zou liggen. "And look at your handsome face, I've done well staying up for you," flirtte Laxus nu ongegeneerd en voegde een knipoog toe. Opnieuw klopte hij eens naast zich. "C'mon, I know you're tired, just join me in bed," zeurde Laxus opnieuw. Nu klonk hij haast als een trophy wife die wou dat d'r man snel naar bed kwam. Hij keek de jongen met een schuine, lieve blik aan, maar grijnsde lichtjes. "I won't bite, I promise," voegde Laxus er plagend aan toe.

Desondanks het feit dat Heath’s bed ontzettend lekker lag was hij toch even recht gekomen om de jongen te bekijken. En het beviel hem zeker wat hij zag. Heath schoot rood aan door de flirterige opmerking van Laxus. Wat schattig. Dan was hij het vast niet gewend. Dat belooft nog wat voor de tijd dat ze kamergenoten waren. Heath leek er alles aan te willen doen om te voorkomen dat hij op Laxus’s flirterige woorden hoefde te reageren. ”You didn’t though,” reageerde Heath. Laxus leunde zijn hoofd even opzij, niet begrijpend wat Heath bedoelde. ”Stay up that is.” verduidelijkte Heath. Laxus grijnsde wat. ”Ah, well like I said, I got tired. I just laid in your bed so I was sure I’d wake up whenever you’d arrive,” legde Laxus uit met een lichte grijns. Zelf vond hij zijn tactiek nog altijd goed doordacht. Het had immers gemerkt. Toch wou hij er niet veel langer overpraten. Hij was moe en kon zich voorstellen dat Heath ook wel wat rust kon gebruiken. Opnieuw nodigde hij de jongen uit om naast hem te komen liggen. Hij beloofde hem dat hij niet zou bijten. Nee bijten zou hij niet, maar andere dingen konden misschien wel gebeuren. Dat liet hij tactisch achterwegen. Een donkere blik werd hem toegeworpen. Laxus ging er daardoor vanuit dat hij of een vuist in zijn gezicht zou krijgen of dat Heath alsnog weg zou gaan, maar toen zuchtte de jongen verslagen. Zou het dan toch? ”No touching.” sprak Heath hem streng toe. Meteen verbreedde Laxus’s grijns terwijl hij eens eerbiedig knikte. ”No snuggling. And don’t think I’ll let you do this every time. Next time I’ll kick you out.” vervolgde Heath met de instructies en waarschuwingen. ”Mhm mhm, sure sure,” ging Laxus akkoord, ook al geloofde hij er geen bal van dat dit een eenmalige keer was. Hij kon de jongen vast nog wel een keer zover krijgen. Hij keek met een grijnsje toe hoe de jongen zich met zijn rug naar hem toe in het bed neerlegde. Even keek Laxus naar Heath’s rug, twijfelend of hij nog iets moest zeggen of moest doen. Hij had de neiging om opnieuw zijn armen om de jongen heen te leggen en hem dicht tegen zich aan te trekken, maar de jongen was duidelijk geweest over het knuffelen. Hmm, dan maar iets anders. Voorzichtig boog Laxus dichterbij en drukte hij een kusje op Heath’s schouderblad. ”Goodnight Heath,” fluisterde hij zachtjes. Het leek een o zo lief en onschuldig gebaar. Laxus wist dat hij al misschien te ver ging en besloot daarom ook maar de rug naar Heath toe te draaien. Zo hield hij nog enige ruimte tussen hen twee om ervoor te zorgen dat hij niet al te veel irritatie bij Heath zou opwekken – of dat hoopte hij. Vervolgens sloot hij zijn ogen met de intentie weer in slaap te vallen. Misschien kon hij de jongen alsnog tegen zich aannemen als Heath eenmaal sliep. Immers had Heath de warmte ook lekker gevonden toen hij eerder bij hem in bed was komen liggen, dus waarom nu niet?

Wonder boven wonder had hij het toch voor elkaar gekregen om Heath terug het bed in te lokken. Kennelijk was de jongen moe genoeg om geen nee meer te kunnen zeggen tegen Laxus. Laxus maakt daarvan een kleine notitie in zijn gedachte voor het geval dat hij de jongen weer ergens naar toe wou zetten. Onschuldig behield hij de afstand tussen hen twee, er zat zelfs nog ruimte tussen hen -waar hij zelf best trots opwas-, maar hij kon het niet laten om uiteindelijk toch even naar de jongen toe te buigen om een kusje op diens schouderblad te plaatsen. Goed, de jongen had gezegd dat hij hem niet mocht aanraken, maar er was niks gezegd over kusjes – misschien waren die wel een uitzondering. Meteen vloog een voet zijn kant op die tegen zijn been aankwam. Laxus had gelukt dat de voet op zijn been terecht kwam en niet tussen zijn benen. Dan had Heath nog zijn mooie zwaard kunnen beschadigen.  ”No. Touching.” waarschuwde Heath hem nogmaals duidelijk. Laxus kreeg de neiging om nog een uitdagende opmerking te maken, maar was bang dat hij Heath dan alsnog weg zou jagen, waardoor hij het maar besloot te houden bij een lichte grijns. Hij legde zich vervolgens op zijn zij neer, met zijn rug naar Heath, waarna hij zijn ogen sloot. Ook bij hem duurde het niet lang voordat hij in slaap viel.

Na een paar uur draaide hij zich om. Hij overbrugde daarmee onbewust de afstand die tussen de twee nog had gelegen. Hij voelde de lichaamswarmte van de andere. Even opende hij zijn ogen omdat hij zich niet meer kon herinneren in wat voor situatie hij zich bevond. Het zou zeker niet de eerste keer zijn dat hij het bed deelde met een vreemde, maar hij kon zich niet meer herinneren met wie. Zodra hij de bekende donkere krullen zag werd hij herinnerd dat het zijn lieve kamergenoot was die naast hem lag. De jongen leek nog diep in dromenland te zitten. Met een lichte grijns legde Laxus voorzichtig zijn armen om de jongen heen en drukte hij hem alsnog dichterbij. Een genietende zucht verliet zijn lippen, waarna hij zijn hoofd tegen diens schouder aanlegde en zijn ogen weer sloot om de rest van de nacht zo rustig verder te slapen.

Tevreden had Laxus zijn ogen gesloten, blij dat hij alsnog kon genieten van het lichaam van de jongen naast hem. Laxus lag daarom ook heerlijk te slapen toen hij beweging voelde. Murmelend dat hij nog niet wakker wou worden legde hij zijn arme wat meer om zijn warmtebron heen en legde hij zijn hoofd in diens hals. Even leek het erop dat hij geluk had en verder kon slapen totdat zijn arm plots werd weggeduwd. ”Laxus!” klonk het boos. Slaperig opende Laxus zijn ogen en keek even verward naar Heath die het kennelijk niet op prijs stelde hoe de twee wakker waren geworden. Laxus gaapte eens en keek Heath even aan, niet erg onder de indruk van de woede die de jongen uitstraalde. Hij deed dan ook geen moeite om nog meer afstand van de jongen te nemen. ”Goodmorning,” begroette hij de jongen slaperig en onderdrukte hij nog geen gaap. Ja hij had graag nog wat langer door willen slapen. ”What the hell are you doing?!” vroeg Heath nu boos. Laxus keek hem even aan voordat een klein grijnsje zijn lippen begon te sieren. ”I was spooning with you,” antwoordde hij eerlijk. Waarom liegen als het antwoord zoveel leuker was? Hij leunde op zijn elleboog en kwam zo iets recht. ”You didn’t seem to mind it,” voegde Laxus eraan toe en duidde hierop hoe Heath eerder tegen hem aan was gekropen. ”It can’t be that bad i fit feels so good, right?” ging Laxus verder en probeerde Heath zo van de onschuld te overtuigen. Wat was er nou zo erg aan samen lekker knuffelen in bed? Misschien konden ze nog wel meer doen dan enkel knuffelen, dan zou het nog leuker zijn.