House of Cards

Matthew vroeg zich af of het zin had om met deze jongen te discussiëren over liefde. Toch was er iets aan de jongen dat hem interesseerde, dat hem zijn redenen deed willen verklaren. En ook was hij ergens wel benieuwd naar waarom de jongen niet verliefd wilde worden, al dacht hij het antwoord wel te weten, had hij dat hardop gezegd en werd dat vervolgens herhaald toen de jongen letterlijk de reden uitsprak waarom hij zich niet aan een ander wilde binden. Hij zei het niet met zo veel woorden, maar Matthew wist dat dat was waar het schoentje wrong en een grijns sierde zijn lippen. “Love isn’t the only thing you can get hurt from,” antwoordde hij op een kalme manier. “If you think like that, you shouldn’t get close to anyone. People might leave and hurt you.” Het was het ding waar hij zich tegen had moeten verzetten nadat Scott neer was geschoten en was overleden aan zijn verwondingen. Hij had zich moeten verzetten tegen de drang om bitter te worden en geen contact meer met anderen te zoeken. In de lus verging het hem nog aardig goed om contacten te leggen, al ging dat niet altijd van harte en waren er vast wel een paar mensen die hem haatten. Blijkbaar waren er echter ook mensen waar hij een goed gesprek mee kon hebben en de jongen voor hem leek één van die mensen te zijn. Matthew keek op en luisterde aandachtig toen de jongen verder begon te spreken. “I’m not an expert myself because I never had a girlfriend before,” zei Matthew met een frons. “But from what I’ve heard, you want to do everything for that person and that person is always on your mind. You want to do all the effort you can and you actually care about things going wrong because you want them to go right. You feel nervous, sweaty and you get that weird, not exactly explanable feeling in your stomach.” Matthew glimlachte. “But it’s like I said: I’ve never experienced it myself, so you should just trust the same source as I did.” Hij trok kort zijn wenkbrauw op. “Why are you so interested in these things? Is there someone you like?”

Hoewel Matthew over niet veel dingen serieus was in zijn leven was het onderwerp liefde daar niet één van. Het was zelfs één van de weinige onderwerpen waar hij echt serieus over kon zijn. Hij wist dan ook dat als hij ooit een vriendin zou krijgen, hij haar met alle respect zou behandelen. Sowieso moest hij eerst close tot iemand worden en moest ze zijn karakter volledig accepteren voordat hij zich waagde aan een relatie. In Londen had hij er geen tijd voor gehad omdat hij het te druk had met dealen, maar hier waren er weinig obstakels die hem tegenhielden om iemand te vinden. Als hij al iemand interessant vond die met zijn karakter om kon gaan. Tot dusver viel alles eigenlijk nog goed mee, maar dat waren vooral gasten waar hij het goed mee kon vinden en dat was gewoon niet zijn ding. Hij had er niks op tegen, maar hij zag zichzelf gewoon niet met een jongen. De jongen tegenover hem begon inmiddels te vertellen over een meisje dat hij had ontmoet en Matthew luisterde met een serieuze blik naar wat hij te zeggen had. Hij knikte begrijpend. Het was typerend voor een fuckboy om gevoelens te ontwijken en te ontkennen wanneer hij ermee geconfronteerd werd, maar Matthew zou hem wel raad geven. "It can't be or you don't want it to be? Because there's a difference." Matthew haalde zijn wenkbrauw op. "It seems to me like this girl has gotten quite close to you and now you're scared. I get that, but do you really want to let your fears destroy something that could be a very beautiful thing?" Hij schudde zijn hoofd. "If I know one thing about life, it's that it could be over in just a blink of an eye. So why let your fears get the best of you? I don't know what she's like, but maybe you should talk to her about it to figure if she wants to be serious as well." Dus wat hield de jongen nog tegen? Dit was zijn perfecte moment om uit zijn slechte routine te breken. Waarom greep hij die kans dan niet?

Matthew onderdrukte de neiging om met zijn ogen te rollen toen de jongen vrij hypothetische vragen begon te stellen. Wat als, wat als… Dat waren excuusjes die je altijd kon gebruiken zodra het leven wat zwaar dreigde te worden. Matthew was dan ook wel iemand die de confrontatie met het leven aan durfde te gaan. Als hij een chick in zijn buurt zou hebben die hij leuk vond, dan zou hij daar voor de volle honderd procent voor gaan en geen enkele hypothetische vraag zou hem dan tegenhouden. “What if, what if…” Matthew zuchtte. “Are you really going to hold back because of the what ifs? Because if that’s your reason to not follow the feeling you have, you’re quite pathetic.” Misschien niet bepaald de meest subtiele woordkeuze, maar Matthew had dan ook nog nooit in geen enkel leven beweerd dat hij subtiel was. En deze jongen verdiende een flinke schop onder zijn kont als hij dacht dat het oké was om iemand die veel voor hem betekende zomaar aan zijn neus voorbij te laten gaan. “But you told me so yourself.” Matthew hield een korte pauze. “She’s the only one you would want. So what’s holding you back to go for it?” De jongen schudde zijn hoofd toen de jongen voor hem over huwelijken begon die niet werkten. “You state it correctly: most of them do. So that means that there are still marriages that do work out.” Hij haalde zijn wenkbrauw op. “Dude, the fact that you’re thinking if marrying her, makes it very clear how you feel about her.” Misschien moest hij maar eens een andere kaart spelen. “But imagine that you let this opportunity slide and then some other guy would take his chances… Would that be okay for you? Someone who would maybe even treat her like shit?” Hij wist dat dit gevoelig uit kon pakken, maar de jongen moest realiseren dat het leven soms geen tweede kansen bood. Dat had hij maar al te goed ondervonden.

Matthew floot zachtjes tussen zijn tanden door toen de jongen aangaf dat het meisje waar hij een oogje op had afkomstig was van een koninklijke familie. Naar zijn idee was dat juist des te meer reden om van haar af te blijven als je het niet serieus meende. Zijn kennis van koninklijke families was niet bepaald rijk, maar hij wist wel dat uithuwelijking in dat soort families veel gebeurde en dat als iemand in zo’n familie dus verliefd werd op iemand die gen adellijk bloed had, het dan wel heel serieus moest zijn. “That’s only more reason for you not to play around with her,” zei hij met een opgetrokken wenkbrauw. “And even if she wasn’t from a royal family… no girl deserves to get her heart broken like that.” Waarom zag de jongen niet gewoon in dat wat hij deed fout was? Matthew zou echt behoorlijk pissig worden op een kerel die dat zou doen bij iemand die hij graag had. Hij had tot dusver nog niet echt iemand waar hij die band mee had, maar als hij een goede vriendin had in de lus en ze werd gebruikt op de manier dat de jongen dat deed met zijn scharrels, dan zou hij de jongen echt wel een mep komen geven. Een kleine grijns kwam om zijn lippen toen de jongen defensief reageerde na Matthew’s opmerking. “She isn’t yours, fuckboy,” zei hij op een droge toon tegen de jongen. “And if you keep playing your stupid games like you always do with girls, she isn’t going to be yours. Like ever.” Hij haalde zijn wenkbrauw op. “You know in royal families they have arranged marriages and stuff? With other royal families?” Hij rolde met zijn ogen. “That means that if she would fall for you, you would be a big deal for her. That is love, my friend. Because those royal princes are all rich and handsome and you’re… not.” Een uitdagende grijns kwam om Matthew’s lippen.

Het leek erop dat hij een gevoelige snaar had geraakt en niet bepaald onder de indruk zijnde keek Matthew toe hoe de jongen zich naar zijn voeten rees. Er lag een duidelijke kwade uitdrukking op zijn gelaat en Matthew behield zijn nonchalante houding op de bank terwijl hij toekeek hoe de jongen voor hem zich helemaal opfokte over de prinses. Het was niet duidelijk of de jongen echt gevoelens voor haar had of dat hij zichzelf dat wijs probeerde te maken, maar het was wel duidelijk dat hij een andere connectie met de prinses had dan met de andere meisjes die hij tot nu toe had laten stikken. Matthew hield zijn handen in overgave naar de jongen gericht en grijnsde. “Sure, sure,” zei hij. “But just know that if you treat her like shit or if you cheat on her while dating her, the truth will come out eventually. This isn’t like the real world, fucktard. The loop is small and rumours spread fast.” Het was onduidelijk of Matthew daarmee indiceerde of hij zelf het gerucht ging verspreiden of de prinses ging waarschuwen, maar een uitdagende blik lag in zijn ogen en hij grijnsde. Daarna werd zijn blik echter serieus. “But I kinda have this roommate,” begon hij op een nonchalante toon. “Her name is Shay and she’s off limits. Just so you know.” Hoewel zijn toon nonchalant had geklonken, lag er een duidelijke waarschuwing in zijn blauwe ogen. Shay was het meisje waar hij goed mee overweg kon en als hij één fuckboy bij haar weg kon houden, dan was dat al één overwinning meer in zijn ogen en één fout minder die zij kon maken.  

“We’ll see,” zei Matthew weinig onder de indruk zijnde. Eens een fuckboy, altijd een fuckboy. Matthew was er vrij zeker van dat de jongen zich al eens vaker wijs had gemaakt dat er zo’n knap meisje voor zijn neus stond dat hij veel voor haar voelde en dat hij haar nooit zou bedriegen met iemand anders. Totdat er iemand voor zijn neus stond die letterlijk aan het smeken was om met hem naar bed te gaan en hij zijn belofte niet langer kon houden. Dit was een jongen die met zijn kruis nadacht in plaats van met zijn verstand en was daarom ook de reden waarom hij haar ver uit de buurt van Shay wilde houden. “No, but she has been trough enough when it comes to guys who treat her like shit and throw her aside like she isn’t worthy at all,” zei hij op een resolute toon tegen de jongen, zijn blauwe ogen fel naar de ander gericht. Matthew grinnikte toen de jongen een soortgelijke opmerking als daarnet maakte. “Are you serious or are you just trying to convince yourself?” Hij ging op de leuning van de bank zitten en liet zijn voeten op het zitvlak rusten, zijn blik strak naar de jongen gericht. “Because if you really do love her, you’ll better not give in to any temptations. You’ll have to stay faithful to her and I just don’t know if you’re up for that.” Matthew haalde zijn schouders op en keerde zijn handpalmen naar buiten in teken van overgave. Hij zei immers ook alleen maar wat hij dacht.   

Matthew had al wel een idee welke kant dit gesprek op kon gaan en dat werd nog eens bevestigd toen de jongen zijn woorden sprak. “Well, I do think the name Mr. Perfect fits,” zei hij met een frons, alsof hij serieus nadacht over het idee of iemand hem echt zo kon noemen en of dat echt klopte. Hij vond zichzelf eigenlijk wel vrij perfect. De jongen was echter weg voordat Matthew nog meer kon zeggen en met een zucht rolde Mr. Perfect zijn ogen. Ja, dat klonk eigenlijk nog wel goed. Maar nee, even weer serieus. Matthew had niet het idee dat de jongen zich echt wat van zijn advies zou aantrekken, al had hij wel een flikkering van oprechte woede gezien toen hij had erover had gehad dat de prinses wel eens geclaimd zou kunnen worden door een ander en dat die haar slecht zou behandelen. Hij zou wel zien hoe het zou lopen. Als de jongen zijn advies niet in zich op zou nemen en hij zou aan de kant geschoven worden wanneer hij echt verliefd werd op die prinses en zij ontdekte zijn ware aard, dan was dat niet zijn probleem. En met die gedachte liet Matthew zich terug op de bank ploffen, pakte één van de controllers bij zich en zocht een spelletje uit dat hij kon spelen. Het zou nog wel even duren tot het avondeten en dan had hij tenminste wat tijd om te doden voordat het zo ver was.