Nadat Evan de conversatie met de jongen had afgekapt, was hij nog even gaan genieten van het uitzicht bovenaan de klif. Hij had echter de opkomst gezien van de donkere wolken die zich één keer per dag verzamelden boven het centrum van Inndyr en had ervoor gekozen om terug te rennen. Hij was ongeveer een tweetal of drietal uurtjes buiten geweest, iets waar hij wel merkbaar profijt van had gehad. Evan was iemand die graag zijn uren vertoefde in de buitenlucht; hem zou je niet snel vinden in de bibliotheek, de cinema of in de andere voorzieningen die het huis had om voor entertainment te zorgen. Hij was echter ook geen persoon die echt van het uitgaansleven kon genieten, dus in de avond prefereerde hij dan wel weer een rustigere bezigheid. Hij was met zijn vrienden vaak op café gegaan, een bezigheid die hem dan weer wel interesseerde en had daar vaak gelachen met de verhalen die ze hem vertelden. Het nam een beetje druk van de ketel af en al snel hadden zijn vrienden het veranderd in een spelletje om een vrouw voor Evan te vinden, maar de jongen had tot dusver nog niemand gevonden die zijn interesse echt trok. Hij had het dus gelaten voor wat dat het was en had zich op andere taken geconcentreerd, hoewel hij voor zijn vrienden wel altijd mee had gezocht naar de ideale partner. In zijn omgeving werd het steeds duidelijker dat er getrouwd werd en er zelfs al kinderen op komst waren, maar dat had voor Evan niet bepaald de druk opgevoerd om zelf aan die dingen te beginnen. En ook nu in de lus was hij er niet echt mee bezig. Hij verwachtte ook niet dat hij een andere Peculiar zou vinden die echt bij hem zou matchen en dat vond hij prima. Het leven was belangrijker dan verliefd worden, trouwen en kinderen krijgen, dacht hij zo. Met die gedachten rende de jongen terug naar huis, waar hij snel naar binnen ging voordat de stortbui los zou barsten. Als hij al water op zijn huid wilde voelen, dan was het douchewater. En dus liep de jongen naar de douches toe nadat hij gemakkelijke kledij had verzameld en ging onder de warme straal staan, zijn handen plaatsend tegen de muur tegenover hem zodat hij kon genieten van de warme stralen die via zijn nek naar zijn schouders en omlaag gleden.

Nadat hij gedoucht had – en ook weer een stuk frisser rook en niet langer naar zweet – ging de jongen op weg naar zijn kamer. Hij had een wijde joggingbroek aangetrokken en een trui met capuchon. Zijn vieze kleren had hij in de was gedropt, welke elke dag haast op magische wijze weer terug leken te keren naar zijn kamer. De jongen stond er echter niet al te lang bij stil en opende de deur van zijn kamer. Hij had de klink niet al te hard naar beneden geduwd, waardoor het hem niet veel moeite kostte om binnen te komen zonder dat de indringer hem opmerkte. Hij fronste toen hij zag dat het de jongen was die hij eerder op de dag geweigerd had om drank voor te kopen en een indringende woede drong zich aan hem op toen hij zag dat de jongen met één van zijn gevaarlijke wapens aan het spelen was. Binnen enkele stappen was hij bij de jongen, waarna hij de tiener hard met de punt van zijn voeten tegen de holtes van zijn knieën trapte. Het kwam niet zo hard aan als dat het aangekomen zou zijn als hij zijn schoenen nog aan had gehad, maar Evan had genoeg oefening gehad in het leger om dit soort aanvallen effectief uit te voeren. Om te voorkomen dat het enige wat zou gebeuren het klappen van de benen van de jongen op de grond was, greep hij in een snelle beweging de arm van de jongen vast en draaide deze naar achteren toen. De val van de jongen die hij veroorzaakt zou hebben omdat hij een trap had gegeven wat hopelijk een shock door zijn lichaam had laten gaan, zou ervoor moeten zorgen dat zijn gewicht voldoende pijn door zijn arm zou laten schieten. Niet om het te breken, maar wel om hem ten eerste het geweer los te laten gaan en ten tweede voor voldoende pijn te zorgen om de waarschuwing door hem te laten dringen. “You fucking moron,” snauwde Evan hem toe. “I thought I said I didn’t want to have anything to do with you? If you try that fucking trick on me one more time, I’ll break your arm and kick your balls so hard you’ll feel them coming trough your troat.” Misschien wat hard om te zeggen tegen een simpele tiener, maar wie niet wilde luisteren, moest maar voelen. En voelen zou hij zeker doen, daar zorgde Evan wel voor door zijn arm nog hoger te trekken. De fucking idioot.