Are there still beautiful things?

Shay gaf aan dat ze een koukleum was en Matthew grinnikte. “Dan is hier uw persoonlijke kachel, gratis en voor niets.” Hij knipoogde naar haar. “Alhoewel betalingen in natura altijd welkom zijn. De manier waarop u wilt betalen, is vrij door u te kiezen. Wij raden u wel aan de betalingen zo snel mogelijk te doen, anders komt er rente op.” Hij grijnsde naar haar met zijn typische jongensachtige grijns, die hij eigenlijk aan nog niet heel veel Peculiars had laten zien. Ze maakte iets in hem los dat hem weer aan de oude Matthew deed denken, de Matthew die niet verbitterd was geraakt door de weinige aandacht van zijn ouders en die niet verzeild was geraakt in de drugwereld. Hij duwde die gedachten weg en keek toe hoe ze naast hem ging liggen. Hij schoof wat dichterbij en sloeg beschermend een arm om haar middel heen, glimlachend toen ze hem een kusje op zijn mond duwde. “Hmm, goed dat we dan op één lijn zitten,” murmelde hij tegen haar. “Ik wil namelijk ook best wel veel aandacht van Shay Oakley.” Hij refereerde grinnikend naar haar woorden die ze had gesproken in de badkamer toen ze elkaar nog maar net ontmoet hadden. Toen had hij haar in het begin een arrogant kreng gevonden, maar langzaamaan had ze hem weten te ontdooien en te amuseren met haar reacties. En nu lag ze naast hem en kon hij haar al half de zijne noemen. Matthew voelde hoe hij zijn kaken op elkaar klemde toen ze over de kerel begon die haar had gebruikt voor één nacht en haar daarna aan de kant had gegooid. “We gaan ons best doen om het af te sluiten, maar dat betekent niet dat je er niet over mag praten. Het is niet niks wat er met je is gebeurd en als met mij praten niet helpt, is het misschien een oplossing om eens naar de leiding te gaan. Die jongen moet hoe dan ook gestraft worden,” zei hij op een serieuze toon tegen haar, de vrolijke twinkeling uit zijn ogen verdwijnend. “Ik heb de afgelopen weken een Shay gezien die helemaal niet strookte met de Shay van de eerste ontmoeting en dat was niet prettig om te zien. Als je het gevoel hebt dat je weer terug naar die Shay af begint te dwalen door wat er gebeurd is, dan moet je naar mij toekomen of naar de leiding gaan als je het te lastig vindt om er met mij over te praten.” Hij wist wat voor een effect het kon hebben als je je diepste emoties te lang wegstopte en traumatische gebeurtenissen in je eentje probeerde te verwerken, zonder hulp van derden. Hij had er nu soms nog altijd last van en dat wenste hij Shay niet toe. Echt niet.   

“Daar mag je zelf iets op verzinnen,” zei hij met een grijns. “Misschien een driegangenmenu of zo,” liet hij er vervolgens nonchalant op volgen. Koken was iets wat hij zichzelf had aan moeten leren, met hier en daar wat hulp van zijn oma. Zijn ouders waren meer bezig met hun werk dan met hem en hoewel ze een poetsvrouw hadden, kwam zijn oma soms ook om de boel een beetje te ordenen. Ze had Matthew alle kleine kneepjes van het huishouden geleerd en Matthew had zijn temperament ook duidelijk van haar. Wanneer haar iets niet aanstond of ze vond de attitude van Matthew niet oké, dan stonden de twee wel eens tegenover elkaar dingen naar elkaar te schreeuwen die het daglicht niet konden verdragen. Al bij al had Matthew een goede band gehad met zijn oma en had het hem pijn gedaan toen hij op zijn negentiende hoorde dat ze overleden was aan een hartaanval. Matthew werd uit zijn gedachten gehaald toen Shay haar woorden sprak en hij richtte zijn blik kort naar beneden toen ze dichter naar hem toe kroop. Haar hoofd rustte net onder zijn kin en Matthew rekte zich expres wat uit zodat hij groter leek en haar nog beter in zijn armen kon nemen. “Ik ook,” murmelde hij op een zachte toon tegen haar. En hij merkte dat hij het meende. Hij wilde wat er dan ook tussen hun was gewoon laten werken. En daar keek hij erg naar uit, net zo hard als zij dat deed. “Voor mij ook niet,” zei hij op een resolute toon tegen haar. Hoewel hij in het begin van hun ontmoeting tegen haar had gezegd dat hij meisjes die zich zomaar aan anderen gaven dom vond, was zij de uitzondering op de regel. Ze was met hem meegegaan omdat ze dacht dat er uitzicht op meer was, wat heel anders was dan van plan zijn om met iemand naar bed te gaan en dan die persoon nooit meer te willen zien. Maar eerlijk was eerlijk: hij wachtte met seks omdat hij ergens ook wel wilde zien of er meer tussen hun kon opbloeien dan aantrekkingskracht alleen. En dan vooral langs haar kant. Hij richtte zijn blik naar beneden toen ze weer langzaam in slaap begon te vallen en hij sloot grijnzend zijn ogen, al wist hij dat slaap nog lang op zich zou laten wachten. Dat hij immers nu een meisje aan zijn zijde had, wilde nog niet zeggen dat al zijn zorgen en demonen meteen verdreven waren.