Need a drink or two

Soepel trok de lange jongen de zwarte trui die eerst nog nonchalant over zijn schouder had gehangen over zijn hoofd. Het was al laat op de dag, en het was frisjes buiten, maar Sam had echt nog even behoefte aan een drankje. En met al die kleine kinderen in Miss Bleubonnets abode was daar geen alcohol te vinden, dus was hij op weg naar het plaatselijke barretje. Mijn zijn handen in zijn zakken slenterde hij over de stille straten, terwijl een zacht briesje met zijn haar speelde. Er kwamen warme lichten en geluiden vanuit de huizen, en vanaf hier kon hij het luide gepraat uit de bar al horen. Toen hij de deur opende kwam een vlaag van warmte hem tegemoet. Meestal had hij het niet zo op openbare gelegenheden. Zo veel mensen. Zo veel emoties. Maar wat waren de opties? En daarbij, hij beschouwde dit amper als mensen. Het waren meer decorstukken, ze waren niet echt. Natuurlijk voelde hij wel hun emoties. De meesten waren goed gehumeurd, zeker als ze een drankje of twee ophadden. Zwijgend liep de blonde jongen richting de bar, en terwijl hij een biertje bestelde bij de barman ging hij zitten. Zijn aandacht werd getrokken door een jongeman die hij herkende als Melvin, iemand die bij hem in het tehuis woonde. Hij leek van slag, en vooral uitgeput. Sam schoof soepeltje één plaats op, waardoor hij naast Melvin kwam te zitten. "Melvin, toch?" vroeg hij vriendelijk, nadat hij een slok van zijn biertje had genomen.

De jongen was duidelijk niet in een opperbeste stemming. Hij was vol van zelfmedelijden en dit was niet zijn eerste drankje van de avond. Zijn antwoord was dan ook oppervlakkig en zuchtend. Op dit soort momenten kwam zijn gave wel een beetje van te pas: voorzichtig probeerde hij de jongen een beetje vrolijker te maken, op zijn minst wat opener voor een gesprek. Sam nam nog een slok van het biertje, en leunde nonchalant op de bar. "Waarom zit jij hier?" vroeg hij, simpelweg om de conversatie op gang te brengen. Hij was goed met mensen. Zijn bijzonderheid hielp hier natuurlijk mee, maar dit was ook iets wat simpelweg bij zijn karakter hoorde. Een ook deze jongen zal hij kraken. En nu hij dit doel had gesteld, zou hij ook zeker niet zomaar opgeven.