Rogue

Als je vanaf een afstandje aan het kijken was, was het net of de twee intens met elkaar aan het zoenen waren. Hoe zij haar hoofd in zijn nek had, hoe hij bezweek onder haar aanraking. Hoe intens hij er van genoot, dat hij begon met trillen. Maar niets was minder waar. De jongen kon geen geluid meer uitbrengen, door een vloek van het meisje naast hem. Het meisje, dat haar hoofd in zijn nek had gelegd, was hem echter niet aan het zoenen daar. Ze maakte een agressief en slurpend geluid en je kon het van ver af niet zien, maar als je dichterbij zou komen, zou je een enorme plas bloed om de twee kunnen zien. Het meisje was zijn bloed aan het drinken, als een vampier. Het meisje was echter geen vampier, maar een heks. De jongen was een jaar of negentien, een van haar jongste slachtoffers van de afgelopen tijd. En dat was goed voor haar, want hoe jonger het slachtoffer, hoe meer kracht en schoonheid het haar zou geven. Met een glimlach haalde Ivy haar gezicht uit zijn nek. Haar hele mond zat onder het bloed, net als een deel van haar nek. “Thank you, darling, that was a nice treat” zei ze met een glimlach. De jongen zakte op de grond neer. Ivy zakte naast hem neer en keek hem in zijn ogen aan. De jongen keek haar zwak aan. Haar pupillen werden groot, wat betekende dat ze haar hypnose in ging zetten. Daardoor werden zijn pupillen ook groot. “You are going to sleep now. When you wake up, you remember nothing of me. You don’t know, you have never seen me before, you don’t even know my existence. When people ask you what that wound is, you tell them you got bitten by a dog, but because you were drunk, you fell asleep in this alley. Understood?” De jongen knikte en Ivy liet hem los. En zonder hem nog een blik waardig te keuren, liep de jong uitziende vrouw het steegje uit, terwijl ze haar bloedresten van haar mond veegde.

Eenmaal weer terug in de lus, was het eigenlijk vrij snel duidelijk waar ze naar toe ging. Er was namelijk een reden dat ze bloed was gaan drinken Als ze net bloed had gedronken, was ze op haar allersterkst. En nu had ze zoveel bloed gedronken, dat ze er beter uit zag dan ooit. In fact, ze had zich nu zo gevoed, dat haar huid een beetje schitterden. En dat was alleen maar goed voor haar. Ze was namelijk op weg naar de kamer van Laxus…of Zeal, of hoe die psychopaat zich op dit moment ook noemde. Dat kon haar vrij weinig schelen eigenlijk, want ze was razend en eigenlijk stond ze op dit moment op het punt op bij hem binnen te stappen, zijn hart eruit te trekken en het te koken voor de lunch. Maar goed, misschien viel deze deal nog te redden. Dit was de eerste en laatste keer dat ze zelf bloed zou gaan halen, tenminste, in deze deal met hem. Want anders zou hij de volgende keer dat hij een blowjob van haar zou ontvangen, door moeten leven zonder ook maar iets van een geslachtsdeel.

Ivy kwam in de juiste hal aan. Er was geen twijfel in haar lichaam nodig, dus daarom liep ze stevig door. Voor de juiste kamer, waar ze al meerdere keren deze week was geweest maar elke keer geen reactie had gehad, bleef ze stil staan. Kamer 3000. Haar hand greep naar de deurknop en ze drukte hem naar beneden, maar er gebeurde niks. Op slot. Ivy stootte met haar knokkels op de deur, als wijze van aankloppen. Maar Ivy was ongeduldig, dus toen ze niet binnen een halve minuut een antwoord had besloot ze het anders te doen. Ze ging op een halve meter van de deur af staan en stak haar hand uit naar de deur. Ivy sloot haar ogen en begon in een voor normale mensen onbegrijpbare taal te spreken, het Verbis Diablo, de taal van de duivel. Terwijl ze aan het spreken was, ontstonden er kraters in de deur. En toen de spreuk uiteindelijk open was, barsten al deze kraters uiteen, waardoor er uiteindelijk een gat in de deur ontstond. Met een glimlach liep Ivy op de deur af, en bukte, zodat ze door het gat kon. Aan de andere kant lagen wat planken van de deur her en der verspreid, maar wat haar als eerste opviel, was dat Zeal in de kamer was, bezig met het verbranden van zijn kleding, zoals hij eerder in haar aanwezigheid had gedaan. “Well, this is some kind of a flashback, isn’t it?” zei Ivy, doelend op de kleding. Vervolgens keek ze naar de planken en houtsnippers om zich heen. “Oh sweetie, I’m sorry, I am SO sorry about your door! But you know, I was here earlier this week and I never got an answer, so I thought maybe you were trapped in this room, so at least you can come out now?” Met een valse glimlach keek ze hem aan.

Ivy liep verder de kamer in en met haar vinger veegde ze ondertussen nog wat bloedrestjes bij haar mond weg. Ze liep naar de stoel toe, die bij het bureau stond waar ze eerder had gezeten. Ivy ging er op zitten en legde haar benen op het bureau, alsof ze een of andere directeur was. “You know, Zeal, I was thinking of something. I just got back from a small town out of the loop, to get myself some nice blood. But after I finished my treat, I remembered something…I remembered that someone should’ve brought me that blood. I had a deal with someone, I would suck their dick and they would give me blood.” Al gauw liet Ivy deze passief agressieve houding varen, bracht ze haar benen weer naar beneden en draaide ze zich naar Zeal toe, tijd voor zaken. “I gave you the biggest part of our deal, you gave me a minimum, you gave me literally nothing. So explain, what happened? Why the fuck have you been avoiding me?”

Na het eventjes quasi vriendelijk gespeeld te hebben, was Ivy al gauw down to business. Ze was geïrriteerd en dat mocht Zeal best weten. De jongen dacht waarschijnlijk de hele tijd al dat hij in control was, maar dat was hij absoluut niet. En Ivy was hier om dat tegendeel te bewijzen. “You know Ivy, I would love to tell you every trail of my diarty, but I doubt it that you would care.” Ivy’s gezicht maakte eventjes een instemmend gebaar. Ja, daar was ze het inderdaad wel mee eens. Het kon haar vrij weinig schelen wat hij deed in zijn dagelijks leven, al las hij elke dag veertig tijdschriften en at hij paardenstront als avondeten, het maakte haar niet uit, als hij zich maar aan zijn deel van de deal hield. En dat deed hij niet op dit moment, dus Ivy was redelijk geïrriteerd. “Allover is the deal of. I won’t give you any more blood and you won’t be sucking my dick anymore. So move along little girl. You’re done.” Ivy glimlachte naar hem en trok haar wenkbrauwen even op. Voor haar doen bleef ze redelijk koel. “Well, then I guess this is out goodbye? I’m looking forward to never see you again.”

Ivy stond op, maar zodra haar billen de onderkant van de stoel voor maar een centimeter schoot ze met de snelheid van haar demonische vorm omlaag, stond meteen voor Zeal, greep hem bij zijn keel en duwde met haar snelheid hem naar achteren, tegen de muur aan. Door haar kracht hing hij wat meer in de lucht. Ivy zette haar nagels in zijn huid, haar ogen waren helemaal zwart gekleurd. “The thought of never touching your pathetic excuse of a male genus fills me with joy” gromde Ivy razend “But you made a pact. And you know what happens when you break a pact…you pay with death.” Met enorme kracht gooide ze hem van zich af. “So if you’re not gonna bring me any blood, I will just drain it from your body.” Ivy liep naar de houten planken die door het kapot maken van de deur her en der over de kamer lagen verspreid. Ze koos een mooie plank uit en keek met een grijns Zeal aan. “I wonder, how many smashes of this beautiful wooden shelf will it take to crack your skull open? Probably not so long, because I guess it’s kinda empty there. Maybe I can use your insides for some potions.” Nieuwsgierig keek ze Zeal aan. Met wat voor zielige tovertruc zou hij komen?