♡ Power

Het was vrijdagavond, haar favoriete avond. Het begin naar een weekend waarin ze allerlei leuke dingen zou kunnen gaan doen. Echter, iets van een club of een café zat niet aan het huis vast. En dat vond Adore jammer. Ondanks dat ze altijd op de vlucht was geweest, had ze altijd geprobeerd om een klein feestje te vieren every now and then. Echter, de dichtstbijzijnde uitgaansgelegenheid was in het center van het dorp. Voor Adore was dat niet echt een probleem, maar er werd haar aangeraden beter niet richting het dorp te gaan, omdat daar Hollows waren. Adore werd een beetje moe van de verhalen over Hollows. Ze had er nog geen gezien – en of dat ze daadwerkelijk wel bestonden, daar moest ze ook nog maar eens over na zien te denken. Daarom had Adore zich tegen beten weten in mooi aangekleed, zich mooi opgemaakt en haar haren gedaan. Ze had zin om een avondje gewoon lekker uit haar dak te gaan, en daarom liep ze met een grote glimlach door de straten van het dorp. Ondanks dat het redelijk uitgestorven eruit zag, gaf Adore de hoop nog niet op. Misschien gebeurde er wel heel erg veel in het café?

Ze had de instructies van een medebewoner opgevolgd en liep de juiste straat in. Er was inderdaad een café en er was inderdaad muziek te horen. Vol goede moed deed Adore de deur van het café open en…het was precies niks. Er waren een handjevol mannen aan het kaarten, en er zaten een paar dubieuze koppeltjes bij elkaar aan een tafeltje, maar dat was het dan ook. “Oh” zei Adore hoorbaar, met een teleurgestelde ondertoon. De neiging om haarzelf om te draaien en nooit meer terug te komen was heel erg groot, maar aan de andere kant, ze had hier geen vrienden, hoe ging ze dan ergens anders een feestje bouwen? Kom op Adore, wie A zei, moest ook B zeggen. Daarom liep Adore met een glimlach verder het café in. Zonder zich ook maar iets van iemand aan te trekken, liep ze het café verder in, en liep naar de bar toe, waar de bartender wat glazen aan het schoonmaken was.

“Wat mag het zijn, moppie?” vroeg de bartender, zonder op te kijken. Adore glimlachte haar liefste glimlach. “Hebben jullie hier ook martini?” vroeg ze toen nieuwsgierig, omdat ze dit niet overal hadden. De bartender trok zijn wenkbrauwen op. “Heb jij wel een legitimatiebewijs bij?” Eventjes betrok Adore haar gezicht. “Nee, maar…ik bedoel, moet ik die bijhebben dan? We zitten op een plek waar het niet later kan worden, dus ik kan ook nooit echt jarig worden? Bovendien ben ik meer dan 3000 jaar oud, ik denk dat ik zelf wel kan beslissen of dat ik alcohol mag.” De bartender grinnikte. “Ja, lieve schat, dat kan iedereen wel zeggen. Geen legitimatie, is geen alcohol.” Adore haar mond viel open. Geïrriteerd keek ze om zich heen. Wat moest ze nu?

Geïrriteerd keek Adore naar de bartender, die haar weer alleen liet. Verdomme, gebeurde haar dit nu echt? Nog nooit was ze ergens om haar legitimatie gevraagd, en nu gebeurde het. Grommend keek ze om zich heen. Wat moest ze nu doen? Ze ging toch zeker niet aan een saaie cola zitten? “Jij dacht zeker dat je hem wel over kon halen met je schone gezichtje?” hoorde ze een stem naast haar opeens zeggen, en ze zag een jongen met tatoeages zitten, die ze eerder nog niet had gezien. Adore trok haar wenkbrauwen op. “Nee, ik had alleen niet gedacht dat je in een gat als dit café je legitimatie moest laten zien. Let’s be real, wie komt hier nou eenmaal, behalve wij?” Ze sloeg haar ogen ten hemel en nam plaats op een barkrukje. Nou ja, ze ging ook weer niet terug naar huis. Ze zag dat de jongen een martini bestelde. Een klein glimlachje ontstond op haar gezicht. Awh, ging hij het nu voor haar halen? Dat was wel heel erg lief. Adore wilde haar mond opentrekken toen de barman een martini op de bar zette, maar toen ze zag dat de jongen de martini zelf begon open te trekken, klapte haar mond weer dicht.

Oké, dat was rude. “Pop a titty out and maybe he’ll change his mind” zei hij op een uitdagende toon tegen haar en Adore fronste haar wenkbrauwen. “Nou, dat lolletje gun ik jou en hem zeker niet.” Met een verleidelijke glimlach draaide ze zich naar de bartender. “Ik heb besloten het safe te spelen, doe maar een colaatje. Maar mag ik daar dan wel een rietje bij? Lippenstift enzo.” De bartender knikte goedkeurend en zette een glas cola, met een rozekleurige rietje voor haar neer. Braaf nam ze er een slokje uit en draaide zich toen naar de jongen, waarna ze haar benen over elkaar sloeg. “Weet je...” en ze nam het rietje uit haar mond, likte de cola er af “…ik ben meestal wel gewend te krijgen wat ik wil.” Ze gaf de jongen een knipoog en kwam vliegensvlug overeind, plantte het rietje in het glas met martini en nam een flinke slok eruit door het rietje. Ze zoog als een malle.

Na een paar seconden ging ze weer zitten. Het glas met martini was nog niet leeg, maar er was wel een flinke teug uitgenomen, dat kwam puur om het feit dat ze met een rietje had gedronken. Braaf stak ze haar eigen rietje weer in de glas met cola en dronk eruit. “Het was wel een mindere martini, hij was de olijven vergeten, wat een amateur” zei ze teleurgesteld. Vervolgens gaf ze de jongen nog een knipoog, stak plagend haar tong een beetje tussen haar tanden uit en glimlachte naar hem. Pretlichtjes waren in haar ogen aanwezig, Adore hield wel van een beetje plagen.

Klikkerdeklik!

De jongen tegenover haar was duidelijk een beetje verbluft door wat ze had gedaan. Adore glimlachte. Ze had het niet gemeen bedoeld. Niets wat Adore deed was gemeen bedoeld – ze was gewoon iemand die graag de grenzen opzocht. Was de jongen nu boos op haar? Dan zou ze dat wel goed maken, ze wilde niet dat de jongen boos op haar was. Sowieso wilde Adore niet dat iemand van het andere geslacht boos op haar was. Haar eigen geslacht could choke though. De jongen leek weer bij zinnen te komen. “Nu heb je je kansen verspeeld dat ik daadwerkelijk wat voor je zou bestellen, helaas schoon gezichtje.” Adore trok een nep pruillachje en lachte toen. “Nou ja, het feit dat  jij denkt dat ik een man nodig heb om aan mijn drankjes te komen, ik ben een feministe hoor” lachte ze en schoof haar cola naar hem toe. “Hier, jij mag mijn cola hebben, om het goed te maken. Het spijt me.” Haar ogen gleden eventjes door de ruimte en ontdekten een oude jukebox. Zachtjes beet ze op haar onderlip. Een ideetje kwam haar gedachten binnensluipen.

“Wacht, blijf hier…” zei ze en legde haar hand eventjes op zijn arm. Snel moest ze eraan denken haar bijzonderheid niet op hem te gebruiken, want dat zou dingen een beetje awkward maken. Snel liep ze naar de jukebox toe, haar hoge hakken maakten een hard geluid op de houten vloer. Een paar van de mannen keken naar haar op en ze glimlachte naar hen. Ze viste een muntje uit haar bh, want hé, je moest gebruiken wat je had, right, en ze deed het muntje in de jukebox. Ze leunde zachtjes tegen de jukebox aan, terwijl ze op de knoppen drukt, op zoek naar haar levenslied. Daar vond ze het. Ze drukte op de groene knop en de het nummer begon te spelen. Zachtjes begon ze mee te zingen met het nummer. “I buy my own things, I pay my own bills, these diamond rings, my automobiles. Everything I got, I bought it, boys can’t buy my love, buy my love yeah. I do what I want, say what you say, I work real hard every day.”

Met een glimlach liep ze terug naar de jongen en stak haar hand uit. “Laat het me goed maken met een dans” zei ze en uitdagende lichtjes speelden in haar ogen “Of durf je niet in een café te dansen waar eigenlijk niet gedanst wordt, op een feministisch anthem?” Terwijl ze dat zei, zong Kesha door de speakers: “I’m a motherfuckin’ woman, that’s right!”

Plagend had ze de jongen uitgedaagd tot dansen, ergens leek hij haar wel iemand die op haar in zou gaan. Niet zozeer met meerdere intenties, maar eerder om het feit dat hij wel zin had om een feestje te maken. Maar niets was minder waar. “Make me” zei hij. Adore haalde haar schouders op. Het was enkel alleen maar om het goed te maken, ze had zijn drankje opgedronken, maar als hij daar niets voor terug wilde, was dat voor Adore alleen maar beter. “Ten eerste, waarschijnlijk kan ik niet eens meer recht op mijn enen staan – want ik kan wel alcohol bestellen.” Adore haalde haar schouder op. “Ten tweede, dansen is totaal niet mijn ding.” Daar moest Adore om lachen. “Ik haat dansen ook, ik kan het ook niet, maar ik sta hier toch ook?” zei ze lachend “En om terug te komen op je eerste punt, ik heb geen alcohol nodig om gezellig te zijn, so jokes on you I guess, want ik wilde wat fun met je maken, om ‘sorry’ te zeggen voor het feit dat ik je drankje heb opgedronken.” Met een glimlach keek Adore hem aan en haalde nog een keer haar schouders op. “Maar als jij dat niet wilt en niet accepteert, dan is dat alleen maar beter voor mij, toch?”

Het liedje was inmiddels afgelopen, dat vond Adore wat minder, want ze had best nog wel eventjes willen losgaan op het nummer, het was namelijk ECHT haar nummer. Maar goed, misschien zou ze nog wel een kans krijgen, als ze ergens een muntje vandaan zou krijgen. Daarom nam ze plaats op haar oude vertrouwde barkruk en sloeg haar benen over elkaar. “Mag ik nog een cola, alsjeblieft?” zei ze liefjes, terwijl ze de cola, die ze net van de jongen weer terug had gekregen, weer achterover sloeg. “En dat is hoe meisjes met alles wegkomen” zei ze, tegen niemand in het bijzonder, en ze met haar rug tegen de bar ging zitten en het overige publiek in zich op nam.

Het leek er op dat de jongen niet ging toegeven en dat vond Adore jammer, maar het was niet alsof haar hele stemming af hing van de jongen. Ze had hem een paar minuten geleden ontmoet, het was niet alsof haar hele avondje uit om hem zou draaien. Braaf nam ze slokjes van haar cola en had ze een opmerking gemaakt over het feit dat meisjes op deze manier overal mee weg kwamen. “Hoe bedoel je?” Zonder hem aan te kijken haalde ze haar schouders op. “Nou ja, ik kan zonder consequenties je glas leeg drinken. Als ik een man was geweest, had je me dan niet op mijn bek geslagen?” Ze keek de jongen van opzij aan. “Of zeg ik nu iets heel erg raars?” Adore glimlachte en keek weer voor zich. Ze nam nog een slok van haar cola en merkte dat het glas vrij snel leeg was. Damn, de barkeeper was wel heel erg gierig wat dat betreft. Met een beteuterd gezichtje nam ze een laatste slokje van haar cola en zette ze het achter zich neer. Ze woelde door haar haren en bekeek of er iemand anders in het café aanwezig was waarmee ze zich kon vermaken.

“Nou, één liedje dan?” hoorde ze opeens naast zich en met opgetrokken wenkbrauwen keek Adore naast zich. Een glimlach verscheen al gauw op haar gezicht, om te laten zien dat ze er niet lullig over ging doen en dat het goed was. “Kijk, dat is nog eens een man naar mijn hart” zei ze grinnikend en stond op van de barkruk. Adore stak haar vinger eventjes op, om te laten zien dat ze er zo aankwam en ze liep gauw weer naar de jukebox. Uit haar bh haalde ze weer een muntje en deed deze in de jukebox en ze zocht een leuk nummer op, waar ze wel leuk op kon dansen. Met een grijns keek ze naar de andere aanwezigen in het café. Awh joh, wat boeide het, de mensen kenden ze toch niet en als zouden ze hen kennen, wat zou het dan boeien? Heupwiegend liep ze terug naar de jongen en ging met een geamuseerd gezicht voor hem staan. “Ik heb me echt terug gehaast, want ik was bang dat je jezelf dadelijk zou bedenken” zei Adore met een onschuldig gezichtje en stak haar hand uit, om hem uit te nodigen. “Wilt u deze dans van mij?” zei ze met een geamuseerd gezichtje.