Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
Character sheet Bijzonderheid: Weapon summonarity and weapon immunity Uiterlijke leeftijd: 20 years Quote: Better run, 'cause I'm coming after you when you're sleeping at night. There's nothing that you can do. There's no place you can hide. 'Cause I'm coming after you.
Onderwerp: Wanted vr okt 27, 2017 10:58 am
Eindelijk had hij zich weer in het pak gehesen. Weken lang had hij niks uitgevreten. Hij had enkel rond gestruind in zijn joggingbroek, drank gedronken en drugs genomen. Alles om die nacht te vergeten. Het had heel wat moeite gekost, maar uiteindelijk had hij het allemaal kunnen uitpraten en nu was hij eindelijk terug naar zijn oude zelf. Dat zei echter niet dat alles was zoals het hoorde te zijn. Gerome had zijn werk de afgelopen weken niet gedaan. Het was enkel een kwestie van tijd totdat Jeremy dat door kreeg, als hij dat niet al door had en als Rinzler hem niet al in een kwaad daglicht had gezet bij de man. Gerome hoopte erop dat Jeremy hem meer vertrouwen dan de nieuweling, maar je wist het nooit zeker. Hij had al genoeg waarschuwingen gekregen en bedreigingen dat hij beter zijn werk moest doen. Anders zou hij worden ‘ontslagen’. Iets wat niet meer dan de dood betekende. De afgelopen weken had Gerome er geen moeite mee gehad als hij plots vermoord zou worden, maar nu hij eindelijk alles weer op de rit had was hij zijn leven weer lief. Hij vermoedde dat het niet lang zou duren voordat Jeremy iemand zou sturen om hem om te brengen of om hem nog een goede waarschuwing te geven die ook bijna zijn dood zou worden.
Gerome keek op zodra hij een gedaante opmerkte voor hem. Gerome stond in de deuropening van de deur die naar de tuin leidde. Hij rookte rustig een sigaretje terwijl hij zijn gedachten op orde probeerde te krijgen en een manier probeerde te vinden waarmee hij Jeremy’s vertrouwen in een klap geheel terug kon winnen. Natuurlijk zou Zeal de beste manier daarvoor zijn, maar die jongen leek nog altijd van de aardbodem verdwenen te zijn. Het zou Gerome niks verbazen als de jongen al was weggevlucht. Misschien zou Gerome zich op een andere target kunnen concentreren, maar dat was niet zijn officiele missie en hij had geen lijst met de mensen die werden gezocht door het rijk. Hij kon echter ook niet weg uit het gebied zonder toestemming van Jeremy en heel eerlijk ging hij Jeremy niet vrijwillig opzoeken om enkel die toestemming te vragen. Zijn blik ging naar de gedaante in de tuin. Rinzler. De jongeman stond op een afstand van hem en had hem waarschijnlijk nog niet opgemerkt. Misschien kon hij de jongen om hulp vragen of in ieder geval om namen van de andere doelwitten. Ze werkten voor dezelfde man, dus de jongen zou dan hun persoonlijke kwestie wel opzij kunnen schuiven, toch? Gerome besloot het maar op te gokken. Hij had weinig keus. Hij liep op Rinzler af en bleef op een paar meter afstand staan. ”Good morning Rinzler,” begroette Gerome hem rustig.
Rinzler
Aantal berichten : 483 IC-berichten : 77
Character sheet Bijzonderheid: Program (Enhanced Combat & Gravity Manipulation) Uiterlijke leeftijd: 20 Quote: ᴡʜɪᴘ, ᴡʜɪᴘ, ʀᴜɴ ᴍᴇ ʟɪᴋᴇ ᴀ ʀᴀᴄᴇʜᴏʀsᴇ
Onderwerp: Re: Wanted zo okt 29, 2017 5:22 pm
Cut the shit. Be real with me
Oh hij was furieus. Vanaf het moment dat zijn voeten de grond hadden aangeraakt vanochtend trok het door zijn aderen heen. De haat. De woede. Dagenlang, of wellicht wel enkele weken, had Rinzler zich afzonderlijk gehouden van alles wat er in het huis gebeurde. Zo ook van Jeremy en de rest van zijn puppies. Aan "oproepen" gaf hij geen gehoor. Hoe zielig het wellicht ook mocht zijn, maar Rinzler had de tijd nodig gehad om ditalles mentaal te verwerken. Sinds de terugkeer van JR, ondanks diens hele vreemde lichaam, was dat verwerken een stuk beter gegaan. In zoverre dat hij weer back in the game zat. En hoe. Op oorlogspad was hij. Vastberaden om Jeremy neer te halen. Dat de man nog altijd zijn mechanismes had interesseerde hem allang niet meer. Ze werkten toch voor kort en duur, dus wat wou de man bereiken? Nu moest hij ook eerlijk toegeven dat het de woede was die hem zo liet denken. Maar deze opstandigheid voelde fijner dan terneergeslagen te zijn. Inwendig had Rinzler een heel plan klaar liggen. Even kort en krachtig; hij zou zo min mogelijk gaan slapen, zodat zijn energielevel laag zou zijn. Pas na dagen geen gezeur van Jeremy aan zijn hoofd zou hij zich een volle nachtrust gunnen. Na die nacht wou hij de andere puppies uitschakelen. Ja, in gedachten klonk het allemaal zo makkelijk. Toch zou hij een poging doen. Wat had hij te verliezen? Deze nacht, echter, bezat weinig rust. Rinzler kon het niet ontkennen; het was zwaar. Zijn ogen voelden zwaar. Zijn benen waren haast van lood gemaakt, alleen dat gevoel wist hij te overstemmen met woede. Het werd een soort drijfveer. Dit maal bracht de drijfveer hem naar buiten. De frisse lucht zou hem goed doen. Met grote passen begaf hij zich naar buiten. Inderdaad, de kou shockte zijn lichaam zowat, waardoor alles even weer actief aanvoelde. Hij wilde verder lopen, tot een bekende stem hem staande hield. ”Good morning Rinzler." Argwanend draaide hij zich naar de stem om. Há, daar had je z'n grote vriend. Geromie. Was de man ziek? Ze hadden een hekel aan elkaar, daar hadden ze geen geheim van gemaakt, waarom zocht hij hem dan op? Had Jeremy hem soms gestuurd? ,,So, lazy slacker finally decided to get into action," merkte Rinzler op. ,,Did Jeremy gave you another mission you can't complete?" Allerliefst vloog hij degene voor zich meteen aan, zijn handen jeukten ervan. Maar waarom openlijk op oorlogspad gaan als je het ook sneaky kon doen? Hij wist hoe hij Gerome op z'n zenuwen moest werken. Als de man kwaad zou worden, had Rinzler een reden hem te vermoorden. Daar viel geen spelt tussen te krijgen. ,,I refuse to clean up your mess once again."
Character sheet Bijzonderheid: Weapon summonarity and weapon immunity Uiterlijke leeftijd: 20 years Quote: Better run, 'cause I'm coming after you when you're sleeping at night. There's nothing that you can do. There's no place you can hide. 'Cause I'm coming after you.
Onderwerp: Re: Wanted zo okt 29, 2017 9:16 pm
Natuurlijk had Gerome verwacht een opmerking naar zijn hoofd gesmeten te krijgen zodra hij op Rinzler was afgestapt. De twee mochten elkaar voor geen meter, maar dankzij Gerome’s pauze en de rust die hij enigszins had hervonden, kon hij zich een stuk beter beheerser dan eerder. En dat terwijl hij juist nu meer gevaar dan ooit liep. Een argwanende blik werd hem toe geworpen zodra Rinzler zich omdraaide en zich op hem richtte. Gerome keek hem enkel kalm aan. In eerste instantie leek Rinzler er goed aan toe te zijn, maar zodra Gerome hem wat langer aankeek en bekeek, merkte hij herkenbare signalen op. Hij herkende de signalen die hij gisteren nog had gehad. Het leek erop alsof de jongen al dagen zonder slaap rond liep. Gerome hield zijn mond erover, maar het zou vast niet lang duren voordat hij die gedachten eruit zou smijten als een gemene opmerking tegen Rinzler. De jongen zou het er vast naar maken en dat terwijl Gerome enkel iets wou vragen. Op een vriendelijke term. ,,So, lazy slacker finally decided to get into action," sprak Rinzler. Ach ja. Rinzler had het vast ook opgemerkt dat Gerome zijn werk niet had gedaan de afgelopen weken. Gerome besloot de jongen maar even uit te laten razen. Hem alle tijd te geven om zijn opmerkingen naar zijn hoofd te gooien. ,,Did Jeremy gave you another mission you can't complete?" vroeg Rinzler nu. Gerome nam ondertussen kalm een trekje van de sigaret die hij eerder had opgestoken. Hij keek Rinzler enkel zwijgend aan terwijl hij de rook uitblies. ,,I refuse to clean up your mess once again." eindigde Rinzler.
Even bleef Gerome stil om er zeker van te zijn dat Rinzler klaar was met hem uitdagen. Na de korte stilte en nog twee trekjes van zijn sigaret, richtte hij zich op Rinzler. ”Alright, if you’re done, I have a favor to ask. No not to clean up my mess or do any mission for me, of course not. I only want to know if you happen to know if Zeal moved or if he’s still here,” legde Gerome zijn reden voor zijn komst uit. Hij stak zijn hand in zijn broekzak. ”I know we’re not pals or anything, but can we put the competition aside for a while? Wether we like it or not; we still work for the same man. We need to work together in his favor,” vervolgde Gerome kalm en hoopte dat Rinzler ook in zag dat ze beter samen konden werken voor Jeremy dan ruzie blijven maken.
