Een gewone voorbijganger zal het niet merken, maar er is iets vreemds aan de hand met het rode gebouwtje bovenop de kliffen in het kleine kustdorpje... Wat op het eerste gezicht een normale vuurtoren lijkt, vormt namelijk de ingang tot de tijdslus van Miss Bluebonnet. Niet iedereen kan de zich steeds herhalende dag in juli van 2011 binnentreden. Enkel zij die drager zijn van een recessief gen dat zich in hun DNA heeft gemanifesteerd en wat door hun aderen stroomt, zullen toegang krijgen tot de lus. Zij beschikken over een gave. Hun 'bijzonderheid' maakt het dagelijks leven voor hun niet gemakkelijk, en er ligt constant gevaar op de loer...
Lees verder!
Alle codes, teksten en afbeeldingen behoren tot de rechtmatige eigenaar of eigenaresse en mogen daarom nooit zonder toestemming gekopieerd of overgenomen worden. De site is gecodeerd en vormgegeven door Vera en wordt gehost op Actieforum. Het idee van deze RPG is gebasseerd op de boekenreeks Miss Peregrine's Home for Peculair Children van Ransom Riggs. Dit forum is getest in de volgende browsers:
Het was naar Jax’ gevoel weer eens veel te lang geleden dat hij naar de club was gegaan. De laatste keer was geweest toen hij gestruikeld was en gevallen in een hoop glas en toen een Peculiar van het huis hem had moeten helpen. Jax was toen iets te slaperig geweest om alles helder mee te krijgen, maar achteraf was hij haar wel dankbaar dat ze hem niet zomaar achtergelaten had, al zou hij hetzelfde voor haar hebben gedaan. Iemand in een dronken toestand liet je immers niet aan zijn lot over als diegene zich echt pijn had gedaan, al kon hij zich voorstellen dat er bepaalde mensen waren die schrik hadden voor agressieve reacties als de persoon in kwestie weer bijkwam en het daarom liever aan een ander of aan de persoon zelf overlieten om zich te verzorgen. Maar goed, het was dus allemaal goed gekomen en Jax had zich een paar dagen gedragen, maar had nu wel zin om nog eens wat shotjes te gaan nemen. Hij had graag Chloé uit willen nodigen om mee te gaan, maar kon haar niet direct vinden in de wijde omgeving en dus besloot hij om het voor een later tijdstip te houden. Hij vond haar wel een interessant meisje en hij wilde haar wel beter leren kennen. Misschien kon hij haar dan beter eens meenemen naar een restaurant of iets dergelijks, maar dat was ook weer zo… officieel. Misschien zou ze wel beginnen lachen als hij het voor zou stellen. Hij moest zelf al grijnzen bij het idee. Nee, dan konden ze beter een avondje doornemen in de club. Jax’ gedachten gingen de andere kant op toen hij de dreunende muziek al hoorde en de beat van de muziek al door zijn lichaam voelde trillen. Een stoot adrenaline ging door hem heen en met een grijns liep hij op de club af, benieuwd zijnde naar wat de avond hem nu weer ging brengen.
Character sheet Bijzonderheid: Atmokinesis Uiterlijke leeftijd: 19 Quote: ღ if you wanna be my baby, know that I'm gonna drive you mad
Onderwerp: Re: 16 shots. wo jun 17, 2020 9:42 am
“Heb je ondertussen niet genoeg gehad?” Met een lichte walging keek ze de jongen aan met wie ze een date had, die ondertussen zijn zevende glas bier achterover aan het slaan was. Hij zat al een beetje wankel op de barkruk en was niet echt meer in staat om een zinnig woord uit te brengen. “Wij…slapen…vanavond…samen…” bracht hij met veel moeite uit en Shay kon de walging op haar gezicht niet verbergen. Bah. Afkeurend schudde ze haar hoofd en nipte ze haar glaasje wijn leeg, haar eerste overigens die avond. Shay was van plan hem maar gewoon te ghosten. Zijn hand gleed over haar arm en zijn andere hand gleed over haar bovenbeen, die naakt was, door het korte witte jurkje dat ze aan had. Boos sloeg ze zijn hand weg. “Kom op nou…” zei hij, maar voor hij ook nog maar verder kon gaan, was Shay van de barkruk gegleden en liep ze door de club. Met een lichte paniek in haar ogen keek ze achter zich. De jongen was ook van de barkruk gegleden en liep achter haar aan. Doordat het redelijk druk was, zou het niet lastig zijn om hem af te schudden. Toch was Shay best wel angstig. Hoe verder ze door de club liep, hoe meer de paniek toe nam. Toen zag ze een jongen staan, vlakbij de ingang, die ze in het huis wel vaker had gezien. Ze had hem af en toe in het gezelschap van een blondine gezien, met een interessante kledingkeuze, daarom herkende Shay hem. Hij was een Peculiar en dat gaf haar een veilig gevoel. Daarom besloot ze op hem af te stappen. “Hey” zei Shay met een lichte paniek in haar stem “Ik weet dat wij elkaar niet kennen, maar ik heb je af en toe in het huis gezien met dat blonde meisje, dus ik weet dat je ook een Peculiar bent. Wil je me alsjeblieft helpen? Er zit een jongen achter me aan en ik vind hem echt heel eng en ik weet niet zo goed wat ik moet doen.” De paniek in haar ogen was duidelijk zichtbaar, dus als de jongen haar zou afwijzen, zou ze eigenlijk niet weten wat ze zou moeten doen.
Voordat hij zich naar de bar kon begeven en zich vol kon kappen met wat biertjes stond er opeens een meisje met donker haar voor zijn neus die hij zich meende te herinneren eerder te hebben gezien. Ze bevestigde dat gevoel toen ze over het huis en Chloé begon en Jax begon breed te grijnzen, maar zijn grijns verflauwde wat toen hij de paniek in haar ogen zag en ze begon te vertellen wat haar dwarszat. “Natuurlijk, ga maar achter me staan. Jax for the rescue!” zei hij op lachende toon, al was aan zijn gezicht te zien dat hij serieus was. Hij trok het meisje voorzichtig aan haar arm achter zich en zag de schuldige algauw op hun af lopen. Nou ja… Je kon het niet meer echt lopen noemen. Dit soort types had je helaas vaak in de club en het meisje was daar het slachtoffer van geweest. Jax kon al raden wat hij had geprobeerd en hij kraakte zijn vingers eens goed voordat hij zijn aandacht op de jongen richtte. “Ze moet je niet, droplul,” beet hij de jongen al toe voordat deze iets kon zeggen. “Oprotten of ze mogen je op komen halen met de ambulance.” De jongen keek hem strak aan en wilde duidelijk iets zeggen. Hij stak zijn hand uit naar het meisje, welke Jax stevig vastpakte om er een harde draai aan te geven. “Laatste waarschuwing,” zei hij op een nijdige toon. Maar de jongen was koppig en zette door, waardoor Jax zijn schouders ophaalde. “Jouw feestje,” zei hij op een rustige toon. Daarna haalde hij met zijn vuist vol uit naar het gezicht van de jongen. Zijn knokkels raakten niet al te zacht de oogkas van de jongen en de jongen ging al snel neer. Omdat hij wellicht al veel alcohol in zijn bloed had, zou het wel even duren voordat hij weer overeind kwam en dus kon Jax zich focussen op het meisje. “Triest hè, zo’n wanhopige types?” vroeg hij en hij rolde met zijn ogen. “Goed dat je naar me toegekomen bent. Gaat het een beetje met je?”
Character sheet Bijzonderheid: Atmokinesis Uiterlijke leeftijd: 19 Quote: ღ if you wanna be my baby, know that I'm gonna drive you mad
Onderwerp: Re: 16 shots. wo jul 08, 2020 9:17 pm
De jongen, die zich voorstelde als Jax, was gelukkig een soort superheld en bood aan dat ze achter hem ging staan. Dankbaar keek Shay hem aan en ging achter hem staan. Ze zag dat Jax een kort gesprekje voerde met de jongen die achter haar aan zat. Ze zag dat hij een hand naar haar uitstak en Shay stapte instinctief een stap naar achteren, maar ze zag dat Jax hem al beet had en dat hij zijn arm omdraaide. Shay sloeg even haar hand voor haar mond toen ze zag hoe hardhandig Jax hem aanpakte. Maar aan de andere kant, die jongen verdiende het ook. Ze zag dat iemand naar de jongen toe liep en dat Jax weer naar haar kwam. “Nou, inderdaad…ik had een date met hem en in het begin was het best gezellig, maar tijdens het eten had hij al heel veel gedronken en nu in de club ook.” Hoofdschuddend keek ze naar de jongen, waar nu een aantal mensen om heen stonden. Shay rolde met haar ogen en keek toen met een glimlach naar Jax. “Bedankt, je hebt me echt gered” zei ze met een grijns en legde dankbaar haar hand even op zijn arm. “Ik ben Shay, trouwens. Kan ik je een drankje aanbieden om je te bedanken?” Ze dacht even na. “Ik ben nog niet zo lang hier in de lus, dus ik wil best wat mensen leren kennen.” Een uitnodigende grijns stond op haar gezicht. Ze had nog niet echt zin om al naar huis te gaan, nu ze in het gezelschap van Jax was en wist dat hij haar zou helpen.
Het meisje tegenover hem begon te vertellen over hoe ze een date met hem gehad waar alles goed leek te gaan, maar dat zijn gedrag helemaal om was geslagen. "Ah ja, dat soort type," zei Jax hoofdschuddend. Hij moest zeggen dat hij ook wel streken uit kon halen wanneer hij dronken was, maar hij zou nooit een meisje gaan belagen. Hij was dan ook niet echt meer een gentleman te noemen, maar hij was er vrij zeker van dat ze zich al zeker niet oncomfortabel bij hem zou voelen. "Gelukkig ben je nu bij mij en is dat over," zei hij, knikkend in de richting van de jongen. Zelfs al zou de jongen zijn excuses aan komen bieden, dan zou Jax het meisje nog niet terug laten gaan. Ze had nu zijn hulp aangenomen en zat wat hem betrof de rest van de avond aan hem vast, maar dan wel op een goede manier, natuurlijk. Het meisje bedankt hem dat hij haar gered had, wat hij wegwuifde en glimlachte naar haar toen ze zich voorstelde als Shay. "Aangenaam om kennis met je te maken, Shay!" zei hij met een brede grijns tegen haar. "Mijn naam is Jax!" Hij knikte toen ze haar voorstel deed en knikte in de richting van de bar, waarna hij zijn hand op haar onderrug legde om zichzelf te verzekeren dat ze hem zou volgen en keek nog één keer over zijn schouder om te zien of de kerel echt buiten westen was. Toen hij zeker van zijn zaak was, richtte hij zich weer op Shay en begeleidde haar langzaam maar zeker naar de bar. "Je zei dat je van de lus was?" vroeg hij met een brede grijns. "Ben je al lang in de lus? Ik heb je volgens mij nog nooit gezien!"
Character sheet Bijzonderheid: Atmokinesis Uiterlijke leeftijd: 19 Quote: ღ if you wanna be my baby, know that I'm gonna drive you mad
Onderwerp: Re: 16 shots. wo jul 15, 2020 8:03 pm
Op het moment dat Shay achter Jax was gaan staan, en hij voor haar was opgekomen, was ze meteen een stuk ontspannener. Voorzichtig werd ze door Jax naar de bar begeleid. De jongen was ontzettend galant en dat vond Shay wel fijn, zeker na zo’n ontzettende mislukte date. “Jazeker, ik ben van de lus” zei ze met een grijns “Ik ben nog niet zo heel erg lang in de lus hoor, ik denk een paar weken? Maar zoals ik al zei, had ik je een paar keer gezien met dat blonde meisje, dus vandaar dat ik je herkende.” Shay bestelde een glas witte wijn bij de barman en gaf aan dat Jax mocht bestellen wat hij wilde, dat zij zou betalen voor zijn drankje. Terwijl de barman hun bestelling in orde maakte, draaide zij zich weer naar Jax en rolde toen even met haar ogen. “Ik schijn nogal een ander ritme te hebben dan de meeste mensen hier, ik sport elke ochtend en ben niet zo’n enorm feestbeest.” Het was wel waar, de meeste mensen hier in deze lus waren echte feestbeesten, dat had ze tijdens het feest wel gezien. En daar was natuurlijk helemaal niks mis mee, maar Shay was niet dat type persoon. Misschien kon ze daar wel een keer wat losser in worden, maar dan moest ze eerst zeker weten wat haar positie in de lus was en of er mensen waren die ze kon vertrouwen. De barman zette de bestellingen voor hun neer en Shay pakte haar glas witte wijn. “Proost op een goede afloop” zei ze toen met een glimlach “Ik ben heel erg blij dat je langs bent gekomen, Jax, anders weet ik niet wat er gebeurd was.”
Shay gaf aan dat ze hem herkende omdat ze hem al vaker met Chloé had gezien, waar Jax een knikje op gaf. Hij was inderdaad veel bij Chloé in de buurt te zien omdat zij tot nu toe één van de goede vrienden was die hij had kunnen maken in de lus. En voor de rest was het een beetje afwachten van wat de rest zou doen. De andere Peculiars leken hem allemaal wel aardig en hij was er vrij zeker van dat hij nog meer vrienden zou maken onder ze, al had dat natuurlijk wel even zijn tijd nodig. Het was al een goed ding dat hij dit meisje had weten te redden uit de klauwen van weer één of andere gozer die het niet goed met haar voorhad. Waar had hij dat eerder gezien? Met een onderdrukte zucht richtte hij zich op wat Shay zei, de jongen die Chloé aan het lijntje had houden uit zijn gedachten proberend te bannen. “Elke ochtend?” vroeg hij verbaasd. “Dan heb je meer discipline dan de helft van het huis.” Hij grinnikte. Hoewel hij best wel een fit lichaam had, was het nu ook weer niet zo dat hij elke dag ging sporten. Soms deed hij dat wel eens. Op zijn voeding letten was vooral het mirakel dat ervoor zorgde dat hij zo slank bleef. “Proost,” zei hij met een grijns en tikte zijn glas tegen het hare. “En ik denk dat je dan gewoon heel hard had moeten gillen. Niet elke dorpeling kan slechte bedoelingen hebben en ik ben er vrij zeker van dat je uiterlijk er wel voor had gezorgd dat ze je geholpen zouden hebben.” Hij grijnsde breed naar haar. “Heb je trouwens geen gave waarmee je je zou kunnen verdedigen?” vroeg hij nieuwsgierig aan haar. Of was het gewoon niet in haar opgekomen om hem te gebruiken?
Character sheet Bijzonderheid: Atmokinesis Uiterlijke leeftijd: 19 Quote: ღ if you wanna be my baby, know that I'm gonna drive you mad
Onderwerp: Re: 16 shots. di jul 21, 2020 7:44 pm
Shay lachte toen hij zei dat ze meer discipline had dan de helft van het huis. Dat was een ding dat zeker was. “Daar was ik inmiddels ook wel achter gekomen” lachte Shay toen “Vaak ben ik de enige die aan het hardlopen is. Soms kom ik wel iemand tegen, maar dat is maar heel zelden.” Niemand was zo gek om rond 5 uur op te staan, jezelf even snel te wassen en dan vervolgens een flink stuk te gaan hardlopen. Maar hey, Shay werd er gelukkig van en dat is wat telde, toch? Waarom zou je geen dingen doen die jou gelukkig maakte? Met een kleine “kling!” kwamen de glazen van Jax en Shay tegen elkaar en proostten ze op een goede afloop van het hele akkefietje. Dat was wel nodig, want als Jax niet geholpen had, was het misschien wel heel anders afgelopen. “Ja, dat had ik inderdaad kunnen doen…” mompelde Shay “Maar weet je, jou herkende ik, dus het is altijd veiliger om dan naar een bekend iemand te lopen.” Shay nam een slokje van de heerlijke wijn en voelde zich stukken beter dan net. De jongen was nergens meer te bekennen, ze stond hier met een andere peculiar wat te drinken en de dj draaiden nummers die ze leuk vond. “Ik heb een gave waarmee ik het weer bestuur” zei Shay, nadat ze nog een slokje van de wijn had genomen “Dus als ik niet buiten ben, kan ik er helemaal niks mee.” Ze haalde haar schouders op. Niet iedereen had de luxe om een bijzonderheid te hebben die je altijd kon gebruiken. Het weer was er wel altijd natuurlijk, maar niet binnen. “En jij dan?” vroeg Shay nieuwsgierig “Had jij iets aan je gave gehad als die jongen te sterk was geweest, of als ze met meerderen waren geweest?”
Jax gaf een knikje toen het meisje aangaf dat het haar veiliger had geleken om naar hem toe te lopen omdat ze hem had herkend van het huis. “Gelukkig heb je een goed inschattingsvermogen,” zei hij plagerig tegen haar. “Stel je toch eens voor dat je denkt dat iemand van het huis je gaat helpen en dat is niet zo. Dan zit je wel in de shit.” Hij stak plagerig zijn tong naar haar om haar te laten weten dat hij maar wat met haar dolde. Hij nam trouwens aan dat iedereen die het goed kon vinden met Chloé ook wel de moeite waard was om mee om te gaan. Chloé was immers veel te eerlijk om bij iemand te blijven rondhangen waar ze geen goed gevoel bij had, dus het was enkel logisch dat het meisje naar hem toegekomen was. De brunette gaf aan dat ze het weer kon besturen en Jax gaf een knikje. Daar had ze in de club inderdaad niet veel aan, tenzij ze die gast naar buiten had weten te lokken. Ze was echter te veel in paniek geweest om dat te doen en dus was Jax blij dat ze hem gevonden had. Hij had niet echt het idee dat de andere gasten die hier aanwezig waren veel goede bedoelingen met haar konden hebben. “Ik kan zand besturen, dus tenzij die jongens me helemaal tot het strand zouden achtervolgen, had ik er dan ook weinig aan gehad.” Hij kon het echter niet laten om plagerig zijn arm naar zich toe te vouwen en een klopje op zijn biceps te geven. “Al moet je deze jongens niet onderschatten, hoor,” zei hij op een plagerige toon tegen haar. “Ze hadden me vast en zeker wel beschermend. Ik ben sterker dan dat ik er uit zie.” Hij grinnikte. “Maar hoe bevalt het je voor de rest in de lus, op die klootzak na dan?”
