Met een zucht zette de jongen zich neer op een stuk cement dat uitzicht bood over de zee. Jinn was zelf geen fan van zee of strand, maar gelukkig was het zand hier nauwelijks omhoog gewaaid en was de zee op een veilig afstandje. Ook de slangen hielden niet ontzettend van het zand, maar hadden hem ondanks dat toch trouw gevolgd, wetend dat hij hun gezelschap nodig had en waardeerde. De jongen met blond haar, glanzende schubben en fel gifgroene ogen viel gemakkelijk op tussen andere mensen. Het gaf hem enkel meer reden om zoveel mogelijk afstand van anderen te nemen. De dozijn slangen die rond zijn bovenlichaam hing zorgde er wel voor dat de meeste mensen afstand van hem hielden. Eerder, toen Jinn nog net in de lus zat, toen had hij nog geprobeerd om sociaal contact te leggen met een paar peculiars – wetend dat hun ouders hen waarschijnlijk ook niet hadden geaccepteerd door hun bijzonderheid, maar dat was allemaal voor niets geweest zodra zijn vader de lus was binnengedrongen. Vrienden leken niet meer dan vijanden te zijn en de paar mensen waar hij het nog wel mee kon vinden, durfde niet meer bij hem te zijn doordat zijn vader zo’n verschrikkelijke eerste indruk had achter gelaten. Al met al was Jinn’s vertrouwen opnieuw geschaad en had hij nu echt besloten om zo ver mogelijk weg te blijven van de anderen. De ontdekking van de kapel was daarom erg van harte. Het was niet al te makkelijk te bereiken en hij ging er niet vanuit dat hij hier vaak zou zitten, maar het was tenminste een nieuwe plek die hij kon toevoegen aan de lijst waar hij zich veilig en alleen kon begeven.

@Alicia West

De slangen waren een deel van zijn zintuigen waardoor hij al snel genoeg de vreemdeling had opgemerkt. Volgens hem was ze nog niet al te lang in de lus, waardoor zijn slangen niet al te veel informatie over haar hadden. Enkel dat haar naam Alicia was en dat ze veel van lezen hield. Ze leek daardoor niet echt een gevaar. Toch, zodra ze eenmaal bij hem aankwam, maakte hij ook geen aanstalten om haar naast zich uit te nodigen. Immers had hij nog altijd geen in zin sociaal contact. Zijn gifgroene ogen gleden naar het meisje toe terwijl ze tot een halt kwam. Bevroren van angst bleef ze staan. Zwijgend keek Jinn naar haar, niet goed wetend wat hij van haar kon veranderen, ook al was dat niet van zijn gezicht af te lezen. Zijn geschubde gelaat liet geen enkele emotie toe en keek haar enkel met een kille blik aan. ”I’m sorry,” sprak hij uiteindelijk, duidend op het feit dat zijn slangen haar hadden laten schrikken. Met een klein handgebaar wendde hij de slangen om iets meer afstand te houden van het meisje. Ze verdwenen echter nog niet. Ze hielden Alicia scherp in de gaten. ”Am I disturbing your plans to get some peace and quiet?”

@Alicia west

NOTES

Het was logisch dat men niet al te blij was met het zien van de vele slangen. Jinn liet daarom de slangen ook iets meer afstand nemen en verontschuldigde zich ervoor. Het speet hem niet, maar hij voelde er ook geen behoefte bij om nog meer vijanden erbij te maken. Het leek erop dat hij niet de enige was die naar deze plek was afgestruind om tot rust te komen. Misschien werd het tijd voor hem om maar weer een nieuwe plek te vinden. Het meisje schudde met haar hoofd. "No, am I disturbing yours?" vroeg ze op haar beurt. Jinn zweeg even. Hij wist niet goed hoe hij erop moest reageren. Het was overduidelijk ‘ja’, maar omdat nu zo in haar gezicht te zeggen. In plaats daarvan besloot hij recht te komen. ”I can leave and find another place to go to,” stelde hij voor. ”Then you can stay here and won’t be disturbed by the many snakes,” vervolgde hij. Zijn stem en blik emotieloos zoals altijd.

@alicia west

Voor iemand die niet sociaal was aangelegd had Jinn al ontzettend veel energie en woorden verspeeld aan het meisje. Beiden waren ze op zoek geweest naar een rustige plek en beiden leken ze nu niet goed te weten wat te doen. Zover Jinn wist, was Alicia ook niet erg sociaal aangelegd aangezien zijn slangen haar het meeste alleen zagen. Jinn hoopte maar dat zijn antwoord subtiel genoeg was, maar het leek erop dat de boodschap te goed verborgen lag om ontdekt te worden. "I won't be disturbed if you can make sure they won't attack me," antwoordde ze kalm. Jinn knikte eens. Zijn blik ging naar slangen. Goed. Dus ze zouden dan hier samen blijven zitten? Ja dat zou totaal niet ongemakkelijk worden. Hij weerhield zichzelf ervan om te zuchten en liet enkel de slangen verder terugtrekken zodat Alicia ook plaats kon nemen mocht ze dat willen. ”Alicia is it right?” ging hij na.

@alicia west

Jinn wist niet goed wat hij moest doen. Hij had gehoopt dat hij gewoon weg kon gaan of dat zij weg zou gaan, maar geen van beiden leken nu nog een optie. Dus.. moest hij een gesprek beginnen? Voorzichtig begon hij met haar naam. Een naam die hem nooit was verteld maar die hij enkel via zijn slangen had gehoord. Het feit dat Jinn al haar naam wist zonder dat zich überhaupt had voorgesteld leek haar niet veel te deren. "That's right," antwoordde ze enkel. Jinn knikte eens en richtte zijn blik weer naar voren. "And your name?" klonk het toen. Right, nu moest hij ook het gesprek vol blijven houden. ”Jinn,” antwoordde hij terwijl hij even opzij keek naar haar. ”You’re not very social, are you?” viel hij vervolgens maar meteen met de deur in huis.

@alicia west

NOTES

Aangezien de subtiele hint in zijn eerder woorden niet was opgevat, nam Alicia naast hem plaats en concludeerde Jinn dat ze dan dus waarschijnlijk zin had in een gesprek. Waarom zou je anders bij een vreemde blijven zitten? Toch was het opmerkelijk dat hij degene moest zijn om het gesprek te initiëren. Hij vroeg naar haar naam, ook al wist hij die al. Vervolgens stelde hij zich op zijn beurt voor, waarna het gesprek weer dood dreigde te vallen als hij niks zou zeggen. Dus besloot hij maar het voor de handliggende te bespreken. "Nope," antwoordde ze meteen. "Neither are you, I suppose," vervolgde ze. Jinn vroeg zich ergens af waarom ze dan zijn ‘uitnodiging’ had aanvaard in eerste instantie, maar besloot daar niet verder op in te gaan. Net zoals haar conclusie over hem, besloot hij erover te zwijgen. Hij hield er niet van als mensen conclusies voor hem zouden trekken, maar het was de waarheid en ze leek hem niet het type dat verder zou vragen dan dat. "I should leave," sprak Alicia. Jinn keek op van die woorden. Dus nu was die conclusie plots getrokken? Hij moest moeite doen om een frons te onderdrukken. "I don't see what we'll get out of this," vervolgde ze waarna ze zich klaarmaakte om te vertrekken. Jinn keek haar zwijgend na. Niet goed wetend of hij überhaupt nog iets moest beginnen om haar te stoppen of om haar aandacht te krijgen. Waarom zou hij? Ze was toch zoals elk ander persoon en zou hem toch enkel verraadden en achterlaten. Alicia had tenminste de guts om het meteen bij hun eerste ontmoeting te doen. Dus bleef Jinn stil en keek hij toe hoe hij hoogstwaarschijnlijk weer alleen achterbleef.

@alicia west