Let the eggies hit the floor!

Het beloofde om weer een vrij saaie dag te worden en dus had Alyssa aangegeven dat ze de boodschappen wel wilde doen. Normaal gezien werden die door iemand anders gedaan, maar het lijstje leek niet zo lang te zijn en bovendien was het voor Alyssa wat afleiding van het gebruikelijke. Ze had inmiddels al vrij interessante mensen ontmoet en ze was wel benieuwd naar wat de lus haar nog meer zou brengen, maar ze had ook wel de neveneffecten van de lus ontdekt en dat was dat het soms saai kon worden. De dag herhaalde zich immers constant en dus was het elke dag maar een beetje verzinnen wat ze wilde doen. Ze kon natuurlijk eens een kijkje nemen in andere lussen, maar ze durfde het niet goed aan om dat alleen te doen en dus zou ze dat wel eens voorstellen aan iemand die ze wat beter leerde kennen. Voor nu zou ze echter gewoon wat taken op zich nemen en zien of ze toevallig nog Peculiars tegen zou komen. Het meisje nam het lijstje aan en ging naar buiten, waar ze haar capuchon opzette omdat de grijze wolken zich al boven haar hoofd begonnen te verzamelen. Op dit punt zou het heel aangenaam zijn als ze een ander vervoersmiddel dan haar twee benen had om haar naar het centrum te brengen. Hoewel het niet ver was naar het centrum was een tripje daarnaartoe heel anders als het droog was dan als je dat door de kletterende regen moest doen. Ze kon echter nu niet teruggaan om te zeggen dat ze later zou vertrekken en dus zette ze maar wat stevigere stappen. Gelukkig vielen de eerste regendruppels pas zodra ze de supermarkt bereikte en ze ging met een karretje naar binnen. Ze gooide de boodschappentas die ze had meegekregen met een zwaai in de kar en liep vervolgens de gangen door, onderweg de producten verzamelend die ze moest hebben. Ze was echter iets te haastig en onoplettend bezig met dat te doen en opeens vielen er een stuk of vier rekken eieren op de grond. Geschrokken keek ze om zich heen om te zien of iemand het in de gaten had en met een schaapachtige blik in haar ogen ontmoette ze de blik van een jongen. “Oops?” was haar onbeholpen reactie.

Alyssa ving de blik van de jongen en hoorde wat hij zei, maar vatte het niet verkeerd op. Ze zag dat hij bij het schap van de dranken stond en dat hij een paar flessen in zijn mandje deed. Ze kneep haar ogen kort samen en meende hem eerder te hebben gezien in het huis. Zeker weten deed ze niet omdat ze zelf nog maar een korte tijd in het huis was, maar ze kon in elk geval een poging doen voor een gesprek. Als hij er echt geen zin in had, dan zou hij wellicht zelf wel weggaan. Alyssa was er ook niet vanuit gegaan dat hij mee zou helpen. Toen ze haar ontbijt op de grond had laten vallen, had Blake haar ook niet geholpen, al had hij nadien wel mee pannenkoeken gebakken. Soms werkte het om eerst contact met iemand te leggen en diegene je persoonlijkheid te laten zien voordat iemand bereid was om bepaalde dingen voor je te willen doen, wat normaal was. “You don’t have a gift that could clean this up in one blink, do you?” vroeg ze grappend aan hem. Ze keek een tikkeltje onbeholpen om zich heen, maar zag niets in haar directe omgeving dat haar direct kon helpen om het op te ruimen. En dus pakte ze de kartonnetjes van de eieren maar die al stuk waren en begon een klein deel al bijeen te schapen. Het zou vast niet meer lang duren eer dat de winkeleigenaar hier stond en Alyssa moest zeggen dat ze niet echt uitkeek naar zijn boze blikken en zijn verwijten. “Do you at least by any chance know where I can find toilet paper or kitchen paper?” vroeg ze op een licht nerveuze toon aan hem, rillend bij het idee dat ze voor heel de zaak dadelijk uitgefoeterd zou worden door de eigenaar als hij dit ontdekte.

Alyssa kwam te weten dat de jongen zijn gave blijkbaar met elektriciteit te maken had. “That sounds so cool,” zei ze met een brede glimlach tegen hem. “And powerful as well! Nobody would mess with you if they have brains. I know I wouldn’t.” Ze grinnikte toen ze merkte dat de jongen er redelijk geamuseerd uitzag toen ze met een kartonnetje het eigeel bij elkaar probeerde te schrapen. De jongen gaf aan dat ze zich er niet mee bezig moest houden omdat het de volgende dag er toch weer schoon uit zou zien en blijkbaar leek hij ook nog eens een hekel aan de eigenaar te hebben. Alyssa vond de man ook maar een chagrijn, maar ze vond het zielig als ze het hem alleen liet opruimen terwijl het haar fout was. “That’s rude,” grinnikte ze zachtjes. “And besides, why should I walk away from something I did? I know it’s something minor, but nobody should clean up my mess.” En vervolgens voegde ze er plagend aan toe: “And leave the grumpy man alone. How are you going to be when you’re his age? You’re on a good path of becoming a chagrin just like him.” Het knipoogje dat volgde gaf aan dat ze het echt niet zo verkeerd bedoelde en met nog een kartonnetje schraapte ze het overige eigeel bij elkaar. Het was echter één grote plakzooi en Alyssa overwoog om het advies van de jongen gewoon te volgen. Voordat ze echter die keuze kon maken, hoorde ze al voetstappen in haar richting komen en Alyssa keek de jongen nerveus aan. “Oh, I hate when I get in trouble,” zei ze met een zachte zucht, haar blik richtend van het eigeel dat nog steeds op de grond lag naar de voetstappen die naderden. Ze wist niet of de man agressief zou worden als hij dit zou zien, maar leuk kon het in elk geval niet zijn.

De jongen begon uit te leggen hoe hij dacht over het feit dat de dagen zich steeds herhaalden en wat dat voor een effect had op haar acties en Alyssa beet kort op haar lip. Het was natuurlijk zo dat dit minder erg was dan als het in het huis gebeurde. In het huis zou de rommel blijven liggen en zouden andere Peculiars er last van hebben, maar hier zou het morgen gewoon weg zijn. Ze liet haar handen twijfelend in de lucht hangen en voordat ze een keuze kon maken, was de man daar al. Alyssa’s mond viel open toen de jongen een stap naar voren zette en een heel schap omvergooide, waardoor de inmiddels bijna paars aangelopen man hun niet kon bereiken. Of toch niet meteen. Vervolgens zei de jongen op een droge toon dat ze nu beiden in de problemen zaten en liep hij achteloos weg met de flessen drank die hij ook nog niet eens afrekende. De man begon op een boze toon van alles naar hun te roepen en Alyssa zag hoe hij tussen het puin door naar haar probeerde te komen. Haastig sprong ze op, liet ze haar eigen spullen liggen en rende vervolgens naar de uitgang van de supermarkt. Ze zou morgen wel terugkomen om de boodschappen te halen, als de man dit allemaal vergeten zou zijn. Nu voelde ze te veel schaamte om hier te blijven. “You’re insane,” zei ze tegen de jongen, maar een lach klonk door in haar stem. Ze keek over haar schouder en zag de chagrijnige man hoofdschuddend bij het puin staan. En even wilde ze zich omdraaien om hem te helpen, maar toen ontmoetten hun blikken elkaar en hief hij zijn vuist kwaad naar haar op. Oké, dan niet. Alyssa wendde zich weer tot de jongen. “You’re quite the bad ass, aren’t you?” lachte ze. “Destroying his shelves, stealing bottles of alcohol and not giving a single shit about it.” Ze grinnikte. “Well, at least you kinda saved me from that one, so I guess I can’t have nothing against it.” Ze glimlachte vrolijk naar hem. “I’m Alyssa, nice to meet you!”

Alyssa voelde een blos om haar wangen komen toen de jongen zijn opmerking maakte. “Well, it’s like you said,” sputterde ze tegen. “The day repeats itself tomorrow, so it’s not that big of a deal. I would’ve cleaned it up when it happened in the house.” Hij moest weten dat ze normaal gezien niet zo’n houding had, maar ergens had zijn laksheid ook wel invloed op haar eigen houding. Alsof zijn woorden haar het besef brachten dat het inderdaad niet zo heel erg was wat er in de lus gebeurde, zo lang de dag zich maar herhaalde en het morgen allemaal weer netjes zou zijn. Alyssa negeerde dan ook het wrange gevoel dat bij haar op kwam zetten toen ze aan de verdrietige man dacht in de supermarkt en ze richtte haar blik weer op de jongen, die zich voorstelde als Zeal. De jongen gaf aan dat hij naar het park zou gaan om zijn whisky te benuttigen en Alyssa gaf met een knikje te kennen dat ze mee zou gaan. Hoewel ze het niet vaak consumeerde, was het ook niet alsof ze een hekel had aan alcohol. Buiten de lus had ze vaak genoeg luidruchtig mee gefeest en was ze ook al wel een paar keer goed dronken geweest. Op dat vlak was ze dus zeker geen groentje. “I would like that,” zei ze met een vrolijke glimlach tegen hem. “So, Zeal,” begon ze met een glimlachje om haar lippen. “Aside from being a rebel, what else do you like to do? Or did you do before you came to the loop?” “You’re quite the bad ass, aren’t you?” lachte ze. “Destroying his shelves, stealing bottles of alcohol and not giving a single shit about it.” Ze grinnikte. “Well, at least you kinda saved me from that one, so I guess I can’t have nothing against it.” Ze glimlachte vrolijk naar hem. “I’m Alyssa, nice to meet you!”

Hoewel ze heel erg onschuldig overkwam, was Alyssa allesbehalve een doetje te noemen. Of preuts. Voordat ze naar de lus kwam, kon ze de keren dat ze nog laat naar een feest was gegaan en zich daar bijna in een coma had gezopen niet op één hand tellen. Ze had op zo’n feesten een paar keer met jongens gezoend, maar uiteindelijk had ze een vaste relatie gekregen en ook daarin had ze zich niet bepaald preuts opgesteld. Ze ging maar niet in op de details, maar de desbetreffende jongen was op zijn zachtst gezegd behoorlijk onder de indruk geweest van haar. Het hielp dat ze danslessen had gedaan en dat ze vrij flexibel was. Alyssa verhulde haar glimlach. Ja, mensen dachten vaak van haar dat ze erg onschuldig en fragiel was, maar uiteindelijk bewees ze toch wel het tegendeel. Drugs, drank en jongens waren haar niet onbekend. Natuurlijk liet ze het nooit te extreem gaan, maar ze hield wel van een beetje uitdaging in haar leven. En dus was het voor haar dan ook heel normaal dat ze ja zei tegen Zeal en dat ze met hem meeging. Ze vond hem wel een interessante persoonlijkheid hebben en wilde hem graag beter leren kennen. Ze gaf een knikje toen hij aangaf dat hij graag las. “I guess I like it as well, but one hour a day is enough,” lachte ze. Meer concentratie kon ze daar niet voor opbrengen. “I like to dance,” glimlachte ze. “I followed a lot of dance lessons before I came to the loop and did the choreography of a lot of songs. I even did some competitions and won some prizes.” Ze glimlachte. “Aside from that I like to sing and just the things that a normal teenager does, I guess.” Ze haalde haar schouders op. “And I like kicking other boys asses in gaming. They tend to have low expectations when it comes to girls and gaming, so it’s really fun to see their faces when you prove them wrong.”

Alyssa gaf enkel een bescheiden knikje toen Zeal onder de indruk leek te zijn. Ze kende nog steeds hele lessen uit haar hoofd en zou hem waarschijnlijk ook wel een demonstratie kunnen geven, maar dat was niet iets dat ze zomaar ging doen. Misschien als hij er echt achter zou vragen. Ze kon het sowieso beter op muziek dan dat ze zomaar ging dansen, maar ze had nog wel een nummer op haar mobiel staan dat ze daarvoor kon gebruiken, mocht de interesse echt aanwezig zijn. Zeal zei er voorlopig echter niks over en Alyssa zei er dan ook niks van. Ze grinnikte toen Zeal vroeg wat een normale tiener dan zoal deed. “Drinking yourself to shit, having a lot of sex and fighting with your parents over stupid things,” zei ze plagerig tegen hem. “And going to school and having stupid drama about school results, boys and parties.” Ze rolde met haar ogen. Op dat vlak was ze altijd blij als ze weer naar de dansles kon gaan en zich even af kon zonderen van al die dramaqueens in haar klas. “Why are you asking me that, though? I would think you should know by yourself.” Tenzij zijn jeugd er helemaal anders uit had gezien dan die van haar, wat ze zich ook wel kon indenken. Ze gaf een knikje op zijn opmerking over jongens en ging naast hem zitten toen hij uitnodigend op het bankje klopte. “But there were some stereotypical boys on my school,” zei ze. “You know, captains of the football teams with the most beautiful girl of the cheerleader team.” Ze rolde met haar ogen. “Boys who were acting childish because they thought it made them look impressive, but it acutally made them look like a fool.” Ze lachte. Nu was ze eigenlijk wel benieuwd of Zeal dat ook allemaal meegemaakt had of niet, maar ze vroeg het hem nog maar niet. Hij moest het maar uit zichzelf vertellen als hij daar nood aan had.

Alyssa fronste op een licht bezorgde manier toen Zeal aangaf dat hij geen vrijheid had gehad tot vier jaar geleden. Ze wist niet hoe oud de jongen was buiten de lus – ze had gehoord dat dat namelijk nog wel eens flink kon verschillen dan de uiterlijke leeftijd dat de lus weergaf – en dus had ze geen idee in hoeverre de jongen geen vrijheid had gehad. Hij leek rond de twintig jaar, dus dan wilde dat zeggen dat hij, als hij niet ouder was dan hij leek, pas vanaf zijn zestiende weer vrijheid had. Dat klonk inderdaad als een reden om vragen te stellen wat voor soort jeugd Alyssa normaal vond voor een gewone tiener. “Do you want to tell me more about that?” vroeg ze nog op een voorzichtige toon, de optie open latend voor de jongen om erop te reageren. Het was ook oké als ze het er niet over zouden hebben. Alyssa grinnikte toen Zeal zijn mening gaf over de woorden die ze had gesproken en rolde met haar ogen op zijn laatste opmerking. “They did,” zei ze grinnikend. “Well, not all of them. This girl didn’t fall for their shit.” Ze legde een hand op haar borst om aan te geven dat ze het over zichzelf had. “I wasn’t a saint or anything, but I did have a good relationship with someone that lasted for over a year.” Ze glimlachte. “But things got complicated and shortly after, I heard about the loop, so I thought that was the best way to end things.” Ze haalde haar schouders op. Het had pijn gedaan, maar ze was er nu wel overheen. “And this might sound stupid, but I just want to wait with opening myself up for someone until I found the right person. Until then, I allow myself to have some fun.” Ze kon heus wel loyaal zijn in een relatie, maar waarom niet nog wat plezier hebben voordat ze dat zou doen? “What about you? Do you have any issues with girls? Or boys?” Ze glimlachte naar de jongen, wachtend op antwoord. Ook hier was het duidelijk dat hij enkel mocht vertellen wat hij wilde. Ze zou het hem niet kwalijk nemen als hij die informatie liever niet deelde met haar.