Holiday

Het plan om de lus te verlaten had hem in eerste instantie huiverig gemaakt. Hij wist dat hij een veel gezocht man was buiten de lus en dat de kans groot was dat Jeremy op de loer lag. Toch wou hij ook niet voor eeuwig enkel in de lus blijven. Misschien was dit een goede manier om te zien hoeveel risico hij nog echt liep. Hij zou immers niet alleen gaan. Yara was op het idee gekomen en beiden hadden ze iemand anders nog uitgenodigd. Zeal had natuurlijk Connor uitgenodigd, ook met het idee dat het met twee mentoren meer dan verantwoordelijk om de lus te verlaten terwijl er actieve hollows aanwezig waren. Yara had een andere knul uitgenodigd waarvan Zeal de naam niet herkende. Ene Cyrek. Zolang Yara het goed met hem kon vinden zou het wel goed komen. Zeal had de datum geprikt en de plek uitgekozen waar ze heen zouden gaan. Nou ja, ze hadden besloten op een land, maar Zeal had nog even de specifieke plek uitgekozen zodat Connor ook wist waar hij ze heen moest teleporteren. Samen met Connor waren ze naar de vuurtoren gegaan wat de afgesproken plek was om elkaar te ontmoeten. Vanuit daar konden ze gezamenlijk de lus uit en daarna richting Spanje.

Cyrek wist niet goed wat hij van het idee moest vinden. Yara was er overduidelijk enthousiast over geweest, maar Cyrek zelf wist niet hoe hij het zou vinden om alleen met haar op pad te gaan. Zodra bleek dat Connor en Zeal ook meegingen, werd het idee daardoor een stuk aanlokkelijker, iets minder eng. De naam Zeal kwam hem vaag bekend voor. Het leek hem dat dat de jongen was die boos op Connor was geworden nadat Cyrek bij hem in bed was beland. Een goede eerste indruk had hij dus niet achtergelaten. Samen met Yara liepen ze samen richting de vuurtoren waar ze hadden afgesproken. Cyrek voelde de zenuwen behoorlijk hoog zitten, maar probeerde nog zo nonchalant mogelijk over te komen. Even ging zijn blik opzij naar Yara en gunde hij haar een klein glimlachje. Hij wist nog steeds niet goed hoe het nu zat tussen hen, maar hij wist wel dat hij haar mocht en voor nu was dat voldoende. Hij keek op zodra hij de vuurtoren zag en hij zag de twee mentors ook al snel staan. ”Hey,” begroette hij hen.

De overige kandidaten voor hun field trip waren snel gevonden. Connor zou hen gemakkelijk heen en weer kunnen teleporteren en Yara had Cyrek erbij gehaald, aangezien ze hem erg mocht. Zodra Zeal’s blik viel op de jongen fronste hij lichtjes. De laatste keer dat hij Cyrek had gezien had de jongen gelegen in Connor’s bed. Nou ging Zeal er niet vanuit dat er echt iets was gebeurd tussen Cyrek en Connor, Cyrek was daarvoor echt te jong, maar het zorgde er wel voor dat hij de jongen niet kon begroeten met vriendelijkheid. Daarbij viel diens oor ook op. Het leek erop alsof er een hap uit was genomen en Zeal vroeg zich spontaan af hoe dat was gebeurd. Echter wist hij ook dat hij dat niet zomaar kon vragen, dus hield hij zich eerst nog op de achtergrond.

”Hey Cyrek, Yara,” begroette Connor hen terug, waarop Cyrek wat grijnsde. Het was geruststellend om tenminste Connor te hebben waarvan hij zeker wist dat hij hem mocht. Zeal daarentegen was een mentor waarvan hij niet wist of hij aan de goede kant stond. De vorige keer leek de jongen niet blij met hem te zijn en de keer daarvoor had Zeal hem zijn drank afgepakt, dus hij besloot Zeal ook maar te negeren aangezien hij ook geen moeite deed om hem en Yara te begroeten. “So, what’s the plan?” vroeg Yara en kwam zo ter zaken, waarop Cyrek even naar haar keek. “If we’re not going to another loop, I’m guessing we can only stay for a few hours?” vervolgde ze, waarop Zeal knikte. ”Yeah it’ll just be for a few hours, but we can teleport back easily and if needed we can always find another loop to stay. I know a few locations just in case,” beantwoordde Zeal. Even ging zijn blik terug naar Connor. ”So, maybe should first teleport me to Spain and then take the kiddos?” stelde Zeal voor. Het zou wel even uitpuzzelen zijn, maar ze zouden er wel uit komen. Zolang ze zich maar gedroegen.

Zeal
Zeal wist niet zo goed wat hij van Cyrek moest vinden. De paar keer dat hij de jongen was tegengekomen had hij nogal een verkeerde indruk op hem gemaakt en ook nu kwam de jongen met een opmerkelijk uiterlijk aanzette. Waarom had Zeal het gevoel dat hij Connor moest vragen naar het gespleten oor? Voor nu besloot hij het maar links te laten liggen. Eerst maar eens in Spanje komen, daarna konden ze hun mentorzaken wel voortzetten. Daarnaast moesten ze niet alleen maar mentor spelen. Dit was ook voor plezier, dus misschien moest Zeal die gedachten maar helemaal wegschuiven voor dit kleine avontuurtje. Zijn blik ging naar Connor met het voorstel om eerst Zeal naar Spanje te brengen en dan kon Connor daarna teruggaan voor Yara en Cyrek. Het was even kijken hoe dit zou uitpakken, maar Zeal had er vertrouwen in dat het wel goed zou komen. ”Behave, I'll be back in a second,” sprak Connor tegen de jongeren en ging zo akkoord met het voorstel, waarna Zeal’s hand werd vastgepakt en ze weg teleporteerde. Zeal keek even om zodra ze zich plotseling op een strand bevonden, waarna zijn blik naar Connor ging. ”Welcome to Spain,” verwelkomde Connor hem meteen vrolijke glimlach. Zeal grijnsde meteen wat, zich beseffend hoe romantisch deze setting was. Ook Connor leek dit te beseffen aangezien de jongen hem al dichterbij trok voor een kus. Zeal legde een hand in Connor’s hals en drukte zijn lippen verlangend op die van Connor, genietend van de warme bries die langs hen heen streek terwijl ze verwikkeld waren in de kus. Even hield hij de kus vast, voordat hij iets terugtrok om Connor in zijn ogen aan te kijken. ”I love you Connor,” fluisterde hij zachtjes met een gelukkige glimlach. Ook hij leek even vergeten te zijn dat het niet de bedoeling was dat alleen zij zich hier zouden bevinden.

Cyrek
Even ging zijn blik naar Zeal en Connor. Het plan leek gemaakt te zijn en beiden hadden ze weinig inspraak voordat de twee al wegwaren geteleporteerd. Zachtjes slaakte Cyrek een zucht. Hij had eigenlijk gehoopt dat ze wel bij elkaar zouden blijven als een groep. Hij had weinig zin om alleen te zijn met iemand, aangezien de kans dan te groot was dat het gesprek weer te persoonlijk werd. Cyrek besloot zijn blik maar te richten op de vuurtoren en wachtte totdat de twee weer terug zouden komen, ook al merkte ook hij op dat het wel erg lang duren. God damn it Connor. Via zijn ooghoeken merkte hij al op hoe een blik naar zijn oor ging en het duurde niet lang voordat de gewenste stilte werd verbroken. “What happened to your ear?” was de vraag. Cyrek keek even opzij naar Yara en merkte al op hoe ze een paar stappen dichterbij had gezet. Zelf verroerde hij zich niet. ”Someone stabbed me in the ear,” antwoordde hij bondig. Hij had geen zin om het hele verhaal uit te leggen, dat zou toch te veel tijd in beslag nemen. “Does it hurt?” was de tweede vraag. ”Not anymore,” antwoordde Cyrek nuchter. Zijn blik ging terug naar haar en hij merkte op hoe haar hand richting zijn gezicht ging. Ongezien hield hij zijn adem in, verwachtend dat de vingertoppen zijn wang elk moment zouden raken, maar toen trok ze zich plots terug. Ongemakkelijk schraapte hij zijn keel eens en week hij zijn blik af. Ja dit was totaal niet ongemakkelijk. God, waar waren Connor en Zeal? ”They’re surely taking long aren’t they?” poogde Cyrek om de situatie iets minder ongemakkelijk te maken.