Met gsm in de hand lag Victor op zijn bed. Hij had het ding nog maar sinds een maand en een half—daarvoor had hij nooit de mogelijkheid gehad om er een te hebben aangezien hij eerst in tijden waarin een telefoon nog niet eens bestond geleefd had en daarna dakloos was geweest—, maar dacht toch dat hij redelijk goed doorhad hoe het werkte. Het was dan ook best simpel. En eenmaal dat hij google ontdekt had, kon hij alle vragen die hij had daaraan stellen. Het had alleen maar voordelen, deze nieuwe technologie, en zijn leven was zo veel makkelijker geweest als het al eerder had bestaan. Voordien moest je alles in boeken opzoeken, maar om dat te kunnen moest je ook eerst het juiste boek vinden. Nu had je één doosje waarin alle informatie die je maar wou vinden stond. Hij had al gemerkt dat niet alles wat erin stond even betrouwbaar was, maar het was best makkelijk om de foute van de juiste informatie te onderscheiden. Echter niet iedereen wou hem in alle rust laten ontdekken wat hij nog allemaal op de gsm kon vinden. ‘Victor, don’t freak out,’ sprak Connor die opeens naast hem stond. “Connor?” vroeg hij verbaasd. Maar het enige waar Victor de tijd voor kreeg, was om recht te staan; daarna stond hij opeens in een andere kamer en—Laxus. Hoe kon Connor denken dat hij nu niet zou flippen? ‘Laxus, this is Victor. Victor, this is Laxus.’ Laxus keek hem met een grijns—die Victor meer dan oncomfortabel maakte—aan. Op zoek naar een uitweg keek Victor de kamer rond. Er was enkel de deur, en Connor als hij de jongen zo ver kon krijgen om hem hier weg te halen. Als laatste uitweg was er natuurlijk ook nog het raam, maar hij was niet helemaal zeker of van de tweede verdieping springen beter was dan Laxus bevechten. ‘Have fun together.’ Zijn blik viel op Connor die een stap achteruit zette. “Don’t you dare leave me alone with him.” Als de jongen nu weg zou teleporteren en Victor hier levend uitkwam, zou Connor snel spijt krijgen van wat hij had gedaan. ‘I’m not sure what the meaning of this is, but if you did this to help me with my murders than I’m very grateful.’ Elektriciteit begon rond Laxus te golven. Wetend dat hij hier snel weg moest geraken snelde Victor naar de deur. Op slot. Shit. Dan maar zijn tweede, en eigenlijk enige, optie. Laxus nog altijd in de gaten houdend, greep hij Connor bij de schouder. “Get me out of here!” Hij moest zorgen dat de jongen naar hem ging luisteren, anders zou hij niet heel veel langer meer leven. Al had hij natuurlijk nog altijd het raam als hij helemaal wanhopig werd.

Hij zou ondertussen wel al moeten weten dat wanneer Connor ergens bij betrokken was het niet veel goeds kon betekenen. Maar dit was wel van een heel ander kaliber dan haar verven. Dat was ook een verschrikkelijk idee geweest, maar nog niet zo erg als ‘laten we Victor in een kamer opsluiten met degene die hem nog niet zo lang geleden heeft proberen te vermoorden’. ‘It’ll be fine,’ beloofde de jongen. Niet dat Victor daar iets van geloofde. Zeker niet nadat Laxus begon over hem vermoorden; en het gegrinnik achter hem stelde hem ook alles behalve gerust. De deur was echter op slot waardoor hij niet kon ontsnappen. ‘No, no, bad Laxus.’ Als hij niet zo bezig was met een manier te vinden om hier weg te raken, zou Victor zich zeker vragen gesteld hebben met de manier waarop Connor dat zei. ‘Bad Laxus?’ vroeg de jongen niet begrijpend. ‘It isn’t for murder it’s—’ Wat voor gestoord plan Connor nu weer had bedacht kon wel wachten, de jongen moest hem hier weghalen. ‘No, nobody is leaving.’ Victor deed zijn mond al open om iets terug te zeggen, maar Connor was hem voor. ‘And nobody is murdering. It’s a date for you two.’ Een wat? ‘A date?’ Hij was duidelijk niet de enige die verbaasd was. Al was hij wel de enige die niet helemaal overtuigd was van Connors idee. Hij staarde Laxus kwaad aan toen de jongen eindelijk weer naar zijn ogen keek nadat hij Victor helemaal bekeken had. ‘I mean sure, I wouldn’t mind a date with him. As long as he kisses me back the next time I kiss him.’ Victor kruiste zijn armen. “Next time you try to kiss someone, don’t do it covered in blood before trying to kill them!” Hij was duidelijk nog niet over de moordpoging heen. En hij dacht niet dat hij dat ooit zou zijn. Over moordpogingen sprekend; hij richtte zich weer op de jongen die er ondertussen al twee op zijn naam had staan—waarom was hij zelfs nog in deze lus? “Why would you do this?” Hij zou straks wel een nieuwe poging doen om hier weg te geraken, nu wou hij eerst weten waarom in godsnaam Connor dit een goed idee had gevonden.

Hij was blij dat hij niet vermoord zou worden—nu toch nog niet—, maar een date!? Victor liet met gekruiste armen dan ook weten dat hij helemaal nog niet over de moordpoging heen was. ‘If you would’ve kissed me back, I wouldn’t have tried to kill you.’ Wat een verschrikkelijke logica was. Waarom zou hij een wildvreemde die met bloed bedekt was terugzoenen? “If you hadn’t been a random dude covered in blood I’d never seen before I might had kissed you back,” zei hij dan ook terug. Wat was er toch mis met iedereen in deze lus? Hij zou nog beginnen denken dat hij hier de enige was zonder mentale problemen. Wat hem bij een belangrijke vraag bracht: waarom dacht Connor dat dit een goed idee was? Hij werd meegetrokken naar een hoek terwijl Laxus duidelijk gemaakt werd dat hij moest blijven staan. Uit zijn ooghoeken de moordenaar nog steeds in de gaten houdend, luisterde hij naar wat Connor te zeggen had. ‘Look, you know what Zeal said about Laxus being locked up and how messed up that is. It means he deserves someone who makes him happy.’ Die uitspraak had van Zeal had hem best wel nieuwsgierig gemaakt naar Laxus, maar dat betekende nog niet dat hij op date wou met de jongen. ‘You’re going to be the person who makes him happy.’ Hij keek Connor strak aan. “And who’ll make me happy?” Want hij kon niet echt zien hoe hij gelukkig zou zijn als hij dood eindigde. Ondanks alle bezwaren was er toch iets dat Connor gezegd had dat hem opener maakte voor het idee. Hij liet zich dan ook weer naar voren duwen zonder de jongen al te kwaad aan te kijken. ‘You already know each other, you’re both hot,—’ Zijn wenkbrauwen gingen even naar omhoog bij die uitspraak, maar hij liet Connor verder praten zonder een opmerking te maken. ‘—you’ve both had problems with Zeal. At least try a date,’ richtte Connor zich weer op allebei zijn slachtoffers. Nog altijd lichtjes ongemakkelijk ontmoette Victor Laxus’ blik terwijl hij luisterde naar wat de jongen te zeggen had. ‘Like I said, I’m in for it. I promise I won’t try to kill you.’ Hij keek nog een keer van Laxus naar Connor en terug voor hij zuchtte en zich overgaf. “Fine, I’ll give it a chance.” Hij vertrouwde Laxus echter niet genoeg om zijn leven van een belofte af te laten hangen en richtte zich op Connor. “As long as you stay within sight to get me out as soon as he tries anything.” Als Connor dat wou doen, wou hij best wel zien wat voor iemand—behalve een moordenaar en waarschijnlijk een psychopaat—Laxus was.

Victor was het niet helemaal eens met wat er allemaal aan het gebeuren was. Hij moest Laxus gelukkig maken, maar wie zou dat voor hem doen. ‘Laxus obviously.’ Natuurlijk was dat Connors antwoord. Niemand anders zou ooit denken dat iemand die je probeerde te vermoorden de perfecte partner voor een relatie vormde. Victor gaf echter al snel toe aan Connors idee. Sneller dan hij zelf verwacht had. Al had hij wel één voorwaarde. Connor moest in de buurt blijven om hem hier weg te halen als er iets misging. Want zelfs al had Laxus beloofd dat er geen moordpogingen meer zouden zijn, Victor vertrouwde de jongen niet om zijn woord te houden. ‘Fine, I’ll stick around. If anything happens I’ll be here to get you out.’ Victor knikte. Goed, dan was dat ook geregeld. Connor nam afstand en nu kon de date beginnen. Zijn blik viel op Laxus terwijl de stilte tussen hen groeide. Victor had eerlijk gezegd geen idee wat hij moest zeggen. Allereerst was daten nooit echt zijn grootste sterkte geweest, en ten tweede had Laxus hem proberen te vermoorden en wat zeg je nu tegen iemand die dat gedaan heeft? Gelukkig—of ongelukkig afhankelijk van hoe je het bekijkt—nam de ander de eerste stap. Dat die eerste stap was om direct zijn lippen op die van Victor te drukken kwam als een verrassing. Toen hij eenmaal bekomen was van de schok legde Victor zijn hand op Laxus’ schouder en creëerde hij wat afstand tussen hen. “That’s more for at the end of a date, not the start,” zei hij. Het was al een stuk aangenamer nu Laxus niet bedekt was in bloed en gestoorde grijnzen, maar hij wou de ander eerst leren kennen voor hij hem een echte kans gaf. Moordpogingen vergaf je nu eenmaal niet zomaar.