[TW/MC] Going down

De rekenles werd met moeite gevolgd, maar uiteindelijk kwam Connor uit bij het goede antwoord. Zeal maakte een mentale notitie dat hij later de jongen misschien wat meer kon laten oefenen met simpele sommen, als Connor daar natuurlijk voor open stond. Voor nu lag hun prioriteit ergens anders. Met het getal van 2000 volt wisten ze ongeveer hoeveel ze hadden, maar het kon altijd meer of minder zijn. Het zou Zeal niks verbazen als zijn tweelingbroer sterker was en hij dus meer capaciteit had. ”It just means he has a lot of it,” verzuchtte Connor, waarop Zeal knikte. Het zou lastig worden om al die elektriciteit uit Laxus te krijgen, vooral als de twee er ook nog ongeschonden vanaf moesten komen. Hoe gingen ze dat in hemelsnaam klaar spelen? Beiden leken ze hard over die vraag na te denken toen Connor begon te praten. ”I could probably get him to use part of it,” begon Connor, waarop Zeal lichtjes fronste. Zelf zag hij nog niet in hoe Connor het voor elkaar kon krijgen, maar hij zou de jongen uithoren voordat hij het idee meteen neer zou slaan. ”He’s fucking delusional. All I’d have to do is sound convincing about wanting to watch him murder all villagers or something,” legde Connor zijn plan uit. Zeal liet een bedenkelijk geluidje horen. Het klonk als een goed idee, maar er was geen garantie dat het zou werken en dan kon Connor wel veel gevaar lopen. ”And if that’s successful then he’ll already have way less,” eindigde Connor, waarop Zeal knikte. ”It’d be a good shot,” begon hij bedenkelijk. Nog altijd fronste hij lichtjes. ”But then you have to make sure that he doesn’t catch up on our plan and that he doesn’t hurt you.” De bezorgdheid was alweer te horen. ”I should probably stay around so I can keep an eye on the both of you and then we also need to find a way to keep him away from recharging himself again,” sprak Zeal verder. Als Laxus erg zwak zou zijn zou het niet moeilijk zijn om hem weg te houden van de elektriciteit, maar anderzijds zou hun moeite ook meteen voor niks zijn. ”Maybe you can lure him outside? Like in the park or something?” vroeg Zeal verder.

De gedachte dat Connor alleen te werk zou gaan zorgde voor zorgen genoeg. Het liefste deed Zeal het zelf, maar hij wist ook dondersgoed dat dat niet zou werken. Laxus zou hem nooit vertrouwen. Ze hadden geluk dat de jongen Connor wel leek te vertrouwen. Of in ieder geval zo ver heen was om het goed te praten. Zeal besloot dat het plan zou worden dat Connor Laxus zou aansporen om veel elektriciteit te gebruiken. Zeal zelf zou in de buurt blijven zodat hij een oogje in het zeil kon houden en kon ingrijpen als het verkeerd dreigde uit te pakken. Nu moesten ze enkel nog een locatie vinden. Het park leek Zeal het beste aangezien er weinig tot geen toegang tot elektriciteit was. Misschien in de straatlampen, maar daar kon Zeal wel voor zorgen. ”The park sounds like the best place,” stemde ook Connor in. Zeal knikte eens, maar zijn blik werd vragend zodra hij de serieuze blik opmerkte. ”Just, you know,” begon Connor toen. ”If I flirt with him to get him there don’t get mad, I know who I belong to,” sprak hij verder, waarop Zeal toch wat moest grijnzen. ”As long as you don’t fuck him I’m good,” ging Zeal er op in en anderzijds moest hij zijn naam nog maar eens verduidelijke in Connor’s borst. Een lichte frons trok op zijn gelaat bij de gedachte. ”Don’t you hate me for carving my name into your chest?” vroeg hij de jongen toen fronsend. Connor leek er geen problemen mee te hebben, maar Zeal had wel protest gekregen toen hij zijn naam opnieuw had willen duidelijk maken in diens borst – natuurlijk kon dat ook met andere reden zijn, maar het gaf wel aan dat het niet van harte ging. Hoorde de jongen hem niet inmiddels te haten?

Het plan was ondanks de lastige omstandigheden toch vrij snel gemaakt. Ze moesten Laxus in het park krijgen en op één of andere manier ervoor zorgen dat hij al zijn elektriciteit zou gaan gebruiken. Als Laxus echt zo gestoord was als Connor beweerde, dan was het vast makkelijk gedaan. Toch zou Zeal wel een oogje in het zeil houden, want hij zou Laxus nooit kunnen vertrouwen. Daarbij kon je het hem ook niet kwalijk nemen dat hij nog lichte achterdochtige gevoelens kreeg als hij Laxus en Connor samen zag. Zelfs als Connor was geroofied door Laxus, was de initiële vriendelijke omgang van de twee hem niet ontgaan. Hij zou Connor dat echter niet vertellen, wetend hoe de jongen eerder op zijn beschuldiging had gereageerd. Daarbij leken ze nu wel op dezelfde pagina te zitten en wouden ze allebei Laxus dood hebben. Toch kon Zeal het jaloerse gevoel niet weg forceren, waardoor zijn gedachtes haast automatisch gingen naar het inkerven van Connor’s borst. Eerst kwam weer het idee op, waarna het beeld van een huilende Connor op hun bed terugkwam. Waarom was Connor nog bij hem als Zeal zijn borst had ingekerfd? Moest de jongen hem niet haten? Met die vraag richtte hij zich op Connor. Verbaasd keek de jongen hem aan, alsof hij de vraag niet had verwacht. Misschien was het ook wel enigszins een spontane vraag, maar het zou toch een keer aan bod moeten komen. Even keek Connor hem fronsend aan en even was Zeal ervan overtuigd dat dit het moment was dat hun relatie dan over zou zijn. Alsof Connor de hele tijd de waarheid had genegeerd en zich nu pas besefte dat hij echt niet met Zeal samen wou zijn. Voordat zijn brein geheel in een paniek modus kon schieten, begon Connor gelukkig met praten. Of nou ja, gelukkig… ”I probably should hate you for it,” begon Connor. Zeal slikte eens. De spanning begon toch behoorlijk te stijgen. ”But I like it,” ging Connor tegenverwachting verder. Verrast keek Zeal even op terwijl hij zich dichterbij liet trekken. ”You do?” vroeg hij zachtjes, haast bang dat als hij te hard praatte hij Connor zou onderbreken en de jongen niet verder zou praten – ook al wisten ze beiden dat Connor ongeacht dat toch wel door zou praten. ”I like the feeling of belonging to you,” legde Connor verder uit, waardoor Zeal toch lichtjes moest grijnzen. Natuurlijk was hij er blij mee dat Connor er geen moeite mee had en dat hij het net zo fijn vond als Zeal. Even ging zijn blik naar het mes dat tussen Connor’s vingers draaide, waarna Zeal Connor weer in diens donkere kijkers aankeek. ”Just sucks it got ruined,” maakte Connor zijn woorden af, waarna het mes naar Zeal werd uitgestoken. Even keek Zeal van Connor naar het mes en weer terug, waarna hij het langzaamaan grijnzend aan nam. ”It really is,” stemde hij op een gedempte toon in. Met zijn vrij hand trok hij Connor nog iets dichter bij hem. Hij legde zijn hand op diens onderrug en kuste hem kort intens, puur om te laten zien dat hij ook nog echt van hem hield. Terwijl hij de kus vast hield schoof zijn hand van Connor’s onderrug naar diens buik en schoof hij haast de stof van het shirt omhoog. Het mes werd comfortabel vastgehouden in zijn hand terwijl hij even zijn lippen weer loste om Connor zwijgend aan te kijken. Zo gaf hij de jongen nog een paar seconde de tijd om nee te zeggen of om gewoon weg te teleporteren, maar na de paar seconde hief hij de hand met het mes. Zachtjes, haast plagend, gleed het koele mes over Connor’s buik heen richting diens borst waar het eindigde net boven de doorgestreepte Z. Nog even keek Zeal hem aan terwijl zijn grijns breder werd. Het sprankje psychopaat was terug te zien in zijn gouden ogen. In een flits zette hij het mes zonder genade in Connor’s borst terwijl zijn lippen naar Connor’s hals vlogen en zich daar vast zogen op de huid. Zo gaf hij verlangende zuigzoenen terwijl het mes over Connor’s borst heen gleed om de Z weer netjes uit te kerven. Zijn andere arm had zich ter ondersteuning om Connor’s taille heen geslagen. Langzaam en voorzichtig, in totaal contrast van zijn brute daad, begeleidde hij Connor richting de grond om de jongen daar zachtjes op neer te leggen. Zeal eindigde zo -zoals altijd- bovenop Connor. Even nam hij wat afstand om kort zijn werk te bewonderen. Ondanks het feit dat hij niet had gekeken, was de Z perfect gevormd. Zijn blik ging terug naar Connor. Zelf had hij niet hoe opgewonden hij was geraken van de actie totdat hij zich bewust was van zijn positie bovenop Connor hij haast onbewust al zachtjes begon te schuren bovenop diens onderlichaam. Het mes werd van Connor’s borst verwijdert en zonder erover na te denken bracht hij deze naar zijn mond toe en likte hij het bloed er langzaam vanaf. Natuurlijk keek hij Connor uitdagend aan terwijl hij dit deed. ”So,” begon Zeal en liet het mes uiteindelijk weer zachtjes over Connor’s bovenlichaam heen glijden. Het mes liet kleine krassen achter, maar niks diep genoeg om een litteken achter te laten. ”Do you want me to continue?” vroeg hij de jongen met een grote grijns.

De korte opmerking over de jaloezie was al genoeg om het gevoel aan te wakkeren en ook genoeg om te neigen naar de actie die dat, naar Zeal’s smaak, kon voldoen. Hij besefte zich echter al snel dat zijn vriendje wellicht niet blij zou zijn met deze actie, waardoor zijn gedachtes snel naar een vraag gingen die onverwacht veel spanning en angst met zich meebracht. Gelukkig maakte Connor na een korte pauze duidelijk dat hij het niet erg vond. Door de manier waarop het mes hem subtiel werd aangeboden leek het juist dat de jongen er weer naar verlangde. En wie was Zeal om zijn vriendje niet te geven wat hij wou hebben? Ditmaal ging het echter een stuk ‘liever’ met een intense zoen en een korte pauze van een paar seconde waarin Connor lang genoeg de tijd had om tegen de acties in te gaan als hij het echt niet zou willen. De jongen keek hem echter vol lust aan en het was overduidelijk dat ze dit beiden net zo aanstootgevend vonden. Lang hield Zeal het niet voor om zijn handeling te staken, waarop hij zijn lippen in diens hals zetten het mes in diens borst. De eerste letter werd gekerfd, waarna Zeal Connor zachtjes naar de grond toe bracht om vervolgens van zijn zicht te genieten. De tranen in Connor’s donkere ogen lieten het lust extra twinkelen waardoor het plaatje van aanstootgevende hopeloosheid nog sterker werd. In een opwelling werd het mes afgelikt. De ijzeren smaak van bloed lag op zijn tong terwijl hij verder sprak. De psychopathische grijns waaruit bleek dat hij overduidelijk genoot kon hij niet van zijn gelaat af krijgen en ook Connor leek nog niet genoeg te kunnen hebben. De jongen keek hem vol lust en bewondering aan. ”Please,” klonk het haast wanhopig. De toon alleen al was genoeg om Zeal nog stijver te krijgen. Lichtjes boog hij iets naar voren, zijn onderlichaam harder tegen Connor aandrukkend, terwijl hij dichter naar Connor’s gezicht boog. ”I want to be all yours.” Na die woorden kreeg Zeal het niet meer voor elkaar om zich in te houden. Opnieuw drukte hij zijn lippen op die van Connor en opnieuw volgde het mes in diens borst. Nu trok hij zich echter ook al snel weer terug zodat hij met precisie de tweede letter ook af kon maken waarmee zijn naam weer perfect stond gekerfd in Connor’s borst. Het mes werd aan de kant gesmeten terwijl zijn vingers nu voorzichtig over de verse wonden gleden. Zachtjes veegde hij een paar stroompjes bloed weg met zijn vingers, waarna hij even zijn wijsvinger aflikte, voordat hij zich terug richtte op zijn vriendje en hij zijn bebloede handen ongegeneerd legde in diens hals. Het verlangen raasde door zijn aderen heen en hij wist dat ze beiden het hier niet bij zouden laten. Met nieuwe passie kuste hij de jongen intens om vervolgens ongegeneerd bebloede seks in de trainingsruimte te hebben.