Opposites attract

Een lange work out en een korte douche later liep Zephyr in een shirt dat rond zijn borstkas spande en een losse joggingbroek naar beneden, zijn handen diep in zijn zakken gestoken. Hij had de dag om gekregen met het huis wat te verkennen en door de gang met de slaapkamers te wandelen zodat hij aan de naambordjes eens kon zien wie dat hier allemaal woonde. Zo was hij achter de kamers van de meeste Peculiars die hij tot nu toe had ontmoet gekomen en wist hij waar hij ze kon vinden. Hij had zelf een kamernummer voor zichzelf geregeld en sliep alleen, maar hij had gezien dat er veel waren die ook samen sliepen, waaronder dus de Peculiars die hij tot nu toe al ontmoet had. Hij had ontdekt dat de blondine samen op de kamer sliep met een jongen, wat hij niet direct achter haar had gezocht. De jongen die hij in de badkamer had ontmoet, sliep samen met een andere jongen op de kamer en zo leek de indeling voor de meesten wel te zijn. Er waren weinig gemengde kamers en Zephyr vroeg zich af of hij in de toekomst met een meisje op de kamer zou willen slapen. Om eerlijk te zijn, was hij in zijn eigen relaties nog nooit zo ver gegaan als dat hij een meisje in zijn kamer had laten slapen. De veiligste optie was altijd bij haar geweest of gewoon apart slapen. Nu dat hij de in de lus was, vroeg hij zich af of hij in de toekomst ook relaxter naar dat soort dingen ging kijken. Zephyr schudde de gedachten weg en liep naar beneden, waar hij de woonkamer binnenging en zijn blik viel op een jongen die hij nog niet eerder gezien had. De jongen was naar de vlammen van de haard aan het kijken en Zephyr vroeg zich af hoe verveeld je moest zijn als je daarmee je tijd doodde. Of misschien was jongen niet verveeld en was hij gewoon diep in gedachten. Zephyr liet zich naast de jongen op bank ploffen, legde zijn voeten op tafel en zijn armen achter zijn hoofd en keek de bebaarde jongen zijdelings aan. “Already bored?” vroeg hij grinnikend als begroeting.

De jongen stemde met hem in en Zephyr gaf een knikje toen hij zijn woorden sprak. Hij zag vanuit zijn ooghoeken dat de jongen hem in zich opnam, maar niet zoals een paar andere Peculiars dat gedaan hadden. Het was bijna alsof hij iets aan het zoeken was en Zephyr nam de jongen nu ook wat aandachtiger in zich op. Voor zo ver hij kon zien had de jongen geen tatoeages en Zephyr had geen idee wie hij was, dus de kans dat ze elkaar kenden, was vrij klein. Dan resteerde de vraag nog waarom de jongen hem zo in zich op had genomen, maar hij besloot om het te laten varen. Als de jongen echt met een prangende vraag zat, zou dat er later nog wel uit komen. Zephyr richtte zijn blik dus weer naar voren en grinnikte. “You could say that again,” zei hij met een zachte zucht. “I joined the loop not a week ago and I already wished I had chosen a better day to come.” Hij had echter moeten vluchten en dus had hij niet veel keus gehad, maar dat was geen informatie dat hij voor nu wilde delen met de jongeman. “So I take it your life before the loop wasn’t as boring as now?” vroeg hij op een nonchalante toon. Het was meer een vraag om de jongen beter te leren kennen dan dat hij echt aan het gissen was naar informatie, maar wie weet met wat voor interessante de jongen nog aan kon zetten.