Flying with the wind

Onderwerp: Flying with the wind di jan 24, 2017 6:50 pm

Er zijn nu al een paar dagen voorbij gegaan waar Azure niet geshift had. Ze begon het te voelen aan haar botten. Ze werden allemaal stijf waardoor ze vermoeider en humeuriger begon te worden. Door er aan te denken kreeg ze nog meer heimwee naar haar dierlijk leven. Het leven van vroeger waar ze nog niet in contact was gekomen met de lussen. Haar eerst ontmoeting met aguilar. Beide onaangeraakt van een lus. Azure miste zelf het leven voor Aguilar, het leven waar ze werkelijk alleen maar in haar dier leefde en in een kudde leefden. Die kudde had haar openlijk ontvangen. Met een diepe zucht stond ze van haar bed op. Het is niet dat ze veel te doen had. Gewoon wat liggen en staren naar het plafond. Interessant dus....

Met haar jasje eenmaal rond haar geslagen verliet ze haar kamer. De handen zaten in haar zakken. Ze kon haast al niet meer wachten. Azure voelde hoe haar botten zich al haast klaar maakten voor de shift. Iets dat nog best pijnlijk was, vooral omdat het al een paar dagen geleden is. Vanaf het moment dat de zee in zicht was begon te op het strand te redden. In het midden van haar cours begon ze te shiften. Voor men het al te goed zou kunnen beseffen was ze in haar gespierde paint horse veranderd. Meteen rook en hoorde ze alles anders. Voelde ze meer hoe de wind door haar manen en staart veranderd.
Azure had geen oog meer voor tijd. Het is pas op het moment dat ze voelde hoe haar spieren meer inspanning moesten gaan doen dat ze al galloperend weer shifte naar haar menselijk vorm en al hijgend stopte. een voldane glimlach op haar lippen. Dit had ze veel eerder gedaan hebben. Nooit meer gaat ze zo lang niet gaan shiften. Haar jasje legde ze op het zand en ging er met haar hoofd op gaan liggen en rusten. Weer op adem komen van de inspanning.

(Laxus)

Onderwerp: Re: Flying with the wind di jan 24, 2017 8:02 pm

_{Verveeld keek de jongeman voor zich uit. Hij had zich neergezet tegen de klif aan, uitkijkend op het strand. Normaal was Laxus een jongen die je altijd wel rond anderen kon vinden, maar vandaag had hij besloten om eens wat meer om zich heen te kijken. Om verder te kijken dan een lichaam van een ander. Zijn blik gleed over de zee heen, terwijl hij zijn duim naar zijn mond bracht. In eerste instantie zou je denken dat hij op zijn duim ging zuigen, maar hij zoog juist op het bloed dat onder zijn nagel zat. Het was een tik van hem geworden. Vroeger had hij altijd vers bloed gehad om van zijn handen en lippen af te likken, maar sinds hij hier was, moest hij op zijn tellen letten. Sinds zijn aankomst hier had hij dan ook nog niemand aangevallen. Het zou haast een record worden. Zijn huidige record was echter moeilijk te verbreken, aangezien hij gevangen had gezeten en destijds echt geen vlieg kwaad kon doen. Maar zodra hij eenmaal vrij was, toen moest men pas echt uitkijken. Hij vermoordde en martelde degene die in de weg stonden. Hij had zelfs bij zijn ontsnapping een nieuwe hobby gevonden. Het zodanig manipuleren van mensen dat zij zichzelf aan hem onderworpen en hem een fijne nacht bezorgen.
Ooit had Laxus liefde gekend. Totdat zijn tweelingbroer er met zijn liefde vandoor ging en hij achterbleef met woede die hij niet kwijt kon. Huurmoordenaar was de perfecte uitkomst en de meest plezierige. Voor Laxus dan. Jammer genoeg had Laxus door zijn successen nogal een reputatie opgebouwd. Dat deed hem verder reizen. Waar hij ging, werden levens verloren en relaties gebroken, maar niet dat hij er iets om gaf. En toch, toch was hij nu hier. In het rustige Indyr. Het was een rustig dorpje met geen absurde bijzonderheden. De lus had Laxus gekozen als tussenstop, maar sinds de ontdekking van Thomas vroeg hij zich af of deze tussenstop langer zou duren dan anderen.
Plots viel zijn blik op een meisje. De jongedame rende het strand op, maar in de loop van de tijd veranderde zij in een paard. Shapeshifter. Niet de eerste keer dat Laxus dat zag. Hij had in zijn leven al genoeg bovennatuurlijke wezens beleefd en ontmoet. Hij had dan ook zijn studies gedaan op het momenten dat het hem uitkwam. Het paard rende een heel eind door, totdat het uiteindelijk veranderde naar de gedaante van de jongedame. Ze maakte het zichzelf gemakkelijk en legde zich neer op het strand. Voor een moment twijfelde Laxus of hij er naar toe zou gaan. Hij was hier immers gekomen om enige rust te krijgen. Om rustig over zijn situatie na te denken en niet verdere aandacht te trekken. Maar kon hij zo’n meisje echt gewoon laten.. liggen?
Een grijns begon rond zijn lippen te sieren, waarna hij op stond. Hij liep rustig terug het strand op en liep op de jongedame af. Hij bleef geruisloos. Totdat hij over het meisje heen boog en haar recht in haar ogen aankeek. ”Well hello there,” begroette Laxus haar met een twinkeling in zijn ogen.}

Onderwerp: Re: Flying with the wind di jan 24, 2017 8:35 pm

Azure hield haar ogen gesloten. Ze genoot nog steeds even veel van de wind en het zand onder haar. Voor enkele seconden opende ze haar ogen en staarde naar de blauwe hemel. Bekeek iedere wolk dat passeerde om te zien wat ze erin zou kunnen zien. Achter dat dat haar ook weer begon te vervelen sloot Azure haar ogen weer. De jonge dame was nog te actief van haar sprintje dat ze alsinds niet in slaap zou kunnen vallen. Toch deed het deugt om haar ogen weer even te sluiten en gewoon niks te doen. Het mocht dan el het zelfde doen in haar kamer, maar de omgeving veranderde het gevoel volledig. In haar kamer was het stil en leeg. Een goeie plaats wanneer ze haar hoofd moest gaan legen. Liggen bij de zee wanneer er niemand is geeft je dat gevoel ook. Het serene gevoel kwam daar ook nog eens bij.
De jonge dame was niet iemand die snel op iemand zou af gaan. Ze is meer het type om mensen vanop een afstandje te bestuderen. Het was een gewoonte geworden door jaren bij paarden te hebben geleefd. Dat was ook meestal iets bekijken vanuit de verte om dan zo je conclusies te gaan trekken. Azure was blij met haar dierlijke vorm. Als ze zo van ver had gezien merkte ze op wat de gave van anderen waren. Ingewikkelder en soms gevaarlijker. Zij had niks speciaals iets waar ze volledig tevreden mee was. Wie wilt er nu een gave dat je meer problemen gaf dan iets anders?

Zo ver in gedachten verzonken om dan gestoord te worden. ”Well hello there,” Haar gifgroene ogen schoten open uit verschot. Waarbij ze dan nog eens harder schrok om onverwacht iets dicht bij haar te zien. Dat zorgde er dan voor dat ze omhoog schoot en natuurlijk volledig vergat dat iemand anders zijn hoofd in de weg stonden er tegenaan botste, dat een barstende koppijn bezorgt "Holly fuck" vloekte ze waarbij haar spaans accent er nog uit bovenuit kwam. "**si es realmente necesario?" om dan verder in het spaans te mopperen. Om dan vervolgens van bij hem vandaag te schuiven, om zo haar voorhoofd te wrijven. Achter dat de pijn wat was verdwenen keek ze iets wat beschaamd en geïrriteerd met haar groene ogen naar hem op. " Sorry.... ik zag je niet" dit was nou niet de bedoeling geweest... Al was het volledig zijn schuld.

** was dat nu echt nodig?

Onderwerp: Re: Flying with the wind di jan 24, 2017 9:06 pm

_{Ongegeneerd had Laxus het meisje beslopen. Hoe dichterbij hij kwam, hoe meer details hij in zich op kon nemen. Het meisje leek totaal ontspannen te zijn. Naïef. Immers lag er gevaar op de loer. Het meisje leek jonger dan hem, maar niet meer dan een jaar. Ze was ‘perfect’. Met een beetje geluk drong haar naïviteit in meer door dan enkel haar houding.
Haar ogen sperde ogen en meteen kwam de jongedame recht. "Holly fuck" was de logische reactie die Laxus nog kon verstaan. Het spaanse gebrabbel probeerde Laxus niet eens te verstaan. Laxus’ ogen verwijde zich wat, terwijl hij nog in een reflex naar achter probeerde te stappen. Echter stond hij al niet stevig (hij zat op zijn hurken) en werd daardoor met de kopstoot achterover gegooid het zand in. Voor een moment kneep hij zijn ogen pijnlijk dicht. Hij kwam recht, terwijl hij zijn ogen langzaam opende en een hand naar zijn hoofd bracht. Hij voelde geen wond, maar een klap had het wel veroorzaakt. Hij liet zijn hand zakken en richtte zijn blik op de jongedame die nu ook afstand had genomen. De jongedame keek hem geïrriteerd maar ook wat beschamend aan. Een geïntegreerde combinatie, moest Laxus toegeven. " Sorry.... ik zag je niet" verontschuldigde de dame zich.
Een charmante glimlach begon rond Laxus’ lippen te sieren. ”No no that’s alright. It’s my fault,” reageerde Laxus meteen op haar woorden. Zijn stem klonk verwarmend en in zijn gouden ogen stond een geruststellende blik. ”I should think before I act. I thought you were aware of my approach, but it seems you were too deep in thoughts to notice,” ging Laxus verder, terwijl hij zijn verhaal halverwege verzon. Natuurlijk was hij expres stil geweest en natuurlijk speet het hem niks. Laxus kwam recht en klopte zijn kleren af. Zijn blik ging voor het moment naar het strand. Hij zag de afdrukken van hoeven in het zand, ook al werd het beetje bij beetje weggevaagd door het zand dat erover heen streek dat mee werd genomen door de wind. Hij richtte zijn blik op het meisje. ”So you’re a shapeshifter?” vroeg Laxus maar meteen. Hij glimlachte opnieuw. Ditmaal om te laten zien dat hij niks kwaads in de zin had en enkel nieuwsgierig was. Natuurlijk was het tegenovergestelde. ”I’ve never met a shapeshifter here in Indyr. I did, however, met some along my way to this lovely place,” vertelde Laxus. Hij zette een stap naar het meisje toe, maar bleef op een degelijke afstand. ”Are you perhaps, by any chance, a child of Bluebonnet as well?” vroeg Laxus nu om zijn vermoeden na te gaan.}

Onderwerp: Re: Flying with the wind di jan 24, 2017 10:25 pm

Azure was alleen maar naar hier gekomen om weer te kunnen shiften en op haar gemak te kunnen uitrusten. Het was dan ook niet de bedoeling dat ze bij mensen was. Of dat er onverwacht mensen op haar af gingen komen. Dit had ze nooit gegrepen, waarom mensen gewoon op anderen af stapten en aan de praat raakten. Ze begreep niet waarom je op iemand zou gaan afstappen zonder die persoon te kennen. En misschien die persoon wel te storen. Misschien was zij gewoon raar... dat kon ook het geval zijn. Toch zag ze het nut er niet van in om anderen met hun bezigheid te gaan storen, gewoon omdat je mensen wou leren kennen. Dat er dan volledig onverwacht en ongezien iemand boven haar torende gaf haar haast een hartaanval. Geïrriteerd dat de jonge gast haar had gestoord en beschaamd dat ze zo geschrokken was.

De jonge dame was lichtjes opgelucht dat hij de schuld op zichzelf nam. Ze had echt geen zin in een discussie over wie er nu in fout was en wie niet wou toegeven. ”I should think before I act. I thought you were aware of my approach, but it seems you were too deep in thoughts to notice,” Voor enkele seconden keek ze weg van hem om zo wat gemakkelijker te gaan zitten. Ze durft te wedden dat ze morgen een zichtbare bult gaat hebben. Niet iets waar ze op zit te wachten. "It's ok... i wasn't really paying attention... as you already saw..." Begon ze nu zelf vloeiend in het engels. Natuurlijk weer iets wat met haar Spaans accent. Langzaam ging ze dan maar rechtstaan met haar jas in de handen. Azure begreep niet waarom ze hem niet had horen aankomen. Het is niet dat ze een zeer perfect gehoor had, maar als je een dierlijke vorm had hoor je meestal beter dan de gewoonlijke mens.

Het zat haar dus dan ook niet zozeer goed dat ze hem niet had horen aankomen. Het naar gevoel had ze maar voor enkele seconden voor die weer verdween. Al kwam haar achterdochtigheid direct terug bij zijn woorden. Hij had haar dus gezien. Nochtans voor ze had geshift had ze goed rondgekeken of er iemand in de buurt was. Het was dan ook omdat ze haast 100% zeker was dat er niemand in de buurt ging zijn dat ze shifte. Ze had het gedacht dat ze haast social awkward was. Iets dat niet zo is. Het is gewoon dat ze altijd bij Aguilar was geweest. Toch bijna altijd. "There are enough shifters around i guess" sprak ze lichtjes schouder ophalend. Voor enkele seconden draaide ze haar rug naar hem om, om zo haar jasje uit te schudden. Er zo voor zorgen dat het niet naar de persoon achter haar zou waaien.

Het is niet dat ze veel mensen kende. "Yeah i am... so i can guess you too" Ze had hem nog niet gezien, ze gokte niet of hij nieuw was of niet. Azure had niet echt veel moeite gedaan om iedereen te leren kennen. Zo hier en daar had ze enkele overgeslaan. Wie weet was hij daar ook een van. "so from where did you saw me...? Becaus i was very sure that there wasn't anybody close by" Het zat haar nog altijd niet goed. het is niet dat ze haar gave wou verbergen, maar toch was ze liever alleen. "Oh, i'm Azure " Stelde ze zich dan maar vlug ook voor. Haar hand stak ze niet uit aangezien dat men voor speciale gelegenheden hield. Haar jas die nu hopelijk volledig ontdaan was van het zand, sloeg ze weer rond haar heen om de wind tegen te houden. Nu ze niet meer buiten adem was en al een tijdje stil stond, begon ze de koude weer te voelen. "i hope your head is ok, you just... suprised me" Zelf viel haar hoofd nu weer wel mee. Het was nog te voelen, maar makkelijk te negeren.

Onderwerp: Re: Flying with the wind di jan 24, 2017 11:11 pm

_{Zoals een echte gentleman nam Laxus de schuld op zich en legde hij uit over zijn eigen stupiditeit, ook al waren het niet meer dan leugens. De jongedame leek het echter voor de waarheid te nemen. Ze keek even weg. Laxus zei niks en keek haar met een zachte geruststellende glimlach aan. "It's ok... i wasn't really paying attention... as you already saw..." sprak de jongedame met een Spaans accent. Laxus grinnikte lichtjes. Niet spottend, maar lachend om de situatie waarin de twee zich nu bevonden. Hij probeerde de situatie zo ook wat te verzachten voor haar. De jongedame kwam eveneens overeind, met haar jas in haar handen. Laxus wist dat hij haar vertrouwen nog niet had gewonnen. Logisch natuurlijk. Twee vreemde zouden niet zo snel bevriend raken. Gelukkig was Laxus altijd al een doorzetter geweest en zou hij krijgen wat hij wou hebben.
Laxus viel meteen met de deur in huis. Hij zou het dan ook geen geheim houden dat hij haar had gezien in haar dierlijke vorm. Wellicht had ze het geheim willen houden, maar dan was het strand geen goede plaats geweest. Opnieuw naïef geweest. En zo leek zijn prooi steeds smakelijker te worden. Daarbij kon het zo zijn dat Laxus wat toegankelijker leek als hij zei dat hij meer shapeshifters kende. Met één van hen had hij wellicht het bed gedeeld, maar dat voegde hij er uiteraard niet aan toe. De jongedame leek eerder achterdochtig te worden van dat nieuws dan opener. "There are enough shifters around i guess" sprak ze, haar schouders ophaalde. Alsof het haar niks deed. Deed het echt niks met haar? Laxus besloot het onderwerp te laten rusten. Er verder op ingaan zou haar enkel wegduwen. De jongedame draaide zich om en klopte haar jas uit. Ongegeneerd liet Laxus opnieuw zijn blik over haar lichaam heen gaan. Hij nam elk detail in zich op en grijnsde lichtjes. Goed gekeurd. De grijns veranderde in een flits in een warme glimlach zodra de dame zich weer op hem richtte.
Laxus gokte erop dat de jongedame eveneens een kind was van Bluebonnet. Anders zou het wel heel toevallig zijn dat er een shapeshifter hier rond liep. "Yeah i am... so i can guess you too" antwoordde en concludeerde ze. Laxus knikte. ”Yes, brand new. I haven’t seen you there though,” antwoordde Laxus op zijn beurt en liet zijn interesse zien. "so from where did you saw me...? Becaus i was very sure that there wasn't anybody close by" vroeg de dame en liet op haar wijze haar nieuwsgierigheid blijken. Laxus keek kort met een glimlach weg. Hij kon begrijpen dat het achterdocht opwekte dat hij niet in het zicht was geweest op het moment dat de dame het strand had betrad. Laxus wou erop antwoorden, maar de jongedame stelde zich vluchtig voor. "Oh, i'm Azure " stelde ze zichzelf voor. Laxus glimlachte spontaan wat breder. ”Nice to meet you. My name is Laxus,” stelde Laxus zich op zijn beurt voor met een knipoog. Een speelse knipoog wellicht.
”And well, I was sitting near the cliffs, looking at the ocean. You caught my eye, running the way you did,” beantwoordde Laxus haar eerder gestelde vraag. Zijn woorden hadden een flirterige toon in zich. Het was nog mild en niet te overdreven. Als je er belang bij zou hebben zou je het horen. Azure sloeg de jas terug om zich heen. Laxus kon zich voorstellen dat de kou nu wel tot haar door zou dringen. Warm was het nu zeker niet. Toch was haar aandacht niet bij zichzelf gericht. "i hope your head is ok, you just... suprised me" sprak Azure. Laxus’ gezichtsuitdrukking stond voor een moment verrast, waarna hij glimlachte en een stap in haar richting zette. ”Thank you for worrying about me,” bedankte hij Azure oprecht. Hij zette nogmaals een stap in haar richting en tilde langzaam zijn hand op. Voorzichtig streek hij over Azure’s voorhoofd heen waar hij tegenaan was gebotst. ”I hope you feel better too,” sprak Laxus op een gedempte toon. Hij liet vervolgens zijn hand zakken en nam nu de tijd om zijn sjaal af te doen. Hij sloeg deze vervolgens om Azure heen. ”And I hope that will keep you warm,” voegde hij er aan toe met een knipoog. Hij nam vervolgens weer een paar stappen afstand. ”Let me buy you a drink, as an apology,” stelde Laxus nu voor met een glimlach.}

Onderwerp: Re: Flying with the wind wo jan 25, 2017 12:57 am

Azure Vierra schreef:

Af en toe moest Azure wat plukjes haar van voor haar ogen weg wrijven. Dat was een groot nadeel aan de wind. Je haar mocht je dan nog maar juist geborsteld hebben. Vanaf dat je buiten was maakte de wind het helemaal in de war door ermee te gaan spelen. iets dat bij vele vrouwen ambetant was. Zeker bij Azure. Het is niet dat ze veel tijd in haar haren stak, maar dan nog. Een klein glimlach sierde haar lippen wanneer hij zelf lichtjes lachte om hun situatie. Het was inderdaad nou niet een dagelijks gewoonte voor haar om een kopstoot te gaan geven. Ze zal er zeker geen gewoonte van maken. Wat dus wilt zeggen dat ze beter haar omgeving in de gaten gaat moeten houden. Beter luisteren dan dat ze normaal al doet.

”Yes, brand new. I haven’t seen you there though,” Ah hij was dus wel nieuw. Kon ze niet geweten hebben. "No, just like you i'm new" sprak ze grinnikend om dan voor een tweede keer enkele lokken haar achter haar oor proberen te steken. Kut wind. haar vredig en genietend moment was over voor de zee. Lichtjes knikte ze wanneer hij zijn naam gaf. Geamuseerd ontving ze zijn knipoog. Niet dat ze er verder bij na ging denken. Laxus... op een of andere manier leek het hem nog te passen. ”And well, I was sitting near the cliffs, looking at the ocean. You caught my eye, running the way you did,” Onbewust keek ze richting de kliffen. Dat zou nog een uitzicht moeten zijn... Daar gaat ze zeker nog eens naar toe moeten gaan. "Ah... that would explain why..." Vandaar zou hij inderdaad wel zicht over heel het strand gehad hebben.

Azure vroeg of zijn hoofd in orde was. Zelf had ze niet meer zo veel last er van, maar wie weet had hij er meer last van had dan zij. Haar klein glimlachje verbreedde ze iets meer. " Can't help but worry, it was a hard hit we both took" Op het moment dat Laxus een stap dichter naar haar toe zette, verstijfde ze lichtjes. Met grote groene ogen keek ze hem recht aan bij het voelen van zijn vingers over haar voorhoofd. Dat hij vroeg of ze ook beter voelde zorgde ervoor dat ze zachtjes knikte. In stilte keek ze toe hoe hij zijn sjaal rond haar nek legde. Meteen voelde haar nek een stuk warmer nu het beschermd was van de wind. Opnieuw verscheen het klein glimlachje op haar gezicht. "Thank you Laxus, i will give it back later, i promise" Haar stem was deze keer wat zachter terwijl ze haar gezicht iets meer verborg in zijn sjaal.
”Let me buy you a drink, as an apology,” Lachend keek ze hem aan. "If it makes you feel better, then sure, you have an idea where you want to go?" Haar ogen gleden weer even over het strand en dan richting het stadje " I don't know much what is good and what not... haven't been exploring yet" sprak ze verontschuldigend. Ze had er de tijd of zin nog niet voor gehad.

Onderwerp: Re: Flying with the wind wo jan 25, 2017 9:35 am

_{"No, just like you i'm new" sprak Azure grinnikend. Laxus’ tactiek leek te werken; Azure begon zich meer op haar gemak te voelen. Laxus glimlachte wat meer. ”Well now we’re new together,” reageerde Laxus met een knipoog. Op zijn beurt stelde hij zichzelf voor. Azure leek de knipoog alles behalve erg te vinden. Het was als een meter. Om te kijken hoever Laxus kon gaan. Laxus besloot het geflirt nog even achterwege te laten en besloot vervolgens uit te leggen hoe hij Azure had gespot. Het verhaal was deels gelogen, maar daar zou toch geen mens achter komen. Azure richtte haar blik op de klif. Laxus bleef haar enkel met een glimlach aankijken. "Ah... that would explain why..." zei Azure. Ze geloofde hem. Mooi.
Laxus was oprecht verrast om het feit dat de dame zich zorgen maakte om de jongeman. Laxus was het niet gewend dat anderen iets om hem gaven, maar het was een goed begin. Met een beetje geluk werd dit nog makkelijker dan hij had verwacht. Azure’s glimlach verbreedde zich. " Can't help but worry, it was a hard hit we both took" Laxus glimlachte eveneens wat meer en knikte eens. ”That’s true,” beademde Laxus. Om die reden zette hij al snel een stap dichterbij Azure. Nu ze meer op haar gemak leek, durfde Laxus iets verder te gaan. Grote groene ogen keken hem aan. Hij keek haar enkel terug aan met een warme, geruststellende blik. Hij liet zijn vingers zorgvuldig over de huid van haar voorhoofd gaan, terwijl hij zei dat hij hoopte dat ook Azure zich snel weer beter voelde. Het kon hem natuurlijk geen barst schelen. Het was allemaal een bespeling. Het leek te werken. De dame kon enkel knikken. Laxus glimlachte daardoor iets meer, opnieuw wat kalmerend. Hij nam vervolgens zijn sjaal en sloeg deze om Azure heen zodat zij de warmte weer kon hervinden. Een klein glimlachje verscheen rond Azure’s lippen. "Thank you Laxus, i will give it back later, i promise" bedankte ze hem. Haar stem klonk zacht en haar gezicht ging deels schuil achter de sjaal. Iets wat een aandoenlijk zicht gaf. Laxus knikte eens en glimlachte. ”You’re most welcome, but don’t bother it. A lady needs to stay warm,” reageerde Laxus, half grappend. Zijn laatste woorden klonken formeel, maar meer om opnieuw de sfeer te verzachten dan om oprecht formeel te klinken.
Laxus nam een paar stappen afstand en deed een voorstel. Hij hoopte dat Azure er mee akkoord ging. Het zou een makkelijke aanleiding zijn voor zoveel meer. Lachend keek Azure hem aan. Iets waardoor Laxus spontaan breder begon te glimlachen. "If it makes you feel better, then sure, you have an idea where you want to go?" ging Azure ermee akkoord. ”Awesome!” reageerde Laxus in eerste instantie enthousiast. Hij lachte kort, waarna hij voor een moment eveneens naar het stadje keek. Hij wou vervolgens zijn voorstel doen voor een café, maar Azure was hem voor. " I don't know much what is good and what not... haven't been exploring yet" sprak ze op een verontschuldigende toon. Laxus grinnikte lichtjes. ”You apologize too much,” zei hij. Hij kwam bij haar staan en legde een arm om haar heen. ”Lucky for you I do know about the good places and I’m very lucky to take a lady as pretty as you to that place,” sprak Laxus verder met een glimlach en een knipoog. Hij nam vervolgens weer wat afstand en zette een paar stappen in de richting van het dorp. ”Are you willing to trust me on my choise, my lady?” vroeg Laxus. Zijn woorden hadden opnieuw een formele toon, maar opnieuw niet voor serieus doeleinde. De grijns rond zijn lippen verraadde hem daarin.}

Onderwerp: Re: Flying with the wind wo jan 25, 2017 3:24 pm

Lichtjes haalde ze even dieper een teug lucht in haar longen. Later zal Azure nog eens terug komen naar het strand. Het ha zo zijn effect wanneer ze het niet koud had. Gewoon genieten van de stilte, de wind en het geluid van de zee. Dit alles tegelijk bracht een kalmte over haar heen. Maakte haar volledig ontspannen. Een sereen gevoel dat je al snel weer kwijt geraakt van de koude; Vooral in haar geval. Azure kan tegen warmte, maar heeft een zwak voor koude. Wanneer ze er nu bij na denkt beseft ze dat ze zich beter had moeten kleden. ”Well now we’re new together,” Lichtjes draaide ze geamuseerd met haar ogen. Zelf was Azure niet graag een nieuweling, ze bleef liever in haar vaste gewoontes en vaste mensen. Dan weet ze wat ze er van moet verwachten. Wat bij Laxus niet het geval is. Ze was dan wel weer wat ontspanner, toch is ze voorzichtig. Of dat probeerde ze toch. De enige persoon die ze volledig vertrouwde was Aguilar. En dat kwam omdat ze al elkaar langer dan 100 jaar kennen.

Wanneer Laxus een stap dichter zette verstijfde ze wel voor enkele seconden,waarbij ze dan ook met grote ogen hem aan keek. Heel haar spieren hadden zich achterdochtig opgespannen, klaar om zichzelf te verdedigen of er van door te gaan. Achter dat hij gewoon haar sjaal gaf, ontspande ze weer zichzelf grotendeels. De beweging en zijn doel had ze niet zien aankomen. Dit was een duidelijk voorbeeld waarom ze niet zo voorstander is om nieuwe mensen te leren kennen. ”You’re most welcome, but don’t bother it. A lady needs to stay warm,” Al snel keerde haar klein glimlachje terug. "If you say so" Veel meer viel er niet op te zeggen. Ze zal het hem later wel terug geven. Nu gaat ze genieten van de warmte dat zijn sjaal haar gaf. Aangezien ze haar neus erin had verstopt rook ze constant zijn geur erin.. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze naar zijn enthousiasme. Waarom was hij zo enthousiast?

”You apologize too much,” Kort keek ze beschaamd weg, niet dat ze beschaamd eruit zag het leek meer dat ze even zijn blik ontweek. "ah yes... i heard that more. I'm working on it" lichtjes schudde ze weer met haar hoofd uit irritatie waarbij de bruine lokken met de wind mee in het rond waaide. Bij zijn arm rond haar schouders keek ze weer even terug getrokken. Hij is zo onvoorspelbaar... Iets dat haar niet beviel. Of dacht ze gewoon dat hij onvoorspelbaar? Ze zal het later nog wel zien. De warmte die hij voor enkele seconden gaf liet haar wel weer volledig ontspannen. ”Lucky for you I do know about the good places and I’m very lucky to take a lady as pretty as you to that place,” de jonge dame grinnikte zachtjes. Wat een charmeur... Al sinds veel succes bij veel vrouwen gehad, waar zou hij anders al die vertrouwen in zichzelf gehaald hebben. " hmh Lucky you say" een klein speels grijnsje sierde haar lippen voor die weer al snel verdween.

"How many times where you lucky to take a girl out" Ze beschuldigde hem niet. Het leek ook niet dat ze kwaad of argwanend was. Het was een simpele vraag. Vraag dat ze weet dat er wel al een aantal vrouwen waren. Misschien hier niet veel, maar ook hij is nieuw. Azure weet niet eens waar hij vandaan kwam. ”Are you willing to trust me on my choise, my lady?” Kort lachte ze iets luider voor ze geamuseerd hem aankeek. "I don't trust people but it couldn't hurt to see where you will bring me." Opnieuw veegde ze enkele plukjes haar van voor haar ogen terwijl ze zich van de zee weg draaide. " well, let's go. The cold is getting to me" Zelf begon ze van de zee weg te stappen om uiteindelijk Laxus te gaan volgen. "From where are you" Vroeg ze dan maar.

(weet niet of je het topic hier wilt laten of verplaatsen?)