♡ cookin' in the kitchen and I'm in the bedroom, switching for you

Elke dag was een stap in de goede richting. Met de dag voelde Olivia hoe haar hart langzaam weer terug bij elkaar kwam. Nog steeds het confronterend om David ergens op de gangen tegen te komen, maar het ging elke dag een beetje beter. Haar taken als mentor hielpen haar ook om dingen beter te relativeren en op een tweede plek te zetten. Het was een verantwoordelijke taak, eentje die Olivia graag goed wilde uitoefenen. Dus op het moment dat ze zich verdrietig voelde, ging ze iets van haar takenlijstje doen. Vandaag had ze deze echter al helemaal uitgewerkt, dus ging ze iets doen wat ze al een hele tijd niet had gedaan: koken. Olivia was Italiaans en in een stad in Italië opgegroeid. Met haar vader had ze nooit een goede band gehad, omdat die liever een zoon in haar plaats had gezien, maar met haar moeder had ze altijd een goede band gehad. Zodra Olivia twaalf jaar werd, leerde haar moeder haar allerlei heerlijke Italiaanse (familie)recepten, wat er in resulteerde dat Olivia in een handomdraai een heerlijke maaltijd op tafel kon toveren. Het was een tijd geleden dat ze zelf had gekookt en ze wist ook eigenlijk niet of het mocht, maar ze maakte een belofte aan zichzelf dat als er iemand van de leiding zou komen, ze zou zeggen dat ze alles weer netjes op zou ruimen. En waarschijnlijk zou ze veel te veel maken, zodat wie er snel was, ook nog wat kon nemen. Al snel had ze de keuken helemaal onder controle. Op het gasfornuis stonden drie pannen vrolijk te pruttelen: zelfgemaakte pasta, een pan met saus en een pan met saus met vegetarisch vlees er in. Uit haar telefoon klonk muziek en voor de gezelligheid had ze een glaasje wijn voor zichzelf ingeschonken tijdens het koken. Het was een zooitje, maar het resultaat zou er zo meteen mogen wezen.