Escape plan

Onderwerp: Escape plan di dec 22, 2020 6:53 pm

Melody liep verveeld door de tuin. Of ze daar nou wel of niet mocht zijn was ze vergeten, maar het maakte haar ook al niet meer uit. Ze wilde weg van hier en haar ogen zochten naar ontsnappingsroutes, maar diep van binnen wist ze toch wel dat ze dat eigenlijk niet durfde. En dan nog; waar zou ze heen gaan? Plotseling merkte ze op dat ze niet de enige in de tuin was. Ze liep af op de onbekende jongen. Hij was eigenlijk best knap, maar ze had nu de stemming er niet voor om te gaan flirten. "Hey jij, wat is de snelste manier om hier weg te komen?'' vroeg ze eigenwijs.

Onderwerp: Re: Escape plan vr jan 01, 2021 5:20 pm

Licht flitste door de vuurtoren en de koude van de winter verdween zodra hij door de deur naar buiten ging. De warmte van deze tijd was in vergelijking met wanneer hij vandaan kwam een hittegolf en hij deed dan ook snel zijn handschoenen en sjaal uit. Wat de man verteld had over tijdlussen bleek op het eerste zicht dan toch waar te zijn. De winter was in de zomer veranderd; hij was in een andere tijd. De weg naar het huis was precies zoals hem maanden geleden beschreven was. Met zijn jas, sjaal en handschoenen in zijn handen maakte Alf zijn weg door de tuin tot een meisje op hem afstapte. ‘Hey jij, wat is de snelste manier om hier weg te komen?’ Hij was hier nog maar net en er vroeg hem al iemand hoe ze hier weg moest? Niet zo zeker of het wel een goede keuze was geweest om naar hier te komen staarde hij het meisje aan. “Gewoon door de vuurtoren naar buiten gaan,” opperde hij. Het was niet alsof er een andere manier was om weg te komen dan om door de uitgang te gaan.

Onderwerp: Re: Escape plan vr jan 08, 2021 12:47 am

Dezelfde weg als ze vandaan kwam. Ze was in iedergeval blij met het directe antwoord in plaats van een 'waarom?' of andere dingen. "Oke, bedankt," knikte ze, ook al wist ze het wel, waarna ze een enkele stap nam in de juiste richting. Daarna stopte ze, want ze wist dat ze het toch niet kon. Ze richtte zich weer naar de jongen. "En wat is de beste plek waar ik vervolgens heen kan gaan?" Dat was de echte vraag. "Alles beter dan hier." Dat moest de jongen vast ook wel weten, tenzij hij hier daadwerkelijk echt vrijwillig was. Melody dacht niet dat de meeste dat waren. Daarbij, als hij nieuw was, was hij nu meteen gewaarschuwd.

Onderwerp: Re: Escape plan wo jan 20, 2021 8:56 am

Met een dampende kop thee kwam Olivia de keuken uit. De warme thee verwarmde haar handen en met het idee om het lekker knus te maken kroop ze op de bank. Voor haar lag een ongeopend boek, een boek dat haar mee zou nemen naar nieuwe, onontdekte werelden. Olivia had er zin in. De laatste tijd was het best rustig in het huis en dat zorgde ervoor dat ze regelmatig dit soort momentjes voor zichzelf kon pakken. Die momentjes betekende best veel voor haar. Voor dat ze haar boek had open geslagen, nam ze een slokje van de warme thee en keek ze even naar buiten. Het was rustig buiten, zouden er nog steeds Hulsels daarbuiten zijn? De lockdown was nog steeds bezig, maar er waren de laatste tijd maar weinig aanvallen geweest. Toch moesten ze zich aan de regels houden, ze konden niet het zekere voor het onzekere nemen. Daarom fronsten haar wenkbrauwen zich toen ze buiten, in de tuin, wat beweging zag. Een ontspanningspoging? Een foutje van iemand die nieuw is? Of was er iets anders aan de hand? Olivia had geen idee, maar had wel het gevoel dat ze hier bij moest zijn.

Zuchtend stond ze op en zette zowel haar boek als haar kop thee op het bijzettafeltje naast de bank. Olivia zette het op een lopen en binnen een paar minuutjes was ze buiten. Snel schoot ze achter een bosje. Vanuit haar schuilplek observeerde ze de situatie en ontdekte dat er twee bewoners waren: een jongen en een meisje. Het meisje herkende ze, die had ze namelijk opgehaald bij de vuurtoren. De jongen was voor haar onbekend. Nog net hoorde Olivia het meisje aan de jongen vragen waar ze het beste naar toe kon gaan en dat alles beter was dan hier. Olivia trok haar wenkbrauwen op en kwam achter het bosje vandaan. “Waar denken wij mee bezig te zijn?”” vroeg ze met opgetrokken wenkbrauwen en een licht veroordelende toon. Ze bleef op gepaste afstand van het tweetal staan, maar wel dichtbij genoeg voor het tweetal om haar aanwezigheid op te merken. Olivia sloeg haar armen over elkaar. “Jullie weten toch dat jullie hier niet mogen zijn nu?”

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 5:30 pm

Het meisje was een bijzondere verschijning, maar haar vraag leidde hem voor nu af van haar uiterlijk. De monsters waren hem steeds dichter op de hielen gekomen en daarom had hij geen andere mogelijkheid gezien dan naar de lus te komen, maar nu hij direct de vraag kreeg hoe je hier weg moest komen, wist hij niet of het een goede keuze was geweest. Het meisje bedankte hem en ging in de richting van waar hij vandaan kwam. Hij dacht dat dit vreemde gesprek daarmee was afgelopen, maar het meisje richtte zich al gauw weer op hem. ‘En wat is de beste plek waar ik vervolgens heen kan gaan? Alles beter dan hier.’ Zijn wenkbrauwen gingen naar omhoog. “En waarom is alles beter dan hier?” Hij was verteld geweest dat dit een toevluchtsoord was voor bijzonderen, echter leek dat verhaal nu niet helemaal te kloppen.

‘Waar denken wij mee bezig te zijn?’ klonk een stem plots. Alf draaide zich naar het geluid toe en zag zo een tweede meisje staan. Ze leek dichter bij zijn leeftijd te zijn dan het meisje dat hem net had aangesproken en had haar armen over elkaar geslagen. ‘Jullie weten toch dat jullie hier niet mogen zijn nu?’ Alf trok zijn wenkbrauwen op. “En waarom zou ik hier dan niet mogen zijn?” Eerst kreeg hij de vraag hoe je hier weg moest geraken en nu werd hem verteld dat hij hier niet mocht zijn. Hij had zijn ontmoeting met degenen die in het huis woonden toch anders voorgesteld.

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 5:42 pm

Misschien was dit wel de place-to-be voor de jongen die ze net had aangesproken, maar voor haar was het dat totaal niet. Maar in plaats van haar tweede vraag te beantwoorden kreeg ze een tegen vraag. Melody was klaar om gaan uit te leggen waarom ze zojuist in de hel was beland, totdat een nieuwe vrouwelijke stem klonk van achter hun. Een lange vrouw had haar armen over elkaar geslagen, en de vragen die ze stelde plus de toon gaf al duidelijk aan dat het een mentor was. De jongen maakte ook een ietwat bijdehand opmerking terug, en Melody was te verblind met woede en frustratie om niet hetzelfde te doen. "Ik zeg toch net dat ik hier toch ook niet wil zijn?" Wat was deze vrouw slecht in afluisteren.

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 5:48 pm

Haar wenkbrauwen schoten in de lucht toen de jongen haar een betweterig antwoord gaf. Eventjes keek ze voor steun naar het meisje, maar die leek dezelfde kant te kiezen als de jongen. Twee tegen een. Maar goed, zij was een mentor en de antwoorden die de kinderen gaven waren niet echt antwoorden die ze erg snugger vond. Olivia schudde afkeurend haar hoofd. “Je mag hier niet zijn, omdat er op dit moment hulsels rondlopen die een prooi als jullie wel zien zitten” begon Olivia tegen de jongen en draaide zich toen naar het meisje. “Als je hier niet wilt zijn, waarom ben je dan hier? Pak je spullen en ga weg zou ik zeggen, het is geen verplichting om hier te zijn.” Ze keek het meisje schattend aan, benieuwd wat het meisje van haar woorden zou vinden. “Maar zolang je in dit huis woont, heb je je aan de regels te houden. En een van de regels is dat je niet naar buiten mag.” Misschien was Olivia wat hard tegenover deze kinderen, maar ze had al een aanval met een hulsel meegemaakt, waarbij iemand gewond was geraakt. Een tweede keer was voor Olivia geen optie. “Dus ik stel voor dat jullie met mij meekomen, voordat een hulsel ons alle drie dadelijk aanvalt”

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 5:59 pm

Hulsels. De monsters waren hier. Hij was helemaal naar deze lus gekomen omdat hem verteld was dat het hier veilig was en dan bleek dat ze hier ook waren. Hij moest het oudere meisje wel gelijk geven. Waarom bleef ze hier als ze hier niet wou zijn? Zeker als de hulsels hier ook waren. “Er zijn hulsels in de lus?” vroeg hij toch nog eens ongelovig na toen het meisje uitgepraat was. Al die moeite om hier te geraken en dan bleek dat het hier even onveilig was als in de rest van de wereld. “Waarom zijn jullie nog hier?” Was er dan echt geen veiligere plek waar ze naartoe konden? Het leek hem vrij onwaarschijnlijk dat ergens nog veilig was, maar hij moest het weten.

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 6:09 pm

Ze mochten er niet zijn omdat hulsels, ja ja, Melody had over ze gehoord, maar het was het ene oor in en het andere uit gegaan. Ze wist toch wel dat ze niet in de lus wilde blijven, dus waarom zou ze zich zorgen maken over monsters? Maar in iedergeval kreeg ze toestemming van de leiding om te gaan; helaas wist ze dat ze toch nergens heen kon gaan. Ze wist de weg naar huis niet, en als ze daar was zou ze waarschijnlijk weer naar een andere lus gestuurd worden, of een mentaal ziekenhuis, want zo dacht haar familie nou eenmaal over haar gaven. De tranen begonnen achter haar ogen te prikkelen. Haar situatie was hopeloos en zelfs hier gaf niemand erom wat er met haar gebeurde. "Mooi, dan ga ik nu weg," zei ze koppig, maar haar stem verraadde haar echte gevoelens. Snel liep ze weg, richting haar kamer om haar spullen te gaan pakken, en ving nog snel de rest op van het gesprek. De jongen die ongelovig iets zei en duidelijk bang was voor de hulsels. Nou, die hulsels mochten van haar wel komen nu.

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 6:22 pm

Oei, misschien had ze dit niet helemaal goed aangepakt. De jongen raakte in paniek en het meisje leek verdrietig te worden, maar probeerde dit te verbloemen door een muur om zich heen te trekken. Dat was bekend voor Olivia, zij deed dat ook. Het meisje draaide zich om en beende weg. Olivia trok snel haar mond. “Wacht…het spijt me…misschien was ik een beetje te hard voor je” schoot er snel uit haar mond, hopend dat het meisje het nog gehoord had. Ze kon het meisje niet achterna, want dan zou ze de jongen alleen laten en dat was gevaarlijk. Olivia zuchtte diep en draaide zich toen naar de jongen. “Ja, er zijn hulsels hier. Maar de leiding werkt heel hard aan een manier om ze weg te jagen. De verdediging in het huis is prima, dus zolang je in het huis blijft, is er niets aan de hand. Wees niet bang, in het huis overkomt je niets.” Olivia schonk de jongen een warme glimlach. Hem vertellen over haar aanvaring met het hulsel leek haar niet echt een strak plan. “Loop je met me mee?” vroeg ze toen, doelend dat ze terug naar het huis zouden moeten gaan.

Onderwerp: Re: Escape plan zo jan 24, 2021 6:54 pm

Alf merkte de tranen die in haar ogen ontstonden op, maar reageerde er niet op. Hij kende haar niet, hij had geen reden om iets te doen. Hij keek dan ook gewoon toe hoe het meisje met een koppige uitspraak wegbeende, naar het huis. ‘Wacht…het spijt me…misschien was ik een beetje te hard voor je,’ zei het oudere meisje nog, maar ze was al weg. Dan keerde ze zich naar hem toe en vertelde ze over de hulsels. Haar antwoord stond hem nog altijd niet helemaal aan—was het echt wel zo veilig in het huis als ze beweerde?—, maar hij had niet veel andere opties dan haar te volgen. Hij knikte dan ook op haar vraag of hij met haar mee zou lopen. “Waarom blijven ze weg uit het huis?” vroeg hij terwijl ze het andere meisje achterna gingen. Hopelijk wist zijn gesprekspartner waar ze naartoe was gegaan; anders zouden ze nog lang mogen zoeken.

Onderwerp: Re: Escape plan ma jan 25, 2021 9:15 am

Het meisje was inmiddels te ver weg om nog terug te komen en zachtjes zuchtte Olivia. Dit had ze totaal verkeerd aangepakt. Hopelijk was het meisje gewoon dramatisch aan het doen en zou ze niet echt weggaan. Anders had ze zojuist een bewoner weggejaagd en zou ze dat aan de leiding moeten uitleggen. En net nu het juist zo goed ging met het mentor zijn. Maar goed, feit was wel dat ze nu zo snel mogelijk naar binnen moesten. De jongen besloot niet moeilijk te doen en liep met haar mee. Olivia liep naast hem, terwijl hij haar vroeg waarom dat de hulsels niet binnen kwamen. “In rondes wordt er rond het huis gepatrouilleerd door de leiding. Zodra er een hulsel in de buurt komt, weten we dat. Soms is het wel lastig om te zien, er zijn maar een paar mensen die de hulsels kunnen zien. Ik ben er niet een van helaas.” Het was zo raar geweest om een tijdje geleden een onzichtbaar monster te moeten bevechten. Toch waren de hulsels echt en was ze er bang voor, al probeerde ze dat niet aan de jongen over te laten brengen. “Vergeet niet dat je in een huis vol met mensen met een bijzonderheden zit, hè? Niemand laat zich zonder slag of stoot overleveren aan een hulsel. Ik weet niet wat je bijzonderheid is, maar soms kunnen de meest onnuttige dingen in een gevecht nog nuttig blijven. En als je er niets mee kan, dan is er altijd iemand in de buurt die je kan helpen.” Voor de deur bleef Olivia staan en gaf de jongen een warme glimlach, waarna ze eventjes zijn schouder aanraakte. “Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar wees niet bang. Ik beloof je dat je echt veilig bent in dit huis.”

Onderwerp: Re: Escape plan vr jan 29, 2021 5:44 pm

Melody hoorde nog een paar stemmen achter haar, maar ze lette er al niet meer op. Het meest belangrijke voor haar was nu om niet te huilen, al was dat opzich zelf al een onmogelijke uitdaging voor haar. Terwijl de tranen langs haar wangen stroomden stampte ze stug door richting het huis, en probeerde ze de twee achter haar te vergeten. Waarom was ze zo makkelijk te breken? Waarom was ze zo gevoelig? Als ze het kon zou ze haar persoonlijkheid onmiddelijk veranderen.

Eenmaal binnen in het huis stond ze plotseling stil. Ja, ze kon naar haar kamer gaan om haar spullen te pakken zoals ze had gepland, maar ze had ze eerlijk gezegd ook nog niet uitgepakt. En dan nog, waar moest ze heen? Zonder plan kon ze niks. Ze liet haar emoties haar te veel leiden in plaats van haar gevoelens, dus ze dacht dat ze eerst maar eens haar gevoelens onder controle moest krijgen. Niet denkend dat de andere twee haar achter na zouden gaan plaatste ze zich op de bank, en probeerde haar tranen weg te vegen met haar kleurrijke, gestreepte mouwen van haar shirt.

Onderwerp: Re: Escape plan di feb 02, 2021 3:30 pm

Alf knikte bij de uitleg van het meisje. Het klonk alsof het toch nog beter zou zijn om hier te blijven dan in zijn eentje buiten de lus te proberen te overleven. Er waren zo te horen meer dan genoeg bijzonderen hier om de hulsels wat op afstand te houden en iedereen veilig te houden zolang je binnen bleef. Buiten de lus daarentegen had hij alleen zichzelf om op te vertrouwen. Niet dat dat betekende dat hij de anderen in het huis vertrouwde, maar hij kon het wel gebruiken om even niet elk moment van de dag over zijn schouder te moeten kijken. Hij versteende even toen het meisje zijn schouder aanraakte, maar schudde het gevoel dat hem overviel snel van zich af en knikte als antwoord op haar woorden. Hij zou hier alleszins veiliger zijn dan ergens anders. Ze waren ondertussen bovenaan de trappen in een gang met langs alle kanten deuren terechtgekomen. Het leek erop dat dit de slaapkamers waren, en het geluid van gesnik wat verderop vertelde hem dat het meisje van eerder hier naartoe was gevlucht.

Onderwerp: Re: Escape plan zo feb 07, 2021 1:11 am

Olivia knikte nog een keer vriendelijk naar de jongen, terwijl ze de deur open deed en hem naar binnen liet. Nog een keer keek ze naar buiten, alsof ze niets geks zag en sloot toen de deur. Opgelucht haalde ze adem. Ze hadden het allemaal overleefd. Met een glimlach liep ze weer verder het huis in. Ze stond naast de jongen. Maar verderop hoorde Olivia zacht gesnik. Met een frons liep Olivia op het gesnik af, gebarend naar de jongen dat ze zo terug zou zijn. Zodra ze verder het huis binnen liep, zag ze het excentrieke meisje op de bank zitten, huilend. Een golf van schuldgevoel overviel Olivia. Shit, dit was echt niet haar bedoeling geweest. Eventjes bleef Olivia in de deuropening staan. Met een knoop in haar maag keek ze naar het meisje en vervolgens keek ze naar de jongen. Hier moest ze iets mee. Als ze nu weg zou lopen, zou dat laf zijn en dat was Olivia niet. Daarom bewogen haar benen zich als automatisch richting de bank en ging ze naast het meisje zitten. “Hey” zei Olivia toen zachtjes en wreef zachtjes met haar hand over de rug van het meisje. “Het spijt me. Ik was denk ik iets te hard voor je daar buiten.” Ze haalde haar hand van de rug van het meisje en legde haar handen in haar schoot. Vervolgens frunnikte ze aan de onderkant van haar lange, bruine haren, terwijl ze de juiste woorden vond om te zeggen. “Waarom wilde je in de eerste plaats weg?” vroeg Olivia toen zachtjes “Voel je je niet thuis hier?” Want als dat zo was, dan was het aan haar en de rest van de mentors om daar wat aan te doen.