Donut war {Connor}

Onderwerp: Donut war {Connor} do apr 06, 2017 12:36 pm

_{,,Let's do this," siste Adriel zichzelf toe, vlak nadat hij zijn mobiel opborg in de rechter kontzak van zijn jeans. Oprecht voelde hij woede opborrelen. Zo raar was dat toch niet? Hij had eerlijk voor die donuts betaald en nu, nu waren ze gejat. Door iemand die dacht dat dat ongestraft werd gelaten. Fout. Je kon hem kinderachtig noemen, want het ging immers om een stel donuts. Maar daar draaide het bij de engel al helemaal niet meer om. Stelen op zichzelf was al zo verkeerd. Daarom ging hij actie ondernemen. Door de handigheid van Twitter wist hij wie de dader was. Hij hoefde enkel het gezicht te herkennen. Speurend zochten zijn blauwe ogen door de kamer heen. Opzoek naar... Iets. Voorwerpen waarmee hij de dief pijn kon doen maar geen permanente schade toe bracht. Automatisch trok hij meer naar Kyson's kant van de kamer toe. De oude sjacheraar had werkelijk van alles, het was ongelooflijk. Hij zou het vast niet erg vinden dat Adriel wat van hem zou lenen. Uiteraard zou hij terug brengen. In een hoekje vond hij een stuk speelgoed, dat verdacht veel leek op een pistool. Oranje stukjes schuim leken te moeten dienen als "kogels". That will do. Hij belaadde het "wapen" tot het maximum en ging op pad; opzoek naar de beruchte donut dief.
Elk hoekje en gaatje werd bekeken. Soms had Adriel de deuren van bepaalde slaapkamers geopend, puur om te kijken of er iemand zich schuilhield. Niets ging aan hem voorbij. De openbare ruimtes had hij uitgespit, zonder enig resultaat. Of hij zat in het bepaalde verkeerde gebied, of deze jongen was een meester in verstoppen. Hij zuchtte kort, zette een hand op zijn heup, waarna zijn blik viel op een raam dat uitzicht bood op de tuin. Kort vernauwde zijn ogen waarna hij naar buiten liep.
Daar had hij beet; in de verte zag hij iemand zitten. Zelfverzekerd stapte Adriel erop af, tot hij binnen bereik was. ,,Hey!" Terwijl hij sprak richtte hij het nerf-pistool, zo'n schuimding afschietend op het hoofd van de dief. ,,You better give them back, and now. I'll show no mercy."}

Onderwerp: Re: Donut war {Connor} do apr 06, 2017 12:58 pm

Connor greens naar zijn telefoon terwijl hij zijn antwoord naar Clarke uit schreef. Hij kon de kans niet voorbij laten gaan om op die woorden te reageren met zijn eigen opmerking over fucking aboves dishes. Honestly, Twitter was wild. Sinds ze telefoons in de loop hadden was zijn leven echt honderd keer verbeterd. Het had even geduurd voor hij had uitgevonden hoe alles werkte maar nu hij het wist was het worth everything. Hij schreef de hashtag uit en drukte vervolgens op enter, daar ging zijn tweet, de wijde wereld in. Hij begreep nog steeds niet helemaal waarom zelfs dieren op twitter zaten maar hij kon er mee leven. Het concerning ding van zijn tweet was het feit dat iedereen ze kon lezen; zo ook zijn tweet over de donuts. Nu was dat geen gigantisch probleem want er waren wel meer mensen die hem dood wilden hebben en hij was toevallig in een oke mood. Hij was er klaar voor om de confrontatie aan te gaan met ene Adriel, eigenaar van de donuts. Tevreden stopte hij zijn telefoon weg in zijn broekzak en leunde naar achteren tegen de boom aan. Het was mooi weer rond deze tijd dus had hij het besluit genomen om in de tuin zijn gestolen donuts te eten. Ookal was gestolen niet het juiste woord, ze lagen daar voor het grijpen, het was maar een kwestie van tijd voor iemand ze had gepakt.
Tevreden nam hij een hap van de gesuikerde donut waarbij minstens de helft in kruimels op de grond viel. Dat was voor de vogels. Zijn telefoon trilde weer en hij wou hem net uit zijn zak halen toen er een stem sprak. "Hey!" Oh fuck, dat was probably donut dude. Hij was blijkbaar compleet serieus geweest over de oorlog. Alright, wat hij kon, kon Connor ook. Een schuimding kwam tegen zijn hoofd aan met verrassend veel kracht erachter. "You better give them back, and now. I'll show no mercy." "What the fuck, no." Connor greep de doos en klemde die tegen zich aan terwijl hij het laatste stuk van de donut in zijn hand in zijn mond propte. Met volle mond sprak hij door. "Try and get them." Adriel mocht dan een pistool hebben maar hij had zijn peculiarity. Hij kwam overeind met de doos in zijn armen geklemd. Meteen verdween hij en verscheen weer achter de ander. Als hij de donuts wou moest hij er voor gaan werken, deze waren geclaimd.

+

» Connor Lacross