Hello Kitty

Onderwerp: Hello Kitty wo jul 12, 2017 2:47 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Hollows. Natuurlijk. Raj had het er nog niet met Killa over gehad, maar ergens had hij al spijt dat ze waren verhuisd. Of nee, dat ze naar hier waren verhuisd. Al bij al was het wel een mooie loop, maar dankzij die verschrikkelijke wezens had iedereen nu huisarrest. Iets wat hij niet leuk vond, maar Killa werd er nog meer door geraakt dan hij. Ze bleef dan ook vaker op haar kamer, zodat ze niet zou uitvliegen tegenover een andere peculiar. Dat zou namelijk voor said peculiar niet goed aflopen. Hij hield haar zoveel mogelijk gezelschap, maar vandaag had ze besloten alleen te willen zijn, en hij respecteerde dat.

Daarom dus dat hij in de playroom zat, met een grote zak chips, kijkend hoe een andere bewoner een game zat te spelen. Zelf speelde hij ook wel af en toe eens, maar kijken was ook wel eens leuk. Livestream maar in real life dan. Zonder al te veel commentaar van de chick zelf, wat het dan ook weer leuker maakte. Raj hing helemaal onderuit op de bank, zijn benen over de leuning, en zijn blik gefixeerd op het scherm.

&Seji

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty wo jul 12, 2017 3:36 pm

_{Eindelijk! Eindelijk, had de kleine jongen het voor elkaar dat hij met succes was ontsnapt van zijn moeder. De kleine jongen was nog maar nauwelijks een jaar oud, maar had inmiddels al de hersenen en het lichaam van een vier jarige. Zijn moeder, Haythel, hield hem het liefste bij haar in de buurt. Volgens haar was de buitenwereld erg gevaarlijk. Zelfs in het verblijf mocht hij niet tot nauwelijks alleen op pad. Iets waardoor zijn nieuwsgierigheid enkel groter werd en nu had hij de perfecte afleidingsmanoeuvre kunnen bedenken. De kleine jongen wist dat zijn moeder een hellhound was en dat zij om die reden ander voedsel nodig had dan anderen. Om haar hellhound instincten te triggeren had hij, met heel wat moeite, een vogel weten te vangen en had hij deze in haar kamer gelegd. Vervolgens had zijn moeder er enkel heen moeten lopen en Seji was succesvol weg geglipt!

Met een twinkeling van plezier in zijn ogen racede Seji door de gangen. Sommigen gaven hem verontwaardigde blikken of riepen hem iets na, maar Seji deerde het niet. Met een klap gooide hij de deur van de speelkamer open. Een kamer waar hij graag was, maar waar zijn moeder altijd bij moest zijn en dat had hij liever niet. En nu kon hij spelen wat hij wou spelen! Zijn pupillen vernauwde zodra hij al iemand anders zag spelen. Een zachte, onderdrukte, grom verliet zijn keel, waarna hij betreurd verder de kamer binnen strompelde en de deur achter hem (dit keer zachter) sloot. Het zou niet lang duren voordat zijn moeder hem zou gaan zoeken en een open deur nodigde wel heel erg uit. Seji keek de kamer rond en zag zo nog een jongen zitten. Zijn ogen begonnen spontaan te glunderen zodra hij de chips zag die de jongen aan het eten was. Seji had dat nog niet gehad, maar hij wou het zeker proeven. Seji schoot weg. Laag bij de grond kroop hij stilletjes dichterbij. Zijn katten instincten waren nou eenmaal sterk aanwezig. Zijn pupillen waren speels vergroot. Voor een paar seconden keek hij nauwkeurig toe hoe de jongen een chip naar zijn mond bracht (and EAT IT -meme-) en het op at.Zodra de jongen een nieuwe leek te willen pakken, greep Seji zijn kans en sprong boven op de chipszak. Dit ging echter niet helemaal zoals gepland. Seji belandde op de schoot van de jongen en chipszak eindigde op de grond, met chips overal. Seji keek kort verbaasd naar het gebeuren waarna hij zijn twinkelende ogen op de jongen richtte. ”Hello!” begroette Seji hem vrolijk ook al klonk het meer als ‘hellmeow’}

Onderwerp: Re: Hello Kitty wo jul 12, 2017 8:28 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Gefocust als hij was, had hij niet eens door dat er een nieuwe aanwezigheid in de kamer was. De deur maakte thans genoeg geluid, maar hij was er niet op voorbereid. Dus hij hoorde het niet. Selectief doof? Het was gewoon dat de game zo spannend was en hij er helemaal in mee leek te zijn, al speelde hij zelf niet eens. Het enige wat nog enigszins in zijn omgeving telde, was de zak chips op zijn schoot. Afwezig stak hij de een na de ander in zijn mond en kauwde hem weg. Dat bleef hij doen, tot er ineens een schaduw van op de grond naar omhoog sprong, recht op hem.

Raj schrok zich te pletter, gooide bijna de gestalte van hem af [(╯°□°）╯︵ ┻━┻] maar zag toen dat het om een jong kind ging. Zijn hart klopte in zijn keel, maar hij hield zijn opwelling toch tegen. Toen zag hij de chaos die de jongen gecreëerd had. Ondertussen had de chick zich ook omgedraaid om een boze blik richting de twee te gooien. ”Hello!” Begroette het kind hem met een vreemd ‘accent’. Rajaion trok zijn wenkbrauw op. ”Yeah, hi”, Reageerde hij, een beetje van zijn stuk gebracht. ”I ain’t cleaning that up”, Zei hij toen echter, wijzend op de chips die op de grond uitgekieperd lagen.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty wo jul 12, 2017 9:29 pm

_{Seji was zich van geen kwaad bewust. Goed, het was wat klunzig gegaan, maar alles was nog heel! De chips was weliswaar op de grond gevallen, maar nog steeds te eten, toch? Met onschuldige oogjes richtte hij zich op de jongeman waar hij bij op schoot was gekropen. Deze had hem in eerste instantie van zijn schoot willen werken, maar leek van gedachten te veranderen zodra hij Seji zag. Seji begroette de jongen, zich niks aantrekkend van de meid die aan het spelen was. ”Yeah, hi”, begroette de jongeman hem terug. Hij leek nog wat overdonderd te zijn. Zich niet geheel bewust van zijn actie keek Seji hem daarom ietwat vragend aan. ”I ain’t cleaning that up”, maakte de jongen duidelijk. Voor een moment snapte Seji niet waar hij het over had, totdat hij de vinger volgde en bij de chips uit kwam.

”No worries! I got it!” reageerde Seji enthousiast en heroisch. Hij klom op de leuning van de stoel en leunde zo voorover in een poging de chips van de grond af te pakken. Nog een klein stukje verder.. En Seji lag naast de chips op de grond. Seji keek er niet van op. Hij kwam netjes op zijn handen en voeten terecht. Net zoals een kat. Hij greep in een vluchtige beweging de chips bij elkaar en propte ze allemaal in zijn mond. Vervolgens greep hij ook de chipszak van de grond en klom hij ongegeneerd terug op de schoot van de jongeman. Met een triomfantelijke twinkeling in zijn ogen overhandigde hij de zak weer aan de jongen.}

Onderwerp: Re: Hello Kitty wo jul 12, 2017 11:52 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Onbegrijpend keek hij naar de jongen op zijn schoot. Het was nu niet dat hij het meest rustgevende en aantrekkelijke uiterlijk had voor kinderen zo jong. Hij zag er meestal een beetje ruig uit, waardoor de kleintjes een beetje uit zijn buurt bleven. Zijn lengte speelde daar misschien ook in mee, maar nu zat hij neer, dus dat maakte misschien het verschil. Of deze knul was gewoon heel erg ongemanierd. De opvoeding van tegenwoordig. Hoe dan ook, hij had er wel een zooitje van gemaakt en dat mocht hij lekker zelf opruimen. Bluebonnet zou sowieso willen dat hij hielp, maar hij had hier niks mee te maken, dus waarom zou hij ook?

Al bleek de kleinste aanmoediging al genoeg te zijn voor de jongen om op te springen. ”No worries! I got it!” Zei hij nog, waarna hij zomaar weer uit de zetel sprong. Raj wilde hem net proberen vast te grijpen bij zijn shirt, maar hij landde soepel op de grond. Als een.. Kat? Ja, dat zou waarschijnlijk ook die oortjes en staart verklaren. Peculiarity, het werd hem allemaal snel genoeg weer duidelijk. De chips die naast de zak waren gevallen, verdwenen gulzig in de mond van de kleine en de rest van de zak werd hem theatraal terug in zijn handen geduwd.

De jongeman nam de zak maar aan en legde hem veilig weg op een tafeltje dichtbij de zetel. Hij merkte ook hoe het meisje terug verder aan het spelen was. ”Got nothing better to do than sit on people, kid?” Vroeg hij, een tikje annoyed omdat hij nu niet meer ten volle kon genieten van het spektakel van de live-livestream.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty do jul 13, 2017 12:05 pm

_{Seji had in eerste instantie niks meegekregen van de troep die hijzelf had gemaakt, zodra hij erop werd gewezen vond hij het niet erg om de rommel op te ruimen. Immers zag hij hierin de goede kans om eindelijk eens die chips te proeven. Met een elegante landing kwam de kleine jongen terecht op de grond. Hij begon vluchtig de chips op te ruimen. Alle chips die uit de zak was gevallen eindigde gulzig in zijn mond. De smaak was heerlijk! Waarom had hij dit niet mogen proeven van zijn moeder? Opnieuw iets waarin zijn moeder verkeerd had gedacht, tenminste naar zijn mening. De zak belandde terug bij de jongeman, die de zak chips meteen veilig stelde. Voor een moment bleef Seji’s blik bij de zak hangen. Dat was nu zeker buiten bereik of niet? Hij zou wel wat meer van die chips lusten.

Zijn blik ging echter eerst naar de jongeman waar hij opnieuw bij op schoot was geklommen. De jongeman had een opvallend uiterlijk. Iets wat Seji eerder aantrok dan afstoten, ook omdat hij er vanuit ging dat ook dit een geval was waar zijn moeder hem liever bij uit de buurt hield. Met een nieuwsgierige en afwachtende blik in zijn blauwe katten ogen keek hij de jongen aan. ”Got nothing better to do than sit on people, kid?” De geïrriteerde toon ontging Seji. Seji schudde zijn hoofd. ”Nope!” reageerde hij met een grijns die zijn kleine, maar scherpe hoektanden liet zien. ”Can you keep a secret?” vroeg Seji met een geniepige grijns. Hij kwam wat recht zodat hij dichter bij de jongen zat. De jongedame hoefde zijn geheim dan ook niet te horen. De jongen daarentegen had hem min of meer chips gegeven dus die mocht wel een geheimpje weten. Seji wou het ook veel te graag vertellen, dus hij wachtte niet echt op een reactie van de jongen. ”I ran away from my mom. She doesn’t allow me to go out on my own, but today I escaped!” vertelde Seji trots. Triomf stond in zijn ogen. Hij kon het niet helpen dat zijn stem verhief van opwinding bij zijn laatste woorden. ”What’s your name? My name is Seji! What’s yours?” vroeg hij vervolgens enthousiast.}

Onderwerp: Re: Hello Kitty do jul 13, 2017 5:24 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Eén ding was zeker, dit kind was veel te hyperactief. Raj had net zo chill gezeten en nu kwam de jongen hem omver hyperen. Kon echt niet hoor. Meer zelfs, hij bleef gewoon bovenop hem zitten, alsof hij een ordinaire bank was. Toen hij zowaar hintte dat hij van hem af moest gaan, werd de hint gewoon genegeerd. ”Nope!” Reageerde de jongen op zijn woorden. ”Can you keep a secret?” Vroeg de jongen vervolgens. Hijzelf onderdrukte een zucht. ”No, but I feel like you’re going to tell me anyway”, Zei hij. En jawel hoor. Meteen daarna werd het geheim alsnog met hem gedeeld.

”I ran away from my mom. She doesn’t allow me to go out on my own, but today I escaped!” Vertelde de jongen, al schreeuwde hij het bijna. De chick bij de tv keek ook weer om. ”Well I’m not gonna tell but I think your mom will have heard you anyway”, Zei hij licht sarcastisch. Dit was ook nieuw, een knulletje met een moeder in dezelfde loop. Hoe oud was die moeder dan? Nu snapte hij waarom de opvoeding van het kind niet zo optimaal was. ”What’s your name? My name is Seji! What’s yours?” Werd er toen enthousiast op hem afgevuurd. ”Rajaion, Raj for short”, Zei hij, zo verveeld mogelijk. Misschien werd het enthousiasme en de energie van Seji dan een beetje afgezwakt.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty do jul 13, 2017 7:46 pm

_{De jongeman had gelijk. Ongeacht het antwoord begon Seji zijn o zo grote geheim te onthullen. Het enthousiasme dat door zijn kleine lichaam heen raasde nam echter de overhand en zorgde ervoor dat hij zijn zin eindigde met een behoorlijk stemgeluid. ”Well I’m not gonna tell but I think your mom will have heard you anyway”, reageerde de jongeman enkel met een vleugje sarcasme dat Seji ontging. Hij bedoelde het vast niet verkeerd. Seji keek vragend op. Hoezo kon zijn moeder dat horen? Ze had toch niet supersonische oren of zo? Verward keek Seji om zich heen, maar zijn moeder was nog nergens te bekennen. Zie je wel? Die jongen kletst uit z’n nek!

Seji vergaf de jongen om zijn fout echter al snel en stelde zichzelf voor. Vrienden maken wou hij graag. Hij had er nog geen. Dat kwam ook doordat zijn moeder bijna 24/7 bij hem was en die liet hem bij bijna niemand in de buurt. Daarbij kwam ook kijken dat er bijna geen kinderen in de lus waren, waar Seji zich nog altijd over verbolgde. ”Rajaion, Raj for short”, antwoordde de jongen met verveling in zijn stem. ”Nice to meet you Raji!” sprak Seji met al meteen zijn zelfverzonnen bijnaam voor zijn nieuwe beste vriend. ”Do you want to play a game with me?” vervolgde Seji al snel. Zijn puntige blonde oren richtte zich op de jongen terwijl zijn staart wat ongeduldig heen en weer zwiepte.}

Onderwerp: Re: Hello Kitty vr jul 14, 2017 1:46 am

When hell seems one step closer than heaven.
De jonge katachtige keek verbaasd rond toen hij zijn moeder aanhaalde. Duidelijk snapte hij humor ook nog niet. Al was zijn type humor misschien sowieso al moeilijk te begrijpen. Eigenlijk hoopte hij ergens dat de moederfiguur van dit kind snel op zoek ging naar haar zoon. Al gokte hij dat hij sowieso nog de schuld zou krijgen. Dat had hij altijd, mensen dachten dat hij alleen maar slechte intenties had. Terwijl dat het eigenlijk maar 90% van de tijd zo was! Echt ongehoord.

”Nice to meet you Raji!” Reageerde Seji op zijn woorden. De jongen haalde zijn wenkbrauw even op. ”R a j. Raj. There is no I”, Maakte hij duidelijk. Al zou de jongen daar sowieso geen acht op slaan. ”Do you want to play a game with me?” Vroeg hij vervolgens. Met een diepe zucht leunde hij achterover tegen de leuning van de zetel en keek naar het plafond. ”Not really no”, Zei hij, al had hij zo het gevoel dat Seji daar ook geen moer om zou geven.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty vr jul 14, 2017 1:46 pm

_{Vrolijk herhaalde Seji Rajaion’s naam. Op zich best een moeilijke naam voor een jonge jongen als Seji en daarom was het ook niet gek dat hij de naam anders uit sprak. Iets wat de jongeman duidelijk niet leek te zinnen. De getatoeëerde jongen trok zijn wenkbrauwen op. ”R a j. Raj. There is no I”, maakte de man duidelijk. Seji trok een moeilijk gezegd. ”R.. A.. J..,” herhaalde hij met enige moeite, waarna hij triomfantelijk op keek. Hij zei het goed! ”Raji!” herhaalde hij enthousiast, denkend dat hij de naam ditmaal goed uitsprak.

Seji wisselde van onderwerp. Hij wou Raji natuurlijk beter leren kennen, maar hij wou ook doen waarvoor hij hier was gekomen; spelen! Daarom vroeg hij met enige ongeduld of de jongen met hem wou spelen. Met een diepe zucht leunde Raji achterover en week zijn blik af naar het plafond. Vragend volgde Seji Raji’s bewegingen. ”Not really no”, beantwoordde Raji zijn vraag. Seji trok een zip gezicht. Hij klom verder bovenop de jongen en zette zijn handen op Raji’s borst. ”Pleeeaaaasseee?” smeekte hij op een hoge toon. Zijn kleine, maar scherpe, nagels drukte zich wat in de trui van de jongen. Het was een kattentrekje en ging automatisch. ”You can choose what game we will play,” drong Seji aan.}

Onderwerp: Re: Hello Kitty vr jul 14, 2017 5:17 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Echt moeilijk was zijn naam nu ook weer niet. Toch niet de afgekorte versie. Het waren letterlijk 3 letters, één klank. En toch sloeg Seji d’r in om hem fout uit te spreken. Hij noemde hem toch ook niet Sej? Daarom corrigeerde hij de kleine jongen, al trok die meteen een moeilijk gezicht. ”R.. A.. J..,” Herhaalde hij moeizaam, maar wel correct. ”Raji!” Vervolgde hij, opnieuw verkeerd. De jongeman beet op zijn tong, maar besloot om er nu maar geen opmerking meer over te maken. Hij had het geprobeerd, met goeie intenties, dus meer kon hij momenteel niet doen.

Hopelijk had de jongen nu wel genoeg van hem en ging hij weg. Maar helaas, zelfs de meest duidelijke hints dat hij weg moest gaan, leken geen invloed te hebben. Raj werd nog meer gebruikt als klim- en krabpaal toen Seji weer hoger op hem klom. ”Pleeeaaaasseee?” Zeurde hij, waarbij hij zijn klauwen in zijn trui zette. Beter trok hij hem niet kapot zo. ”You can choose what game we will play,” Probeerde hij nog. De jongeman kwam weer overeind en plukte de jongen van zijn trui af, om hem weer naast zich neer te zetten. ”Fine. If you leave me alone after that”, Bromde hij, met nog altijd een beetje tegenzin. Wat was dit kleine ding koppig.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty vr jul 14, 2017 11:14 pm

_{Dat Seji zijn naam verkeerd uitsprak, had hijzelf niet door en dat de jongen daar niet blij mee was, had hij al helemaal niet door. Nee Seji dacht dat hij het probleem had opgelost en dreef door naar het volgende onderwerp waar hij duidelijk erg enthousiast was. Hij vroeg of de grote jongen met hem een spel wou spelen. In eerste instantie zei de jongen duidelijk nee, maar dat hield Seji niet tegen. De jongen klom verderop zijn nieuwe vriend en klauwde zijn nagels in de trui. Het ging onbewust. Hij voelde zich overduidelijk, raar genoeg, op zijn gemak bij de oudere jongen. Seji drong aan. Hij liet zelf Raji de keuze maken!

Seji keek raar op zodra hij werd afgetrokken van de jongen. Zijn nagels bleven voor een moment in de trui haken, totdat deze los schoten van de stof. Zijn blauwe ogen gingen nieuwsgierig naar Raji die hem naast hem op de grond zette. Betekende dat iets goed? ”Fine. If you leave me alone after that”, stemde Raji in met een brommende stem. Seji’s ogen begonnen meteen te stralen. ”Awesome!” reageerde Seji terwijl hij een sprong in de lucht maken van geluk. Een sprong die bovendien bovennatuurlijk hoog was voor zijn lengte. Weer zo’n katten trek. Hij pakte Raji’s hand met zijn twee handen vast en trok hem met wat moeite mee naar de kast vol spellen. Met een ruk trok hij de deuren open van de kast. ”Which game will it be?” vroeg Seji nieuwsgierig terwijl zijn blik de verschillende spellen af ging. Een favoriet had hij niet. Ze waren allemaal zo leuk!}

Onderwerp: Re: Hello Kitty za jul 15, 2017 5:01 pm

When hell seems one step closer than heaven.
Waarom trok hij toch altijd dit soort weirdo’s aan? Wacht oké, hij was zelf ook wel een beetje een weirdo, dus misschien moest hij niet zo judgen. Langs de andere kant, hij wist wel wanneer hij moest ophouden met iemand lastigvallen. Daar had Seji dus geen flauw benul van. Het gewicht van de kat-jongen drukte ondertussen op zijn borst, en hij merkte ook wel hoe hij zijn sweater aan het ruïneren was. Raj besloot om maar toe te geven, een half uurtje maximum een spelletje te spelen om hem vervolgens weg te kunnen sturen met het excuus dat hij zijn deel van de deal had volbracht.

”Awesome!” Riep Seji uit, waarbij hij een of andere sprong maakte die echt te hoog was voor een normale jongen. Vervolgens werd hij zowaar meegetrokken naar de kast, die open gegooid werd. ”Which game will it be?” Vroeg de jongen, en hij keek even rond. Het moest niet te ingewikkeld worden. Of wel? Dan kon hij nog makkelijker winnen. Daarom nam hij de monopoly doos uit de kast. ”You’ve ever played this one?” Vroeg hij met een glimlachje dat er vriendelijk uit zou zien voor Seji, maar eigenlijk meer geniepig en stiekem was.

What is left but war?

Onderwerp: Re: Hello Kitty za jul 15, 2017 9:19 pm

_{Hij had hem zover! Raji zou eindelijk met hem spelen! Helemaal blij trok hij Raji met zich mee naar de kast vol speldozen en trok hij de houten deuren open. Met enthousiasme, maar ook nog altijd wat ongeduld, vroeg hij aan Raji wat voor spel ze zouden spelen. Hij zelf had geen favoriet. Hij vond alles wel leuk, ook al had hij alles nog niet gespeeld. Hij kon wel soms wat fanatiek over komen, maar werd nooit boos over zijn verlies. Een goed punt, vond zijn moeder.

Raji deed zijn tijd om er één uit te kiezen. Hij keek de kast rond. Seji zette zich met zijn kont op de grond neer. In een kleermakerszit keek hij toe hoe de oudere jongen uiteindelijk een spel eruit pakte. Op de doos stond met kleurrijke letters ‘Monopoly’. Seji herkende de doos niet. ”You’ve ever played this one?” vroeg Raji met een vriendelijke glimlach. Seji concludeerde daaruit dat Raji dit spel wel super leuk moest vinden. Seji schudde zijn hoofd. ”No not yet! But mommy says I’m a quick learner, so it’ll be fine!” sprak Seji met een enthousiasme glimlach. Met een ruk pakte hij de doos van Raji over en opende deze.. op de kop. Al diens inhoud viel op de grond. Seji keek wat verbaasd op, waarna hij zich al snel schuldig voelde. Zijn oren hingen slap terwijl hij een verdrietige twinkeling in zijn ogen kreeg. ”D-did I win?” stotterde hij in een poging zijn nieuwe beste vriend niet boos te maken.}