It's raining cats

Onderwerp: It's raining cats wo aug 16, 2017 9:44 pm

Zwijgend keek Haythel naar buiten. Ze zat in de woonkamer en had één van de stoelen naar het raam gekozen. Het was drie uur wat betekende dat de welbekende stortbui inmiddels was losgebarsten en ervoor zorgde dat bijna elke peculiar wel binnen was of ergens anders onderdak zocht. Nu de Hollows nog altijd aanwezig waren bevonden de meeste Peculiars zich in het verblijf van Bluebonnet. Zoals vele hunkerde Haythel naar de buitenlucht. Ze wou weg van het ingesloten gevoel dat ze had gekregen door het alsmaar binnen zitten. Dat was niet het enige waar ze naar hunkerde. Door het gedoe met de Hollows had ze ook geen voedsel meer kunnen jagen. Ze leefde op het moment van de bloedzakken die ze eerder had gestolen van de bloedbank, maar ze voelde haar honger naar mensenvlees met de dag groeien en dan was het niet praktisch dat je je in een verblijf bevond vol met mensen. Daarbij had Haythel ook nog een zoon die ze zeker geen pijn wou doen.

Haythel slaakte een onhoorbare zucht bij de gedachten aan haar zoon. Seji groeide snel. Ontzettend snel. Nog geen maand geleden was de jongen enkel als een vierjarige geweest, maar nu begon hij al puberaal gedrag te tonen. Haythel gokte dat zijn versnelde lichamelijke en mentale verandering kwam door het feit dat hij in de lus was geboren. Ze had gehoopt dat Bluebonnet meer wist over kinderen die waren geboren in de lus, maar ook Bluebonnet had dit nog nooit meegemaakt. Haythel hoopte dat het groeien op een moment zou stoppen en Seji normaal verder kon leven. Ze hoopte niet dat deze groeispurt door zou gaan en Seji uiteindelijk maar een heel kort leven leidde. Al met al maakte Haythel zich veel zorgen om haar zoon, maar probeerde ze hem nu ook zoveel mogelijk los te maken. Ze had gemerkt dat haar beschermende houding averechts had gewerkt. Hij begon dingen achter haar rug om te doen. Ze hoopte dat haar nieuwe houding tegenover Seji ging werken, maar ze had er maar weinig vertrouwen in.

Onderwerp: Re: It's raining cats za aug 26, 2017 1:01 am

Alles aan deze lus was perfect. Het oude, karakteristieke huis dat totale hipster-vibes had, gezellige mensen, een strand én een dorp waar je kon drinken. Alles was perfect, behalve die .. nare regenbui. Iedere dag rond 3 uur waren alle inwoners van het huis home-bound, of ze dachten dat ze wel profijt zouden hebben van een koude douche. Om eerlijk te zijn, voor sommigen was dat waarschijnlijk wel het geval, maar dat was Yaras punt niet. Haar punt was dat het verschrikkelijk irritant was. Niet dat ze als het zonnig was zo'n buiten-ganger was, maar als ze met zn allen op een kluitje zaten opgesloten voelde het meisje zich op zijn zachtst gezegd een beetje claustrofobisch. Ze was een vrije geest: ze had ruimte nodig. Met een zucht sjokte ze de trap af richting de woonkamer, haar handen verveeld in haar zakken gestoken. Misschien was het daar beter, hoewel het er waarschijnlijk stampvol zou zijn. Gelukkig werd ze positief verrast: er zat maar een kleine handvol kinderen. Haar blik viel op een meisje dat op een stoel bij het raam zat, en met een gepijnigde blik naar buiten staarde. Een grijns vormde zich op haar lippen. Die kon wel wat opvrolijking gebruiken. Nog altijd met haar handen in haar zakken stapte naar het raam, en nonchalant leunde ze tegen de vensterbank aan. "Ik denk niet dat het weer beter wordt als je er zo moeilijk naar blijft kijken," begon ze tegen het meisje, met een plagerige ondertoon.

Onderwerp: Re: It's raining cats za aug 26, 2017 10:53 am

Verzonken in haar worstelende gedachten over haar zoon, had ze in eerste instantie niet door dat iemand haar benaderde. Pas toen de persoon plaats nam bij de vensterbank keek Haythel op. Haar blik ging naar de jongedame die daar stond. Ze kwam Haythel niet bekend voor. Wat kwam ze hier doen? Had ze iets van Haythel nodig? "Ik denk niet dat het weer beter wordt als je er zo moeilijk naar blijft kijken," sprak de dame met een plagende ondertoon. Haythel keek kort wat verbaasd op, waarna het besef tot haar doordrong dat het meisje waarschijnlijk had gezien hoe Haythel naar buiten had gekeken. Haythel lachte zachtjes. Licht cynisch wellicht. ”The weather is one of my least concerns,” gaf Haythel toe met een wat verloren glimlach. Haar blik ging kort terug naar het raam waar de druppels racete over het glas. Ze onderdrukte een zucht en richtte haar blik terug op de jongedame. ”Is there something you need?” vroeg Haythel nu, doelend op de vraag waarom de jongedame hier in eerste instantie was. Het leek Haythel sterk dat ze hier enkel kwam om die constatering te stellen. Ze zou toch wel iets beters te doen hebben dan een vreemde op te vrolijken? Sowieso zou dat niet gemakkelijk snel gaan.

Onderwerp: Re: It's raining cats do aug 31, 2017 1:58 am

De directe reactie van het meisje leek niet onvriendelijk. Haar stem klonk bezorgd en misschien een tikkeltje verdrietig, maar ze leek niet heel afgesloten. ”The weather is one of my least concerns,” sprak ze toegevend, wat voor Yara een teken was dat ze er mogelijk misschien over wilde praten. Haar volgende tekst was echter wat botter, en toonde op lichte irritatie. Het bracht het lange meisje in lichte verwarring, maar wekte ook wel haar interesse. Wat ging er op dit moment om in haar hoofd. Waarom was ze zo bezorgd? Waarover? Echter wist ze wel dat als ze die vragen rechtuit zou stellen, ze waarschijnlijk nooit een duidelijk antwoord zou krijgen. Hoewel Yara zelf heel erg van de directe aanpak was, wist ze dat dat anderen juist vaak gewoon afschrok en ze zich vaak daardoor afsloten. Ze draaide haar houding een tikkeltje zodat ze nu met haar zij naar het meisje gekeerd stond en haar voorkant richting het raam. Ze tuurde naar buiten: naar de donkere lucht en de dikke regendruppels die als tranen van de wolken op de aarde werden losgelaten. Als regen tranen waren, was de aarde een kussen. Of een wang. Of een schouder. Ze besloot dat ze het laatste het beste vond. "Wil je mee naar buiten?" vroeg ze plotseling naar buiten. Met een spontante maar vragende grijns keek ze het meisje aan. Tijd voor wat actie.

» Warrior Cats