Skinship

You Just Want Attention
Geluiden van potloden die over papier schraapte waren duidelijk hoorbaar in de kamer die hij deelde met Sylas. Jaspar was druk in de weer met het tekenen van een van de zaken in zijn hoofd. Vandaag ging het om een landschap van de Italiaanse loop, al was het meer bepaald Rome, of althans hoe hij zich Rome kon voorstellen van uit de boeken met de nodige verbeelding erbij natuurlijk. Door zijn oortjes klonken wat stevige beats, een tune zonder stemmen iets waar hij het beste op kon blijven doorgaan zonder afgeleid te worden door mee te zingen of wat dan ook. Momenteel was hij bezig met het schetsen van het Vittoriano, een prachtig staaltje architectuur als je het hem vroeg al verwerkte de jongen er toch duidelijk andere invloeden in dan het oorspronkelijke gebouw had gewoon om het een geheel ander uiterlijk te geven. Het was dat hij alleen was op de kamer dat hij er de tijd voor had, want als het aan Sylas zou liggen zou hij meer bezig zijn met de knul dan met iets anders. Not that he minded. Wat hij voelde voor die jongen kon hij niet eens beschrijven, er waren geen woorden meer over voor wat de jongen teweeg bracht bij Jaspar. Maar goed, het enige minpuntje van zijn boyfriend was dat hij Jaspar niet liet doen als hij ergens echt gefocust mee bezig was. Ach, hij had off course ook zijn minpunten maar care daar keek hij persoonlijk al niet meer naar, zowel niet bij Sylas als bij zichzelf.

Zachtjes blies hij de potloodresten van het blad af, zodat er zeker geen vegen zouden ontstaan op het blad. Het was pas nadat hij aan een van de nieuwe gebouwen begon dat hij krampen begon te krijgen in zijn vingers, nooit geweldig als je bezig was met tekenen. Het lag zeker niet alleen aan het feit dat hij hiermee bezig was, maar ook dat het niet bepaald warm was in de ruimte. Een zucht schoof over zijn lippen, beter had een bepaald iemand de verwarming niet uitgezet. Met een geërgerde zucht kwam hij overeind van zijn bed en wandelde naar de verwarming heen, maar die stond nog helemaal open. Iets wat alleen maar betekende dat er duidelijk iets mis was met de boiler van het huis. Great, nu kon hij ook nog eens naar de kelder gaan. Helemaal geweldig.

In een niet zo’n geweldige mood omdat hij zijn activiteiten had moeten stopzetten wandelde Jaspar de gang op. Zijn handen staken in zijn broekzakken, iets wat hij puur deed om ze op te warmen. Persoonlijk had hij het liever te koud dan te warm, maar als de omgeving hem stoorde bij het tekenen kon hij echt wel pissed worden. Het was al aan de late kant van de dag, of nouja waarschijnlijk iets tegen zessen of zo. Tijd was maar een abstract begrip voor Jaspar, zeker als hij ergens mee bezig was. Met zijn blik koeltjes voor zich uit gericht wandelde hij verder, wilde niet bepaald met iemand in contact komen tot dat hij wat meer ontdooid was want anders kwam het toch niet goed. Ja, hij was boos om iets volkomen belachelijks maar hij kon zichzelf niet helpen.

Alsof de wereld deze avond had besloten om tegen hem ze zijn knalde er iemand tegen hem aan toen hij juist de hoek wilde omdraaien. Jaspar dreigde te vallen maar kon nog net zijn evenwicht vinden.  Zijn donkere ogen gleden over de jongen zijn ogen, verder door naar beneden gezien hij hier zo maar halfnaakt.. Wait, schrap dat, naakt rond liep. De handdoek die de knul om had was op de grond beland. Een zucht schoof over zijn lippen waarop hij zijn blik weer vestigde op het gezicht van de jongen. Wat geweldig ook weer dat net hij zich in deze situatie moest bevinden, Sylas ging uit elkaar vliegen als hij hier ooit woord van kreeg. ‘Wel, dat goede mag je gerust laten vallen.’ Mompelde hij. Natuurlijk bedoelde hij niet zoals het er uit kwam. Maar op dit moment was hij echt gewoon niet in de mood man. First of all de knul zijn looks waren totaal niet mis, maar dat deed er helemaal niet toe want Jaspar zou Sylas nooit op die manier kunnen verraden. Second, waarschijnlijk was de knul wel aardig en alles en konden ze elkaar niet op een slechter moment treffen.  ‘Eh.. misschien moet je even die handdoek terug om doen.’

You Just Want Attention
Echt, waarom hij zich altijd in dit soort situaties moest bevinden was voor hem een raadsel. Hij wilde gewoon gaan checken waarom zijn verdomde verwarming niet meer wilde starten, hier om had hij echt niet gevraagd. Kijk, moest hij de jongen zijn tegengekomen met kleren aan zou het nog iets anders zijn dan het op dit moment was. Momenteel maakte Jaspar zich vooral zorgen om het feit dat wat er zou kunnen gebeuren als Sylas hier achter kwam. Nou ja, waar hij de knul nu weer moest gaan zoeken want als er een ding zeker was dan was het dat zijn boyfriend onwijs kwaad zou gaan worden en waarschijnlijk de verkeerde conclusies ging trekken. Dat de kerel hem met een frons aan keek na de woorden die uit zijn mond waren gekomen maakte hem helemaal niets uit. Hij ging zich niet verantwoorden tegenover een knul die naakt in de gang stond alsof het de normaalste zaak van de wereld was. ‘Kan goed zijn, boeit me eigenlijk niet zo veel.’ Sprak hij kort waarbij zijn hand even door zijn haren ging. ‘Heb je enig idee of de verwarming het nog wel doet? Die in mijn kamer is behoorlijk dood.’ Hij kon beter meteen ook de vraag stellen die gesteld moest worden, misschien wist de knul er meer van. Of had hij er voor gezorgd dat de boiler zo maar uit was gevallen, aangezien hij duidelijk van de badkamer kwam.

Yeah, right alsof de kerel nu pas merkte dat die handdoek op de grond was beland. Een grote hoop bull als je het hem vroeg. De woorden van de knul lieten hem lachen. ’Please, I’ve seen better.’ Met name elke voorbij gaande dag als hij in bed kroop bij Sylas, maar dat hoefde de knul natuurlijk niet te weten. Goed, de knul die tegenover hem stond was imposant genoeg. Maar evengoed, was hij echt niet impressed door deze ontmoeting. Nee, daarvoor had hij hem op een te stom moment getroffen. ‘Either the shed or the basement, depends where the bloody boiler room is.’ De vraag terug stellen hoefde helemaal niet, het was wel duidelijk waar de nog onbekende naar toe ging. Either his own room of die van een ander, maar dat liet hij in het midden.