The same day as yesterday

Onderwerp: The same day as yesterday vr aug 25, 2017 10:06 am

Alex Smith

Het ochtendzonnetje scheen boven het huis van Louise, het nogal krakerige pand die in ‘s anderendaags zo druk was, maar nu was het nog even stil. In een van de kamers op de hoogste verdieping werd een jongen wakker, Alex. De jongeman kroop uit zijn bed, rekte zich uit en keek even naar zijn kamergenoot. Frerin lag nog vredig te slapen. Rustig deed Alex de deur open en verliet zijn kamer. Alex had vandaag afgesproken met Ethan om iets leuk te doen. Enthousiast wou hij Ethan al gaan wakker maken, maar besloot het toch niet te doen aangezien hij nogal nors uit te hoek kan komen. Alex besloot dan maar even naar beneden te gaan, in de hoop dat er al iemand was. De jongen wandelde rustig naar beneden waarna hij besloot iets te gaan drinken in de keuken. Alex zat al een tijdje in de lus dus liep automatisch naar de frigo, deed het open en nam een fles melk eruit. Ook nam hij een glas, goot de melk erin en dronk ervan. Hij voelde hoe de koude melk door zijn slokdarm liep. Genietend van de stilte en de melk ging hij zich even zetten in de living om wat naar TV te kijken. Alex zapte wat doorheen de zenders tot uiteindelijk hij zijn lievelingszender vond. Momenteel werd het programma Ducktales gedraaid, niet zijn favoriete programma maar daarmee moest hij het maar doen.

Laatst aangepast door Alex Smith op ma sep 11, 2017 9:08 pm; in totaal 1 keer bewerkt

Onderwerp: Re: The same day as yesterday di aug 29, 2017 12:26 am

TECHNICALLY,

Oké, natuurlijk vond hij het leuk om weer even tijd vrij te maken om Alex weer echt te zien, want het was lang geleden en het zou hem afleiden -maar waarom had hij er in hemelsnaam mee ingestemd om hun rendez-vous zo verdomd vroeg in de ochtend te organiseren? Met een lichtelijk norse grom veegde hij met zijn gedachten de wekker op zijn iPhone uit. Melvin kon lekker ongestoord doorpitten, want de wekker was enkel te horen geweest in Ethans hoofd. Dat was dan wel weer een gevaar aan zijn bijzonderheid, de verleiding was nu namelijk des te groter om te blijven liggen, want alles lag toch al binnen handbereik en hij kon zijn wekker gemakkelijk saboteren als hij dat wilde. Hoe hij het uiteindelijk klaarspeelde, wist hij niet, maar hij stelde zichzelf in staat zijn bed uit te rollen, het in één handgebaar opnieuw op te dekken en de kleding die al op een stoel klaar had gelegen naar hem toe te laten zweven.

Het zou nog wel even duren tot het ontbijt, dus Ethan woog af of hij nu wel of niet iets moest eten voor het zover was. Misschien was het slim om eerst eens op zoek te gaan naar Alex. Een hapje kon hij altijd nog met het gemak van zijn bijzonderheid later in elkaar gooien. Het duurde niet lang -tot onderaan de trap welgeteld- tot hij het vroege uur en zijn ochtendhumeur alweer vergeten was, en hij met een grijns op zijn gezicht de gang afliep, naar de woonkamer. Natuurlijk was hij er al, het ochtendmens als zijn beste vriend dat was. 'Smith,' grijnsde hij hem breed toe, waarna hij zich met een plof naast hem op de bank liet vallen. 'Wat staat er op het programma?'

tags: Alex Smith
word count: ###
notes: do androids dream of electric sheep?

✦

Onderwerp: Re: The same day as yesterday ma sep 11, 2017 9:10 pm

Alex Smith

‘Smith’ hoorde de jongeman achter zich, hij draaide zich om, zei enthousiast ‘Hallo!’ tegen zijn vriend en zette de televisie uit. Alex was verrast om zijn beste vriend te zien met een brede glimlach, aangezien het zo vroeg in de morgen was. Meestal was Ethan nors als hij vroeg moest opstaan. Het deed de jongeman erg goed om zijn vriend zo opgewekt te zien! Ethan plofde naast hem neer en vroeg wat er op de planning stond. ‘Nou, we kunnen vanalles doen.’ glimlachte Alex, ‘We kunnen een game gaan spelen, of iets anders. Zeg maar waar jij zin in hebt,’ Er was zoveel dat hij wou doen met Ethan, dus was hij wel blij dat ze zo vroeg hadden afgesproken. ‘Anders zullen we eerst een game spelen, en daarna eten? Daarna kunnen we nog beslissen wat we de rest van de dag zullen doen,’ voegde Alex toe.

Laatst aangepast door Alex Smith op vr sep 15, 2017 6:55 pm; in totaal 1 keer bewerkt

Onderwerp: Re: The same day as yesterday do sep 14, 2017 4:50 pm

TECHNICALLY,

Na de begroeting had Ethan zich op de bank neer laten vallen, een tikkeltje dramatisch misschien. Maar goed, als hij eerlijk was, was hij blij dat hij weer iets had dat wat op zijn bed leek op dit ochtenduur. Alex leek blij verrast door zijn glimlach. Hij kende Ethan natuurlijk ook al langer dan vandaag en zijn eeuwig aanwezige ochtendhumeur was niet echt iets dat hij nou zo goed kon verbergen. Even viel zijn blik op de televisie die Alex al had aangezet. De pratende eenden en alle mislogica deden hem er niet bepaald beter op voelen dus had hij maar snel naar de verdere planning gevraagd. 'Nou, we kunnen vanalles doen,' glimlachte hij hem toe. 'We kunnen een game gaan spelen, of iets anders. Zeg maar waar jij zin in hebt.' Even dacht Ethan na, maar er was niet echt een grijntje inspiratie in zijn brein te ontdekken vandaag. Automatisch popte verschillende 'what to do when you're bored' websites op, maar dit proces was hij inmiddels zo aangewend dat hij niet eens meer aandacht schonk aan de -de helft van de tijd verschrikkelijke- wijsheden van het internet. Het was een tweede natuur, als denken. Hij was blij dat Alex na niet al te lange tijd in zijn enthousiasme zelf een voorstel aandroeg. 'Anders zullen we eerst een game spelen, en daarna eten? Daarna kunnen we nog beslissen wat we de rest van de dag zullen doen.' Ethan draaide zijn hoofd naar hem toe. 'Sure,' stemde hij breed grijnzend in. Hij was wel in voor wat video games. Hij had nog nooit zoiets gedaan met Alex dus waarschijnlijk zou hij hier en daar zijn bijzonderheid wat inzetten. Nét genoeg zodat het niet echt valsspelen was. De controlers zweefden al door de lucht naar hen toe en met een draai van zijn pols landde ze op de bank naast hen. Met nog een handgebaar kwam het juiste kanaal op het televisiescherm te staan en was alles klaar om te beginnen. 'Altijd handig om een menselijk afstandsbediening paraat te hebben, right?' lachte hij. Ohh hij ging Alex eens even een potje inmaken.

tags: Alex Smith
word count: ###
notes: do androids dream of electric sheep?

✦

Onderwerp: Re: The same day as yesterday vr sep 15, 2017 6:58 pm

Alex Smith

Ethan stemde grijnzend toe, waarna Alex toekeek hoe de jongeman de controllers liet zweven en ze doelgericht naast hen liet landen. Ethan had wel een wijze bijzonderheid vond Alex. Alex had in feite zelf de controllers kunnen laten zweven via zijn gave, maar toch vond hij het fijn om toe te zien hoe een ander een gave gebruikte voor dagelijkse dingen. Het coole aan de jongen was dat hij alles wat elektronica was kon beheersen, zo liet hij bijvoorbeeld het kanaal veranderen. Alexander besefte ook maar al te goed dat zijn vriend een beetje vals zou spelen. Het is zo een typisch hem om elektronica te gaan manipuleren. ‘Altijd handig om een menselijke afstandsbediening paraat te hebben, right?’ lachte Ethan. De jongen lachte met een brede grijns: ‘Ja!' Het eerste moment dat je Ethan tegenkomt zie je dat hij erg nors kan zijn, maar als je hem beter leerde kennen zag je de fijne jongeman. ‘Niet vals spelen eh!' zei hij speelsgewijs streng terwijl hij het niet kon laten om te lachen. ‘Nou ik zal de game gereed maken!’ zei hij glimlachend toen hij de dvd van Mario Kart in de Wii stak. Hij ging voor het personage Koopa Troopa, want Alex vond hem altijd een wijs personage. Als voertuig nam hij een goede bromfiets als voertuig. De jongeman drukte op gereed waarna hij glimlachend zei: ‘Let’s play!’

Laatst aangepast door Alex Smith op zo sep 24, 2017 5:51 pm; in totaal 1 keer bewerkt

Onderwerp: Re: The same day as yesterday di sep 19, 2017 10:21 pm

TECHNICALLY,

Alex beaamde voor een moment hoe handig Ethans gave was, vooral voor een persoon zoals hijzelf die het gelukst was als hij zo lui mogelijk kon zijn, eigenlijk. Ook wist hij dat Alex niet de domste was en waarschijnlijk echt wel door zou hebben wat er nu in de gedachten van zijn vriend rondging. De semi-strenge toon van zijn woorden bewees dat; 'Niet valsspelen eh!' Ethan zuchtte en liet de controler uit zijn handen vallen, zogenaamd een staking voorstellend. Maar oké, oké, hij zou die arme jongen een eerlijke kans geven. Een klein kansje, natuurlijk, want Ethan was vastberaden hem in te maken wat dit spel betrof. Alex stond op om de disc in de spelcomputer te plaatsen en het te vrolijke muziekje weerklonk door de kamer. Hij herkende het uit duizenden, daar had hij zijn bijzonderheid niet eens voor nodig. Klassieker. Terwijl Alex zijn voorkeuren instelde, overwoog Ethan lang zijn tactieken. Soms schoot hem wat informatie over de combinatie van een karakter en een kart te binnen. Misschien was het valsspelen, maar hij kon het niet bepaald uitschakelen. Het was net zoals denken, eerlijk gezegd. Volgens het internet kon hij het best de Dry Bomber als voertuig kiezen en zou het karakter niet per se iets uitmaken. Mario himself dan maar, bedacht hij met een kleine, tikkeltje duistere grijns. 'Let's play,' daagde Alex hem uit. 'Klaar om vernietigd te worden?' Ethan focuste zich enkel op het scherm voor hem, waar het aftellen al begonnen was. Zodra hij van start mocht, knalde hij zijn kart vooruit, en probeerde in de verschillende laps die volgde voor te blijven door anderen -en vooral het karakter van Alex- af te schudden en dat allemaal bananenschillen ontwijkend, pogend niet van de baan te vallen en ook nog eens niet worden afgeleid door de flitsende decoraties om het eigenlijke doel heen. Geconcentreerd, met zijn lippen op elkaar geperst, hoopte hij maar dat hij Alex ver achter zich kon laten.

tags: Alex Smith
word count: ###
notes: do androids dream of electric sheep?

✦

Onderwerp: Re: The same day as yesterday zo sep 24, 2017 5:53 pm

Alex Smith

‘Klaar om vernietigd te worden?’ vroeg Ethan, waarna hij zich focuste op het scherm. ‘Nou misschien maak ik jou wel in!’ zei Alexander lachend. Ook Alex concentreerde zich op zijn kart. 1...2...3… Ja! Ze waren nu vertrokken, Ethan was met zijn kart al ver vooruit geschoten. Het zou een ‘mission impossible’ worden, maar dat kon hem weinig schelen. Alex was niet erg competitief ingesteld, hij speelde voor de fun en het plezier. De jongeman zou zelfs liever hebben dat Ethan won, zodat hij niet geïrriteerd was door het verliezen. Anderzijds lag het ook niet in zijn aard om zomaar even te gaan opgeven, neen Alex deed er alles voor om zijn tegenstander het niet gemakkelijk te maken. Na enkele bananenschillen, schilden en laps voorbijgestoken te zijn waren ze nu bezig aan de laatste lap. Ethan was eerste, hij tweede. Met alle kracht dat hij had drukte hij op ‘2’. Nog enkele kilometers, Alex stuurde nog een schild af in de hoop hem uit te schakelen, maar Ethan ontweek deze grandioos. Nog enkele meters… Zou Alex hem kunnen inhalen? Zou het hem lukken? Neen! Ethan was met nog maar enkele seconden voor Alex de finishlijn overgestoken. ‘Je hebt dat prima gedaan!’ feliciteerde hij zijn goede vriend met een glimlach. ‘Wil je nog een wedstrijdje of wil je een ander spel spelen?’

Laatst aangepast door Alex Smith op za okt 21, 2017 5:20 pm; in totaal 1 keer bewerkt

Onderwerp: Re: The same day as yesterday do okt 05, 2017 1:14 pm

TECHNICALLY,

Natuurlijk was hij blij toen hij als eerste, op ekele seconden na, over de finish kwam. Ook al kon hij de hoofdpijn die daarbij gepaard ging niet negeren. Vlak nadat Alex hem op de hielen de finishlijn over volgde, liet Ethan de controler los en probeerde zich even te ontspannen. Maar de stormende stroom in zijn hoofd bleef zich natuurlijk voortzetten, zoals altijd. 'Je hebt het prima gedaan,' hoorde hij Alex hem complimenteren. Hij grijnsde lichtjes naar hem, hoewel het vervelende gevoel aan hem bleef knagen. Alex was echter natuurlijk even enthousiast als altijd. 'Wil je nog een wedstrijdje of wil je een ander spel spelen?' Ethan deed hard zijn best, maar kon gewoonweg niet verwerken wat Alex tegen hem zei. Verward knipperde hij met zijn ogen. 'Eh...' stamelde hij. Dit was hoe het moest voelen als een apparaat kortsluiting maakte. Hij snapte niet waar het vandaan kwam, hij had zijn bijzonderheid veel vaker veel intenser gebruikt dan dat hij dat nu had gedaan, en toch leek het alsof hij te veel hooi op de vork had genomen, dacht hij. Even veegde hij langs zijn neus, om te zien dat er een rode vloeistof op de rug van zijn hand achterbleef. Ethan, die niet de grootste ambities koesterde voor de hele dag naar bloed staren, werd een tikkeltje licht in zijn hoofd en draaide zijn blik snel weg, naar Alex. 'Well, ik denk dat we iets anders spelen, bijvoorbeeld, zakdoekje leggen. Op mijn neus.' Hij probeerde zijn kenmerkende grijns naar hem op te zetten om zichzelf te belonen voor die vreselijk slechte grap. Er zou vast niets aan de hand zijn. Alex moest alleen de hint snappen en wat papier voor hem halen en dan kon de pret weer beginnen.

tags: Alex Smith
word count: ###
notes: do androids dream of electric sheep?

✦

Onderwerp: Re: The same day as yesterday za okt 21, 2017 5:22 pm

Alex keek even naar zijn vriend die nogal verward keek. Scheelde er iets met hem? ‘Eh…’
stamelde Ethan waarna hij met zijn hand langs zijn neus wreef. 'Well, ik denk dat we iets anders spelen, bijvoorbeeld, zakdoekje leggen. Op mijn neus.' zei zijn goede vriend grijnzend. Eigenlijk was het best nog grappig maar Alex was te bezorgd om hardop te lachen. Met een bezorgde blik deed Alex enkele draaiende bewegingen met zijn hand. Meteen vlogen wat zakdoekjes naar Ethan toe. ‘Hier, dan kan je het bloed tegenhouden.’ zei Alex terwijl hij zijn hoofd een beetje schuin hield. Nadat Ethan de kans had het bloed te stoppen ging Alex rechtstaan. ‘We spelen wel een gezelschapsspel, dan kan je tenminste niet valsspelen.’ grijnsde Alex. Wat zouden ze nu kunnen doen? Misschien een potje schaak? ‘Was je handen maar dan neem ik enkele spelletjes.’ zei Alex met een lach op zijn gelaat.

Onderwerp: Re: The same day as yesterday vr nov 10, 2017 11:11 pm

TECHNICALLY,

Even keek Ethan verbaasd op bij de aanblik van de door de kamer vliegende zakdoekjes, maar toen besefte hij dat Alex alles wat de wind maar mee zou voeren in een handomdraai naar zich toe kon brengen. 'Hier, dan kan je het bloed tegenhouden.' Ethan haalde zijn neus op om het stof van de bank te beschermen -natuurlijk vooral omdat hij het niet zag zitten een week lang de afwas te moeten doen voor het ruïneren van Bluebonnets meubilair- en knikte toen dankbaar alvorens hij de papieren doekjes uit de lucht griste. Hij drukte het tegen zijn neus en hield zijn hoofd een beetje naar achteren in een poging het bloeden te stoppen. Alex stond op. 'We spelen wel een gezelschapsspel, dan kan je tenminste niet valsspelen,' grijnsde hij. 'Was je handen maar dan neem ik enkele spelletjes.' Ethan had de bloeding inmiddels goed genoeg tot bedaren kunnen brengen om te praten. 'Ik speelde niet eens...' midden in zijn grijnzende iets tegen Alex inbrengen, sprongen het televisiescherm en de lichten uit. ...Vals,' maakte hij langzaam af. Wel. Dat verklaarde het min of meer. Zijn hoofdpijn en zijn bloedneus. De apparaten, of iets in het huis had kortsluiting gemaakt, en Ethan was immers nauw met de elektronica in dit huis verbonden. 'Aha, lijkt erop dat we de elektriciteitskast in moeten,' zuchtte hij.

tags: Alex Smith
word count: ###
notes: do androids dream of electric sheep?

✦

Onderwerp: Re: The same day as yesterday wo dec 20, 2017 8:37 pm

‘Ik speelde niet eens…’ zei Ethan grijnzend. Daar geloofde Alex geen woord van. Hij kende zijn goede vriend ondertussen wel goed genoeg. ‘...Vals,’ protesteerde Ethan terwijl de lichten uitvielen. Alex kreeg het antwoord net voorgeschoteld. Het netwerk had een kortsluiting en dit kon enkel omdat iemand zo slim is om vals te spelen. In heel het huis vol met bijzondere mensen is Ethan zowat de enige die verbonden is met elektronica. ‘Dat krijg je er ook van eh!’ zei hij spelend boos, al wist Alex maar al te goed dat hij niet goed was in toneelspelen. Hij had ooit in het lager in een stuk gespeeld, maar erg goed was hij niet. Hij kon het niet laten om altijd te lachen, waardoor een verdrietig personage spelen nogal moeilijk was. Nadat de jongen wat bijgekomen was vervolgde Ethan. ‘Aha, lijkt erop dat we de elektriciteitskast in moeten,’ zuchtte Ethan. Alex kon het niet laten om in lachen uit te barsten. ‘Eigen schuld, dikke bult’ dacht hij. ‘Best, vooraleer er mensen gaan klagen of Louise ons gaat slaan met een bezem,’ en weer barste de jongen het uit. Nadat hij even uitgelachen was keek hij even glimlachend naar zijn gekke vriend. ‘Sorry voor het gelach,’ zei hij vrolijk maar wel gemeend, ‘Jij weet vast wel waar die elektriciteitskast is?!’