Na het avondeten was Zeal nog even naar buiten geweest. Hij had besloten om een korte wandeling naar het centrum te doen, een paar drankjes in het lokale café en weer terug naar het verblijf zodra hij zijn maximum van drie drankjes had behaald. Nog altijd wist hij zijn alcohol inname te beperken, maar nog altijd deed hij het met heel veel tegenzin. Hij had besloten de rest van de avond maar binnen te spenderen. Even had hij overwogen om in de woonkamer, speelkamer of bibliotheek plaats te nemen, maar uiteindelijk had hij ervoor gekozen om de rust van zijn slaapkamer maar op te zoeken. Hij had wel weer genoeg meegemaakt om zich nu nog onder anderen te bevinden. Hij had geen behoefte aan sociaal contact. Connor’s contact zou hij tenminste nog kunnen tolereren. Met een boek die hij eerder uit de bibliotheek had gehaald, had hij zich in zijn bed neergelegd. Hij was nog niet van plan om te gaan slapen, maar had zich voor het gemak al uitgekleed tot aan zijn boxers. Met de welbekende leesbril op zijn neus, leunend tegen de rug van zijn bed aan, las hij zijn boek in het schaarse licht van zijn nachtlamp.

Ondanks het feit dat zijn avond behoorlijk saai was geweest, en hij zich nog ergens onrustig voelde om het feit dat hij wist dat hij niet alles had gehaald uit de avond wat hij kon halen, was hij toch snel weg gedoken in het boek. Het was aangrijpende informatie over Warlocks. Wetend hoeveel verschillende soorten krachten warlocks konden hebben, was Zeal al snel geïnteresseerd en werd de tijd vergeten. Hij had pas door dat er aardig wat tijd om was gegaan toen de deur open ging. Even blikte Zeal nog opzij naar de klok, waarna zijn blik ging naar Connor. Een frons ontstond op zijn gelaat zodra hij zag in wat voor staat de jongen zich verkeerde. "How the fuck did you get drenched like that?" Had de jongen wat te veel alcohol op en had hij gedacht dat het een goed idee was om met kleren en al in de zee te springen? Connor leek in ieder geval niet aangeschoten. Het bloed ontving hem ook niet, maar dat was Zeal in ieder geval wel gewend. Hij was er niet blij mee aangezien het hem enkel liet snakken naar zijn vroegere hobby's en hij wist dat hij het erg kon vinden - maar hij zou het nooit echt erg kunnen vinden en hij kon moeilijk Connor ervoor beoordelen aangezien hij diegene was die Connor in eerste instantie tot moorden had aangezet.

Fronsend had hij opgekeken van Connor's verschijning. De jongen zat wel vaker onder het bloed, maar dat hij nu ook doorweekt met water was, was nieuw. Terwijl het water en bloed een plas begon te vormen op de vloer, besloot Zeal maar te vragen wat er in hemelsnaam was gebeurd. ”Some idiots decided to put their pool in the way of my teleporting,” antwoordde Connor. Zeal fronste nog even, waarna hij licht grijnsde. Oké, dat was wel hilarisch. Hij moest zichzelf inhouden om er geen plagende opmerking over te maken. Connor begon zich ondertussen uit te kleden. Wat een goed idee leek aangezien de jongen nogal leek te beven van de kou. "Well that's a very mean pool for getting in the way," reageerde Zeal uiteindelijk. Goed, misschien kon hij toch geen opmerking laten. Ondertussen had hij zijn blik weer op het boek gericht om de jongen wat privacy te gunnen, maar lang konden zijn ogen een halfnaakte Connor negeren. Ook nu viel het hem op dat de jongen leek te beven van de kou. "Wanna join me?" vroeg Zeal daarom terwijl hij zijn deken al uitnodigend open sloeg. Het natte doorweekte haar moest hij dan maar even overleven. Niks zou iemand zo snel opwarmen als het lichaamstemperatuur van een ander. "Just to warm you up," voegde Zeal er aan toe met een grijns, zodat Connor een goede smoes had om zichzelf wijs te maken dat hij een goede reden had om bij Zeal in bed te komen liggen.

De uitleg van Connor was te grappig om geen opmerking over te maken. Zeal zag het zich al voor zich hoe Connor boos zou worden op een zwembad in plaats van zich te bedenken dat hijzelf misschien de coördinaten van zijn teleportatiekunsten verkeerd had ingesteld. Dus gaf Zeal een opmerking, waarna hij werd begroet moet een dodelijke blik. Zeal keek hem enkel grijnzend terug aan. Spijt zou hij niet hebben van zijn opmerking. ”It was,” antwoordde Connor licht verontwaardigd. Zie? De jongen dacht echt dat het de schuld was van het zwembad. Zeal grinnikte zachtjes en legde zijn aandacht terug bij zijn boek. Lang hield hij dat niet vol. Connor had zijn kleren uit getrokken en stond nu als een rillend rietje in de kamer. Zo kon Zeal hem toch niet laten staan? Natuurlijk kon de jongen teleporteren naar de badkamer en daar een warme douche nemen om op te warmen, maar samen in bed liggen was toch veel beter? Uitnodigend sloeg hij zijn deken open en stelde hij het voor. Meteen zag hij dat de jongen twijfelde en Zeal wist dat de jongen soms een ‘reden’ nodig had om het goed te keuren om iets te doen met hem wat misschien niet geheel normaal was tussen ‘vrienden’, of zoals Connor het zei ‘vijanden’. Zeal wist dat de jongen enkel koppig bezig was, maar vond het ergens ook veel te schattig om er iets aan te doen. Het werd enkel een probleem als Connor boos werd op anderen als zij de ‘verkeerde’ conclusie namen. Zeal’s truc leek te werken. ”Just to warm up,” benadrukte de jongen terwijl hij onder de deken kroop. Zeal knikte terwijl hij nog altijd grijnsde. ”Of course, this is not cuddling at all,” reageerde Zeal met een grijns. Een rilling ging door hem heen zodra hij het koude lichaam van Connor tegen zich aanvoelde, maar al snel voelde hij de warmte van gevoelens door zijn lichaam verspreidde en was het het waard om een ijspegel van een jongen naast zich te hebben liggen. De deken werd weer om hen heen geslagen en Zeal legde nog een arm om Connor heen. Enkel voor de warmte natuurlijk. ”Do you mind if I keep reading?” vroeg Zeal terwijl hij zijn boek wat op hield. Hij wou graag het hoofdstuk uit lezen, maar als Connor liever alle aandacht had zou Zeal het boek wel wegleggen.

Een zachte grinnik ontsnapte Zeal zodra Connor hem een schop verkocht onder de deken. Natuurlijk was het niet knuffelen, nee, enkel om Connor warm te maken, natuurlijk. Zeal grijnsde enkel. De ontkenning was ontzettend schattig en Zeal wist ook dat hij er moeilijk tegenin kon gaan, dus voor nu zou hij er in mee gaan. Daarbij vond hij het ook niet erg zolang Connor maar lekker bij hem lag. ”It’s not cuddling,” benadrukte Connor nogmaals. Hij had vast ook de grijns rond Zeal’s lippen opgemerkt. Zeal knikte braaf, maar hij kon met geen moeite de grijns van zijn lippen afvegen. ”At most I’m choking you with my body, ” voegde Connor er nog aan toe. Opnieuw knikte Zeal. ”Of course, just don’t kill me,” reageerde hij erop, waarna hij een arm om de jongen heen legde. De grijns veranderde in een glimlach zodra hij voelde hoe de jongen dichterbij zich kroop. Ondanks het feit dat de jongen nog koud was, was dit toch veel beter dan alleen in bed liggen om een boek te lezen. Echter wou hij ook het hoofdstuk van zijn boek uitlezen en vroeg hij Connor daarom of hij er een probleem mee had als Zeal nog even zou lezen. Connor keek even op naar hem. ”Go ahead,” werd hem de toestemming gegeven. Zeal glimlachte even dankbaar, waarna zijn blik naar het boek ging. Even bladerde hij vooruit om te weten hoelang het hoofdstuk nog was en zag dat het gelukkig nog maar drie pagina’s duurde. Even drukte Zeal de bril terug op zijn neus, waarna hij zijn hand terug legde op Connor’s schouder en verder begon te lezen. Terwijl hij las liet hij zijn duim afwezig over Connor’s schouder heen glijden. Het was ergens wonderbaarlijk wat voor invloed de jongen op hem had, maar zelf besefte hij het zich maar half. In stilte las hij de bladzijdes verder. De interesse naar het boek was al wat verdwenen en hij vond het lastig om zijn aandacht erbij te houden aangezien Connor zo bij hem lag, dus erg vond hij het niet toen hij eindelijk het hoofdstuk uit had en het boek weg legde. Zodra hij eenmaal het boek had weggelegd ging zijn blik naar Connor. ”Do you want to sleep?” vroeg hij hem terwijl hij iets onderuit zakte om het voor zichzelf wat comfortabeler te maken.

Ondanks het feit dat de jongen er niet aan toe wou geven, voelde het toch fijn om Connor zo dichtbij zich te hebben. Met toestemming besloot hij de rest van het hoofdstuk uit te lezen terwijl Connor dicht tegen hem aan bleef liggen. Afwezig gleed zijn duim over de huid heen terwijl hij de zachte aanraking van de jongen voelde. Het leidde hem ietwat af en daarbij zou hij zich toch niet lang kunnen concentreren op een boek met Connor zich dicht tegen hem aan. Gelukkig duurde het niet lang voor hem om de laatste drie pagina’s uit te lezen en legde hij het boek weg zodra hij het hoofdstuk uit. Kennelijk was dat ook lang genoeg, aangezien Connor vrijwel meteen zich bovenop Zeal legde. Even keek Zeal wat verbaasd, maar grijnsde al snel en sloeg nu ook zijn andere arm om de jongen heen terwijl hij iets onderuit zakte om het voor zichzelf wat comfortabeler te maken. Vervolgens vroeg hij de jongen of hij wou slapen. Aangezien de jongen boven op hem lag leek het erop dat hij liever wat aandacht wou dan gaan slapen, maar voor hetzelfde geld was Connor moe geworden van whatever hij had gedaan en dan wou Zeal hem niet forceren om langer op te blijven. De jongen keek hem bedachtzaam aan voordat hij antwoordde.  ”Not really,” antwoordde Connor. Zeal knikte eens. ”Alright,” humde hij zachtjes terwijl hij met zijn vingers een paar lokken uit Connor’s gezicht wreef. ”That’s just boring,” voegde Connor eraan toe waarop Zeal zachtjes grinnikte. ”And we can’t have a bored Conboy, now can we?” plaagde hij zachtjes terwijl hij de jongen even glimlachend aan keek. Zijn andere hand gleed over Connor’s rug heen, maar daarbij voelde hij iets onregelmatigs op de huid. Wat vragend hief hij zijn hoofd om het dekbed even op te tillen naar Connor’s huid te staren, om te zien dat er een wond zat. Het bloedde niet hevig, maar leek hem wel dat het zorg nodig had. ”You’re hurt,” mompelde hij bestraffend tegen Connor terwijl hij de jongen terug aan keek. ”Why didn’t you say anything?” vroeg hij verder terwijl hij al iets recht probeerde te komen. Natuurlijk moest hier meteen iets aan gedaan worden.

Het leek erop dat de jongen nog genoeg energie had en geen zin had in slapen, waar Zeal geen problemen mee had. Met een lichte grijns sprak hij de jongen met zijn bijnaam aan. Ondanks de zucht ging Connor er niet op in. Mooi zo. Dan bleef Zeal de bijnaam gebruiken. ”No we can’t,” reageerde Connor met een grijns. Zeal glimlachte terug en liet zijn hand over de rug glijden van de jongen. Hij deed het enkel als een lieflijk gebaar en daarbij voelde de huid van de jongen ook meestal heerlijk zacht en warm aan, maar toen voelde hij plots iets onregelmatigs met zijn vingertoppen. Bezorgd keek hij op en merkte een wond op. Meteen sloeg de bezorgdheid toe. Hij vroeg zich dan ook af waarom Connor hem niks had verteld terwijl hij recht wou komen. De wond had verzorging nodig en Zeal wou natuurlijk voorkomen dat het ging ontsteken en Connor er nog meer last van zou krijgen. Maar voordat Zeal ook maar recht kon komen, duwde Connor hem alweer terug op het bed. Wat verrast keek Zeal hem aan. ”I didn’t know I was, must have happened during the fight,” antwoordde Connor. Niet echt woorden waar Zeal nou door werd gerustgesteld. Hij kreeg dan ook weer de neiging om weer proberen om recht te komen. ”Actually now I think about it the guy had this foldable chair, hah, regretted using that when he was drowning in his stupid pool," sprak Connor vrolijk verder, duidelijk blij met zijn recente overwinning. Zeal keek hem wat droog aan, ook al moest hij een grijns onderdrukken. Hij had wel het gezicht van de man willen zien zodra hij aan het verdrinken was in zijn eigen zwembad. Snel schoof hij de gedachtes van zich af, wetend dat ze niet goed waren. "It’ll be fine,” voegde Connor er aan toe en haalde Zeal zo terug bij zijn eerste ingeving, namelijk zijn bezorgdheid. Hij was namelijk nog lang niet overtuigd dat het echt goed zou komen. Om die reden wurmde hij zich toch los en kwam hij recht. Hij duwde Connor ook recht in dat proces en liet zijn blik overnieuw over zijn rug heen glijden. ”Just let me desinfect it alright?” zei Zeal nu en keek Connor even aan. ”I don’t want it to get infected or worse,” voegde hij eraan toe, waarna hij recht kwam en naar zijn kledingkast liep. Hij trok de deur open en boog naar de EHBO doos toe die hij onder in zijn kast bewaarde. Hij haalde de doos tevoorschijn en opende deze op de grond om wat desinfectiemiddel, verband en schonen linnen te pakken. Met de spullen in zijn armen liep hij terug naar het bed. Hij depte het stukje linnen met desinfectiemiddel en richtte zich vervolgens op Connor’s rug. ”This might hurt a little,” zei hij nog, waarna hij het doekje op de wond drukte en het schoon begon te maken.

De uitleg van Connor had iets schattigs gehad, maar dat mocht Zeal natuurlijk niet toegeven omdat hij het allemaal heel erg verkeerd moest vinden. Niet schattig en ook niet amuserend. Damn it. Daarbij werd zijn aandacht al snel weer terug getrokken naar dat wat er toe deed, namelijk de wond op Connor's rug en dat Zeal er toch wel wat aan wou doen. Uiteindelijk duwde hij zichzelf recht en probeerde hij de jongen ervan te overtuigen om de wond dan in ieder geval schoon te maken. Een infectie zou Connor vast ook niet prettig vinden. Connor liet zich met een zucht terug op Zeal's bed vallen, waardoor Zeal al lichtjes glimlachte. ”Fine, do what you want," gaf Connor uiteindelijk toe. Zeal knikte goedkeurend. "Good," zei hij nog met een klein glimlachje terwijl hij even met zijn hand door Connor's haar heen woelde, waarna hij naar de kist liep om de spullen te pakken. Met de benodigdheden terug in zijn armen liep hij terug en nam hij plaats op het randje van het bed. Hij depte de doek in en waarschuwde Connor vervolgens dat het wat pijn kon doen. Zonder nog verder te wachten op een reactie, omdat hij natuurlijk wou voorkomen dat Connor terug zou krabbelen, drukte hij de doek op de wond. ”Ow, motherfucker, ” klonk het meteen. Zeal probeerde een grijns te onderdrukken, maar kon het niet helpen dat zijn ogen toch iets twinkelde van plezier. "I'm sorry," sprak hij zachtjes, ook al meende hij er niks van. Misschien vond hij dit zicht iets te leuk. ”If this is revenge for that time you got hit by lightning I hate you," klonk het vervolgens. Zeal keek even op van die woorden, zich nog goed herinnerd hoe die wederontmoeting was verlopen en kon het niet helpen dat hij licht moest grijnzen. " I've gotten one of the best blow jobs that day, why would I need revenge?" vroeg Zeal met een grijns terwijl hij de doek weer even met de desinfectiemiddel doop om vervolgens verder te gaan met het schoonmaken van de wond.