[TW: Transphobia] Needy

Grayson had zich vandaag weer behoorlijk goed geamuseerd in de supermarkt. Met zijn haakjes en zijn plakband was hij weer aan de slag geweest en had het ene pak bloem na het andere laten katapulteren op de vloer. Er was zelfs een hele bus melk opengegaan. Hij was niet betrapt geweest en had het dus niet op moeten ruimen. De gezichten van de dorpelingen waren onbetaalbaar geweest om te zien en zijn wangen waren nog steeds nat van de tranen die erover gerold waren van het lachen. Hij bevond zich momenteel op de hoofdweg die weer naar huis leidde, twee zakken chips in zijn handen die hij straks met Chloé op zou gaan eten. Hij zou haar bij zich in bed uitnodigen en dan konden ze wat bij gaan kletsen. En wie weet wat daar nog van zou komen. Hij had haar expres niks verteld over zijn avontuurtje met Maeve en was eerlijk gezegd ook niet van plan om het te vertellen, aannemend dat wat de blondine en hij hadden gewoon een friends with benefits of iets in die richting was en dat ze het allemaal dus niet zo serieus meende. Die gedachten luchtte hem op en met een vrolijke grijns ging hij naar binnen, de deur achter zich dicht laten vallend. Hij nam meteen de trappen naar boven om te zien of ze op hun kamer was. Hij skipte de kamers die zich aan weerszijden bevonden totdat hij de deur opengooide van hun kamer. “Kijk eens wat ik bij heb,” zei hij met een grijns tegen de blondine, die inderdaad op het bed zat. Hij richtte zijn blik naar Chloé en zijn grijns verflauwde toen hij zag dat ze met tranen in haar ogen naar haar telefoon aan het kijken was. Met een zwier smeet hij de zakken chips achteloos op zijn bed en liep naar haar toe, waarna hij op het bed ging zitten en haar arm streelde met zijn vingers. “Hé, wat is er?” vroeg hij zachtjes aan haar.

Grayson was eerlijk gezegd niet zo geweldig met dit soort dingen. Ja, hij wist hoe hij moest reageren en negen van de tien keer kreeg hij anderen ook wel kalm, maar dat wilde nog niet zeggen dat hij het leuk vond om te doen. De tranen rolden over Chloe’s wang en het vrolijke, speelse meisje van tijdens hun eerste ontmoeting was ver te zoeken. Natuurlijk kon je niet altijd vrolijk zijn, dat begreep Grayson ook wel, maar dat maakte hem des te nieuwsgieriger naar wat haar dan zo van haar stuk bracht. Het antwoord werd hem algauw voorgeschoteld en Grayson, nog steeds over Chloé’s arm strelend, boog zich voorover zodat hij kon kijken. Hij ging vluchtig met zijn ogen over het artikel, iets over haat tegen transgenders en dat soort dingen. Bij elk woord dat hij las, werd hij er steeds verwarder over waarom dit zo’n effect had op Chloé. Oké, het was niet leuk dat er mensen waren die hun mening op zo’n manier uitten en Grayson zou het zelf ook nooit doen, al had hij er wel een gereserveerde mening over. Hij vond het een beetje vreemd, mensen die zomaar naar het andere geslacht wilden gaan en daar allemaal operaties voor ondergingen, maar het was niet dat hij er daarom een haat voor had ontwikkeld of zo. Hij vond het gewoon raar. “Oké, dat is niet leuk om te lezen,” zei hij op een twijfelachtige toon. “Maar wat heeft dat met jou te maken? Waarom reageer je er zo heftig op? Is er iemand in je familie die transgender is?” Nee, hij begreep het niet en dus keek hij haar een beetje schaapachtig aan, wachtend op haar antwoord.

Grayson besloot dat het beter zou zijn als hij zou zwijgen en haar gewoon haar verhaal zou laten doen. En dus keek hij haar enkel afwachtend aan toen ze aangaf dat niemand in haar familie transgender was, al begon het hem kort te dagen wat ze wilde zeggen toen hij zag dat ze haar blik neersloeg. En om die woorden te denken, voelde vreemd aan, maar het voelde nog vreemder aan toen ze de woorden uitsprak en daarmee bevestigde wat hij al had aan voelen komen nog maar enkele seconden geleden. Hij keek haar zwijgzaam aan, niet goed wetend wat hij moest zeggen. “Dus ik ben eigenlijk met een vent naar bed geweest?” Fuck. Fúck. Dit was niét hetgeen wat hij had willen zeggen. Soms waren er momenten dat je dingen gewoon moest denken en niet hardop moest zeggen en dit was er duidelijk één. Hoe tactisch was hij nu wel niet. Toch voelde zijn woorden ergens aan als de waarheid voor hem. Hij had het idee dat zij… hij… whatever het gerust had mogen zeggen tegen hem voordat ze met elkaar naar bed waren geweest. Hij raakte nog meer in de war van zijn eigen gedachten, maar hij brak die af door zijn hand naar haar uit te steken. “Shit, Chloé, dat kwam er echt belabberd uit,” zei hij op een verontschuldigende toon. “Ik bedoelde niet… ik wilde niet…” Maar wat bedoelde hij dan eigenlijk wel? Zijn hand staakte in de lucht en hij keek haar enkel op een verbouwereerde manier aan. Want hij had echt geen idee hoe hij zich bij dit nieuws moest voelen. Het idee dat hij met een jongen naar bed was geweest, of iemand die vroeger een jongen was geweest, gaf hem nu niet direct de kriebels of iets dergelijks, maar het was wel… apart.