Al in het begin van hun ontmoeting was gebleken dat de jongen handelde in drugs, maar nu bleek ook dat hij zijn bedrijf wel wou uitbreiden met andere zaken. Zaken waar hij Laxus voor kon gebruiken. De woorden bleven ongezegd, maar beiden wisten ze dat ze nu eigenlijk bezig waren met een sollicitatiegesprek. En zoals op elk sollicitatiegesprek vroeg Laxus hoeveel geld hij ongeveer zou maken – niet dat hij ooit een normale baan had gehad, maar hij kon zich wel inbeelden dat het ongeveer zo zou gaan. Laxus had het geld op zich niet nodig, maar hij had weinig zin om het voor niks te doen. Het zo hem enkel meer motiveren om het wel te doen. Als hij er niks mee verdiende kon hij net zo goed de moorden voor zijn hobby doen en dat deed hij eigenlijk al genoeg. De jongen grinnikte op het antwoord dat hij gaf. ”I haven’t decided on the final price yet, but considering I would arrange everything but the murder itself somewhere around twenty percent seems more than fair,” antwoordde de jongen. Laxus knikte eens. Twintig procent was wel redelijk. Natuurlijk had Laxus nog liever de helft of meer aangezien hij wel het vieze werk deed, maar zoals gezegd had hij het geld niet echt nodig dus waarom zou hij er nog over door handelen. ”Of course the compensation in drugs would be plenty too,” voegde de jongen er aan toe, iets waar Laxus ook wel baat bij had. De grijns groeide en hij knikte eens tevreden. ”Let’s walk,” stelde de jongen voor, waarna hij naar het steegje knikte. Laxus knikte eens en liep het steegje in. Vanaf hier wist hij hoe hij terug bij het verblijf moest komen, maar hij wist niet of dat het plan was. Daarnaast begon de xtc nu ook in te werken en leken logische gedachtes nu sowieso iets lastiger te gaan. ”It sounds very promising,” reageerde hij op de eerdere woorden van de jongen. Of hij meteen in zee gaan wist hij nog niet zeker. Hij wou niet te veel vast zitten aan een baan. Hell, hou wou eigenlijk helemaal niet voor iemand werken. Gelukkig leek de jongen nou niet echt iemand die graag het gezag over een ander had en leek hij meer op iemand die de ander zag als een gelijke. ”How many murders could it be per month?” vroeg Laxus nu verder. Zijn blik ging van het steegje waarin ze liepen terug naar de jongen. ”And what’s your name?” Een vraag die ook wel eens gesteld mocht worden als ze samen zouden gaan werken.

Weg gaan van de drukke markt leek ook Laxus het beste. Hij viel al op met zijn bebloede kleding en hij had weinig zin om nu chaos te veroorzaken. Niet voordat ze een overeenkomst hadden. Terwijl ze de steeg in liepen gaf hij toe dat het veel belovend klonk. Op zich had hij er niks op tegen om wat geld en drugs te verdienen met een paar moorden. Het zou hem extra motiveren. Natuurlijk zou het betekenen dat hij voor iemand zou werken, maar de jongen leek hem niet het type om andere te gaan commanderen of de ander er constant aan te herinneren dat hij onder hem stond. Als hij dat wel zou doen was Laxus ook al snel klaar met hem. Meteen in zee gaan zou hij nog niet. Het was duidelijk dat hij geïnteresseerd was. Hij had enkel wat meer details nodig voordat hij erin meeging. ”I’ve studied a few business models but it seems to really depend on the traction the offer gets,” begon de jongen. Het was duidelijk dat hij zijn onderzoek had gedaan. Daaruit kon Laxus wel concluderen dat dit niet iets impulsiefs was en dat de jongen er goed over na had gedacht. ”Of course it would be limited to how many you would even be willing to commit,” voegde de jongen eraan toe. Logisch genoeg. Laxus haalde even zijn schouders op. ”I’m used to doing about two murders a week – when I used to be a hitman,” antwoordde hij. Het laatste voegde hij er iets gehaast aan toe om uit te leggen dat dat niet echt zijn moord aantallen op het moment was. Hij grijnsde wat. ”So I’ll be discreet as well, I won’t wander around with blood on my clothes then,” verzekerde hij de jongen. Even week hij af van het onderwerp om diens naam te vragen. Als ze dan een werk relatie aan gingen, was het wel handiger als ze elkaar naam wisten. ”Blake Crestor,” antwoordde de jongen. Laxus knikte eens. ”Yours?” vroeg Blake op zijn beurt. ”Laxus Dreyar,” besloot hij net zo volledig te antwoorden. ”Nice to meet you,” zei hij met een grijns en voegde een knipoog er aan toe. Ook hij voelde dat de xtc begon te werken en hij wist dat ze daarom niet heel lang hadden om nog over werk te praten. Er was dan immers een grote kans dat hij alles goed vond terwijl hij er sober waarschijnlijk niet zo goed over zou denken. ”The deal sounds good. If you have someone you need dead, just text or call me,” besloot Laxus uiteindelijk maar te zeggen en overhandigde een papiertje aan de jongen waarop zijn nummer stond. ”You wanna go back to my room?” vroeg hij vervolgens ongegeneerd. Heel erg subtiel was het niet, maar hij wist hoe de effecten van xtc werkte en hijzelf hield er ontzettend van om te zoenen terwijl hij rollde. Daarbij was de jongen zeker niet lelijk dus een one night stand kon er vast ook wel bij.

De jongen leek niet afgeschrokken te zijn bij het feit dat Laxus vroeger een huurmoordenaar was geweest. Laxus probeerde er dan ook al snel een positieve spin aan te geven door te zeggen dat hij daarom ook nauwkeurig te werk zou gaan. Hij zou dan niet met bloederige kleren rond blijven lopen. ”I don’t know, it’s kind of a look,” grijnsde de jongen, waarop Laxus zachtjes grinnikte. ”Well thank you,” reageerde hij met een knipoog. De namen werden eindelijk uitgewisseld, waarna Laxus besloot het aanbod aan te gaan. Ze zouden zien hoe het zou lopen, maar nu was hij geïnteresseerd genoeg. ”I’ll keep you updated,” beloofde Blake hem terwijl de jongen het papiertje op borg. Laxus knikte eens. Hij zou vanzelf wel merken wanneer hij nodig was. Dan was het enkel zaak dat hij niet te dronken of onder invloed was van een of andere drug – zoals nu. De xtc begon ook bij hem langzaam in te werken en hij wist dat hij het fijner vond om een roll in zijn kamer te doen. Vooral met gezelschap. Hij wist niet of de ander zin had in seks of iets in die richting, maar Laxus had geen moeite om de jongen uit te nodigen naar zijn kamer. Dan zouden ze wel zien wat ze zouden doen. ”Sure thing,” stemde Blake in. Laxus knikte eens. ”Fun,” reageerde hij nog met een grijns, waarna zijn blik naar voren ging. Dat beloofde nog leuk te worden.