“It is,” reageerde Evan met een glimlach toen Melvin aangaf dat het een goede positie was voor een soldaat. Hij pakte zijn rol op een serieuze manier aan en omdat hij vrij alert was met dit soort dingen, had hij het ook snel in de gaten wanneer iemand hem probeerde te misleiden. Jongeren waren dan ook een stuk uitdagender om mee te werken, maar hun manieren om bepaalde dingen aan te pakken, waren niet altijd innovatief en dus had Evan het wel vaak in de gaten op wie hij moest letten. “What can I say?” reageerde Evan op de vraag van Melvin. “They’re young. It’s natural for them to go against the rules. Most of them think because of the fact that their parents aren’t around, they just get to do what they want. It’s actually an understandable reaction.” Alleen begreep hij niet hoe diezelfde jongeren na het één keer te hebben geprobeerd nog steeds door konden gaan en dan zeker met die troep zoals drugs en alcohol. Die troep vernietigde je lichaam helemaal en toch gingen ze ermee door. Er waren andere manieren om met je problemen om te gaan, maar die weg wilden ze blijkbaar niet inslaan. “It’s a lot to explain, but just stick to the important ones and you’re fine,” verzekerde hij de jongen. “Like not using alcohol and drugs when you’re inside of the house, no drugs allowed out of the resident as well and not breaking into the bathrooms of the other sex.” And don’t try to steal my gun wilde hij er nog aan toevoegen, maar dat hoefde Melvin niet te weten. Dat was iets tussen hem en Cyrek. “And than the smaller rules like cleaning the kitchen up after you used it and turn off the fireplace when you’re the last one that leaves the livingroom.” Hij haalde zijn schouders op. “As long as you use your head, you’ll be fine.”

@Melvin Ainsel

De jongen tegenover hem leek hem eerlijk gezegd geen jongen waar hij echt moeite mee ging hebben. Het was niet zo’n uitgesproken type dat per se alles wilde doen wat God hem verbood en dat maakte Evan’s leven al een stuk rustiger. Hij had niet verwacht dat de mentorrol hem zo veel verantwoordelijkheden zou geven, al was het natuurlijk wel te verwachten gezien het feit dat jongeren hier volledig van hun ouders verwijderd waren en daardoor al meer het idee hadden dat ze konden doen en laten wat ze wilden. Het ouderlijk gezag was hier niet en voor de meesten vulde de leiding nu niet bepaald die plek in, wat het voor de mentors juist lastiger maakte om een goed overzicht te behouden. Maar goed, het was nu eenmaal de rol dat hij geaccepteerd had en dat hij ook zou behouden. De jongen haalde hem uit zijn overpeinzingen door naar zijn hobby’s te vragen en Evan fronste lichtjes. Hij was zo erg bezig geweest met snel opgroeien, voor zijn moeder zorgen en daarna de kost verdienen in het leger dat hij niet eens zeker wist of hij wel hobby’s had. Wat deed hij graag? Wat deed hij hier in de lus zoal, buiten zijn mentortaken? “I guess I like to read,” zei hij met een frons. “I exercise a lot to stay in shape and I like to explore my area,” ging hij verder. En dat was het wel ongeveer. “You can’t really compare my life to a normal teenager, so you’ll have to excuse me for that one,” zei hij met een half glimlachje. “But what about you? What are your hobbies?”

@Melvin Ainsel