Allergic to you

Onderwerp: Allergic to you zo sep 13, 2020 6:55 pm

You asked me
What do I think of life?

Hier naartoe lopen voelde al belachelijk. Het hele gedoe met de ziekenboeg was veel te veel voor wat uiteindelijk maar een allergietest zou zijn. Maar Victor wilde ze nodig doktertje spelen om zich beter te voelen. Het enige voordeel was dat Blake ondanks zijn hekel aan de jongen ook kon toegeven dat Victor knap was. Met hem was het geen ramp om dokter en patiënt te spelen. De gedachte was genoeg om hem door de irritatie heen te laten grinniken. Met de rest van de chat kon hij ook wel uitmaken dat hij geen kans maakte vergeleken met Alicia. Jammer dat hij met geen van beide op het level van vriendschap was om er verder naar te vragen. Misschien was dit juist de kans om dat te doen. Uiteindelijk wist de dealer van de lus wel dat Victor dit vrijwillig deed en hem evengoed had kunnen laten stikken met de twee honden waarmee Alyssa aan was komen zetten. Nog kon Blake het nauwelijks geloven dat de hele lus blijkbaar uit een dierentuin bestond. Niet alleen de honden maar ook nog eenden en… slakken? De halve chat was sowieso gestoord. Niet dat hij echt in de positie was om te beoordelen. Voor de ziekenboeg kwam hij tot stilstand en keek nog een keer bedenkelijk naar de deur. Veel om te verliezen had hij ook niet. Er zaten geen drugs in zijn systeem op dit moment en het zou goed zijn om te weten of hij nu allergisch was of niet. Met een zucht stapte Blake naar binnen. ”Hey,” groette hij neutraal met een licht geforceerde glimlach. Hij mocht Victor nog steeds niet, het kon niet geholpen worden.

I said "Baby, not much, I wanna die"

LITCH

Onderwerp: Re: Allergic to you di sep 22, 2020 5:55 pm

Victor was best trots op de ziekenboeg die ze hier hadden kunnen creëren. Het was klein, dat wel, maar sinds hij had ontdekt hoe je dingen online kon bestellen was hij niet langer afhankelijk van het minimale aanbod dat Inndyr ter beschikking had en ondertussen was de ziekenboeg goed uitgerust. Combineer dat met zijn bijzonderheid en de gaves van de anderen die met de ziekenboeg hielpen en er zouden niet veel kwalen zijn die ze niet konden genezen. Hij was blij dat Miss Rosefinch het een goed idee had gevonden om de ziekenboeg te starten; het voelde goed om eindelijk weer mensen te helpen. Dat zijn eerste patiënt zou komen voor een allergietest had hij niet verwacht—met de hulsels die mensen aanvielen had hij gedacht dat het om iets ergers zou gaan—, maar Blake had interesse geuit en Victor was best wel excited om de allergietest uit te proberen. Uiteindelijk was het niet moeilijk of veel werk—gewoon wat allergenen aanbrengen op de huid en wachten op een reactie—en was Blake ook niet zijn favoriete persoon, toch werd hij blij bij de gedachte dat hij eindelijk weer iets kon doen. Het was lang geleden dat hij zich nog nuttig had gevoeld. Zijn oren spitsten zich dan ook toen hij voetstappen voor de deur hoorde stilvallen. Met een glimlach die er niet al te vrolijk uitzag en een ‘Hey’ kwam Blake binnen. “Hey,” antwoordde Victor terug, wel met een oprechte glimlach—hij zou zijn ergste vijand nog oplappen als hij hem zelf had verwond, dus Blake helpen stelde in vergelijking daarmee niets voor. “You want to get started?” vroeg hij terwijl hij de spullen die hij nodig had voor de test klaarlegde.

Onderwerp: Re: Allergic to you vr okt 16, 2020 8:28 pm

You asked me
What do I think of life?

Het vermoeden dat hij allergisch was had hij al jaren gehad, er was alleen nooit reden geweest om verder onderzoek er naar te doen. Zo vaak kwam hij honden niet tegen en iedere zomer wat snotterig zijn was ook geen ramp met hoe lussen in elkaar staken. Blijkbaar was deze lus echter langzaam aan het volstromen met dieren en werd het tijd om er voor eens en voor altijd achter te komen of hij allergisch was met Victor’s hulp. Met een simpele begroeting stapte hij naar binnen. Was hij officieel de eerste hier? Het zag er niet al te druk uit in ieder geval. Eerlijk gezegd had hij niet eens geweten dat er een ziekenboeg was tot nu toe. ”Hey,” reageerde Victor een stuk oprechter. Prima, ze konden wel vriendelijk doen tot dit voorbij was. Blake richtte zijn vermoeide ogen op hem, blij dat er geen opmerkingen of ‘hoe gaat het?’ verder bij te pas kwam. De ander kon toch wel raden waar het gebrek aan slaap van kwam. De dealer wilde wedden dat hij evengoed last had van de verschijning van hollows. ”You want to get started? ging hij eenvoudig door en Blake knikte erop. ”Let’s just get this over with,” reageerde hij terwijl hij zichzelf op een stoel liet vallen. Voor een allergietest schatte hij in dat ze geen van de machines gingen gebruiken. Ondertussen stroopte hij zijn mouw op en hield hij zijn arm al uit. ”So is it just me or does nobody else seem to give much of a fuck about invisible monsters being out there and ready to kill us all?” begon hij voor gebrek aan beter onderwerp om de tijd mee te vullen. Zolang ze niet te diep op het onderwerp in gingen kon hij het wel aan. Het kon Victor ook niet ontgaan zijn dat er nog genoeg waren die veel te casual waren over de hollows. Idioten die nog het dorp ingingen. Of who knows, misschien was Blake wel het geval apart hier.

I said "Baby, not much, I wanna die"

LITCH

Onderwerp: Re: Allergic to you vr okt 16, 2020 10:00 pm

De jongen zette zich op een stoel waarop Victor knikte dat ze dit snel konden doen. Alhoewel hij enthousiast was om de jongen te kunnen helpen, bleef het Blake en had ook Victor liever dat dit snel over was. Zonder instructies stroopte de jongen zijn mouw al op waardoor Victor direct aan de slag kon gaan. Telkens liet hij een druppeltje op Blake’s arm vallen waarna hij op die plek door de huid prikte met een kleine naald. ‘So is it just me or does nobody else seem to give much of a fuck about invisible monsters being out there and ready to kill us all?’ Victor knikte. “Everyone just seems to think they’re invincible,” antwoordde hij. Hij snapte niet hoe het kwam dat niemand bang was. Er waren in deze lus al mensen gewond geraakt door de hulsels, er waren zelfs bijzonderen gestorven, en nog wou niemand het serieus nemen. “You’d think that after someone dies they’d take it seriously, but no, they still don’t.” Hij prikte door de laatste druppel op Blake’s arm. Daarmee nam hij ook weer zijn doktershouding aan. “Now we have to wait a few minutes to see if there’s a reaction,” liet hij Blake weten.

Onderwerp: Re: Allergic to you di okt 20, 2020 1:09 am

You asked me
What do I think of life?

Aardig doen tegen Victor kon hij nog net overleven en verder wilde Blake het zo snel mogelijk afgerond hebben. Met zijn resultaten wilde hij even snel weer verdwijnen. Er was genoeg anders wat hij kon doen dat nuttiger voelde dan proberen vrienden te worden met iemand die een hekel had aan zijn drugs. Zijn business ging de dealer toch niet opgeven. Het verdienen van geld was te goed daarvoor en hij leek er voor gemaakt om drugs te verkopen. Van zijn peculiarity tot zijn interesse in de wetenschap erachter. Wat hij wel kon doen was de tijd doorkomen terwijl Victor bezig was met de allergietest. Ondertussen hielden zijn gele ogen het prikken van de naald nauw in de gaten. De neiging om een opmerking te maken over drugs spuiten onderdrukte hij, weinig kans dat het gewaardeerd ging worden. ”Everyone just seems to think they’re invincible,” reageerde Victor en nu was het aan hem om te knikken. Duidelijk was het niet zo. Er waren genoeg die niet veel meer konden dan wat zingen of een dansje doen in de hoop de hollows af te leiden en nog zag hij zulke gevallen er nonchalant over doen. ”You’d think that after someone dies they’d take it seriously, but no, they still don’t.” Verbazingwekkend was het nieuws niet. Blake wist zelf ook wel dat als hij ze niet zo persoonlijk tegen gekomen was hij het meer als een fabeltje zou vinden klinken. ”They’re all insane,” gaf Blake zacht zijn commentaar. ”Now we have to wait a few minutes to see if there’s a reaction,” ging Victor professioneel door. Daarmee leek het onderwerp hollows afgeschreven. ”How does that shit work?” vroeg hij, ergens toch wel nieuwsgierig. Zijn wetenschappelijke interesses lagen duidelijk op een totaal ander gebied, maar dit bleef interessant.

ooc: u can say he is allergic 2 dogs :kek:

I said "Baby, not much, I wanna die"

LITCH

Onderwerp: Re: Allergic to you wo nov 04, 2020 2:01 pm

Het was onbegrijpelijk hoe zo weinigen in de lus het gevaar waar ze in verkeerden leken te beseffen. Hulsels waren niet zomaar een verhaaltje of een vijand die makkelijk te verslaan was. In hun eentje konden ze de meeste bijzonderen al zonder te veel moeite in een hapje veranderen, maar ze werkten niet alleen, nee, hulsels en schepsels leken soms een beter netwerk gecreëerd te hebben dan zelfs ymbrynes hadden. En toch leek niemand het gevaar te erkennen. ‘They’re all insane.’ Niet de woorden die Victor zelf zou gebruiken, maar ze vatten het wel goed samen. Ondertussen was de test al zo ver gevorderd dat ze alleen nog maar hoefden te wachten op het resultaat. ‘How does that shit work?’ De jongen klonk verrassend genoeg geïnteresseerd. “It's quite simple actually,” begon Victor. Dit waren het soort onderwerpen waar hij zich helemaal in thuis voelde. “The fluids I applied to your arm each contain a certain allergen. When the skin is breached the fluid can make contact and if you’re allergic to the allergen your body will react to it.” Hij hield Blakes arm nauwlettend in de gaten. Zodra hij opmerkte dat op een van de plekken waar geprikt was een bultje ontstond en de huid rood kleurde wees hij Blake erop. “Seems like you are allergic to dogs,” vertelde hij de jongen.