What do you believe when nobody is watching?

Dus nu kreeg hij gratis drugs omdat hij zo’n goede welkomsgids was geweest. Perfect, dat is alles wat hij wilde. Hij grijnsde terug naar haar en voelde de rush dat ze de regels gingen breken. Het was altijd een rush, hoevaak hij het ook had gedaan, en dit was de eerste keer in de lus. Ze gingen er nog wel achter komen hoe moeilijk of makkelijk het zou zijn. Blair zei dat het niet in de woonkamer moest en Jimmy knikte, dat was vanzelfsprekend. ”Outside,” zei Jimmy. ”Wait no, shit, the lockdown.” Dan moesten ze eerst uitvinden hoe ze langs iedereen wilde sluipen, en daarna inschatten of het het risico waard was om hulsels tegen te komen terwijl ze high waren van de mdma. ”My room if you wanna play it safe.” Dat was de makkelijkste optie, hij zou de deur achter hun dichtgooien en het feestje zou kunnen beginnen.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Samen molly gebruiken was altijd beter dan alleen. De drug zorgde ervoor dat je behoefte had aan lichamelijk contact - knuffelen, elkaar aanraken, elke vorm van lichamelijk contact volstond. Maar dat was niet de reden: de thrill dat je samen iets ging doen wat eigenlijk niet mocht was ook al heel erg leuk. Blair knikte. Zijn kamer klonk prima. Als hij daar alleen sliep, was er geen reden om bang te zijn dat ze gestoord werden. Blair stond op, hing haar tas aan haar schouder en liet zich meevoeren door Jimmy richting zijn slaapkamer. Terwijl ze liepen, vertelde Blair nog wat anekdotes over het nachtleven in New York City, zoals dat ze op haar veertiende al eenentwintig was door haar neppe identiteitskaart. Eenmaal in de kamer aangekomen, ging Blair op de grond zitten en pakte het zakje met mdma kristallen. Op haar pinpasje begon ze de kristallen klaar te maken voor gebruiken. Dat duurde eventjes, dus wendde ze haar aandacht naar Jimmy: “So I assume this is not your first time using it. Are there more people here that use it?”

Jimmy’s kamer was niet speciaal, hij had het nog niet kunnen inrichten zoals hij het wilde omdat hij er ook nog maar kort was. Maar om eerlijk te zijn zou het dan vast al snel genoeg volstaan van lege bierflesjes en snacks, want hij was niet een erg opgeruimd persoon. Ook hij nam plaats op de grond en leunde tegen het bed aan met zijn rug terwijl hij wachtte. ”Nope, not my first time,” zei hij. Er waren best wel veel drugs die hij allang een keer had geprobeerd. ”I have no idea, I’m pretty new here as well,” zei hij. Blair had eigenlijk de reputatie ‘nieuwste lid van de lus’ van hem afgepakt, maar dat vond hij prima. ”Though, judging by the party you missed, I’m pretty sure lots of other people here are party animals.” Cyrek zou vast wel kunnen aanwijzen met wie hij het beste kon feesten. ”I’m not sure how strict the mentors are, or how often they check things, but I guess we’ll find out.” Hij grinnikte. Dat was de thrill ervan en als Blair drugs meegesmokkeld had wilde ze het risico ook wel aangaan. Gelukkig, nu had hij twee mensen om diep de shit mee in te gaan.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Jimmy was hier ook nog wel nieuw. Mooi, dan had ze tenminste niet alleen de reputatie als junk hier in de lus. Al kon het haar weinig schelen wat mensen van haar vonden. Ze had nu in ieder geval een maatje en dat was waar het voor Blair om draaide. Terwijl Blair de mdma kristallen aan het kapot maken was, vertelde Blair over de feestbeesten in de lus. “I can’t wait to meer everybody, I’m sure I won’t even miss my party friends in New York a bit grinnikte ze toen, terwijl ze iets harder op een van de kleine kristalletjes duwde. De kristallen waren klaar voor gebruik. Uit haar tas haalde ze een tissue en legde de gestampte poeder daarop. “Cheers” zei ze toen, terwijl ze haar vinger nat maakte en een paar gruis stukjes op haar vinger nam. Ze stak haar vinger in haar mond en nam de drugs in. Haar gezicht betrok eventjes toen ze de bittere smaak voelde, maar zodra ze het weg had geslikt, ging het langzaam weg. Met een grijns keek ze naar Jimmy. “How can taste something so good so disgusting?” grinnikte ze toen.

Haar opmerking deed Jimmy even denken aan zijn eigen feestvrienden. Cyrek had hij terug, maar de rest was hij kwijt. Maar net als Blair besloot hij er maar positief over te denken, er waren genoeg gekken in de lus. De drugs waren klaar voor gebruik en Jimmy maakte al new zo’n verafschuwend gezicht als Blair toen de smaak zijn tong raakte. Je raakte er niet aan gewend. ”Right?” zei hij. ”And now the party can begin. What music would you like?” Hij haalde zijn telefoon tevoorschijn, drukte op Bluetooth en connecte hem met de speakers die al op zijn kamer stonden.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Dit was haar eerste feestje en Blair was een fan. Ergens had ze niet verwacht dat ze dit soort feestjes in de lus zou kunnen houden, simpelweg omdat ze niet verwachtte dat er mensen zoals haar in de lus waren. En dat dit wel zo was, was voor haar alleen maar leuk. Jimmy vroeg haar wat voor muziek ze wilde horen, en Blair haalde haar schouders op. “I kinda like everything: metal, rock, pop, whatever you like to listen to.” Echter, het was wel leuk om een beetje relaxing music te horen als je mdma gebruikte. Maar goed, de muziek was niet zo heel erg groot probleem. Blair vond alles leuk. De mdma kickte vrij snel in en Blair liet zich vanuit haar zittende houding meer in een liggende houding zakken, haar benen stonden nog op de grond, maar haar bovenlichaam lag op de grond. Ze ademde diep uit, terwijl ze voelde hoe de rush haar langzaam over nam. Haar oogleden stonden al gauw op halfdicht. Met een grijns keek ze Jimmy aan. “This feels too fucking great, right?” zei ze toen, met al een half onvaste stem. Dit zou een heerlijke avond worden, ze wist het nu al.

Alles mocht qua muziek, en Jimmy drukte enthousiast al naar zijn playlist vol met electropunk. Maar toen bedacht hij zich dat rustige muziek waarschijnlijk beter was voor mdma, en zocht naar één van zijn andere playlists met mellow en chille muziek. Hij drukte op afspelen en wierp daarna nog een blik richting zijn gitaar. Als hij zin had zou hij altijd nog zelf wat kunnen spelen. Jimmy had weinig gegeten waardoor de mdma ook snel inwerkte bij hem en het rustige gevoel hem overspoelde. Hij liet zich langzaam op zijn zij zakken en draaide daarna op zijn rug. ”I forgot how fucking amazing this was,” zei hij terug op Blair’s opmerking.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Jimmy zette zijn muziek aan en Blair had geen idee waarom, misschien was het omdat ze een flinke jetlag had, maar het kickte harder in dan normaal. Een glimlach gleed over haar gezicht toen ze de muziek hoorde, ze keurde het goed. Terwijl ze daar zo lag met haar armen omhoog, hoorde ze Jimmy zeggen hoe goed dit was. Blair knikte. “This couldn’t be a better introduction to this place” grinnikte Blair toen en ze draaide zich op haar zij, richting Jimmy. Voorzichtig glimlachte ze: dit soort dingen uitproberen met mensen die je eigenlijk niet kende was toch wel spannend. “Wanna cuddle?” vroeg ze toen vrij out of the blue, de mdma die haar zei wat ze moest doen.

De muziek was goedgekeurd en Jimmy glimlachte. Het geluksgevoel van dat alles oké was, dat problemen en stress niet bestonden was geweldig. Dat was het gevoel waar de mensheid altijd naar streef. Als ze nou eens uitvinden hoe ze dat kunnen krijgen zonder de ongezonde effecten van drugs... dan hadden ze elk probleem in de wereld opgelost. ”It really is,” zei Jimmy, voor hem was het ook introductie. Blair draaide zich richting hem en volgensmij hadden ze beide dezelfde gedachten. Hij knikte en draaide zich ook op zijn zij, waarna hij Blair omhelsde. ”So this is what heaven feels like,” merkte hij op.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Dit alles was prima. Niemand kon haar vertellen dat er ook maar iets slechts was vanavond, want als er iemand was die haar dat vertelde, dan zou ze het simpelweg niet geloven. De drugs, dit gezelschap, alles was goed vanavond. Blair had gevraagd of Jimmy wilde kroelen en hij gaf toestemming. Blair schoof wat dichter naar hem toe en ging tegen hem aan liggen, haar hoofd tegen zijn schouder en ondertussen staarde ze naar het plafond. “Did you know that there are a lot of stars outside?” vroeg ze toen en knikte toen. Als je het plafond weghaalde, zagen ze de hele wijde sterrenhemel. Maar dat was er nu niet aan de hand. Blair draaide haar hoofd weer richting hem en giechelde toen: “You are a star though, literally the star of this loop I guess.” Ze was high. En ze hield er van.

Wat had hij een geluk gehad om toevallig dit meisje tegen te komen. Misschien was het wel voorbestemd. Blair zei iets over sterren, en Jimmy volgde haar blik naar het plafond. Er waren helemaal geen sterren te zien op het plafond. Maar daarachter waarschijnlijk wel. ”You’re right,” zei hij instemmend. Daarna kreeg hij plotseling een compliment en hij grijnsde voordat hij terug draaide naar Blair. ”Yes, yes I am.”’ Nooit had iemand hem daarmee vergeleken behalve hemzelf. Hij moest haar ook een compliment terug geven en zocht zijn brein af voor iets slims. ”And then you are the moon.” Wat het moest betekenen, geen idee.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

De mdma werkte snel op haar in – maar dat was ook niet zo gek. De laatste keer dat ze wat had gegeten was alweer een paar uur geleden, ze was moe van haar jetlag en om haar heen waren allemaal nieuwe prikkels. Maar niets van dat scheen nog te boeien zodra ze haar favoriete goedje op had. Alles was mooier, alles was fijner en zodra ze de armen van Jimmy om zich heen voelde, voelde het gewoon goed. Dat was het enige woord dat ze er voor haar: het was goed. Een vaag glimlachje verscheen op haar gezicht toen Jimmy er mee in stemde dat hij een ster was. “Wow…” zei Blair toen zachtjes, toen ze als de maan werd bestempeld Dat was bijzonder. “That’s really special, because there’s only one moon. But there are a lot of stars though…” Blair dacht even na, wat duidelijk van haar gezicht was af te lezen, mede mogelijk gemaakt door de drugs. “Did you know the sun is a star too? Do you want to be the sun?” zei ze toen zachtjes, terwijl ze hem aankeek. Dan was hij net zo speciaal als hij.

Ze had gelijk. Er was alleen één maan. En die hadden ze nodig om te overleven op de aarde. Want water. Zie, Jimmy had wel opgelet op school voor een paar dingen. Blair zei dat de zon ook een ster was. Zij was ook naar school geweest. ’Yes, I want to be the sun,” zei Jimmy. Toen bedacht hij zich iets. ”Actually, maybe I already am the sun, because I can control light.” Zijn bijzonderheid had vast iets met de zon te maken.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription

Gelukkig was Jimmy het met haar eens en konden ze allebei speciaal zijn: zij de maan en hij de zon. “It’s so cool that you can control light though…now you are literally the light of the party” zei ze, waarna er een giechel om haar eigen grap volgde. Waarna er meer minute verstreken, voelde ze zich steeds meer op haar gemak. De mdma werkte langzaam maar zeker steeds verder in en haar lichaam werd helemaal ontspannen, haar oogleden stonden nog maar half open. Niet dat ze in slaap zou vallen, maar dat was de werking van de mdma. Het was zo fijn om hier te liggen. Ze keek Jimmy weer even van opzij aan. “You have pink hair” stelde Blair vast, alsof dit het eerste moment was waarop ze dat zag. Ze draaide zich naar Jimmy toe, zodat ze op haar zij ging lippen. Met een gefascineerde blik gleed ze met haar hand over de bovenkant van zijn haren. “I want to touch it” zei ze toen zachtjes.

Het licht van het feestje. Ja, dat vond Jimmy wel wat, en de woordgrap was ook nog perfect. Hij giechelde mee met Blair. Alles in zijn omgeving was nu zo rustig en kalm en geweldig. Kon hij maar voor eeuwig in dit moment blijven. Blair zei plots dat hij roze haar had. Zijn handen gingen automatisch naar zijn hoofd, alsof hij het roze kon voelen. Ze had gelijk, het voelde roze. ”You can touch my pink hair,” gaf hij toestemming.

I don't need no one screwin' up my fun

Over the counter, fill that prescription