I can make your hands clap

Onderwerp: I can make your hands clap wo jan 25, 2017 4:40 pm

_{" hmh Lucky you say" reageerde Azure. Niet enkel die reactie zei Laxus dat hij moest oppassen. Hijzelf moest niet naïef worden. In het verleden was hij dat te vaak geweest. Hij had gedacht dat hij een normaal leven kon leiden met de persoon die hij lief had, maar ook dat werd in de loop van de tijd bewezen dat dat onmogelijk was. Azure ontspande zich in zijn buurt, maar dat zij niet dat ze niet meer op haar hoede was. Laxus had Azure zover dat hij haar mee kon nemen naar een café, maar ook dat gaf niet aan dat Azure Laxus volledig vertrouwde. Vertrouwen kost tijd en als je overhaaste beslissingen nam, zou het wantrouwen enkel toenemen. Laxus moest zich houden aan zijn eigen regels en basis. Azure had hem ergens al door. "How many times where you lucky to take a girl out" vroeg Azure hem. Laxus keek haar met een glimlachje aan. In een flits analyseerde hij haar gezichtsuitdrukking en houding, maar ze leek hem nergens van te beschuldigen. Het leek oprecht enkel een vraag. Toch was het voor Laxus een teken om het rustig aan te doen. ”Honestly, not that many times. And you’re the first one here in Indyr,” antwoordde Laxus met een knipoog om Azure ietwat te plagen. Laxus besloot het onderwerp te veranderen. Zo soepel mogelijk vroeg hij naar een beademing over zijn voorstel. "I don't trust people but it couldn't hurt to see where you will bring me." antwoordde Azure. ”A tough lady, hm?” reageerde Laxus met een grijnsje, waarna hij een paar stappen zette in de richting van het dorp. " well, let's go. The cold is getting to me" hoorde hij Azure zeggen, waarna voetstappen volgde. ”I will get you a hot chocolate, or an irish coffee if you behave,” sprak Laxus. Hij kon het niet helpen dat er een grijns rond zijn lippen sierde bij die woorden. If you behave. Ja dat was iets wat Azure beter wel kon blijven volhouden. But little did she know. Laxus richtte zijn blik terug naar zijn bestemming. "From where are you" hoorde hij Azure schuin achter hem vragen. Laxus keek kort om naar hem. ”Let’s leave the stories for the café, shall we?” stelde Laxus met een glimlach voor, waarna hij zijn weg voortzette.

Eenmaal in Indyr aangekomen, liet Laxus zo vluchtig mogelijk, en zo ongezien mogelijk, zijn blik over de verschillende mensen heen gaan. Hij was hier zeker nog niet lang en het zou daarom ook zonde zijn als iemand hem nu al had gevonden. Gelukkig leek er geen kloppen jager aanwezig te zijn in de menigte. Een warme glimlach rustte op zijn gelaat. Hij liet zijn blik gaan naar Azure. ”It’s here to the right,” zei hij en wees in de richting van een stamkroeg. Het zag er gezellig uit. Overdag kon je er heerlijk lunchen en dineren, maar ook ‘s avonds kon je er nog genoeg plezier mee hebben. Laxus baande zich een weg naar het café en hield de deur voor Azure open. Eenmaal binnen nam Laxus aan een tafel voor twee plaats en overhandigde hij Azure een kaart waarop dranken stonden. ”What can I get you?” vroeg hij met een glimlach.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap wo jan 25, 2017 8:43 pm

Azure begreep niet volledig waarom ze nu precies ja zei op zijn voorstel. Het is niet dat ze nieuwsgierig naar hem was. Na 100 jaar had ze nooit echt interesse gehad in iemand zeker geen mannen. Daarbij had ze ook nooit de tijd ervoor gehad. Ze stond altijd loyaal aan Aguilar zijn zijde. En vanaf da hij dood ging of verdween, ging ze hem altijd weer gaan opzoeken. Aan mannen had ze dus ook niet echt gedacht. ”Honestly, not that many times. And you’re the first one here in Indyr,” Met een opgetrokken wenkbrauw keek ze hem aan. De jonge vrouw wist niet of hij nu loog of niet. Ze is niet iemand die anderen makkelijk kan lezen. Er zijn bewegingen die ze kon begrijpen, maar hij kon ze niet lezen... Of was hij echt gewoon vriendelijk? "you can't blame me for asking. It's hard to believe with all that charm and confidence of you" gaf ze eerlijk toe. Azure mocht dan niet iemand zijn die graag omging met mensen. Toch moest ze iets zeggen dan is het zonder koetjes en kalfjes. Ze zegt zoals ze het ziet.

”A tough lady, hm?” lachend schudde ze meteen haar hoofd. "maybe, but specially not dumb. there are have enough of those dumb girls. I'm just caution, saw enough of the world for my own taste." Kort haalde ze haar schouders op. Ze had gezien hoe mensen in oorlogen gingen voor de domste reden. Hoe mensen lijden door anderen hun verlangen naar macht. Een korte zucht verliet haar keelgat. ”I will get you a hot chocolate, or an irish coffee if you behave,” Lichtjes grijnsde ze geamuseerd. "I like hot chocolate more..." ze steekt haar handen in haar jaszak voor ze warm te houden. "And what if i don't behave?" Vanwaar ze ineens die interesse kreeg wist ze zelf niet. Haar ogen fixeerde ze op het zand waar ze over heen gingen vooral het weer het asfalt ging worden. Lichtjes knikte ze. Het was gezelliger wanneer ze ergens in de warmte zaten dan wanneer ze in de koude praten.

Onderweg had ze haar gezicht nog meer in zijn warme sjaal genesteld. Pas wanneer ze in het cafe kwamen en ze begroet werden met de warmte en de sfeer, kwam ze weer iets meer uit de sjaal tevoorschijn. Wanneer Laxus haar de kaart aanbood, nam ze het aan om te bekijken. Niet dat het lang duurde, vanaf het begin wist ze al wat te drinken. Warme chocomelk met slagroom... heerlijk. Met een lichte grijns terwijl ze hem aankeek somde ze het op. "A hot chocolate with cream. What about you?" ze gaf te kaart weer aan hem. Deze keer bekeek ze de omgeving wat beter. Het was niet dat er veel mensen waren. Al was dat wel beter, ze hield namelijk niet zo van drukke plaatsten. Achter nog eens goed rond gekeken te hebben richtte ze haar focus weer op Laxus. Haar jas deed ze ondertussen ook maar uit en hing die aan haar stoel samen met de sjaal. haar kin liet ze leunen op haar handpalm waarbij ze hem aan bleef keken en wachtte op hun drank. "Do tell Laxus..." het was de eerste keer dat ze zijn naam teste. "If you want to ofcours, where are you from" Haar nieuwsgierigheid hield ze in bedwang.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap wo jan 25, 2017 9:18 pm

_{"And what if i don't behave?" had ze hem nog gevraagd. Laxus had enkel kort naar haar omgekeken. Een grijnsje sierde zijn lippen. Terwijl zijn ogen kort, echt heel kort, oplichten. Alsof een straal elektriciteit door zijn ogen flitste. Hij kreeg de neiging om zijn mond te openen. Om eerlijk antwoord te geven. Om haar te zeggen wat haar te wachten stond en in welke hel ze zichzelf had verwerkt, maar nee. Dat zou de pret bederven. Dat had Laxus langzamerhand al wel geleerd. Daarom besloot hij zijn antwoord enkel bij die actie te houden en liep hij verder.
Eenmaal in het café namen ze plaats aan een tafel van twee. Laxus overhandigde Azure de kaart en vroeg haar naar haar keuze. Ondertussen ontdeed Laxus zichzelf van zijn jas en hing deze over de leuning van zijn stoel heen. Hij droeg een simpel wit blousje waarbij de mouwen waren opgestroopt. De tattoos bij zijn hals en borst werden zo zichtbaar. Hij hield zijn blik op Azure die haar keuze al snel had gemaakt. "A hot chocolate with cream. What about you?" Laxus knikte eens goedkeurend. ”It fits you,” merkte Laxus op. De manier waarop het meisje achter zijn sjaal had verscholen terwijl ze liepen, was een aandoenlijk gezicht. Hij zag haar hier al zitten met een mok dampende warme chocolademelk. ”And I will get an Irisch coffee,” beantwoordde Laxus haar vraag.
Terwijl Azure haar jas en zijn sjaal over haar stoel heen legde, bestelde Laxus hun dranken. Hij richtte zijn blik terug op Azure zodra de ober weg was en ook zij zich terug richtte op Laxus. Laxus grijnsde lichtjes door de manier waarop Azure hem aankeek. Hij keek haar rustig aan, wachtend op de vraag die hij verwachtte. "Do tell Laxus..." begon Azure dan. Zijn naam had een leuke klank gekregen met haar Spaans accent. Het stond hem wel aan en deed hem iets meer glimlachen. "If you want to ofcours, where are you from" eindigde ze haar vraag. Laxus rechtte zijn rug wat. Via zijn ooghoeken zag hij de ober benaderen die hun dranken voor hun neerzette. Laxus bedankte hem met een knikje en richtte zich terug op Azure.
”Well.. It’s not the most. delightfull story to hear,” begon Laxus met een flauwe grijns die de pijn deed weg schemeren. ”I was born in Pyloir. A place far away from here. My parents sold me to a lab, who raised me to be a killer. They gave me powers, but I didn’t want to kill. So I flee. Alot has happened on the way, but that’s my life in a nutshell and that’s why I’m here,” legde Laxus zo bondig mogelijk uit. Het was te merken dat het verhaal iets met hem deed. Er lag enige trilling in zijn stem. Allemaal gespeeld natuurlijk. Hij had het vaak genoeg kunnen oefenen. ”Indyr is just another place where I can stay for a few months, if I’m lucky a year, before they find me and try to capture me again,” vervolgde Laxus met een lichte glimlach om zijn verhaal iets te verlichtte. Hij nam rustig een slokje van zijn koffie. ”Is there more you want to know? You can ask me anything,” voegde Laxus eraan toe met een knipoog.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap do jan 26, 2017 10:41 pm

Een echt antwoord op haar vraag had ze niet gekregen. Het enige wat ze had zien veranderen was de oplichting van zijn ogen. Veel kon ze daar niet van op uit gaan. het enige wat ze wel wist, was dat er voor het moment verschillende dingen in zijn hoofdrond spookte Azure kon niet ontkennen dat ze wel nieuwsgierig was naar zijn gedachtegang. al was ze dat bij veel mensen zo. Hoe ze gedragen bij mensen en hoe ze zich willen gedragen maar het verbergen. Ze had het bij vele mensen gezien dat ze dingen verborgen, goed of slecht. Dat maakte niet uit. Het gaat over het feit dat ze het verbergen. Alsof het iets ergs was en wie weet is. Af en toe kon ze het niet laten om de omgeving te scannen. Zien wie er bij was gekomen en wie er weg was gegaan. Waarom ze dit deed wist ze zelf niet. Een trekje dat ze geleerd had toen ze in een kudde leefde?

”It fits you,” Geamuseerd bij zijn opmerkingen keek ze hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. "And why does it fit me?" Haar hoofd hield ze voor enkele seconden met een vragende uitdrukking schuin. Zelf zag ze niet waarom het haar zou passen. Lichtjes glimlachte ze bij zijn bestelling. Deze keer gaf ze geen opmerking meer over het feit of hij braaf of niet braaf was. Het was misschien beter dat ze er niet meer over begint. Kort volgde ze de ober met haar ogen tot aan de bar. Zo wist ze of hij meteen aan haar hun drank beginnen of eerst nog verder het café rond ging gaan. Al snel keek ze weer weg om zich weer te richten naar Laxus waarbij haar vraag haast op haar lippen lag te wachten. ”Well.. It’s not the most. delightfull story to hear,” De jonge dame zei er niks op, liet hem praten en het uitleggen. In die tijd had ze zich lichtjes teruggetrokken waardoor ze nu tegen de leuning van de stoel zat.

Achter dat hij gedaan was bleef ze stil. In plaats van direct te antwoorden keek ze hem de hele tijd aan. Pas na een paar minuten opende ze haar lippen met een antwoord. "I'm not really one for violent, but maybe you have to face them one day. I mean you can't run forever. Specially if you live longer than the normal kind of humans." Ze wist zelf niet hoe het was. hem oordelen ging ze ook niet doen. "I bet you could kick their ass. Who knows" Was er meer voor haar te vragen? Over meer vragen had ze zelf niet nagedacht. "Are there things i should know about...?" Azure wist maar al te goed moest dat het geval zijn, hij het zeker niet aan haar vertellen. "Oh, what is your 'gift' as people call it. you know mine. so i think it is fair i know yours" haar hoofd hief ze wat op bij het horen van de ober die hun richting op kwam. Met een glimlachje bedankte ze de ober. Om dan haar mok met beide handen op te pakken. Lichtjes snoof ze de geur van haar warme chocomelk en sloot haar ogen.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap vr jan 27, 2017 10:14 am

_{Laxus zei Azure dat het bij haar paste. Ze leek geamuseerd te zijn bij zijn opmerking. Ze trok een wenkbrauw op. "And why does it fit me?" vroeg ze hem na. Laxus glimlachte wat flauwtjes. Moest hij het nog echt uitleggen? Ach wat. ”The way you snuggle back behind my scarf,” begon Laxus met een voorbeeld. ”It makes you look like a cute little girl who’s in need of some protection and warmth. At first my scarf was that warmth that protected you, but now you’ve chosen the hot chocolate, just like a little girl. Probably to keep your hands and insides warm. To hold the cup with two hands while sniffing the smell of the hot chocolate,” analyseerde Laxus. ”Am I wrong?” vroeg hij na met een glimlach. Haast onschuldig kwam hij over, ergens grappend, maar het was meer om zijn houding tegenover haar goed te behouden. Zij hoefde niet te weten dat hij een meester was in het analyseren van anderen, met de kennis hoe hij ze moest manipuleren om te krijgen wat hij wou hebben.

Laxus had zijn verhaal gedaan en had geen woord gelogen. Wel had hij dingen achter gelaten. Hoe hij mensen had gemanipuleerd, velen had vermoord en gemarteld, en dat die aard nog altijd in hem zat en zeker actief was. Azure bleef stil na zijn woorden. Zwijgend keek Laxus haar aan. Een lichte glimlach rustte rond zijn lippen terwijl een warme blik in zijn ogen lag. Hij probeerde zo duidelijk te maken dat Azure zich geen zorgen om hem moest maken. Immers was dat het leven en zou Laxus nooit een normaal leven kunnen krijgen. Dat was een feit die hij inmiddels had geaccepteerd. "I'm not really one for violent, but maybe you have to face them one day. I mean you can't run forever. Specially if you live longer than the normal kind of humans." sprak Azure. Laxus grijnsde lichtjes en week zijn blik af. ”Oh if they were only humans. Sure I can kill those who are looking for me, but I can’t kill those who are in charge. You see,” Hij richtte zijn blik terug op Azure. ”They are immortal,” eindigde Laxus zijn woorden met een licht hulpeloos glimlachje. ”It’s alright. I’ve accepted my way of living,” voegde Laxus er nog aan toe.
Hij zweeg vervolgens en keek Azure in haar groene ogen aan. Had ze nog meer vragen? Laxus had vaak genoeg een lul verhaal verteld om te weten hoe hij in elke situatie moest reageren. "Are there things i should know about...?" vroeg Azure. Ze leek voorzichtig te zijn om die vraag. Laxus glimlachte lichtjes. ”I think ‘the wanted criminal-part’ is the most important thing you should know about me,” reageerde Laxus op haar woorden. Natuurlijk was dat niet waar. Zijn manier van leven en ‘spelen’ was wellicht hetgeen wat je van Laxus moest weten, maar om dat te vertellen zou het spelletje bederven. "Oh, what is your 'gift' as people call it. you know mine. so i think it is fair i know yours" vroeg Azure nu. Laxus keek op van de woorden, maar richtte zijn blik als eerst op de butler die met hun dranken aan kwam. Zoals hij had voorspeld pakte Azure de mok in beide handen vast en snoof ze de geur van de chocolademelk op. Laxus moest er kort om grinniken, waarna hij een slokje nam van zijn koffie. Hij besloot zich vervolgens op Azure’s vraag te richtte.
Hij ging wat rechter zitten en liet zijn armen leunen op de tafel. ”I’m a warlock,” begon Laxus. ”A warlock is someone who can control one particular element. Like water or wind,” legde Laxus het term uit. Er vanuit gaan dat Azure niet eerder een warlock had ontmoet. Hij stak vervolgens een vinger in de lucht. ”And my power, is elektricity,” maakte Laxus nu duidelijk. Zijn vinger gleed door de lucht heen. Een korte flirts van elektriciteit was te zien, voordat het terug in Laxus’ lichaam trok. ”I can do all sorts of things with it, but maybe you’ll see that later,” voegde Laxus er nog aan toe met een plagende knipoog, waarna hij een nieuwe slok van zijn koffie nam.
”Say Azure, how old are you?” vroeg Laxus. Zijn hoofd hing een tikje scheef, Alsof hij o zo geïnteresseerd was, terwijl dat natuurlijk niet ter sprake was. ”Are you willing to tell a little about yourself? I’m kinda curious how a shapeshifter ends up here,” vroeg Laxus met een ietwat verontschuldigde glimlachje om zijn nieuwsgierigheid. Het kon hem geen barst schelen waarom ze hier was of hoe oud ze was. Ze moest enkel praten, zodat ze zich meer op haar gemak ging voelen en Laxus op haar woorden in kon spelen.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap za jan 28, 2017 6:05 pm

Terwijl Azure naar de jongen voor haar keek, wachtte ze geduldig op haar chocomelk. Ze kan al niet wachten tot ze die in haar handen had. Het is niet dat het haar lievelings drank was, maar achter de hele tijd in de koude te hebben gestaan had ze nu wel zin in iets warms. Het zou haar in enkele seconden een heel stuk warmer maken, en haar vingers gaan warmen aan de mok zelf. Lichtjes verstrooid van de gedachten voor haar warme drank keek ze op wanneer Laxus begon met praten.”The way you snuggle back behind my scarf,” begon Laxus met een voorbeeld. ”It makes you look like a cute little girl who’s in need of some protection and warmth. At first my scarf was that warmth that protected you, but now you’ve chosen the hot chocolate, just like a little girl. Probably to keep your hands and insides warm. To hold the cup with two hands while sniffing the smell of the hot chocolate,." Beschaamde keek ze van hem weg richting haar vingers. " ehm... maybe" Meer ging ze er daar niet over zeggen.

Hij had gelijk. Iets dat haar dwars zat. Was ze zo leesbaar? Daar hield ze helemaal niet van. Het wou zeggen dat ze voorspelbaar was. Makkelijk te lezen. Haar handen had ze in elkaar gevouwd omdat ze niet wist wat ze er nu mee moest gaan doen. Het zat haar meer dwars dan ze had verwacht en was daarom voor enkele seconden verstrooid en beschaamd. ”Oh if they were only humans. Sure I can kill those who are looking for me, but I can’t kill those who are in charge. You see,” Hij richtte zijn blik terug op Azure. ”They are immortal,” Dat maakt het inderdaad wel moeilijker, toch geloofd Azure helemaal niet in onsterfelijk. Iedereen sterft, of je het nu wou of niet. "i don't believe in immortal tho. Everybody can die. You just don't know how yet." Kort hief ze haar schouders op en rekte zich dan eens goed uit. Haar spieren nog pijnlijk van de transformatie. Welke dingen moest ze van hem nog weten? Het was niet dat ze daar veel over had nagedacht. Azure wist dat na ze weg ging ze weer lekker apart ging gaan zitten en iedereen gewoon weer gaan bestuderen. Daar was ze nu eenmaal goed in. Azure keek hem aan bij zijn voorstel. "Wel, after you said there where people after you, i already thought a bit about that." begon ze. "It almost sounds like i should leave after my drink. Criminal aren't known to be nice people you know." Hier kreeg ze weer het gedacht of hij wel aardig was of niet.

tevreden keek Azure op achter dat haar chocomelk voor haar werd gezet. Haar twee handen gingen erom heen om er dan aan te ruiken. Achteraf stopte ze er mee en keek Laxus aan. En hier deed ze juist wat hij had gedaan... Om ervoor te zorgen dat ze niet opnieuw verstrooid ging raken, blies ze kort om dan enkele korte slokjes er van de nemen. Laxus was een warlock? Deze keer bestudeerde ze hem aandachtiger. Nope, ze had daar nog niet bij stilgestaan. Uiterlijk kan ook verraderlijk zijn. ”And my power, is elektricity,” hmm... Wel leuk om te hebben, en gevaarlijk. Later...? Wat zou ze hem tonen. Zolang ze maar op een veilige afstand er van is. "My age...? i stopped keeping track of that after a few years" schaapachtig krabte ze achter haar hoofd. "Let's say i was born around 1450" jup ze was een over over over over over groot oma? Of hoe zouden ze dit noemen."What about you?" De meeste die hier zaten waren eigenlijk al best oud. De ene hield het beter bij dan een ander.

”Are you willing to tell a little about yourself? I’m kinda curious how a shapeshifter ends up here,” Voor enkele seconden trok ze een wenkbrauw op. "i'm not really that interesting" En dat was de waarheid. Ze had gewoon veel zien gebeuren, maar zelf had ze er niet veel mee te maken." Most of my life i lived as a horse in a herd." Was haar uitleg." But i met someon and became close to it. He is here too. and when he disappears i look for him again. That's why i'm here." Ze had hem veel te danken, moesten het niet voor hem zijn was ze wie weet gestorven van ouderdom en slavernij als paard. "Nothing really talk worthy" Lichtjes grinnikte ze en nam nog een slok van haar chocomelk, waarbij er onbewust wat slagroom op haar neus terecht kwam. "hmm, tasty..." Achter enkele slokken te hebben genomen leunde ze weer tegen haar stoel aan. "Something else you wanna know?" gebruikte ze nu zijn woorden.

sorry flutje D;

Onderwerp: Re: I can make your hands clap za jan 28, 2017 8:50 pm

_{Azure leek ergens met hem te doen te hebben. Ze zei hem zijn achtervolgers niet te negeren en tegen ze in te gaan. Waarop Laxus zei dat hij de leider niet kon vermoorden, aangezien hij onsterfelijk was. Azure verloor daardoor echter niet de hoop. "i don't believe in immortal tho. Everybody can die. You just don't know how yet." reageerde zij op zijn woorden. Laxus zweeg enkel en antwoordde niet. Azure trok haar schouders op, waarna ze zich uitrekte. Laxus keek zwijgend toe. Als het toch eens zo makkelijk kon zijn dat Jinn en Jeremy niet onsterfelijk waren. Jammer genoeg wist hij zeker dat ze onsterfelijk waren. Hij had genoeg tijd gehad om onderzoek te doen. Om op zoek te gaan naar oplossingen, maar hij niks gevonden. Wel had hij veel geleerd over andere wezens, maar dat had hem niet geholpen in zijn gevecht tegen de leiders. Daarbij kon Laxus ze ook niet proberen te vermoorden, want als hij alleen al in hun zicht kwam, zouden ze hem binnen een oogwenk kunnen vermoorden met een simpele knip van zijn vingers. Laxus schoof die gedachten weg. Erover nadenken had geen zin. Hij had zijn leven van vluchten aanvaard.

De vraag werd gesteld of Azure nog meer moest weten over Laxus. Er was genoeg wat Azure moest weten van Laxus om hem volledig te kunnen kennen, maar er was niet veel dat Azure moest weten om het naar haar zin te hebben. Laxus zei daarom dat het feit dat hij een crimineel is die voortvluchtig is, hem genoeg leek. "Wel, after you said there where people after you, i already thought a bit about that." begon Azure dan toch. "It almost sounds like i should leave after my drink. Criminal aren't known to be nice people you know." sprak ze. Laxus glimlachte wat flauwtjes en week voor een moment zijn blik af. Hij richtte zijn blik naar buiten. ”I’m a criminal because I’m running away from crazy people who want to chain me back down until I work for them, which is basically murdering and torturing people without second guessing,” begon Laxus. Hij richtte zijn blik terug op Azure. Zijn blik stond nu een stuk serieuzer. ”I’m sorry but I’d rather be a criminal than a torturer and a murderer,” maakte hij duidelijk. Een leugen, natuurlijk. Hij vond het niet erg om te moorden en te martelen. Daarentegen; hij hield ervan! Hij kon het enkel niet hebben als anderen hem zeiden wat hij moest doen.

Uiteindelijk besloot Azure nog een andere vraag te stellen. Zo begon Laxus zijn kracht uit te leggen. Nou ja, de basis ervan. Hij besloot de details maar links te laten liggen. Hij wou haar immers niet afschrikken. Om de aandacht bij hem zelf weg te halen, richtte hij zich op Azure en vroeg hij haar hoe oud ze was. Immers was uiterlijk hier eeuwig en konden sommigen al eeuwen oud zijn. Azure bleek een perfect voorbeeld hiervan te zijn. "My age...? i stopped keeping track of that after a few years" begon Azure. Laxus lachte zachtjes door haar houding en de manier waarop ze op haar achterhoofd krabde. "Let's say i was born around 1450" antwoordde ze uiteindelijk. Laxus knikte eens. ”I see,” reageerde hij. "What about you?" vroeg Azure op haar beurt. Laxus grinnikte lichtjes. ”Well I’m sorry to say grandma,” begon Laxus. Natuurlijk plaagde hij haar enkel. ”But I am only 190 years old,” antwoordde hij met een plagende knipoog. Hij wou haar uiteraard niet beledigen, enkel plagen. Hij ging er vanuit dat Azure daar wel tegen kon.

Laxus vroeg verder. Vroeg haar of ze iets meer over haarzelf wou vertellen. Immers zou dat de twee dichterbij elkaar brengen en zou Laxus, hopelijk, informatie opdoen waarmee hij Azure kon manipuleren. Voor een moment trok Azure een wenkbrauw op. "i'm not really that interesting" kwam als eerste. Laxus lachte wat flauwtjes. ”Isn’t that what they all say?” reageerde hij met een lichte glimlach. Hij wou Azure niet te ver duwen om antwoord te geven, maar hij wou het wel zo laten lijken dat het veilig was om over haar verleden te praten met hem. " Most of my life i lived as a horse in a herd." begon Azure. ”Sounds interesting” reageerde Laxus, opnieuw om haar te plagen. Met een gebaar maakte hij al snel duidelijk dat hij verder zijn mond zou houden en serieus zou luisteren naar haar verhaal. Belangrijke informatie zou hij sowieso op slaan. " But i met someon and became close to it. He is here too. and when he disappears i look for him again. That's why i'm here." legde ze verder uit. Lichtjes trok Laxus een wenkbrauw op. Hij zat hier nu toch niet met een dame die al een liefde had, toch? Als dat zou was, was er nog geen man overboord. Ook dan kon hij het nog wel zo naar zijn hand draaien dat alles zo speelde zoals hij wou. Hij zou het enkel anders moeten aanpassen.

"Nothing really talk worthy" voegde Azure er nog aan toe. Laxus liet zijn gezichtsuitdrukking varen. En glimlachte begrijpend. Hij knikte eveneens eens. Ook hij nam een nieuwe slok van zijn koffie. Hij keek voor een seconde naar buiten, maar al snel werd zijn blik weer getrokken door Azure. "hmm, tasty..." sprak de dame, zich niet bewust van het toefje slagroom op haar neus. Laxus keek kort met een grijns toe terwijl hij nog een paar slokken van het warme goedje nam. Uiteindelijk leunde hij over de tafel naar haar toe en veegde hij het toefje slagroom van haar neus met zijn duim. Die hij vervolgens voor zijn mond hield en de slagroom af likte. ”Tasty indeed,” reageerde Laxus met een knipoog. In zijn ogen was een flirterige twinkeling te vinden. Maar die kon eveneens plagend bedoeld zijn. Azure leunde wat terug en ook Laxus ging terug in zijn stoel zitten terwijl hij een slok nam van zijn koffie. "Something else you wanna know?" vuurde Azure de vraag nu terug. Laxus keek haar aan en glimlachte wat verontschuldigend. ”Well actually,” begon Laxus terwijl hij zijn kopje terug op tafel neerzette. Hij kuchtte eens, alsof hij iets heel beschamend ging vragen. ”That ‘someone’ you talked about. Is he, by any chance, your husband or boyfriend?” vroeg Laxus nu. Een klein glimlachje lag rond zijn lippen. Zijn gezichtsuitdrukking zag er kwetsbaar uit. Alsof hij elk moment een gebroken hart kon krijgen door haar antwoord.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap zo jan 29, 2017 11:12 pm

Lichtjes haalde Azure iets dieper adem. De warmte van haar chocomelk vulde haar longen. Na enkele seconden liet ze die ontspannen weer uit. Haar handen die eerst wat stijfjes waren van de koude, waren nu volledig verwarmd. Azure was tevreden dat ze nu binnen zaten. Of het de bedoeling was geweest van haar dat ze direct met iemand ging gaan drinken was het niet. Wie was zij om nee te zeggen tegen wat drank? In het begin had ze liever alleen geweest, nu....? Nu vond ze het opzich geen probleem. Zelf wist ze niet precies wat ze er van moest denken over het 'criminele' deel van zijn leven. Hij kon er zo makkelijk over praten. Hij moet toch weten dat Azure heel anders zou denken; Dat hij nu gewoon aan het liegen was; Dat ze zou kunnen denken dat hij gewoon ontsnapt was voor iets anders. Iets ergers... Met een stille zucht duwde ze de gedachten daarover achter in haar hoofd. Voor nu moest ze er niet teveel gaan over nadenken. Dit zou het gezellig drinken verpesten.

Vanaf dat ze de leeftijd van 30 was gepasseerd begon Azure te stoppen met tellen. natuurlijk hield ze de dag van haar verjaardag wel in de gaten, maar dat was ook het enigste dat ze deed. ”Well I’m sorry to say grandma,” Nu was zij degene die weer een wenkbrauw optrok. Nu voelde ze zich voor enkele seconden echt wel oud..”But I am only 190 years old,” Geschrokken van zijn leeftijd hapte ze naar adem. Wel zeer fake natuurlijk. "Omg, you are so young" Ze grinnikte, boog voorover en kneep in zijn wangen " how cute" met een zacht lachje trok ze zich terug. "although i think that when you reached the 100 you can be called a grandpa anyway" Goh wat waren ze allemaal oud... Op sommige momenten vergat Azure echt volledig hoe oud iedereen hier wel niet kon zijn. En dat ze nog allemaal heel lang kunnen verder gaan leven. Wat een deprimerende gedachten dat soms kan hebben. Het ergste van al was dat vanaf dat je in de lus komt en je er grotendeels inblijft je niet meer kan leven in de echte wereld. Toch niet de wereld waar je kan oud komen...

Opnieuw nam ze enkele slokjes van haar warme melk. Genietend sloot ze haar ogen waarbij de drank door haar keel gleed. Lichtjes keek ze op wanneer hij haar recht aankeek. Uh was er iets op haar gezicht? Met grote ogen keek ze toe hoe hij dichterbij kwam en zijn duim over haar neus liet glijden. Eerst niet begrijpend waarom, tot ze zag wat er nu op zijn duim lag in plaats van haar neus. " Oops..." mompelde ze beschaamd waarbij haar wangen heel lichtjes roder werden. ”Tasty indeed,” Dat maakte het er nu niet echt beter op. ”Well actually,” afwachtend keek ze hem aan terwijl ze weer enkele slokken nam.”That ‘someone’ you talked about. Is he, by any chance, your husband or boyfriend?” Voor enkele korte seconden leek zijn woorden niet veel effect te hebben. pas op het moment dat ze die begreep waarbij ze al kuchend naar een doekje greep. Drank en happen naar adem... dan krijg je wat Azure nu had. "Holly fuck." Azure hield nog enkele seconde langer het doekje tegen haar lippen voor ze die stilletjes weghaalde. "o god no. neither of the three" verontwaardigd en nog wat ontdaan schudde ze haar hoofd. " He is just a very good friend. he saved my life so i own him. you can see it like that" Al snel probeerde zichzelf weer te laten ontspannen achter een bijna lucht/drank verstikking."But you just exposed yourself tho. Now i know your still single" Haar hoofd lietjes ietsje schuin hangen. Haar nieuwsgierigheid was gewekt. Zelf geloofd ze niet op liefde op het eerste gezicht, met die bullshit moet hij dus zeker niet komen. "Why would you care?" Uitdagend keek ze hem afwachtend aan.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap ma jan 30, 2017 10:30 am

_{Laxus vroeg naar haar leeftijd en kon verwachten dat ze geen 19 meer was zoals ze leek. Toch wou hij haar leeftijd weten in de hoop dat hij ook dat kon gebruiken om hun band te versterken en om haar nog meer te manipuleren. De dame leek al een behoorlijk poosje op de aardbodem rond te lopen. Iets wat het enigszins moeilijker maakte voor Laxus, maar er was geen man overboord. Hij vond wel een manier. Zodra ze naar zijn leeftijd vroeg, begon Laxus al meteen met plagen. Azure leek in eerste instantie oprecht beledigd te zijn, maar kon ook later de grap in zijn van zijn woorden. Ze speelde het spelletje mee. Azure hapte naar adem. Alsof ze zo erg geschrokken was. Laxus grinnikte lichtjes. "Omg, you are so young" sprak ze uit. Laxus grijnsde. Hij keek op zodra Azure naar hem toe boog. Voordat Laxus er nog iets aan kon doen werd zijn wang vast gepakt en in geknepen. Uit reflex sloot hij zijn oog een beetje. " how cute" voegde ze er nog aan toe. ”Yeah stop it grandma,” klaagde Laxus met een flauw lachje. Met een zacht lachje trok Azure zich terug. Laxus liet zijn hand eens langs zijn wang gaan alsof het zoveel pijn deed. "although i think that when you reached the 100 you can be called a grandpa anyway" sprak Azure nu. Laxus snoof eens, alsof hij zich zo beledigt voelde. Natuurlijk maakte hij enkel een grapje. ”Oh please! I’m still too good looking to be called a grandpa,” reageerde Laxus verontwaardigd, waarna hij grijnsde en zijn hoofd eens schudde om hun gesprek.
Het onderwerp werd gewijzigd en de aandacht werd voor een kort moment gevestigd op het toefje slagroom dat zich triomfantelijk had neergelegd op de neus van Azure. Laxus hoefde er niet over na te denken en wist al hoe hij op de situatie moest reageren. Azure leek er gelukkig niks op tegen te hebben. Door Azure’s eerdere woorden kwam Laxus echter wel op een vraag terecht. Hij moest het antwoord op die vraag hebben en dan wel zo dat ze niet aanvoelde dat ze werd gemanipuleerd. Hij zette een onschuldig gezicht op en vroeg haar naar de man waar ze over had gesproken. Zijn gelaat stond alsof elk moment zijn hart kon breken. Het lag aan haar woorden. Voor een moment gebeurde er niks en kreeg Laxus de neiging om de vraag te herhalen, maar toen verstikte ze zich plots en begon ze te hoestte. Laxus’ ogen verwijde zich wat en hij boog meteen naar haar toe om een servet naar haar uit te reiken, maar die had ze zelf toch eerder gevonden. "Holly fuck." bracht Azure uit. ”I’m sorry I shouldn’ve asked!” verontschuldigde Laxus zich meteen en zette zo zijn onschuldige persoonlijkheid voort. Voor een moment bleef Azure nog zo zitten, waarna ze het doekje dan toch liet zakken. "o god no. neither of the three" antwoordde ze en verontwaardigd schudde ze haar hoofd. ”Not?” reageerde Laxus verbaasd, alsof dat het antwoord was geweest wat hij niet had verwacht. " He is just a very good friend. he saved my life so i own him. you can see it like that" legde Azure verder uit en probeerde zich weer te ontspannen. Voor een moment keek Laxus haar aan, waarna hij zijn blik wat beschamend afweek. ”I see. I guess I shouldn’ve taken any conclusions. I’m sorry,” verontschuldigde Laxus zich nu opnieuw en glimlachte wat flauwtjes. Hij richtte zijn blik terug op Azure. "But you just exposed yourself tho. Now i know your still single" zei Azure nu. Laxus keek verbaasd op, alsof hij daar nog helemaal niet bij stil had gestaan. Natuurlijk maakte hem niet uit dat hij die informatie had vrijgespeeld. Het was met opzet geweest. ”Busted,” reageerde hij uiteindelijk enkel met een flauwe grijns. Hij zag hoe haar hoofd een tikje schuin ging. Een teken van nieuwsgierigheid. Zou hij haar nu dan hebben waar hij haar wou hebben? "Why would you care?" vroeg ze uiteindelijk.
Laxus grijnsde wat flauw en week zijn blik af naar zijn kopje die bijna leeg was. Hij nam het kopje vast en dronk de laatste slok. ”Well,” begon hij uiteindelijk. Alsof het hem zoveel moeite kostte om de ‘waarheid’ te vertellen. ”To be honest,” vervolgde hij na opnieuw een korte pauze te hebben ingelast. ”I felt jealous,” gaf Laxus toe met een wat beschamend glimlachje, waarna hij weg keek en zijn blik weer richtte op het lege kopje. Ze blik ging vervolgens naar het kleine krijtbordje dat naast hen hing waarop de specialiteiten van de dag op stonden. ”Do you want some apple pie?” vroeg Laxus om het onderwerp te veranderen in de hoop dat het niet awkward zou worden.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap ma jan 30, 2017 9:56 pm

He gesprek tussen Laxus en haar verliep vlotjes. Het is niet dat ze verwacht had dat het slecht ging lopen. Het is gewoon niet voor Azure om zo ontspannen een gesprek aan te gaan met een onbekend iemand. Azure was geamuseerd wanneer het over hun leeftijd ging. Het doet haar denken voor de eerste keer in eeuwen hoe oud ze nu eigenlijk wel niet was. Niet dat ze dat ging berekenen, het besef was er gewoon dat ze heel oud was. Zoveel gezien, gehoord en meegemaakt. De oorlogen ook. Met één enkele hand beweging ging ze met haar vingers door haar lange bruine haren. Achter gefaked te hebben dat hij haar heeft gekwetst speelde ze dan toch maar direct mee. In zijn wangen gaan knijpen was niet echt over nagedacht geweest. Het gebeurde gewoon... Het had ook geen zin om daar verder over na te gaan denken. Zijn wangen waren wel warm en zacht... Focus! ”Oh please! I’m still too good looking to be called a grandpa,” Lachend schudde ze met haar hoofd. "Never said you where ugly for your age" met een glimlach rolde ze speels met haar ogen. Al was iedereen die in een lus woont knap voor hun leeftijd...

Zo snel mogelijk wou ze vergeten wat gebeurd was. Slagroom op haar neus. Wat is ze 5? Het is nu al de tweede keer dat ze zich als een lief onschuldig kind voelt. Niet dat ze erge dingen had gedaan, maar ze was niet Naïve. onbewust slaakt ze zachtjes een stille zucht bij de gedachten. Bij zijn volgende woorden had ze zich haast verslikt. Ten eerste omdat ze die vragen niet had zien aankomen en ten tweede omdat ze nooit zo over Aguilar zou denken. ”I’m sorry I shouldn’ve asked!” Meteen schudde ze haar hoofd op zijn reactie, via bewegen zeggen dat het niks was. Pas nadat ze helemaal was bekomen van de schok legde ze het uit. Azure vergat liever de dag waar ze bijna gevangen was genomen. ”I see. I guess I shouldn’ve taken any conclusions. I’m sorry,” Grijnzend knikte ze. "hmh, not that i was very clear about it, but never even thought how people would think about it. But i think it is becaus i don't care what people think about me or what i do"

jaloers...? Onbewust verscheen er een frons op haar voorhoofd. Azure begreep het niet zozeer. " wouldn't know what you should be jealous of" Met een kort lachje nam ze enkele slokjes van haar melk. Soms begreep ze mensen niet. Het maakte niet uit ze nu man of vrouw waren, soms waren ze allemaal even verwarrend. ”Do you want some apple pie?” De jonge dame begreep waarom hij van onderwerp veranderde en liet het toe. "hmm... " Deze keer was zij degene die het bordje bestudeerde. "sure" ze glimlachte iets breder dan normaal naar de jongen voor haar. "So tell me Laxus, why don't you have a girlfriend?" Een onschuldig glimlachje sierde de jonge dame haar lippen. Het is niet uit interesse, ze valt gewoon niet graag in stiltes. Moest hij een goeie vriend van haar geweest zijn, dan was het geen probleem. Aangezien ze Laxus maar amper kent zou het meer awkward zijn dan iets anders. Kort hief ze haar hand in de lucht om de aandacht te trekken van de ober. "Two apple pie's please" vroeg ze wanneer de oudere man was gekomen voor de volgende bestelling. In die tijd had ze wel nog even gekeken naar Laxus voor de zekerheid of hij niets anders wou hebben.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap ma jan 30, 2017 10:24 pm

_{De manier waarop Azure losser werd beviel hem wel. Het was een teken dat ze hem begon te vertrouwen. Natuurlijk zou dat tijd nodig hebben, maar met een paar tactische momenten zou Laxus het kunnen versnellen. Zijn vraag was één van die tactieken. Het zal voor een ongemakkelijke situatie zorgen, dat zeker, maar het was ook een manier waarop hij polshoogte kon nemen op de situatie. Vertrouwde Azure hem nog of was het wantrouwen dat ze op bouwde tegenover hem? "hmh, not that i was very clear about it, but never even thought how people would think about it. But i think it is becaus i don't care what people think about me or what i do" sprak Azure over Laxus zijn woorden. Laxus knikte eens. Hij richtte zijn blik op het krijtbordje, alsof hij haar woorden voor het grootste gedeelte enkel accepteerde en links liet liggen -zoals elk normaal persoon zou doen-. Daarentegen was het geval dat Laxus de woorden een paar keer herhaalde in zijn hoofd en het stukje voor stukje begon te analyseren. Dus desondanks haar sterke band met de man, was ze toch veel op haarzelf gezet. Aandacht voor de omgeving leek ze niet veel te hebben. Nou ja, wel voor de omgeving, maar het leek haar niet te deren wat de omgeving van haar dacht. Dus een mening geven over een situatie zou niet veel veroorzaken, tenzij dit een te sterke mening was om af te schudden. Beetje bij beetje werd het profiel van Azure ingevuld. Als een ander enkel in zijn hoofd kon kijken, was er een mogelijkheid dat iemand wist wat zich erin afspeelt. Wat voor verziekte gedachten hij wel niet had.
Om zijn gedachten te bevestigen, beantwoordde hij haar vraag met een emotie. Jaloersheid. Ze leek er niet veel van te willen weten. Ze fronste, waarna ze zei dat ze niet zou weten waarover Laxus jaloers moest zijn. Laxus glimlachte enkel wat flauwtjes en reageerde verder niet. Zij had dus niet veel inzicht in de emoties van een ander. Een pluspunt. Het zou een goede manier kunnen zijn om zijn sporen te wissen als hij eenmaal klaar was. Hij veranderde het onderwerp. Iets wat logisch was na zo’n emotionele vraag en antwoord. Daarom leek Azure er ook geen problemen mee te hebben. "hmm... " reageerde ze enkel, waarna ze haar blik nestelde op het krijtbordje. Laxus bleef haar enkel zwijgend aankijken, wachtend op een antwoord. "sure" antwoordde ze met een glimlach die breder was dan voorheen. Laxus glimlachte ook spontaan en knikte eens goedkeurend. Alsof hij het jammer had gevonden als ze het aanbod had afgeslagen. Het kon hem geen barst schelen, maar dat moest hij uiteraard verbergen voor zijn slachtoffer. "So tell me Laxus, why don't you have a girlfriend?" vroeg Azure. Laxus keek op van die vraag en deed alsof hij verbaasd was. Hij merkte het onschuldige glimlachje op. ”Well you sure do what to ask,” reageerde Laxus met een flauwe glimlach, alsof ook dit onderwerp hem gevoelig zou liggen.
Voordat Laxus echter antwoord gaf, bestelde Azure voor hen de appeltaart. Vluchtig had ze nog naar hem gekeken, maar Laxus had met een glimlach al aangegeven dat het goed zat. Voor een moment keek hij de man na, waarna hij zijn blik terug richtte op Azure. ”Well I had a girlfriend, long ago,” begon Laxus aan zijn antwoord. Zijn stem klonk breekbaar. Alsof hij moeite moest doen om de glimlach op zijn gelaat te houden. ”We had a relationship for almost 10 years. We were married and lived happy in our little house. It was all I ever wanted, but apparently I was the only one who thought that way in our relationship,” vertelde Laxus en duidde hiermee dat de relatie ten einde was gevallen door een gebroken hart en liefde van enkel één kant. Voor een moment keek hij naar buiten om zijn verhaal tijd te geven om in te laten werken. Hij keek op zodra twee punten appeltaart voor hen werden geserveerd. ”Thank you,” bedankte Laxus de ober, waarna hij zich richtte op Azure. ”But it was a long time ago. I haven’t had a girlfriend ever since. You could say I’m kind of carefull with that,” legde Laxus uit.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap di jan 31, 2017 11:15 pm

Van jongs af aan had Azure niet echt gegeven om andermans hun commentaar. Het kon haar niet schelen wat van haar dachten. Hetgeen dat belangrijk was, was het gene wat zij er van vond. Het was haar leven. Dit gedrag had haar alleen maar vooruit geholpen. Nergens had ze over moeten twijfelen omdat ze luisterde naar anderen. Wel hield ze rekening met anderen maar dat was ook het enige. Aguilar was de enige waarmee ze zijn mening in rekening zou gaan houden, en er zou gaan over nadenken. Iets dat alleen maar kwam doordat ze elkaar al jarenlang kenden. Het waren zelf al eeuwen. Het had hem ook jaren gekost voor ze hem volledig vertrouwde. Azure mag dan nog vrienden met je zijn. Het gaat een lange tijd duren voordat ze de persoon 100% zou gaan vertrouwen. Er zullen altijd wel momenten zijn waar ze voor enkele seconden achterdochtig of wantrouwig wordt. Het is zoals bij een paard. 1 verkeerd iets doen en je mag haar vertrouwen weer vanaf 0 gaan opbouwen. Waarschijnlijk kon ze daarom vanaf het begin al shiften in een paard.

De vragen werden van de ene naar de andere gesmeten. Zolang de vraag niet al te persoonlijk werd vond Azure et niet erg. Vanaf dat het de verkeerde kant op zou gaan ging ze stoppen. Er een punt achter zetten. Toch vooral bij de vragen die haar niet aanstonden. Zwijgend luisterde ze naar wat hij te zeggen had. Azure onderbrak hem niet. Het liefst hoorde ze eerst alles voor ze er iets over ging zeggen of vragen. "Well, it's hard to believe after 10 years that it would and.... can't even udnerstand why a woman or a man would spend 10 years with someone and then breaking up..." lichtjes zuchtte ze geirriteerd. Dit is een van de vele redenen waarom Azure het moeilijk had met mensen volledig te gaan vertrouwen. Zelf na zovele jaren kunnen je vrienden nog altijd gaan verraden.

"I don't blame you either. I would be the same if i were in your shoes. Thank god i am someone who doesn't trust anybody immediatly. It took my friend... what 5 years? " lichtjes zwaaide ze met haar hand. "But that shouldn't stop you from closing it off. Who knows a girl will walk next to you and could be a goodmatch. but you ignore it becaus of some stupid and lying bitch. Forget the past. But that is easier said than done, isn't it?" Haar ogen richtte zich van Laxus naar haar taart. Haar glimlach werd groter terwijl ze meteen een lepel pakte en al een hap nam van haar eigen appeltaart. "ah, so good..." Met een grijns keek ze hem weer wat. "But who am i to give you advise?" opnieuw nam ze een hap, deze keer met gesloten ogen. Genietend van de smaak kauwde ze er iets langer op dan normaal. "It's not that i have enough experience for that" Met een draai van haar beide groene ogen nam ze voor de derde keer een schep van haar taart.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap wo feb 01, 2017 10:02 am

_{Azure stelde vragen. Dat was een goed teken. Ze leek nieuwsgierig te zijn, maar niet per se geïnteresseerd. Het leek Laxus dat Azure de vragen en belangstelling enkel toonde omdat het gesprek gaande moest blijven. Ze leek geïnteresseerd in hem te zijn als de lieve jongeman die hij voordeed dat hij was, maar niet als een vriendje. Daarbij leek ze hem bij lange na nog niet volledig te vertrouwen. Ze sprak niet met achterdocht in haar toon, maar Laxus had dit vaak genoeg meegemaakt om te weten waar dit heen kon gaan. Toch haakte hij nog niet af. Als hij een project niet afgemaakt, zou hij het project op een vriendelijke manier verlaten. Op een manier waaruit bleek dat hij iets heel dringends moest doen en het project zich niet schuldig of afgewezen zou voelen. Op deze manier had hij alsnog een kans, mocht hij zijn gedachten veranderen of mocht er iets aan haar gedachten veranderen. Daarbij was het slim om altijd een back-up plan te hebben voor het geval dat. Voor het geval dat Laxus zich verveelde en wat plezier nodig had.

Azure liet hem zijn verhaal vertellen. Ze had manieren, maar dat was al duidelijk geweest. Laxus had met emotie gesproken over zijn ex. Natuurlijk had hij er dingen aan toegevoegd die niet waar waren en had hij dingen verzwegen. Het feit dat hij zijn tweelingbroer had opgesloten in een kelder om zijn liefde voor zichzelf te hebben, besloot hij maar achterwege te houden. Dan zou Azure erachter komen dat Laxus eigenlijk een psychopaat was en dan werd het al helemaal moeilijk om haar over te halen. "Well, it's hard to believe after 10 years that it would and.... can't even understand why a woman or a man would spend 10 years with someone and then breaking up..." reageerde Azure op zijn verhaal. Ze schudde zelf haar hoofd geïrriteerd, alsof ze met hem mee leefde. Laxus glimlachte wat flauwtjes en tilde zijn schouders eens op. ”Sometimes I don’t understand it either, but I just learned to live with it,” legde Laxus uit en probeerde hiermee te voorkomen dat Azure zich er zorgen om ging maken. Het zou voor een goed zwak punt zorgen, maar dan zou hij meer moeten praten over zijn ex en ergens deed het hem dat zoveel pijn. Immers had hij oprecht van hem gehouden.

"I don't blame you either. I would be the same if i were in your shoes. Thank god i am someone who doesn't trust anybody immediatly. It took my friend... what 5 years? " Ze maakte met haar hand een gebaar dat dat haar punt niet was. Laxus hield zijn blik nog altijd lief en degelijk, maar ondertussen begonnen zijn hersenen te kraken. Vijf jaar?! Moest hij vijf jaar met haar opgescheept zitten om te krijgen wat hij wou hebben? Natuurlijk zou hij met zijn trucjes het kunnen opkroppen tot een paar maanden, maar zelfs dat zou al te lang zijn na zijn smaak. Azure praatte verder. "But that shouldn't stop you from closing it off. Who knows a girl will walk next to you and could be a goodmatch. but you ignore it becaus of some stupid and lying bitch. Forget the past. But that is easier said than done, isn't it?" sprak Azure. Laxus glimlachte wat meer en keek voor een moment weg, maar richtte zijn blik toch weer op Azure. ”You make it alot easier to be honest,” reageerde Laxus met een knipoog.

Hij keek op zodra hun punten taart neer werden gezet op tafel. Laxus bedankte de ober met een knikje terwijl Azure zich al meteen over haar punt heen boog. Ze nam haar lepel en nam meteen een hap. "ah, so good..." Laxus grinnikte zodra Azure hem aankeek. Ze klonk als een kleinkind die genoot van een snoepje waar zij al zolang naar had verlangt. Laxus nam op zijn beurt een hapje van zijn taart en knikte eens instemmend als teken dat ook hij de taart heerlijk vond smaken. "But who am i to give you advise?" begon Azure plots. Laxus keek op van die vraag terwijl hij nog zat te kauwen op zijn hap. Hij had niet verwacht dat Azure er verder op door zou gaan. Het leek hem dat het onderwerp was afgesloten. Maar wie was hij om meer informatie buiten te sluiten? Dit was een bonus. Terwijl Azure een nieuwe hap nam, keek Laxus haar vragend aan. In zijn ogen stond de vraag gebrand ‘wat bedoel je?’ Want die woorden sprak je niet, tenzij je zelf weinig ervaring erin had. Nadat Azure smalend had genoten van haar stukje appeltaart, beantwoordde ze zijn vraag. "It's not that i have enough experience for that" sprak ze, rolde met haar ogen en nam een nieuwe hap.

Laxus keek haar voor een moment met een lichte grijns aan. Alsof hij het grappig vond de manier waarop ze de appeltaart naar binnen werkte. Een lady zou wachten tussen de happen, maar daarvoor leek de appeltaart te lekker te zijn. In waarheid moest Laxus daar helemaal niet om grijnzen. Zijn moeite leek voor een moment voor niks geweest, maar nu bleek er toch een nieuw aanknooppunt te zijn en dit had ze hem gegeven zonder enige moeite! Laxus kon er enkel om grijnzen. ”That’s a shame,” reageerde hij op haar woorden en nam een nieuwe hap van zijn appeltaart. ”I would’ve expected you to have had at least five or six boyfriends in your life. I mean, you’re gorgeous, how can you not fall in love with you?” besloot Laxus verder in te gaan op het onderwerp. Azure kon hem niks kwalijk nemen. Immers hadden ze het over zijn intense relatie gehad. Nu was het enkel zijn beurt en hij kon het niet helpen dat een flirterige grijns rond zijn lippen sierde.}

Onderwerp: Re: I can make your hands clap za feb 04, 2017 12:25 pm

Er waren momenten waar ze dacht aan Aguilar. Aan het feit waarom ze hem bleef zoeken en volgen. Er waren dagen dat ze zich af vroeg of ze geen eigen leven had. Dit alles werd meteen genegeerd wanneer ze zichzelf deed er aan herinneren dat hij haar leven had gered. Toch kwam ze voor de zoveelste keer weer op die gedachten. Deze keer kwam het door Laxus. Moest hij er niet over begonnen zijn.... Net zoals al die andere keren drukte ze die verwarde gedachten weer van haar af. Daarbij moest ze zich richten op de jongen voor haar en niet op haar verleden. Dat waren tijden dat ze moest gaan vergeten of gaan negeren. Zei men niet dat je op je toekomst moest gaan focussen en niet dwellen op je verleden. Het wordt tijd dat zij dat nu ook eens gaat doen. Verstrooid richtte ze zich weer op Laxus waarbij ze al het andere vergat. ”You make it alot easier to be honest,” Sprak Laxus waarbij hij nog eens een knipoog erbij gaf.

Met een lichte lach schudde ze haar hoofd. Haar gifgroene ogen richtte zich voor enkele seconden op haar drank en eten. "You flatter me to much" Met nog steeds datzelfde glimlachje nam ze nog een slok van de al iets minder warme chocomelk. Dat drank gaat ze snel moeten opdrinken. Azure had niet echt van koude chocomelk. Er kwam dan een laagje op haar drank, dat moest ze al helemaal niet meer hebben. Had Azure spijt dat ze hem vertelde dat ze haast geen ervaring had? Nee, het was geen geheim en niet iets waar ze voor schaamde. Ze was liever onervaren dan een slet die met iedereen naar bed gaat en wie weet al verschillende soorten ziektes is opgelopen. ”That’s a shame,” Haar groene ogen gleden van haar mok of drank terug naar Laxus. "hm?" was de enige reactie ze wist te uiten op zijn woorden.

”I would’ve expected you to have had at least five or six boyfriends in your life. I mean, you’re gorgeous, how can you not fall in love with you?” Meteen schoot ze zachtjes geamuseerd in de lach. Ze nam hem niet kwalijk ze was over de 200 jaar oud. En nog niet veel ervaring. Het was inderdaad moeilijk te geloven en nam het dan ook niet verkeerd op. "To be honest, i didn't care. I never had much interest in boys. If i think about it love brings more trouble then that it was good. " Met een hap van haar taart hief ze haar schouders even kort op en zorgde eerst dat haar mond leeg was voor ze verder ging. "That's what i thought in the past. Maybe there will be time for boys. It depends if they are interesting enough or not" Voor deze ene keer speelde ze het spelletje mee. Het wordt eens tijd dat ze af en toe zich los liet gaan en geen zorgen over wat dan ook maakte.

Onderwerp: Re: I can make your hands clap zo feb 05, 2017 1:09 pm

_{Azure zei hem dat hij haar te veel vleide. Als antwoord haalde Laxus enkel kort zijn schouders op. Alsof hij het niet kon helpen dat hij er zo over dacht en zo over haar dacht. Natuurlijk deed hij het allemaal heel bewust en tactisch. Eerst had hij het wat stiller gedaan, maar nu kreeg hij het vermoeden dat hij het beter zo kon aanpakken dan een stille aanpak. Met de stille aanpak zou hij haar vertrouwen winnen om vervolgens iets gevoelens aan te kaarten, haar daarmee helpen om vervolgens uiteindelijk samen in bed te belandde. Het enige probleem was dat Laxus nu geen tijd had om haar vertrouwen te winnen -aangezien ze zei dat dat haar vijf jaar kostte-. Om die reden besloot hij maar de ouderwetse flirt tactieken op te pakken en subtiel te blijven. Als ze niet geïnteresseerd was en hem uiteindelijk afwees, zou Laxus zijn krachten erbij pakken als het moest. Tenminste, als ze het waard was.

Zodra Azure zei dat ze niet zoveel ervaring had met liefde, besloot Laxus daar verder op in te gaan. Als dat inderdaad zo was, kon Laxus al zijn oude trucjes gebruiken. Azure lachte zodra hij zijn gedachten uit sprak. Laxus grinnikte lichtjes mee. Ze leek zijn vragen gelukkig niet erg te vinden. Het zou zonde zijn om haar daarmee weg te schrikken. "To be honest, i didn't care. I never had much interest in boys. If i think about it love brings more trouble then that it was good. " legde Azure uit, waarna ze een hap nam van haar taart en eens haar schouders optrok. Laxus moest flauw glimlachen om haar woorden. Alsof hij precies begreep wat ze bedoelde. Ergens wist hij ook precies hoe het voelde, maar hij wist ook donders goed dat hij zijn echte emoties niet moest tonen. "That's what i thought in the past. Maybe there will be time for boys. It depends if they are interesting enough or not" sprak Azure verder zodra ze haar mond weer leg had.

Laxus grijnsde spontaan wat breder. Hij nam op zijn beurt een hap van zijn appeltaart en zweeg daarom voor een moment. Hij deed het vooral om te voorkomen dat hij niet te hard van stapel liep. ”Well am I interesting enough?” vroeg Laxus met een grijns. Hij keek haar voor een moment met die grijns aan, waarna hij lichtjes grinnikte. ”I’m sorry about that. I’m sure you can’t decided that yet. You don’t know me that well,” sprak Laxus om te voorkomen dat hij haar wegjoeg met zijn vraag. Een idee begon in zijn hoofd te spelen. ”If you want we can go out tonight? I know a nice place were the DJ is pretty good and if we aren’t allowed back into Bluebonnet’s residence, then I also know a little motel where we can crash. What do you think?” stelde Laxus nu voor met een glimlach die zei dat hij het wel zag zitten.}

» ♡ Can't keep my hands to myself - I mean I could, but why would I want to?
» I can make it go boom
» [TW] ♡ The final act of life will be in my own hands to do
» [TW/MC] Make you scream my anthem
» I'm not gonna make it alone.