Clarke Guerra
Aantal berichten : 527 IC-berichten : 129 Leeftijd : 25 Accounts :
. Clarke
. Louise
Character sheetBijzonderheid: Descendant of Aphrodite + Colour Saturation ManipulationUiterlijke leeftijd: 19Quote: You bring my heart to life again now I can see in ultraviolet | Onderwerp: Re: That's not what ships were built for | Truth Or Dare ma apr 03, 2017 8:38 pm | |
| Clarke had verwacht dat ze er wel naar zou kunnen kijken, maar bij het zien van de gepassioneerde toch met haat vervulde kus tussen Laxus en Connor, voelde ze toch ergens een steek die haar haar hoofd deed afwenden. Haar aandacht richtte ze maar op de fles met sterke drank die ze zich had toegeëigend. Genoeg van dat brandende goedje en ze zou het niet meer voelen. Ze zou niet meer nadenken over hoe zijzelf nooit ook maar het kleinste beetje gevoelens voor iemand zou kunnen hebben zonder die persoon zachtsgezegd... pijn te doen. Toen Connor zijn dare uitsprak, voelde ze al wel hoe de alcohol zijn effect in haar bloedbaan had verspreid. Giechelend keek ze toe hoe Azure met een stalen gezicht de emmer over zich heen gooide, hoewel ze nog wat smokkelde, en joelde mee toen ze de rest naar Connor gooide. Uitdagend ging Azure weer zitten om haar volgende slachtoffer te vinden. Haar blik bleef hangen in haar richting. Even dacht ze dat het haar beurt was, maar toen sprak ze; 'I dare you to french kiss her.' Clarke draaide haar hoofd. Een onbekend meisje stond plotseling aan de rand van het kampvuur, probeerde niet op te vallen. Ze grinnikte en duwde zachtjes tegen Sam aan, die toen richting het onbekende meisje liep. Clarke wreef haast in haar handen om dit te zien. Een klein, kort kusjes kon er vanaf, wat haar enigszins teleurstelde. Het meisje verliet de open plek, wat Clarke even liet grinniken. Kon ze de druk niet aan? Toen ze haar naam hoorde, richtte ze haar aandacht tot Sam. 'I dare you to take a swim,' ging hij verder. Even zweeg ze, terwijl ze hem ongelovig aankeek. Toen lachte ze, en sloeg hoofdschuddend de resterende inhoud van de fles achterover. Prima dan. Kom maar op. Voor ze aan de afdaling naar het strand begon, liep ze langs Sam af. 'Not much of a French kiss, huh?' sprak ze hem zacht dreigend toe. Het was bedoeld als een grap natuurlijk. Terwijl ze hem aankeek, ristte ze haar broek open, stapte uit haar schoenen en trok sierlijk haar skinny jeans uit. Ze trok haar wenkbrauwen naar hem op, en liep langs hem heen. 'I'll show you how it's done...' sprak ze nu vooral tot Azure en Sam, die hun dare naar haar mening maar half uitgevoerd hadden. Met een klein aanloopje, waarin ze ondertussen haar shirt over haar hoofd trok en het op het zand neergooide, rende ze de golven tegemoet. Verdomme, dat was koud. Dat voelde ze zelfs nu nog. Ze beet haar tanden op elkaar en toen het water tot boven haar knieën reikte, maakte ze van haar handen een spitse punt en dook sierlijk het zoute water in. De duisternis onder water was iets dat haar overviel. Zo snel mogelijk probeerde ze met haar voeten de bodem weer te vinden, en hijgend en proestend kwam ze weer boven. Haar natte haar, dat nu niet meer zoveel voorstelde zonder al haar krullen, veegde ze uit haar gezicht terwijl ze het zout voelde prikken in haar neus. Ze opende haar ogen om de mensen die toe stonden te kijken wat wazig te zien. Een triomfantelijke schreeuw verliet haar lippen. Daar. Ze had het gedaan. Zodra ze uit het water kwam haastte ze zich naar haar trui. Het zand dat aan haar voeten kleefde veranderde langzaam in steeds meer modder, maar ze gaf er als ze eerlijk was niet zoveel om. Ze besloot het zout op haar lippen eens weg te spoelen en ging in de buurt van het vuur staan om Sam semi-vuil aan te kijken. Altijd fijn als je haar zo zat. Toen ze haar mond gespoeld had met wodka die ze nieuw geopend had, bond ze haar druipende haar in een knotje en liep terug naar de plaats waar ze haar broek had uitgetrokken. 'Ace,' sprak ze, terwijl ze met de watervaste stift die ze uit haar zak had getrokken zwaaide. 'I dare you to write the name of the person you love or have loved the most on your forehead.' Met een neppige glimlach overhandigde ze de stift aan hem. Dat was immers het doel van het spel, elkaar beter leren kennen? Ze veegde wat druppels van haar gezicht ledematen voor ze weer naar hem opkeek, nieuwsgierig naar zijn antwoord.
|
|