» pilot [open]

Onderwerp: » pilot [open] wo nov 16, 2016 10:48 pm

Met een zucht liet de tengere jongen zijn blik nog een keer van de zwart-wit foto in zijn hand naar de daadwerkelijke vuurtoren glijden. Hier zou het moeten zijn. Hij had vele verhalen gehoord over deze plek. Het zou een plek zijn voor bijzondere mensen. Mensen zoals hij. Een veilige plek, waar deze bijzondere mensen zichzelf zouden kunnen zijn en nooit bang hoefden te zijn. Hij had een lange reis achter de rug: hij was hier helemaal vanuit Noorwegen heen gekomen. Dat was een hele prestatie voor zo'n jonge jongen. Het voelde goed om hier eindelijk te zijn. De frisse zeewind deed zijn warrige haar alle kanten op gaan, en de zilte lucht drong zijn neus binnen zodra hij inademde. Hij stond vlakbij het einde van de steile klif, en sloot even zijn ogen om te genieten van de rust hier. Vervolgens haalde hij nog één keer diep adem, en begon hij aan de laatste honderd meter van zijn reis.
Eenmaal bij het pittoreske vuurtorentje aangekomen keek hij even nieuwsgierig naar het gebouwtje. Het zag er doodgewoon uit, niet als een poort naar een soort andere dimensie. Hij had niet geweten wat hij had kunnen verwachten, maar toch was hij verbaasd. Maar goed, misschien was het juist handig dat het niet opviel, anders zou deze plaats veel te snel ontdekt worden. Even bleef hij staan om moed te verzamelen, en vervolgens opende hij de deur van de vuurtoren.
Hij kwam binnen in een ruimte waar zich enkel een trap bevond. Voorzichtig liep Finn naar voren, en hij hoorde de deur achter zich dichtvallen. Het was muisstil. De dikke muren hielden al het geluid buiten, en je zou een speld kunne horen vallen. Even bleef hij weer staan, niet wetend wat er gebeurde of zou moeten gebeuren. Hij verwachtte stiekem iets spectaculairs, een verborgen deur die opeens open ging of dat hij ineens op zou stijgen. Toen er echter niets gebeurde, opende hij de deur waardoor hij naar binnen gekomen was.
Buiten was het weer plotseling, héél erg plotseling, compleet omgeslagen. Hoewel het zojuist nog zonnig met een licht briesje was, was de hemel nu donkergrijs en rommelde deze drijgend. Het duurde even voor hij het begreep, maar toen dit gebeurde, verscheen een grijns op Finns smoeltje. Bestemming bereikt.

ooc: ik heb maar beschreven wat ik denk dat het is, correct me if i'm wrong!

Onderwerp: Re: » pilot [open] do nov 17, 2016 8:26 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Waarschijnlijk zou ze het gebied voor eeuwig in chronologische kaart kunnen brengen, bedacht Louise, terwijl ze voor de zoveelste keer haar ronde deed om te onderzoeken welke gebeurtenissen zich op welke precieze tijdstippen voltrokken. Gewapend met een potlood, blocnote en uiteraard haar immer aanwezige zakhorloge, zette ze de laatste stappen naar de hoogste klif. Een zwakke glimlach verscheen op haar gezicht bij de aanblik van de opdoemende vuurtoren. Voor een moment sloot ze haar ogen, de buitenlucht diep inademend. Ze voelde hoe de ferme wind en diens ziltige aroma zachte spelletjes speelde met haar losse, rode lokken. De atmosfeer van deze plaats paste haar als een op maat gemaakte mantel. De grond van Inndyr onder haar voeten voelde haast net zo juist, als de wind onder haar vleugels. Deze plaats was langzaam maar zeker gaan voelen zoals ze alleen maar had durven dromen dat deze zou gaan voelen; als thuis. Desalniettemin deed ze bijna iedere dag nieuwe ontdekkingen over Inndyr op deze bewuste dag in tweeduizendelf, wat het kleine uurtje dat ze tijd had om het gebied te verkennen nog altijd van cruciaal belang maakte. Ze kon het zich immers niet permitteren iets over het hoofd te zien.

Louise opende haar ogen weer, en wachtte tot haar pupillen zich de intensiteit van het licht weer hadden aangewend -al was het, zoals gewoonlijk, een donkere dag. Het was duidelijk bijna tijd voor de middagbui. Ze moest snel zijn, wilde ze het nog bijtijds terugmaken door te wandelen en niet door de regen hoeven vliegen. Met een scherpe beweging draaide ze haar hoofd en begon de omgeving in zich op te nemen. Het gedrag van de zee was misschien het observeren waard, en waar beter dan op de top van de hoogste klif? Louise kneep haar oogleden samen en tuurde naar de kalme golven. Een golf vertoonde afwijkend gedrag, door met zijn volledige massa tegen een rots uit elkaar te spatten. Even bleef ze wachten, maar het gebeurde niet meer. Ze beet op haar lip. Misschien werd het veroorzaakt door een schip. Ze nam zich voor er morgen vanaf de zee eens overheen te vliegen om poolshoogte te nemen vanaf de andere kant. Haar ogen verplaatsten zich naar de wijzers achter het glas van het uurwerk, en ze noteerde de tijd tot op de seconde.

Ze wilde zich juist omdraaien, toen haar gehoor een piepend geluid opving, als een ongeolied scharnier. Met een scherpe beweging draaide ze zich om, om een de tengere gestalte van een klein jongetje voor zich te zien staan. Ze schrok niet van zijn verschijning, maar het zette haar wel aan het denken. De jongen had ze hier nog nooit eerder gezien, en al dagen achter elkaar kwam ze om exact dezelfde tijd op deze plek. Ofwel de lus was niet zo consequent als ze dacht dat deze was, ofwel het kind had een bijzonderheid en was zojuist haar tijdslus ingekomen. Uiteraard hoopte ze op de laatste optie, met als bijkomstigheid dat het eerste niet zo fraai zou zijn. Toen ze de jongen, die duidelijk iets had om over te grijnzen, lang genoeg had gadegeslagen, besloot ze op hem af te lopen. 'Hallo daar,' begon ze, op haar vriendelijk, verwelkomende toon. 'Kan ik je ergens mee helpen?' Een sublieme opening was het niet, maar ergens, ver weg, was ze misschien nog een beetje wantrouwig.

OOC: Oké, in het vervolg niet meer multitaskend topics bouwen xD

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: » pilot [open] do nov 17, 2016 9:36 pm

Zijn heldere blauwe oogjes namen de omgeving in zich op. Het zag er eigenlijk, afgezien van het weer, precies uit als de plek waar hij eerst was geweest. Een druppel die op zijn neus viel deed hem even knijpen met zijn ogen, en zijn blik gleed omhoog. Het zou ieder moment kunnen losbarsten. Veel kennis over tijdlussen had ik niet, maar ik begreep wel dat dit dus elke dag zou gebeuren. Hij glimlachte even. Hij had altijd al van regen gehouden. Hij vond het gewoon zo bizar, dat water zomaar uit de lucht kwam vallen. Hoewel, hij zat tijdens een regenbui toch het liefst binnen. Maar dan was het wel heel gezellig. Plotseling spotte hij een roodharige vrouw, die zijn richting op kwam lopen. Een beetje op zijn hoede bleef hij staan. Wie was dit? Had ze kwaad met hem in de zin? Echter leek ze niet vijandig. 'Hallo daar,' sprak de vrouw. Haar stem klonk vriendelijk, en Finn ontspande zich een beetje meer. 'Kan ik je ergens mee helpen?' Hij snapte haar wantrouwigheid wel: als ik bij de lus had gehoord, moest ze niets verraden. Hoewel, dan zou ik het morgen wel vergeten zijn. Maar ik hoorde niet bij de lus. "I-ik ben op zoek naar Miss Bluebonnet?" stamelde het jongetje, een beetje onzeker.

Onderwerp: Re: » pilot [open] vr nov 18, 2016 11:53 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Het jongetje liet zich duidelijk gemakkelijk verwonderen, zoals hij zijn voor Louise nieuwe gezicht naar de hemel had gekanteld en de eerste regendruppels had aanboden. Het was goed hem te zien genieten; hij had blijkbaar geen idee van de stortbui die hen enkele minuten na deze aangelegenheid tot op het bot zou doordrenken. Hij had wat schuchter gedrag vertoond bij haar woorden, maar zich snel weer ontspant. Wellicht was dit een teken dat hij haar niet kende, maar Louise wist ook dat ze van tijd tot tijd eigenlijk een tikje te naïef was om een lus te runnen. 'I-ik ben op zoek naar Miss Bluebonnet?' bevestigde het jongetje stamelend Louise' vermoedens. Ze onderdrukte een en waarom dan wel? die nog altijd een overheersende ondertoon had in zowel haar achterhoofd als haar onderbuik. De wereld kon soms hard zijn, wist ze, en goede intenties of niet, iedereen viel daar zo nu en dan eens aan ten prooi. Maar na de jongeman nog eens in zich opgenomen te hebben, stopte ze het potlood in de ringband van het blocnote en stak het in haar leren schoudertas. Hij zag er verloren uit, ze herkende de vermoeidheid die achter de verwondering in zijn ogen schuilde als geen ander, zijn lichaamstaal was voor haar als een hoorspel waarbij de alarmbellen rinkelden in haar hoofd. Hij had een lange weg achter de rug, en had eindelijk gevonden waarnaar hij zocht. Niets mocht hem dit afnemen, zelfs geen sprankje wantrouwen. En als ze zich vergiste, wat kon er eigenlijk gebeuren? Ze had de verhalen wel gehoord, over de schepsels voor wie ze moest uitkijken, maar betekende dat dat ze een jongen als deze zou moeten behandelen alsof hij een indringer was? Naïef? Ze noemde het liever ruimdenkend. Louise stak haar hand naar hem uit, hij moest niet ouder zijn dan een jaar of vijftien. 'Dan ben je aan het juiste adres,' glimlachte ze. 'God, je moet een dorst hebben', prevelde ze, meer tegen zichzelf dan tegen de jongen tegenover haar. Haar schoudertas werd wederom geopend en ze overhandigde hem haar bidon vers water, met de dreigende lucht in haar ooghoek. 'Zeg,' staakte ze het begin van haar voorstel een drogere plek op te zoeken, 'Hoe heet je?'

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: » pilot [open] za nov 19, 2016 12:17 am

Finn kon zien hoe de vrouw nadacht. Alle radartjes in haar hoofd draaiden op volle toeren, terwijl ze moest beslissen of hij te vertrouwen was. Hij snapte het wel. Er deden verhalen ronde over wrede monsters die de ogen van peculiar children aten, en die onzichtbaar waren. Het idee alleen al deed hem bijna huiveren. De druppels om hem heen werden steeds dikker en meer, terwijl de vrouw uiteindelijk haar notitieblok in haar tas deed. 'Dan ben je aan het juiste adres,' klonk er vriendelijk. Finn glimlachte opgelucht. Natuurlijk, hij had dit wel verwacht, maar het was toch fijn om te horen dat hij er eindelijk was. Eindelijk had hij een plek gevonden waar hij een thuis kon opbouwen. 'God, je moet een dorst hebben.' Nu ze het zo zei, merkte Finn plotseling hoe droog zijn mond aanvoelde. Gretig pakte hij dan ook de bidon aan die hem werd toegereikt, en gulzig nam hij een paar slokken. 'Hoe heet je?' De jongen liet de bidon zakken, en veegde de laatste druppel water uit zijn mondhoek. "Finn. Finn Prowler," antwoordde hij terwijl hij beleefd zijn hand uit stak.

Onderwerp: Re: » pilot [open] za nov 19, 2016 12:22 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Hij was opgelucht toen Louise hem vriendelijk had aangesproken. Zie je, nergens voor nodig, dat eeuwige wantrouwen, deelde een ander stemmetje in haar hoofd haar zachtjes mede. Met gretige vingers pakte de jongen haar waterfles over om een paar flinke slokken te nemen alvorens hij antwoord gaf op haar vraag. Finn Prowler... Louise was eventjes van haar stuk gebracht bij het horen van zijn naam. Het was alsof ze zich de combinatie van letters kon herinneren, ergens vaag en ver weg. Of dat een goed teken was, wist ze niet, maar ze wist wel dat het nu te laat was om niets meer met de jongen te maken te hebben. Hij zag er onschuldig uit, zo met een druppel water die nog aan zijn mondhoek kleefde. Louise schudde zijn hand en keek Finn in zijn helderblauwe ogen. 'Louise Bluebonnet, aangenaam,' sprak ze, iets te formeel voor de situatie. Je wist maar nooit hoeveel levenservaring iemand die zich in een lus kon begeven had, dacht ze altijd maar.

Hoewel hij pas twee zinnen met haar had gewisseld, dacht ze een Scandinavisch accent te kunnen bespeuren. 'Je hebt vast een lange reis achter de rug, Finn' begon ze 'Waar kom je vandaan, als ik zou vrij mag zijn dat te vragen?' Boven hen rommelde de lucht dreigend, wat Louise haar ogen tot het zakhorloge deed keren. Over precies dertig seconden zou de hemel openbarsten en hen meedogenloos te grazen nemen. De natuur liet nu eenmaal niet op zich wachten, wist Louise. 'Vertel het me bij nader inzien maar beter binnen, we hebben nog enkele seconden om te voorkomen dat we het nog kouder krijgen,' gebaarde ze naar de vuurtoren.

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: » pilot [open] ma nov 21, 2016 6:17 pm

De vrouw schudde zijn handje, en stelde zich voor als Louise Bluebonnet. Ah, dus zij was de ymbryne die deze lus had gecreëerd. Finn was er nog niet zo lang achter dat hij niet de enige was die bijzonder was, en hij wist nog weinig over bijzondere mensen en hun bijzonderheden, maar hij kende ymbrynes wel. Die konden de tijd manipuleren, en in een vogel veranderen. Ze maakten dit soort tijdlussen, waar kinderen zoals hij veilig en beschermd van de buitenwereld konden leven. 'Je hebt vast een lange reis achter de rug, Finn' Finn knikte grijnzend. Hij was doodop. 'Waar kom je vandaan, als ik zou vrij mag zijn dat te vragen?' Vroeg Louise beleefd. Finn hoorde de lucht rommelen, en zag de dreigend grijze wolken. Het zou zeker niet lang meer duren voordat het los zou barsten. Hij keek hoe Louise op een zakhorloge keek. Die kon deze bui natuurlijk op de seconde voorspellen. 'Vertel het me bij nader inzien maar beter binnen, we hebben nog enkele seconden om te voorkomen dat we het nog kouder krijgen,' Finn knikte instemmend, en volgde haar gebaar de vuurtoren in. Hij hield de deur voor haar open, kleine gentelman die hij was, en liet deze vervolgens weer dichtvallen. Vrijwel meteen hoorde hij het harde getik op het gebouw van de regendruppels. Gelukkig zaten ze droog. "Zweden. Ik kom uit Zweden," antwoordde hij op haar eerdere vraag.

Onderwerp: Re: » pilot [open] do nov 24, 2016 7:01 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Louise' ietwat excentrieke glimlach gleed over haar lippen toen Finn de deur die hen naar het binnenste van de vuurtoren leidde voor haar openhield. De deur leidde hen tevens naar het binnenste van iets wat de complexiteit van het gebouwtje ver te boven ging. Als Louise zich er echter tegen zou verzetten, zou niemand haar lus kunnen verlaten. Dat was wat ze nu ook zou doen. Erg handig was het niet, als ze bij het openen van de deur weer in het heden zouden staan. Louise' grijns had iets triomfantelijks toen ze beide hoorde hoe het buiten begon met tekeergaan. 'Zweden,' gaf Finn antwoord op de vraag de ze enkele seconden geleden buiten gesteld had. 'Ik kom uit Zweden.' Ze knikte, ze had het al gedacht aan zijn tongval te kunnen horen. Plotseling schoot haar te binnen waar ze zijn naam van kende. Heel vaag, ergens in een verleden dat veel verder leek dan het waarschijnlijk in werkelijkheid was, hoorde ze het de herbergier in het Zweedse stadje nog tegen haar zeggen. 'Houd uw portemonnee in de gaten, kvinna. Niets is veilig voor die Prowlers... Hij had er nog iets achteraan gemompeld en was toen hoofdschuddend weggelopen. Prowler. Owen Prower, Finn Prowler. Dat was het. Haar potemonee was gespaard gebleven, wat de glimlach op haar gezicht misschien verklaarde.

Louise vouwde haar handen ineen en ging zitten op de verrassend wijde trap, op ooghoogte van de jongeman. 'Zweden is prachtig,' sprak ze, 'maar lang niet zo prachtig als Noorwegen.' Niet dat ze zijn land van herkomst belachelijk wilde maken, maar ze was gewoonweg te trots op haar parelstad om het niet te noemen. 'Maar dan heb je inderdaad nog al een reis gemaakt, Prowler.' Even blies ze warme lucht uit over haar verkleumde handen en wreef haar knokkels tegen elkaar. 'Hoe ben je hier terecht gekomen?' vroeg ze, met enige ongeloof en bezorgdheid in haar stem.

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: » pilot [open] wo dec 07, 2016 10:51 pm

Nieuwsgierig bekeek het tengere jongetje de vrouw, die diep leek na te denken. Plotseling verscheen er een glimlach op haar gezicht, alsof ze zich iets herinnerde. Soms wenste hij dat hij niet deze stomme gave had, maar eentje die veel interessanter was, zoals gedachten lezen. Dan zou hij zich nooit meer iets hoeven af te vragen, hoe heerlijk zou dat zijn? Maar nee, hij kon dit - praktisch onzichtbaar worden, maar minder cool. Oke, laat maar, dat was ook best wel cool. 'Zweden is prachtig,' klonk er plotseling. Finn ging voorzichtig naast Louise zitten op het trappetje. 'maar lang niet zo prachtig als Noorwegen.' Het jongetje grinnikte even kort. "Onmogelijk," antwoordde hij trots. Ja, hij was wel een beetje nationalistisch. "Hoewel ik de zee wel heel mooi vind. Ik had nog nooit een zee gezien,"bekende hij vervolgens. 'Maar dan heb je inderdaad nog al een reis gemaakt, Prowler. Hoe ben je hier terecht gekomen?' Even dacht hij na. "Ik hoorde over deze plaats van een oud mannetje in een herberg. Hij zag me .. mijn ding doen, en beval me hier heen te gaan of hij zou me aangeven. Ik heb stukken meegelift, ik ben ook een stukje met de trein gereisd voordat ik eruit werd gegooid, en heb verder gelopen. Het duurde maar 2 weken," legde hij aan één stuk door uit.

Onderwerp: Re: » pilot [open] do dec 15, 2016 8:08 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Iets aan de schuchtere kant, nam Finn plaats naast Louise op het trappetje dat naar boven leidde. Boven waar over enkele uren het licht aan zou springen en de schuimkoppen van de golven om de paar seconden deed glanzen als de meest prachtige juwelen. Zo te horen had ze te maken met een mede-nationalist. Ze stelde zijn tegenspraak wel op prijs en liet dit dan ook merken met een kleine grijns. 'Hoewel ik de zee wel heel mooi vind. Ik had nog nooit een zee gezien.' Louise lachte zachtjes, weer iets waar ze de jongen gelijk in moest geven. De zee was tenslotte hetgeen dat haar hiernaar toe gedreven had. Na Louise' bezorgde vraag bleef het eventjes stil. De ymbryne draaide nieuwsgierig haar hoofd, poogend te peilen wat het was dat hem aan het denken zette. Vervolgens sprak hij echter meer woorden dan ze hem aan een stuk had horen zeggen. 'Ik hoorde over deze plaats van een oud mannetje in een herberg. Hij zag me .. mijn ding doen, en beval me hier heen te gaan of hij zou me aangeven. Ik heb stukken meegelift, ik ben ook een stukje met de trein gereisd voordat ik eruit werd gegooid, en heb verder gelopen. Het duurde maar 2 weken.' Even vergat ze de ironische manieren van het lot die in zijn eerste zinnen te horen waren, waarschijnlijk doordat haar moederlijke instinct het even van haar verstand overnam. 'Twee weken...' Ze sprak zacht maar duidelijk. Arme jongen. Ze wist niet of ze zich meer zorgen maakten over het feit dat dit voor hem 'maar twee weken' had geduurd. Hoe lang was het geleden dat hij een thuis had gehad? Ze schudde haar hoofd om zijn zinnen weer van elkaar ontrafelen. 'Je ding doen... Wat is nu jouw ding, Finn?' vroeg ze, met een kleine, plezierige glimlach om haar lippen. Ze kon haast niet wachten tot hij het haar zou laten zien. Het leren over nieuwe bijzonderheden deed haar altijd tintelen van nieuwsgierigheid en interesse. Afwachtend keek ze de jongen naast haar aan, met een zekere twinkeling in haar ogen. Het plezierde haar enorm, nieuwe kinderen in haar lus ontvangen.

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

Onderwerp: Re: » pilot [open] wo dec 28, 2016 11:05 pm

Louise leek een tikkeltje ontdaan door zijn verhaal. Haar woorden bevestigden dit. Finn voelde zich heirdoor een tikkeltje ongemakkelijk: het was amper in zijn leven voorgekomen dat iemand bezorgd om hem was geweest. Af en toe had hij wel medelijdende woorden gehoord. Och, arme jongetjes of kijk die twee kleine kindertjes daar toch.. Maar echt oprechte bezorgdheid? Nee, dat kon hij zich niet herinneren. 'Je ding doen... Wat is nu jouw ding, Finn?' Een grijns verscheen op zijn gelaat. Ja, hierin voelde hij zich comfortabeler. Demonstratief stond hij op, en even keek hij om zich heen. Vervolgens liep hij naar de grijze muur, en plaatste hij zijn hand hierop. Even sloot hij zijn ogen, en vervolgens liet hij zichzelf langzaam opgaan in de muur. Eerst zijn hand, vervolgens zijn arm, steeds verder. Hij keek toe hoe het grijs over zijn arm trok, tot er niets meer van hem te zien was, behalve zijn kleren natuurlijk. Ja, best wel stoer he.

Onderwerp: Re: » pilot [open] vr dec 30, 2016 11:56 pm

The day I learnt to fly, was the day I fell

Het jongetje dat naast haar op het stenen trappetje zat leek zich niet meer op zijn gemak gesteld te voelen na haar oprechte interesse over zijn reis. Integendeel, hij leek enkel te krimpen. Alsof hij niet wist hoe hij met haar woorden om moest gaan. Alsof hij ze nog nooit eerder gehoord had en haar toon niet herkende of kon verwerken. Het baarde haar zorgen, maar het deze tonen leek haar niet de meest effectieve aanpak. Als ze de jongen op zijn gemak wilde stellen tenminste. Als ze wilde dat hij zich veilig voelde in de lus, en kon rekenen op een warm thuis. Gelukkig scheen haar enthousiasme over Finns gave aanstekelijk te werken. Er verscheen zelfs een kleine grijns op zijn gezicht. Triomfantelijk, zoals ze hem uit zijn ogen had zien kijken toen ze hem eventjes geleden zijn aankomst in Inndyr had zien bejubelen. Hij stond op, vastberaden over zijn beslissing. Terwijl hij de kleine ruimte scande, op zoek naar een geschikte plaats om zijn bijzonderheid tot uiting te brengen, trok Louise haar knieën wat verder op en hield -onbewust- haar adem in. Ze keek toe hoe Finn naar de wand liep en zijn hand op de stenen legde. Wat zou er gaan komen? Over de jaren heen had ze wel geleerd niet in hokjes te denken -geen enkele gave was meer te gek. Ze probeerde vooral niet te veel te verwachten, maar toch kon ze het niet laten dat in haar hoofd duizenden tandwieltjes enthousiast overuren aan theorieën draaiden op dit soort korte momenten. Omdat ze zich vooral op het gezicht van de jongen had gefocust, zag ze het niet zo snel. Pas toen de grijze kleur van de muur doorgetrokken was tot ergens onderaan zijn elleboog, draaide ze met een scherpe beweging haar hoofd. Even liet ze verrast de lucht tussen haar lippen ontsnappen, maar daarna keek ze ademloos toe hoe het proces zich vorderde. Tot enkel zijn contouren nog zichtbaar waren, en enkel een oplettend persoon hem zou zien staan als zijn kleding hem niet had verraden. Haar grijns was minstens net zo triomfantelijk als die van de jongen zelf geweest was. 'Prowler de kameleon...' prevelde ze. Toen lachte ze. 'Geen wonder dat een jongen als jij gevreesd zakkenroller was,' voegde ze toe. Dat moest een bijzonder effectieve methode geweest zijn.

- - ❋❋❋ - -

Thank you Sarah!

» [Open] The beginning of the end
» Open wounds
» Paradise [open]
» Test | open
» Fuck. \\ open