Sound of silence

Onderwerp: Re: Sound of silence vr maa 03, 2017 11:11 am

Het was niet dat hij haar perse aan de criminele kant van het leven wilde hebben, er waren teveel complicaties waarmee hij rekening moest houden, maar het idee was het waard. Haar gave zou van pas komen en tot nu toe was ze een van zijn betere gesprekspartners in zijn lange leven; demonen sprak hij niet meer mee en de meeste menselijke gesprekken waren puur gebaseerd op leugens. Aan Amber had hij tot nu toe nog geen leugen verteld, hoogstens wat waarheid nagelaten. Bovendien had hij geopperd dat haar krachten nog van pas zouden komen wat ook geen leugen was. Kyson had door dat ze niet zomaar over te halen was en zijn volgende woorden waren plagerig. ”I won’t do it,” verzekerde ze hem met een grijns. "Well if you ever change your mind..." Met een onschuldige glimlach keek hij haar aan. Met een grijns leunde hij naar achteren tegen de muur. Dat herinnerde hem eraan dat ze nog steeds in de living room van het grote huis van Bluebonnet zaten. Dit was een loop waar hij maar tijdelijk wou blijven tot de rust na zijn diefstal van de diamant was teruggekeerd, die plannen waren nu al verpest door Elesis, het was niet de loop waarin hij vrienden moest maken zonder nut. Natuurlijk was nut in zijn zicht wanneer iemand hem kon helpen met een crime en Amber ging dat duidelijk niet doen.
Amber bleef aanhouden dat ze het zwijggeld niet wou en hij had het opgeven. Hij moest er puur op vertrouwen dat ze inderdaad niks ging doorvertellen en zorgen dat hij niet nog maar gevoelige informatie gaf. Kyson had maar weinig echt belangrijke dingen vrijgegeven anders dan het feit dat hij met zijn halsband niks kon dus liet hij het rusten. Als ze toch niet te vertrouwen was zou hij het dan wel regelen, voorlopig gunde hij haar het voordeel van de twijfel. ”Well I feel flattered,” begon ze. Dat was goed. ”But I don’t think I will be your partner,” ging ze door met een lichte grijns. Even vroeg hij zich af hoe ze 'partner' had opgevat - het was toch te laat om het te corrigeren als ze het verkeerd zag. Kyson twijfelde over de volgende stap van het gesprek toen Amber licht zuchtte. ”Perhaps I should go back to bed. I need my sleep.” Zijn blik ging weer naar de klok met wat verwarring. Het was lastig om in te schatten dat er mensen waren die wel slaap nodig hadden. Hij zag er tegenop om de rest van de nacht alleen door te brengen, maar het was een feit dat mensen moesten slapen voor hun eigen gezondheid.
"I guess it's getting late." Kyson duwde zichzelf van de muur af en stak zijn handen in zijn zakken. Ze zouden elkaar vast nog wel een keer spreken na deze keer, zo groot was het huis niet. Zacht zuchtend liep hij naar deur en bleef daar staan. Hij had al besloten dat hij Amber niet langer wakker zou houden. "Goodnight Amber," sprak hij met een glimlach. Hij nam aan dat ze naar boven wou maar hij had geen idee naar de juiste handeling. Ging hij meelopen? Bleef hij hier lonely achter? Dit soort gesprekken waren een stuk makkelijker als hij een con of diefstal had om zich op te concentreren. Nu had hij enkel zijn basiskennis mensen om op te steunen.

+

Onderwerp: Re: Sound of silence vr maa 03, 2017 2:49 pm

“Sound of silence”

Song (2:00)

Het onderwerp Partner in Crime leek maar niet te stoppen. Amber kon zo hard nee schudden als ze wou, Kyson leek het niet op te willen geven. Als ze dus ooit in een crimineel leven wou stappen, kon ze altijd bij Kyson terecht. Amber wist niet zeker of ze daar zo blij mee was, maar het was nou eenmaal zou. Ze liet het maar los. Het begon laat te worden en ze voelde de slaap terug komen. Het gesprek met Kyson had haar in enige zin rustig gemaakt. Ze gaf aan dat ze maar naar bed moest gaan. Voordat ze helemaal geen slaap meer kreeg. De demon keek verward op, maar leek zich toen te beseffen dat ze rust nodig had. Amber grijnsde wat flauwtjes. "I guess it's getting late." sprak de demon. Amber knikte. Kyson kwam recht en liep met een zachte zucht naar de deur. Amber volgde hem met haar ogen en glimlachte lichtjes. "Goodnight Amber," sprak de demon met een glimlach.
Amber liep richting de hal. ”Goodnight Kyson,” zei ze. Voor een moment bleef ze staan en keek ze hem met een klein glimlachje aan. ”You’re not as bad as you say you are,” zei Amber nog met een glimlach, waarna ze de kamer verliet en terug naar boven ging.

{-Topic uit

» Lightning doesn't make a sound until it strikes.