I’m not immune to the lie

Onderwerp: Re: I’m not immune to the lie vr maa 10, 2017 1:58 pm

Geen van de dingen die gebeurde waren zijn schuld, dat was een zekerheid. Kyson had hoogstens zijn instinct gevolgd nadat Oskar het had uitgelokt; de jongen had moeten nadenken voor hij een opmerking maakte over zijn halsband. Het was dan ook niet verassend dat ze een paar seconden later samen op het natte gras lagen terwijl Kyson zijn best deed om de ander te slaan. Hij had Oskar al een keer goed geraakt en er stond een tevreden grijns op zijn gezicht. De demon had genoeg meegemaakt in hel en dit was nauwelijks wat voor hem. Zijn overwinning was maar van korte duur. Elesis moest het zo nodig weer verpesten. Het viel te verwachten dat ze tevoorschijn zou komen met het gerinkel van de halsband maar Kyson had gehoopt om nog een paar extra seconden te krijgen. Nu stond hij zwijgend met een onschuldige blik terwijl Elesis probeerde uit te vinden wat er gebeurd was door het aan Oskar te vragen - alsof die idioot betere antwoorden kon geven dan de demon. Natuurlijk gaf hij zijn eigen antwoord met een gemene blik naar de jongen die hij duidelijk goed geraakt had. Elesis liet hem tenminste los en hij stapte nog wat verder weg van haar. ”Yes, I was begging you to punch me in the face," sprak Oskar bitter. Kyson greens naar hem. "You were." Hij kon de tevreden toon in zijn stem niet tegenhouden, damn hij moest vaker met mensen vechten, hij was compleet vergeten hoe leuk het was. Oskar sprak verder over wat er was gebeurd maar liet een paar belangrijke details achter. "He pushed me first."
”Seems like you both were at fault,” sprak Elesis. Woah wacht, had ze niet opgelet zojuist? Het was duidelijk niet zijn fout. Hij opende zijn mond om haar op dat belangrijke detail te wijzen toen ze al door sprak tegen Oskar. ”But since you’re the one who got attacked, I will make sure that Kyson will make it up to you." Well that was just unfair. De demon beantwoordde haar blik met samengeknepen ogen. ”Perhaps a ‘servant for a day’ will do?” vroeg ze met een grijns. "No." Kyson sloeg zijn armen over elkaar. "All I was doing was offering advice and all of sudden he is being a dick towards me just because I asked a question. This is unfair!" Het kon hem niet eens schelen dat hij meer op een klagend kind leek dan een waardige demon, de situatie was gewoon oneerlijk.

+

Onderwerp: Re: I’m not immune to the lie vr maa 10, 2017 2:25 pm

i collect dust as i fight and i wander
i walk through love
FEELS LIKE WILDFIRE

15:48. Deze hele ondervraging zinde hem ook niet. Snapte niemand dat hij gewoon alleen gelaten wilde worden? Vooral nu zijn gezicht pijn deed. Het voelde alsof zijn kaak even uit zijn gewricht was geschoten en er weer in, praten liet een vervelend kloppend gevoel na. Kyson sprak hem in alle opzichten ook weer tegen, wat het alleen maar irritanter maakte. Eigenlijk wilde hij Svart nu toch de toestemming geven om zijn schaduw in stukjes te bijten, maar hij wist niet of dat wel zo’n goed idee was. De redhead die tussen hen in stond, had namelijk een nogal gevaarlijk uitziend wapen vast. Svart zou ze niet kunnen raken, maar hem wel, en hij had echt geen zin in gespiest worden als een ordinaire brochette.

”But since you’re the one who got attacked, I will make sure that Kyson will make it up to you,” Drukte de demon princess hem op het hart. ”Perhaps a ‘servant for a day’ will do?” Stelde ze voor. Meteen kwam er veel protest van Kyson, die er natuurlijk niet mee akkoord ging."No." Zei die, met zijn armen over elkaar. Hij verwachtte bijna dat hij op de grond zou gaan stampen ook. "All I was doing was offering advice and all of sudden he is being a dick towards me just because I asked a question. This is unfair!" Klonk het tegenargument. Oskar hield een zucht tegen. ”I don’t even want to be anywhere near him for a whole day”, Zei hij. Het idee alleen al gaf hem rillingen. ”Could you somehow make sure he can’t talk to me anymore or something? That would be perfect”, Vervolgde hij. Niet echt een straf voor Kyson, maar hij wilde gewoon niet nog een keer met hem moeten praten.

Onderwerp: Re: I’m not immune to the lie vr maa 10, 2017 3:24 pm

_{"He pushed me first." zei Kyson nog, maar Elesis had al de conclusie genomen dat ze beiden fout waren geweest. Kyson had wellicht onbedoeld de verkeerde dingen gezegd en Oskar was wellicht te ver gegaan met zijn opmerking over de halsband, maar beiden moesten ze weten dat ze niks zouden oplossen met geweld. Een ironische gedachten voor een demonen prinses waar ze zelfs niet eens bij stil stond. Al met al wist ze wel dat Oskar een goedmakertje verdiende en om die reden stelde ze voor dat Kyson zijn bediende voor een dag kon zijn. Enigszins was het om hem te plagen. Echter leek Elesis de enige te zijn die erom kon lachen.

"No." reageerde Kyson resoluut. Natuurlijk. Het zou een wonder zijn als hij vol overgave ja had gezegd. Ze rolde eens met haar ogen, wachtend op een goed argument waarom niet. Kyson sloeg zijn armen over elkaar. "All I was doing was offering advice and all of sudden he is being a dick towards me just because I asked a question. This is unfair!" zeurde de demon. Had hij door hoeveel hij als een klein kind klonk? Zijn woorden lieten Elesis echter wel nadenken. Als Kyson de waarheid sprak, dan had hij minder mis gedaan dan Elesis in eerste instantie had gedacht. Voordat ze ook maar kon nadenken over een antwoord, begon Oskar te praten.

”I don’t even want to be anywhere near him for a whole day”, maakte Oskar duidelijk. Elesis trok lichtjes een wenkbrauw op. ”Could you somehow make sure he can’t talk to me anymore or something? That would be perfect”, sprak Oskar. ”Hmm,” Elesis keek kort van de één naar de ander, waarna ze uiteindelijk een zucht slaakte. ”Alright. I’ll make sure he will stay away from you. If you want to talk to him again, you need to tell me,” nam Elesis uiteindelijk een beslissing. Het was geen echte straf. Bij nader inzien leek Kyson deze ook niet echt verdiend te hebben. Ze richtte zich op Kyson. ”C’mon let’s go,” sprak ze nog, waarna ze zijn hand vast pakte en hem met zich mee teleporteerde.

{-Elesis out.}

Onderwerp: Re: I’m not immune to the lie vr maa 10, 2017 5:01 pm

Hij bleef standvastig bij zijn mening dat hij onschuldig was tot anders bewezen was. Oskar mocht dan zeggen dat Kyson hem had geslagen maar zonder dat hij een reden gaf bleef zijn standpunt nutteloos. Kyson had zich vaak genoeg voorgedaan als advocaat om te weten hoe dit officieel ging en dit kon niet heel anders zijn. Het was lastig om niet 'object' te roepen bij ieder woord dat Oskar sprak. Als de ander ooit een rechtzaak wou winnen moest de ander echt beter zijn best gaan doen; nou was dat waarschijnlijk niet zijn doel maar toch. Niet dat de demon hem nog ging helpen, er was al bewezen dat zijn advies niet gewaardeerd werd. Elesis koos natuurlijk de kant van de jongen waardoor Kyson extra zijn best moest gaan doen om zijn punt duidelijk te maken, hij was onschuldig. Wat Elesis ook gepland had, hij verdiende het niet. Als een boos kind bleef hij bij Elesis staan met zijn armen over elkaar geslagen - niet dat de demon bewust was van zijn eigen gedrag.
”I don’t even want to be anywhere near him for a whole day," sprak Oskar. Kyson knikte instemmend. "And I don't want to be near him," gaf hij zijn eigen mening vlug in antwoord. Dit was de laatste keer dat hij uit een boom sprong als iemand er onder ging zitten. ”Could you somehow make sure he can’t talk to me anymore or something? That would be perfect," sprak Oskar. Kyson puffte zijn adem uit met een blik op de jongen. "It's not like I want to talk to you," mompelde hij. Hij moest hoe dan ook het laatste woord hebben hier. ”Alright. I’ll make sure he will stay away from you. If you want to talk to him again, you need to tell me." Het klonk niet perfect maar hij nam aan dat het beter was dan wat voor straf ze dan ook had gepland. Met een laatste blik op Oskar knikte hij instemmend met het feit dat ze voorlopig niet meer zouden praten. "Have fun with Haythel," sprak hij nog gauw met een laatste zelfgenoegzame blik voordat hij met Elesis verdween.

-Kyson out

+

Onderwerp: Re: I’m not immune to the lie vr maa 10, 2017 9:18 pm

i collect dust as i fight and i wander
i walk through love
FEELS LIKE WILDFIRE

15:50. De hele situatie was dan uiteindelijk wel ‘opgelost’. Kyson zou hem niet meer lastig vallen met vragen, Elesis zou fixen dat hij gewoon niet meer in zijn buurt kon komen. Een prima oplossing, als je het hem vroeg. Hij had hem in principe wel willen straffen voor zijn opmerkingen. Eigenlijk verdiende hij wel een keer een lesje. Misschien zou hij er zijn conclusies uit trekken en de volgende keer een beetje manieren tonen. Maar langs de andere kant had hij geen tijd, energie of zin om hem dat lesje te leren.

Dus was het hele omgangsverbod gewoon een beter idee. Hij negeerde de opmerking van Kyson maar. Er waren honderd-en-één dingen die hij kon reageren, maar hij had er de fut niet meer voor. ”Alright. I’ll make sure he will stay away from you. If you want to talk to him again, you need to tell me,” Besloot Elesis. Oskar knikte nog even. "Have fun with Haythel," Riep Kyson hem nog toe, waarna hij met zijn bazin verdween. Hij was weer alleen. Piepend kwam Svart op hem af. De jongen ging weer op het natte gras zitten en sloeg zijn armen om de wolf heen. Opnieuw voelde hij de tranen branden, maar hij hield ze weer tegen. Huilen had geen zin.

Na een tijdje zo te hebben gezeten, teleporteerde hij rechtstreeks naar zijn kamer. Hij deed de moeite niet meer om een icepack te zoeken, dook gewoon zijn bed in en trok de deken over zijn hoofd. Einde van de dag, besloot hij.