Pusher

Alright, ze had toegestemd. Nu had ze dus kennelijk een slang as huisdier. Het voelde wat vreemd aan, gezien ze nooit zo onwijs veel met slangen had gehad, maar anderzijds was het fijn om niet telkens alleen meer te zijn. Net als Jinn stelde ze vaak de aanwezigheid van anderen niet bepaald op prijd, mensen, dat was. Dieren wareneen ander verhaal en Alandor was daar nu net een van. Het keline slangetje leek haar woordn te verstaan en liet een zacht gesis horen, waarna het zich tevreden om haar arm heen rolde. Uh, dit was goed? Het beestje leek relaxed en tevreden, zover ze dat kon zien, dus besloot Mindo hem maar te laten zitten. Jinn had ook een uitdrukking op zijn gelaat die zij niet bij hem had verwacht. Hij was... Ongemakkelijk? Door haar compliment? Mindo grinnikte in stilte, zich amuserend om het feit dat ze hem in verlegenheid haf gebracht. "No problem," kwam er dan toch uiteindelijk mompelend uit en Mindo glimlachte.
Vervolgens keek de jongen echter weg. Uh, yeah, wat nu? Ze had alles wat ze nodig had, hell, ze had er een slang bij. Waarschijnlijk was het beter als ze haar kamer zou betreden en die in zou richten met de weinige spullen die ze bij zich had. Bovendien werd de stilte wat ongemakkelijk, dus wilde ze net hem gedag zeggen toen hij opnieuw sprak. "Are we friends?" Kwam er plots uit. Mindo keek hem wat van z'n stuk gebracht aan, al helemaal toen ze besefte dat de rode kleur op zijn wangen betekende dat hij bloosde. Uhhh, wat moest ze hier nu weer op zeggen? Een frons lag op haar gelaat, dit was de eerste keer dat ze hem had ontmoet, afgezien van zijn slangen liefde wist ze helemaal niets van hem. Een vriend zou ze hem nog niet noemen, maar om dat recht in zijn gezicht te zeggen kon haar hart niet aan. "Uhm, eh, I don't know? I mean, I barely know you.But you're alrighht, I guess," Oh god dit werd alleen maar meer ongemakkelijk. "... I guess I wouldn't mind being friends," Ze had er hier namelijk precies nul. "What do you say we go like, meet up soon, or something? Maybe have a picnick outside, or a drink, or whatever. Just, friend stuff?"

Jinn nam haar onzekerheid helemaal verkeerd op. Shit, nee, dat was niet de bedoeling. Het was meer dat ze gewoon niet wist wat ze hier nu weer mee aan moest. Waar zij vandaan kwam gebeurden dit soort conversaties niet. Je was vrienden omdat het uit kwam of omdat je elkaar al jaren kende. Hoe dit moest was voor haar maar een beetje gokken en voor hem ook, kennelijk. Z ebeet op haar lip en keek toe hoe hij weg liep. Nee, dat was niet de bedoeling. Opnieuw stopte Mindo hem met haar woorden, met een voorstel dat ze niet vaak deed; een picnick. Dat was zo'n beetje het meest walgelijke ding wat je kon doen, eten pakken en meenemen naar een leukere plek om daar je tijd te verdoen. Still, het was beter dan niets, right? Door haar voorstel keek Jinn verbaasd op, maar hij kwam wel tot stilstand. ”Really?" vroeg de jongen ter bevestiging. Mindo knikte. "Hm-hm, uh, only if you want to," ze haalde haar schouders zogenaamd luchtig op, toh ergens een beetje bang voor zijn afwijzing. Die kwam gelukkig niet. ”I wouldn’t mind that,” een grijns sierde haar lippen. "Great! What about the day after tommorrow? Wait, gimme a second," ze pakte wat onhandig haar tas en scheurde een blaadje los uit haar schetsboek. Uit een van haar vele zakken haalde ze een pen te voorschijn en terwijl ze het papiertje tegen de muur leunde schreef ze haar nummer op, het blaadje gaf ze vervolgens aan de jongen. "Here, that's my number. We can work out the details onine," Een grijns sierde haar lippen. "I'm gonna settle in my room now,
I think. I'll message you later,"