Guide of the year

Onderwerp: Guide of the year wo jul 19, 2017 11:04 am

Unraveled

Pranks, all of them, want hij moest hier vandaag iets onmogelijks gaan doen. Hij slikte even en friemelde even met zijn handen. Ze zeiden dat het hem wel goed zou doen, wat sociaal doen met een nieuweling. Het enigste probleem was echter dat Alastor helemaal nog niet wist wat er allemaal in het huis was. Nja, hij wist de belangrijkste dingen en dat was goed genoeg right? Nerveus over hoe dit zou verlopen stond hij te wachten in de gang van de gelijkvloer. Hij had niet geslapen vannacht, maar hij sliep eigenlijk nooit. Er bestond geen rust voor hem, dus dit was enkel en alleen normaal. Hij zuchtte even en ging rustig gaan zitten op de trap. Het was best vroeg als hij naar buiten keek. De zon prikte in zijn ogen en blindeerde hem voor de eerste paar minuten van rust die hij zijn benen gunde, ondanks dat ze het niet nodig hadden. De jongen kantelde zijn kop wat en legde het tegen de trapleuning aan, om zijn donkere ogen even te sluiten. Hij voelde zich niet moe, maar ergens wilde hij wel terug eens slapen. Wanneer was de laatste keer dat hij echt nog had geslapen? Drie jaar? Ja, dat kon wel eens. Zuchtend opende hij zijn ogen na enkele minuten. Hij was stil, ademde zelfs niet. Hij hoefde namelijk niet te ademen, allemaal overrated. Toch begon het wel al op te komen, de nood om iets te eten. Hij had het niet nodig, dat wist hij, hij had lang genoeg zonder vlees kunnen overleven... maar het was gewoon een drang, een drang om het te doen. En soms maakte het hem echt gek. Hij had immens veel pijn als het echt teveel werd. Normaal had hij namelijk geen last van zijn wonden als hij verzadigd was, maar zodra de drang vond dat hij opnieuw moest gaan eten, werd de pijn duidelijker. Het was alsof eten het allemaal kon verzachten en intomen. Logisch ergens, maar tja. Hij opende dan ook zijn ogen toen zijn borstkas even brandde. Verbaasd keek hij rond, opdat het kort was geweest en niet zo geheel krachtig... Om vervolgens een zucht te slaken en een hand op zijn borst te leggen. Starend naar zijn hand, die op zijn lichaam lag probeerde hij zijn opties nogmaals na te gaan, maar het enigste wat in hem opkwam was dat wild gaan de enige remedy was. En hoe hij het ook draaide of keerde, misschien was het beter naar het dorpje te gaan dan hier iemand aan te vallen. Hij was uiteraard immens bang van de hollow en hij was ook verschrikkelijk bang van de mensen eigenlijk. Hij was gewoon bang van alles dat hier leefde, maar hij had gewoon geen keuze dan... Dan te gaan. Maar uitstelgedrag natuurlijk. Hij was immers een teen en ondanks dat eten vaak binnen de prioriteiten van een teenager vielen, was dat bij hem niet het geval. Het was lastig en hij was eigenlijk naast het hele onzekere en bange ook nog eens zeer lui. Altijd wel geweest, maar sinds zijn dood gewoon meer dan anders. Ja, je werd er niet bepaald jonger op als je aan het wegrotten was, letterlijk.
Toen hij na enkele minuten terug opkeek besefte hij dat het wel langer was geweest dan een paar minuten. Het was namelijk al wat lichter buiten, want hij zag nu helemaal geen steek meer als hij naar buiten probeerde te kijken. Daarom wreef de jongen even in zijn ogen en kneep hij ze kreunend toe. Het deed geen deugd om daarnaar te kijken. Voor hem was alles nogal moeilijk als het fel verlicht was. Buiten komen was vaak een grote aanpassing als het geen nacht was. Daarbij kon je ook wel zeggen dat als het donker was hij ook niet veel zag. Iets tussenin zoals hierbinnen was eigenlijk perfect. Daarom stond hij ook op een sloot hij de gordijnen... Stil keek hij even op en om, naar de trap. Veel beter. De jongen legde even zijn hoofd tegen de muur aan en slaakte een luidere zucht. Op wat was hij ook alweer aan hetv wachten...? Uh...

keep those demons on a leash

Sean ♥

Onderwerp: Re: Guide of the year do jul 20, 2017 7:00 pm

Hnng, die wekker ging veel te vroeg. Haar telefoon, waarop ze dus een wekker had gezet, werd ruw de kamer door gesmeten en zo tot stilstand gebracht. Ze kon zich nu toch even niet herinneren waarom ze ookalweer een wekker had gezet, dus met haar slaperige kop besloot ze dat het niet belangrijk genoeg was om haar van haar geliefde slaap te halen. Dus draaide ze zich om en meurde nog een tijdje verder, totdat de zon zover was verschoven dat het streepje licht dat door haar gordijnen heen scheen precies op haar gezicht terecht kwam. Mindo gromde geïrriteerd en schold de zon met bijzonder exotische scheldwoorden uit. Half wakker zuchtte ze en sloeg ze haar armen achter haar hoofd, waarna ze zich haar wekker van een half uur eerder herinnerde. Hm, wekkers zette je meestal met een reden, niet? Een frons lag op haar gelaat toen ze zich plots besefte wat er gaande was, oh shit.
Met een ruk ging ze rechtop zitten en terwijl ze herhaaldelijk vloekte gooide ze haar slaap kleding uit en sprong ze zo'n beetje in haar normale kleding. Nadat ze uiteindelijk haar skinny jeans over haar heupen had weten te krijgen en haar jack had aangedaan, greep ze haar telefoon en propte die in haar tas. De deur van haar kamer gooide ze dicht en terwijl ze onderweg naar beneden was fatsoeneerde ze haar haar, zo goed en kwaad als dat ging. Eenmaal beneden herkende ze al snel het aan haar beschreven persoon; bleek en een beetje een blanke expressie op zijn gezicht. Yeah, degene die deze rondleiding had uitgeplant had haar verteld dat ze door een rottend lijk rondgeleid zou worden. Nuja, niet in die woorden, maar het kwam er op neer. Mindo had echter altijd in strips gelezen dat zombie's kwijlende, stinkende figuren waren die enkel uit waren op je brein. Toen ze dan ook een nog vrij knappe jongen iets jonger dan haar onderaan de trap zag staan was ze niet onaangenaam verrast. Een huis vol freaks en verrassingen, dat was het hier zeker. "Excusez-moi," bromde ze in vreselijk gebroken Frans. "Ik had me verslapen," Ze rekte zich eens uit en veegde de slaap uit haar ogen, niet bepaald de meest relaxte manier om wakker te worden, zeg maar.
"Jij bent Alastor, right?"

Onderwerp: Re: Guide of the year vr aug 11, 2017 6:05 pm

Unraveled

Besef van tijd was er niet voor hem. Hij werd niet moe, zijn lichaam kreeg geen honger als het etenstijd was... Hij was gewoon iets dat daar was en zag alles gebeuren. Hij wist dat zijn tijd door bleef gaan, zijn geest was er terwijl zijn lichaam langzaam en het wegzakken was onder de druk die men natuur noemde. Hij was dood, natuurlijk was dat. Kalmpjes keek hij naar buiten. Hij had maar iets aan getrokken he... Niks speciaals zoals altijd, niks uitgebonden... Niks... dat ook maar iets uitstraalde. Hij had hier gekregen maar had er eerst weinig van gevonden. Hij had maanden met dezelfde kleren gelopen. Toen zijn menselijkheid nog wat meer in zijn geheugen plakte had hij zoveel zitten denken aan het zijn van een... En daar dacht hij ook wel nu nog vaak aan met zijn internet explorer hoofd maar... Het was anders. Het was alsof alles met de tijd aan het vervagen was en hij steeds meer werd opgezogen door iets dat sterker was dan hem, groter was dan hem. Het torende ver boven hem uit, als een monster dat klaar stond om hem neer te halen en over te nemen. Hij wist niet goed waarom dit hem moest overkomen. Waarom had hij zo een vuile gave? Hij kon er niks mee, het was meer een ziekte. Hij had gehoord van wonderbaarlijke dingen, wonderbaarlijke mensen, die grootste dingen konden doen met de krachten die ze hadden. En dan had je hem, een hoopje rottend vlees dat zijn arm kon verliezen, dat je kind kon vermoorden... Dat amper kon zien in het daglicht, dat rottende organen had. Hij was dood, hij stonk en was vast oerlelijk. Hij beet even op zijn onderlip. Zijn gedachten waren voor de verandering eens menselijk bezig, iets dat niet altijd positief was als je Alastor heette. Ze wilden hem ook neerhalen... Er was geen goede plaats voor hem. niet bij zijn dode kant, niet bij zijn levende, ze waren beide uit op een iets... vrijheid.
"Excusez-moi," Huh? Een beetje in lag kwam het binnen, zijn kop nog steeds gericht naar het raam. Hij... Hoorde het wel en slikte even, niet goed wetende of dit wel de persoon was van.. Uh... Wat ook alweer? Hij dacht even na, terwijl een frons op zijn gezicht kwam... uhm... uh... uhm... "Ik had me verslapen," Langzaam keek hij even op, hij draaide zich, keek naar haar voeten, haar armen die omhoog gingen, en toen terug naar haar voeten. uH... Hij knipperde even terwijl zijn ogen plots op de voorgevel van de ander werden gericht. Hij knipperde even terwijl hij ernaar bleef staren voor een goede tijd... Voordat hij langzaam knipperend weer naar haar voeren keek, en toen haar broek... Oh uhm... ja, rondleiding right...? "Jij bent Alastor, right?" Oh uhm... hij knipperde even en keek haar even aan. Stil staarde hij naar haar terwijl hij enkel even knipperde, het duurde zeker een minuutje... rondleiding... Uh... ja, hij moest een rondleiding geven... Ja..? Ja... "De rondleiding... Right?" klonk er even voorzichtig van hem nadat hij nog even in stilte had zitten nadenken over wat er was gebeurd.. Vervolgens knikte hij even... "Uh... ja Alastor..." uhm... "Dat ben ik..." yeah dat was hij wel... Right..? Hij keek even schuin weg en dacht na... Was hij...? Uhm... Hij slikte even, waarom...? Oh! Ja hij was Alastor... Hij keek terug naar haar, was zo'n dertig seconden... Hij slikte even, nam een pas terug en ging tegen de muur staan. "Ja ik ben Alastor..." zei hij even knikkend. Ja, dat was hij inderdaad... So... Uhm... Wat was dit ook alweer?

keep those demons on a leash

Sean ♥

Onderwerp: Re: Guide of the year zo aug 20, 2017 11:24 pm

Oh boi, dit ging nog wat worden. De ander had ongeveer dubbel de tijd nodig om over iets na te denken als dat een normaal mens dat zou doen. Hij staarde dan ook niets zeggend voor zich uit terwijl ze haar excuses aanbood. Mindo fronsde en keek hem aan, bijna had ze de neiging om voor z'n gezicht te zwaaien en ' HALLO' te roepen om te kijken of er nog een lichtje brande in zijn hoofd, maar toen bewoog hij dan toch uiteindelijk. Toch leek hij in een soort error modus te zitten want het joch keek van haar voeten naar haar armen naar weer terug naar haar voeten, alsof de pc in zijn kop nog bezig was met op startten. Het werd er niet beter op toen zijn ogen plots nog verder naar boven schoten en op een niet zo gepaste plek bleven hangen voor een periode langer dan beleefd was. Uh. Hallo. What the fuck. Dit kkind was wat, 12? Holy shit. "Dude, mijn ogen zitten hier. Staren doe je maar lekker op PornHub, in je eigen kamer, danku," gromde ze de ander toe. Er was toch niet eens zoveel te zijn. Plat was ze niet maar uh, het kwam in de buurt. "De rondleiding... Right?" Wow, applaus, het had hem alleen maar een kwartier geduurd om dat tot hem door te laten dringen. [i]"Uh... ja Alastor..."[i] please je ging toch niet zeggen dat hij nu zijn eigen naam kwijt was? [i]"Dat ben ik..."[i] Mindo zuchtte ongeduldig. " Ja, Alastor, dat weet ik. Heel knap van je,"Erg geduldig was ze nu niet bepaald. Hij keek haar weer aan voor een volle 30 seconden en Mindo had geen idee wat er nu precies aan het gebeuren was hier, maar het maakte haat uiterst ongemakkelijk. [i]"Ja ik ben Alastor..." [i] Jesus christ, what even is this kid. "I KNOW. Je weet je eigen naam, super knap. Holy shit kid, kunnen we alsjeblieft gewoon aan de rondleiding beginnen?" Dit ging een lange, lange dag worden.

Onderwerp: Re: Guide of the year do aug 24, 2017 1:34 pm

Unraveled

Alastor was slow, really slow. Hij kon niet zo goed dingen verwerken in in alle eerlijkheid was het al een hele opgave als hij iets had gedaan. Het kind verdiende een ijsje ofzo als beloning dat het allemaal goed en wel was verlopen. LIke... Serieus. Hij had nog niet proberen te bijten, hij had nog niet raar gegromd, hij had mooi zijn naam gezegd binnen het halfuur. Really, zijn leven was erop vooruit aan het gaan met grote, immens grote, sprongen! Hoho! Jaja hoor! HIj zou lachen als hij kon maar lachen was voor happy kids en dat was Alastor niet, hij was sad en een beetje depressed, maar dat waren allemaal dingen die hij niet zomaar moest rond gooien. Hij moest maar gewoon even gaan leven zoals het hoorde hehe! Hij slikte even en keek daarom ook recht naar de voorgevel van de ander, niet echt goed wetende dat dat onbeleefd was. In zijn ogen was het meer van even bekijken, als in... Uh... Yeah kleren bekijken? Iedereen kon dat toch even doen...? Of niet... "Dude, mijn ogen zitten hier. Staren doe je maar lekker op PornHub, in je eigen kamer, danku," Uh... Even knipperde de jongen langzaam, de woorden kwamen langzaam binnen bij de zombie, die het een voor een begon te analyseren. Langzaam ontstonden er vraagtekens boven zijn hoofd, opdat hij echt niet wist wat hij moest zeggen hierop, hij wist zelfs niet waarom die zin was gekomen en wat sommige woorden betekende... Daarom slikte hij ook even en keek hij kalm naar de ander. ja, haar ogen zaten daar dus... Maar waarom zei ze dat terwijl hij naar haar borsten keek? Zaten er ogen op haar borsten? Was het daarom dat ze dat zei? Was dat haar gave? Hij knipperde even ongemakkelijk, de zin niet echt begrijpende... Maar uh... "Zitten je... je ogen op je bor... Borsten?" kwam er dan ook even uit. Hij was verward, ze was niet echt duidelijk... Sorry... "En wat is... Porn... Hub?" besloot hij maar te vragen aan de jongedame. Hij snapte het niet zo goed. Waar wilde ze heen gaan? Wat was de bedoeling van deze uitspraak? Wat was dit???
Uiteindelijk had de jongen zich voor gesteld wat al een hele overwinning voor zich was dat hij dit deed zonder er een uur aan te gaan verspillen. "Ja, Alastor, dat weet ik. Heel knap van je," Langzaam keek hij even naar haar... Hij glimlachte even langzaam toen de opmerking tot hem door kwam en hij besefte dat het prase was! Hij deed het goed! Maar was hij het wel zeker? Nee... Hij moest het zeker nog een keer nagaan en het daarna zeker melden aan deze dame dat het allemaal goed en wel was! Ja... Hij was een goed persoon en zei het nogmaals, dubbele zekerheid, wat wilde je nog meer in je leven ya? "I KNOW. Je weet je eigen naam, super knap. Holy shit kid, kunnen we alsjeblieft gewoon aan de rondleiding beginnen?" Langzaam knipperde de jongen even terwijl na enkele seconden de woorden tot hem doordrongen en hij even zijn hoofd kantelde en weer begon te glimlachen. Hij was zo slim, ze vond hem knap, ze vond hem slim! Ah, yes iemand die zijn kunnen een beetje op prijs stelde hier... Hmn. "Thank u!" zei hij daarom ook met een lichte glimlach op zijn gezicht... maar die vervaagde al snel en maakte plaats voor een ietwat vragende expressie... "Rond... leiding?" kwam er dan ook op een redelijke zachte toon uit... Na enkele seconden werden zijn ogen grote en knikte hij plots heel opgetogen. "Ah ja! ja! Kom maar mee... naar..." uhm... Hij uhm... Hij keek even naar de gang, toen naar de trap en terug naar de gang... En toen staarde hij terug naar Mindo. Haar voorgevel natuurlijk... Want ze zei dat haar ogen daar zaten ofzoiets... ja...? Ja. Hij glimlachte daarom ook langzaam naar haar tieten, zonder echt te weten wat hij aan het doen was. Hij zou polite zijn! Een goed persoon zijn!

keep those demons on a leash

Sean ♥

Onderwerp: Re: Guide of the year vr aug 25, 2017 11:00 pm

Zo hey, deze jongen deed echt alles op zijn eigen tempo. Een tempo dat niet bepaald overeen kwam met het hare. Uteindelijk hief hij dan ook zijn ogen van haar voorgevel en keek haar aan. Zo, hè hè. "Zitten je... je ogen op je bor... Borsten?" Sorry? Oke, nu had zij even tijd nodig om te besffen wat hij zojuist had gezegd. "Wa..? Nee! " moest ze dit serieus aan hem uit gaan leggen, of hield hij zich voor de grap dom. Hoe dan ook stelde het haar geduld nogal uh behoorlijk op de proef. "En wat is... Porn... Hub?" holy fucking shit. Ze keek hem aan om hem te pijlen, maar zijn kijkers stonden oprecht vragend. "OKÉ ander onderwerp!" ze gingen dus even absoluut NIET het over de bloemetjes en de bijtjes hebben. Fucking onwetende pubers. Fucking kinderen. Fucking zombies. Fucking Alastor. Aaaaaa.
Ondertussen had Alastor zich al meerdere keren voorgesteld. Alastor was voor haar niet een naam die ze snel zou vergeten, maar kennelijk dacht deze jongen dat het toch noodzakelijk was om hem in de eeuwigheid te herhalen. Mindo maakte een uiterst sarcastische opmerking erover en spoorde hem aan om aan deze rondleiding te beginnen. Zoals wel meerdere mensen hier leek ook de ondode puber haar sarcasme niet te snappen. "Thank u!" sprak hij buitengewoon blij met een glimlach op zijn gelaat. Oh God, dit was niet een spelletje van hem. Hij was gewoon daadwerkelijk zo traag. Dit was wie hij was. Een joch dat 5 tellen nodig had voor ieder woord dat je sprak en zijn eigen naam vergat en geen idee had wat Pornhub was. En hij ging haar een rondleiding geven. Yeah right.
"Rond... leiding?" kwam er zacht en vragend uit zijn mond. Mindo was er nu al 101% klaar mee. Op dit tempo zou ze bejaard zijn tegen de tijd dat ze klaar waren , en dat terwijl je in de loop niet ouder werd. Kan je nagaan? Ze wilde het net nog eens herhalen voor zijn trage hoofd toen zijn ogen oplichten en hij het zich weer leek te herinneren. Good boy, heel knap. Applaus "Ah ja! ja! Kom maar mee... naar..." volgensmij wist hij nog minder af van dut huis dan zij deed. Of de informatie was al uit zijn dode hersenen gelekt. Great. Misschien had ze zijn onwetendheid nog schattig kunnen vinden, als hij niet zonder enige schaamte naar haar voorkant keek. Met een glimlach op zijn gelaat, alsof...
Alsof haar ogen echt daar zaten. Holy shit, what even is this kid. Ze zuchtte luid en gefrustreerd. "Nee, Alastor, verdomme," ze zag ook wel in dat hij het goed bedoelde maar Mindo was nu eenmaal een boos kind. "Stop met staren. Gewoon stop. Hier-" ze wees met haar vingers naar haar echte ogen "-zitten mijn ogen. HIER. Vergeet wat ik eerder zei. Please," had ze zich niet nog gewoon 3 uur extra kunnen verslapen? God damn it. Ander onderwerp. De rondleiding. Juist. Ja. "Dit is... Een gang? Dé gang..?" spoorde ze hem aan om verder te gaan. Als ze dit moesten doen, moest het maar snel. Snel. Een concept dat Alastor helaas niet leek te kennen.

Onderwerp: Re: Guide of the year za sep 09, 2017 1:48 pm

Unraveled

Hij was zo onschuldig als wat en al die dingen die ze zei snapte hij niet. Wat was dat? en wat was dat? Hij was gewoon zo onwetend en dat was blijkbaar niet veilig in de omgeving van deze chick... maar dan opnieuw was het zo dat de ander er weinig vanaf wist, hij was een onschuldige kleine babyzombie. Hij wist amper wat het was om echt dood te zijn. Hij was gewoon van halp me 24/7 en dat was basicly it... So, de vragen die kwamen waren dan ook wel logisch niet... Wat voor kwaad kon het ook? Hij wist niet goed wat het probleem echt was. Als je het zei moest je je wel even voorbereieden op vragen anders moest je niet gewoon een idiot zijn die alles uitgilde alsof het niet veel uitmaakte. Hij was heel erg blij met hoe de ander hem praisde, btw. Hij was gewoon zo blij dat hij iets goeds kon doen in de ogen van de ander. Hij vond het wel vreemd dat haar bijzonderheid nogal raar was. Want ze had wel ogen in haar hoofd, maar blijkbaar had ze ook ogen op haar boobs, wat hem meteen een beetje verwarde. Maar hij zou niet rude zijn! En gewoon vriendelijk glimlachen naar de twee muggenbeten die op haar borstkas leefden. Hij wist hoe naar het kon zijn als je je misplaatst voelde en hij wilde dat deze meid zich goed voelde in haar nieuwe huis, dus hij deed heel erg zijn best om aan haar eisen te voldoen op elke manier mogelijk. Hoe dan ook wist hij niet dat dat de ander kon schaden in zekere zin... zag hij eruit als een geleerde? Yeah, don't think so. "OKÉ ander onderwerp!" Even knipperde het dode joch terwijl de woorden na enkele tellen tot een minuut echt tot hem doordrongen. Dus eh... Wat bedoelde ze precies? hij kantelde even zijn hoofd en bleef staren naar haar borsten. Wat bedoelde ze nou? Wat bedoelde ze nou in hemelsnaam met dat? Had hij iets verkeerds gedaan? Waarom had hij iets verkeerds gedaan? Was dit niet hoe je moest omgaan met mensen zoals zij? Hij had geen handleiding gekregen ofzo dus hoe kon hij dat weten... Eh... Eh... Hij wilde gaan janken want hij had het weer verkeerd gedaan maar aan de ander kant was het ook gewoon stom voor de ander als hij ging janken. Want hij moest happy enzo zijn, dat had die ene vrouw tegen hem gezegd en hij was zelfs na haar uitleg bijna gaan huilen. Hij was gewoon een hoopje ellende die niks kon eh. Wie had ooit besloten dat een zombie voor een tour een goed idee was.
Toen hij dan ook wilde beginnen aan de rondleiding was hij even zijn draad kwijt en hij wist niet eens wat hij moest doen... Dus hij zou het maar doen zoals hij het in de films had geleerd; haar glimlachend aankijken. Heck yes, dat hielp toch altijd! HIj was gewoon een genius! Als het in de movies werkte werkte het vast nu ook wel. Hij was gewoon onstopbaar en dat wist de ander hmn??? Hehe, hij was smooth! Was dat daar een hint van zekerheid. Oh damn, hij was echt helemaal wild aan het komen, iemand pak een blusser hij was te gek aan het worden. "Nee, Alastor, verdomme," Eh??????? "Stop met staren. Gewoon stop. Hier-" Ze wees naar iets. Whut. "-zitten mijn ogen. HIER. Vergeet wat ik eerder zei. Please," Eh... Hij staarde echt even naar de plek waar ze wees, naar de plek waar ogen normaal zaten en knipperde even. Voor nog vijf minuten had hij daar kunnen staan maar even zei ze iets anders. "Dit is... Een gang? Dé gang..?" Ja er tikten nog zeker twee minuten voorbij voordat zijn ogen groot werden en hij begon te huilen. Oh shit, he fucked up, wat een loser was hij ook???? Wat de pindakaas alastor??? "I'm s... sorry!" zei hij meteen van slag. Het sprankje van zekerheid was al meteen gedoofd en de as was al helemaal in zijn schoenen weg gezakt. Hij huilde maar en huilde maar terwijl hij sorry bleef roepen, nu was hij duidelijk helemaal van slag. Deels omdat hij ook vergeten was waar de pindakaas ze weer mee bezig waren. hij was verward, help. De dode kleuter was verward, he needed mommy Right Fucking Now.

keep those demons on a leash

Sean ♥

» Tour guide time.