Done Hiding

Onderwerp: Done Hiding vr mei 08, 2020 10:24 pm

De laatste paar dagen was Ace meer geïrriteerd dan gewoonlijk. Natuurlijk wist de man dat zijn jongere broer hem aan het ontwijken was sinds hun vader terug vertrokken was. Iets dat hem niet aanstond. Ace dacht dat hun relatie ondertussen sterk genoeg was om zoiets te voorkomen. Blijkbaar dus niet. Dit alleen al zorgde ervoor dat zijn mood niet het beste was. Achter enkele dagen was Ace het zat met Jinn zijn ontwijkings gedrag. De jonge man had gedacht dat hun relatie wel sterker was dan dat. Hier had Ace het dus mis, blijkbaar.

De man zuchtte gefrustreerd. Hij had de eerste paar dagen niks gedaan. Zijn jongere broer gewoon de tijd en space geven die hij nodig had. Na 5 dagen vond Ace het genoeg. Met dat hij toch al op het strand was besloot Ace eerst naar de kliffen te gaan. Om te zien of zijn jongere broer daar zat. De volgende plek was de achtertuin, al was Jinn daar ook niet.

Voor heel even in de tuin bleef Ace staan. Zijn ogen gesloten en volledig gefocused. Verschillende hartslagen waren te horen in het gebouw. Het was dan ook niet moeilijk om die van zijn jonger broertje tussen de rest uit te halen. Met de handen zin zijn zakken begaf Ace zich naar de toren in het gebouw. Het geluid van Jinn zijn hartslag volgend.

Voorzichtig openende hij de door dat al krakend open ging. “There you are little brother.” Lichtjes bekeek de man de kamer rond. Stof lag overal in het rond dat Ace zijn lip lichtjes oprolde van walging. “I hope you weren’t hiding from me for the past couple of days.” Zijn focus nu volledig op de blond harige jongen.

Jinn

Onderwerp: Re: Done Hiding wo mei 13, 2020 4:31 pm

You’re so delusional

_{Na de aanval van de Hollows en Jeremy, had Jinn wel weer genoeg sociaal contact gehad voor een levensduur. Even had hij vertrouwen gestopt in anderen. Hij had een handje vol peculiars in vertrouwen genomen, hij had zijn broer toegelaten om dichterbij te komen, maar dat was allemaal weer kapotgegaan het moment dat zijn vader de lus binnen was gekomen. Eerder was Jinn ervan overtuigd geweest dat Jeremy zijn krachten af wou nemen, maar Ace had hem al meerder malen verteld dat dat niet het geval was. Toch geloofde Jinn hem niet. Hij wou hem geloven, maar het wantrouwen knaagde zo aan hem. Als Jinn het ging geloven, zou Ace hem dan terugnemen naar huis? Zou Jeremy dan zijn zin krijgen? Natuurlijk miste Jinn het simpele leven wat ze vroeger hadden, maar dat zouden ze nooit meer terug kunnen krijgen. Daarbij had Jeremy de situatie veel te verkeerd aangepakt om ooit nog weer Jinn’s vertrouwen te kunnen winnen. Jeremy had de lus overhoopgegooid, had spionnen ingezet en mensen gebruikt; hoe kon hij ooit zo’n man vertrouwen, zelfs als het zijn eigen vader was.

Zijn doel voor elke dag was zo min mogelijk sociaal contact. Natuurlijk werd hem dat moeilijk gemaakt aangezien hij in een verblijf was met heel veel anderen mensen, maar hij had al een paar plekken gevonden waar de peculiars minder vaak kwamen. Meestal bevond hij zich ergens buiten, tussen de natuur. Dat vonden zijn slangen immers het prettigst waardoor hij zich er ook het fijnst bij voelde. Nu was het echter bijna drie uur, waardoor Jinn had besloten binnen te blijven. Hij had geen zin om nat te woorden en na de bui zou hij wel weer kunnen verplaatsen na een stille plek buiten. Zoals altijd bevonden zich een paar slangen om hem heen, maar ditmaal lag de grond niet bezaaid met een duizendtal slangen. Zodra de deur van de torenkamer openging, vervloekte hij zichzelf ervan dat hij dat niet had gedaan. Desondanks dat hadden de slangen zijn broer al wel opgemerkt. Wegrennen ging niet meer. Zijn blik ging naar de bekende gestalte dat naar binnen liep. “There you are little brother,” begroette Ace hem. Jinn keek hem enkel zwijgend aan. Het leek vrij duidelijk dat hij hem aan het ontlopen was, dus een vriendelijke begroeting zou er niet vanaf kunnen. “I hope you weren’t hiding from me for the past couple of days.” Jinn zweeg even. Hij wist niet goed waar dit gesprek heen zou gaan, maar verwachtte wel meer beschuldigingen en ongeloofwaardige opmerkingen. Het was dus zaak dat hij zijn eigen emoties zo goed mogelijk verborg, zelfs als de jongen zijn emoties kon lezen via het kloppen van zijn hart. ”I have,” gaf Jinn uiteindelijk eerlijk toe terwijl hij Ace emotieloos aankeek. ”I thought you would go with dad and leave me alone,” sprak Jinn verder. Of tenminste, dat had hij gehoopt. Misschien dan zou hij vrede kunnen sluiten met zijn verleden zonder dat het hem bleef achtervolgen.}

Onderwerp: Re: Done Hiding ma mei 18, 2020 12:09 pm

The jonge man was het gewoon om niet veel contact te hebben met anderen. Hij koos altijd liever voor de stilte. Dit had hij dan ook gemeen met zijn jonger broertje. Beide waren redelijk antisociaal. Ace was snel geïrriteerd door anderen terwijl Jinn hoogstwaarschijnlijk te verlegen en wantrouwend was. Geduld was ook niet zijn sterkste punt, naast voor zijn werk en jinn dan. Vandaar achter enkele dagen de slangenjongen de afstand en tijd te geven, besloot Ace dat het tijd was om zijn broer te gaan zoeken. Hij kreeg het gevoel dat hij weer vanaf 0 moest gaan beginnen.

Zijn zoektocht begon bij het strand en de kliffen. De jongen was nergens te vinden, maar dat kan ook liggen aan het feit dat het aan het regenen was. De haren van de getatoeëerde man plakte al volledig aan zijn gezicht, zijn shirt spande dan ook aan het lichaam. Achter zeker te zijn dat zijn broer hier niet was ging Ace terug het huis in. De enige plek waar hij in dit huis zou kunnen zijn was de toren. De rythm van zijn hartslag was direct te horen tot beneden. Ace had veel eerder op zoek moeten gaan naar Jinn's hartslag.

Eenmaal in de toren werd hij begroet door enkele slangen op de grond. Een grijns verscheen lichtjes op zijn lippen. Typisch Jinn. Zijn donker blauwe ogen richtte zich op de blonde in de kamer. Lichtjes grinnikte Ace op het antwoord van de jongen. "Of course you have, i guess" Hij sloot de deur achter zich dicht en ging de kamer verder in, ondertussen er voor aan het opletten dat hij niet op de dieren stapte. Zuchtend liet hij zich op een van de krakende zetel zakken. Meteen vloog stof van de zetel in het rond, dit zorgde er dan weer voor dat Ace lichtjes hoestte. Zijn armen zwaaiend in de lucht om het stof weg te krijgen.

"You should know i will always choose you above anyone else, even dad." Lichtjes rekte Ace zich nonchalant uit. Geïrriteerd van zijn natte shirt. Jinn is en zal altijd de top prioriteit zijn van Ace. Velen zouden zeggen dat Ace geen gevoelens had, cruel, agressief en meedogenloos. Moest men geluk hebben om de jonge man alleen te zien met zijn jongere broer, men kreeg de shock van hun leven. Het was zo duidelijk dat Jinn alles was voor de oudere broer. "Could i atleast know why i'm getting avoided." Er was geen negativiteit te horen in zijn stem. Met zijn vingers ging hij door zijn donkere haren terwijl hij nieuwsgierig afwachtte. "It's not that i did anything wrong, as far as i know."

Onderwerp: Re: Done Hiding wo mei 20, 2020 9:08 pm

Het zicht van zijn broer deed hem meer dan hij zou willen. Hij deed al maanden zijn best om afstand te zoeken van de mensheid en om zo ver weg mogelijk te blijven van anderen. Dat was ook de reden waarom hij Ace had ontlopen. Hij probeerde zichzelf ervan te overtuigen dat iedereen hem toch vroeg of laat de rug toe zou keren en hij wou die pijn niet weer voelen. Ace betekende veel voor hem, maar het zou hem enkel pijn doen om hem ook zo weer te verliezen. Toch merkte hij dat zijn gevoelens op kwamen zodra hij zijn broer zag. Misschien deed het ook wel wat met hem om te weten dat Ace toch niet was weggegaan. Alsof de jongen voor hem was gebleven. Ook al zou Jinn moeten weten dat Ace dan enkel was gebleven om een oogje op hem te houden. Ace was gewoon enkel één van de vele pionnen van hun vader. "Of course you have, i guess" reageerde de jongen op Jinn’s woorden. Jinn volgde hem zwijgend met zijn ogen terwijl de getatoeëerde jongen de deur achter zich sloot en zich neerzette op een oude zetel. Het stoof vloog ervan af, waar Ace niet erg van gediend leek te zijn. "You should know i will always choose you above anyone else, even dad," sprak Ace uiteindelijk verder. Woorden die Jinn zo graag wou horen, maar die hij niet kon geloven. Hij slikte ongezien en besloot niet op de woorden te reageren. Het zou hem enkel valse hoop geven en meer pijn doen. "Could i atleast know why i'm getting avoided," vroeg zijn broer nu. Jinn week zijn blik af, niet goed wetend hoe en of hij het zijn broer moest vertellen. "It's not that i did anything wrong, as far as i know." Jinn knikte lichtjes op die woorden. ”You didn’t,” bevestigde hij de woorden van zijn broer met een zachte stem. Hij slaakte een zachte zucht, geïrriteerd om het feit dat zijn gevoelens zo sterk opkwamen en Ace had dat vast al lang opgemerkt. Als iemand hem goed kende dan was het wel Ace. ”I just didn’t want anyone close to me,” gaf Jinn uiteindelijk toe, zijn blik nog altijd afgeweken naar de grond toe. ”After everything that happened in the loop with dad, I just didn’t feel like spending time around humans,” legde hij verder uit. Er zat nog wel iets meer diepgang achter dan dat, maar dit was de rode draad.

@ace suthcliff

Onderwerp: Re: Done Hiding di mei 26, 2020 5:14 pm

De toren ging nooit een van de plaatsten zijn dat Ace zichzelf zou begeven. De kamer zelf was vol stof. De meubels zo oud dat als men er teveel op zou wrikkelen het in twee zou kunnen breken. Daarbij is de jonge man niet echt licht van gewicht. De man waagde het dan maar toch om in de stoffe zetel te gaan zitten, iets waar hij meteen spijt van had. Zwaaiend met zijn arm om al de vuiligheid weg van zijn gezicht te houden.

Op zijn gemak had Ace zijn jongere broer aangekeken. De blond hairige jongen was altijd zo wantrouwig naar anderen doe. Ace wist dat het zijn schuld was. Te weinig aandacht gegeven aan Jinn? De man wist niet precies waar het verkeerd was gegaan. De jongeman knikte lichtjes. Tevreden dat hij onbewust niks verkeerds had gedaan. Ace verstond wel waarom Jinn niemand rond hem heeft. Maar in zijn opinion word het tijd dat hij stopt te vluchten. Al is dat voor zijn jongere broer waarschijnlijk makkelijker gezegd dan gedaan.

Ace wist niet direct wat te zeggen zonder dat het gesprek verkeerd zou kunnen lopen. “I think you have gotten enough time for yourself.” Ace wou dat zijn broertje vrienden had. Alleen dan kon de oudere broer stoppen met zich iedere dag zorgen te maken. Deels wou Ace niet verder vragen. Het was soms moeilijk om te weten hoever hij met zijn vragen kon gaan vooraleer Jinn zich terugtrekt. “Jinn, you do know you can talk to me right?” Met zijn hoofd lichtjes schuin keek Ace zijn broer aan. “So you can talk to me all about what you have been doing those past day.” waarschijnlijk niet zoveel, maar Ace was nieuwsgierig of hij iets gemist zou hebben of niet.

Onderwerp: Re: Done Hiding wo mei 27, 2020 8:50 pm

Hij zou niet doen alsof het de schuld van zijn broer was. Ace kon er ook niks aan doen hoe hun vader de situatie had aangepakt. Jeremy had nou niet bepaald slim gehandeld door spionnen in de lus te plaatsen om het vervolgens zelf binnen te vallen. Daarmee krummelde enkel het vertrouwen in anderen verder af. Het was niet door Ace gekomen, maar het had er wel voor gezorgd dat Jinn nog minder graag bij andere mensen aanwezig was. Hij melde dan ook dat hij simpelweg wat tijd voor zichzelf nodig had. Ace leek tevreden te zijn met het antwoord, maar was niet klaar met zijn mening geven. “I think you have gotten enough time for yourself,” sprak de jongen. Jinn fronste lichtjes. De enige emotie die hij nog een beetje liet door schemeren. Hoe zou Ace ooit kunnen weten of Jinn genoeg tijd voor zichzelf had gehad? Als het aan hem lag wou de rest van zijn leven zo spenderen. Jinn kon wel nagaan dat Ace het enkel zei uit eigen belang, dat de jongen zich zorgen om hem maakt, waarom snapte Jinn ook niet. “Jinn, you do know you can talk to me right?” Zwijgend keek Jinn hem aan. Hij kon ook met zijn slangen praten. Hij zag het nut er niet van in om met iemand anders over zijn problemen te praten. Het zou hem enkel zwak doen lijken en zijn vertrouwen in een ander stoppen. Zijn broer keek hem schuin aan. “So you can talk to me all about what you have been doing those past day,” voegde Ace eraan toe. Aha, dus dat was de reden voor diens eerdere woorden. ”I haven’t been doing much,” gaf hij eerlijk toe. De emotieloze blik was teruggekeerd naar zijn gifgroene ogen. ”Only trying to find away to leave this loop and everyone,” voegde hij eraan toe. Zo moeilijk zou het toch niet moeten zijn om een leven te beginnen waar niemand hem zou lastig vallen en kennen?

@Ace suthcliff

Onderwerp: Re: Done Hiding vr jun 05, 2020 6:22 pm

Het was duidelijk dat de relatie tussen de twee was korrelig. Iets dat Ace haatte, dat buitenstaanders duidelijk konden zien. Haatte hoe wantrouwiger zijn jongere broer naar hem toe was. De oudere jongeman doet zo zijn best om dit te fixen. Was het fixable…? Ace kon het niet met zekerheid zeggen, toch stopt dit hem niet om te blijven proberen. Daarbij was Jinn niet de makkelijkste om te begrijpen, de jongen toonde amper zijn emotie’s. Iets dat de twee jongeren geleerd hadden van hun vader. Jinn was er duidelijk beter in dan Ace.

Het leek zelf nu erop dat Ace niet verder leek te geraken. Het frustreerde hem iedere keer meer en meer. Voor dat hun vader in de lus was gekomen had hun broeder relatie vooruit geschoten. Jinn was bij een nachtmerrie bij Ace in bed gekropen. Een stap verder dan ace had gedacht. Op dit moment kreeg de jongeman het gevoel dat hij al weer enkele stappen teruggegaan is.

De woorden dat uit Jinn zijn mond vlogen zorgde ervoor dat Ace verstijfde. De pijn dat die woorden oorzaakte bij de oudere broer was voor een seconde zichtbaar in zijn donker blauwe ogen vooraleer het meteen weer verdween. Al zijn spieren hadden zich opgespannen. Zelf zijn kaaklijn verhardde zich. Het was duidelijk een strijd voor de oudere jongeman om niet ineens uit te schieten.
Ace was duidelijk ineens gefrustreerd.

Een spottende lach schoot tussen de lippen van Ace door. “Running away again?!” Het was duidelijk er was iets bij Ace losgebroken. “When will you grow tired of being a coward?!” Geïrriteerd wreef hij over zijn gezicht. hij had het moeilijk om zich in te houden. “Your not 5 anymore Jinn, Just stop being stubborn and start talking to us again instead of avoiding your family for fuck sake.”

Onderwerp: Re: Done Hiding do jun 11, 2020 12:51 pm

Het was duidelijk dat Ace graag wou praten terwijl Jinn juist nog liever even tijd voor zichzelf nam. Hij had geen zin in andere mensen. Hij wou gewoon weg van dit alles en weer op zichzelf zijn. Dit halve gedoe, of hij mensen wel of niet kon vertrouwen, was hem veel te onzeker. Dan was hij liever alleen met de zekerheid dat er niemand voor hem was. Misschien was dat ook de reden dat hij toch eerlijk tegenover Ace was. Als hij hem zou zeggen dat hij van plan was om te vertrekken, dan wist Jinn of hij zijn broer kon afschrijven of niet. Hij verwachtte dat de jongen teleurgesteld zou zijn, maar hem niet zou tegenhouden. Misschien zou de jongen hem nog tegenhouden als hun vader dat zou willen, maar het leek Jinn stug dat Ace het zou doen uit eigen belang. Zodra hij zag hoe zijn broer erop reageerde, verbaasde het daarom ook enigszins. De jongen zat verstijfd in de stoel en de pijn in diens ogen was voor een paar seconde te zien. Jinn kon zijn emoties niet tegenhouden en keek wat verbaasd op door die reactie. Waarom leken Jinn’s woorden zoveel met Ace te doen? Jinn slikte eens terwijl hij voelde hoe een naar gevoel hem bekroop. Hij week zijn blik af naar beneden, zich realiserend dat het gevoel schuld was. Een spottend lachje was te horen, wat Jinn iets ineen liet krimpen. “Running away again?!” Met moeite dwong Jinn zichzelf om zijn blik terug op zijn broer te richten. Hij probeerde zijn emotieloze masker weer op te zetten, maar het was duidelijk dat Jinn’s woorden veel deden met Ace en dat deed weer ontzettend veel met Jinn. Het was moeilijk om daaronder nog kil te reageren. Hoe het ook wende of keerde; hij gaf nog altijd om zijn broer. Hij wou hem nooit boos of verdrietig maken, waardoor het schuldgevoel hem nu ook bekroop. “When will you grow tired of being a coward?!” Jinn fronste door de woorden. De woede bekroop hem nu ook. ”I’m not a coward,” ging hij er tegen in. Enkel omdat hij voorzichtig was en zichzelf niet in pijnlijke situaties plaatste maakte hem toch geen zwakkeling? Waarom zou hij dat vrijwillig doen? “Your not 5 anymore Jinn, Just stop being stubborn and start talking to us again instead of avoiding your family for fuck sake,” sprak Ace verder. De woorden deden genoeg met Jinn, maar hij probeerde dat zo goed mogelijk te verbergen. ”It’s pretty clear how my ‘family’ thinks of me. I don’t see a use in talking to them,” antwoordde Jinn. In het begin had hij Ace nog willen geloven dat Jeremy geen slechte bedoelingen had, maar zodra de man zelf de lus was binnen gekomen, was dat vertrouwen meteen uit het raam gegooid.

@ace suthcliff

NOTES

» Hiding
» [open] Wight hiding in plain sight