Can I ever be too far gone?|

Met een behoorlijke kater werd de jongen wakker. Kreunend deed hij een poging om recht te komen, alleen om zich verslagen weer op zijn zij te rollen. Hij greep een kussen en legde deze over zijn hoofd heen om het felle licht tegen te gaan. Waarom had hij in hemelsnaam zoveel gedronken? Een vraag waar hij het antwoord al meteen op wist en daardoor wist hij ook dat hij zo weer zou gaan drinken. Die zorgen zouden altijd blijven. Eraan denken zorgde er al voor dat dat rot gevoel terugkwam. Dan deed Laxus toch liever moeite om uit zijn bed te komen dan dat hij in zijn bed bleef liggen als een depressief balletje mens. Met lichte tegenzin duwde hij het kussen weer aan de kant waarna hij dan toch recht kwam. Hij legde zachtjes hand tegen zijn bonkende hoofd aan. Vage herinneringen aan Connor en de bar gleden over zijn netvlies, maar hij kon zich nog maar half herinneren wat er nou precies gebeurd was. Het enige wat hij zich kon herinneren was dat hij zich slecht had gevoeld en zich had vergrepen aan de drank. Later op de avond was hij Connor tegengekomen en op een of andere reden was die ontmoeting niet in een gevecht geëindigd. De exacte woorden kon hij zich niet herinneren, maar hij wist wel dat het een fijn gesprek was geweest. Hij kon wel concluderen dat dat niet betekende dat de twee opeens vrienden waren, maar het was wel eens fijn om voor een keer een normaal gesprek met iemand te kunnen hebben. Langzaam trok hij zichzelf uit bed. Hij trok een joggingsbroek aan en een shirt. Hij deerde zich er niet aan om in de spiegel te kijken, wetend dat hij er waarschijnlijk niet uit zag. Hij had koffie nodig. Met dat in zijn achterhoofd liep hij de hal op en naar beneden. Hij hoorde al gerommel in de keuken, maar ging ervan uit dat hij wel even koffie kon zetten. Zolang de ander hem maar met rust kon laten. Hij opende de deur met de instelling de andere persoon meteen te negeren, maar dat idee ging in rook (of in bloem) op toen er plots iets neerviel en voordat hij het wist was hij bedekt van top tot teen in bloem. Meteen was hij blijven staan. Nog half aan het slapen en half verbolgen om het feit dat zoiets sowieso kon gebeuren, duurde het even voordat het registreerde wat er zojuist was gebeurd. De bloem daalde zachtjes neer en langzaam werd het zicht van dader zichtbaar. Een meisje. Laxus fronste. Hij was simpelweg nog te moe om meteen boos te worden. Niet voordat hij zijn koffie had gehad. ”Really?” reageerde hij daarom enkel. Met een zucht begon hij zijn kleren en gezicht af te vegen. ”I’m not used to wake up to this kind of white stuff,” merkte hij droogjes op.

Can I ever be too far gone?|

Goed, hij had niet verwacht om zó wakker te worden. Met een droge blik keek hij naar het meisje die de actie ook niet gepland leek te hebben. Hij was te moe om boos te worden en zuchtte daarom enkel eens alvorens hij zichzelf begon af te kloppen. “Uhm…” begon het meisje uiteindelijk nadat ze een kort lachje had geslagen. Laxus’s blik ging terug naar haar. Ja, wat ging ze hieraan doen? “I have to apologize, this was stupid of me,” zei ze uiteindelijk terwijl ze naar de wasbak liep. Laxus trok een wenkbrauw op. ”It was,” reageerde hij. Hij keek toe hoe ze een doekje pakte en deze nat maakte. Vervolgens werd het doekje naar hem uitgereikt. “At least I know how I can make it up to you” ging het meisje verder, met overduidelijk zelfvertrouwen. Laxus keek haar wat bedenkelijk aan. “I was about to make some pancakes!” verklaarde ze. Laxus grijnsde wat. ”Well you could make those, or you could clean me,” daagde Laxus haar uit met een grijns en sloeg zijn armen over elkaar. Het doekje had hij nog steeds niet aangenomen.

Can I ever be too far gone?|

Het enige wat Laxus had gewild was een sterke bak koffie, maar dat leek nu te moeten wachten. Licht geïrriteerd en duidelijk nog erg moe begon hij de bloem van zijn kleren af te kloppen. Het zou niet veel uithalen. Hoe zou waarschijnlijk zijn kleren in de was moeten doen en zelf maar onder de douche stappen. Het aanbod van pannenkoeken stond hem op zich aan – zijn maag rammelde al zachtjes – maar hij had nog geen zin in eten voordat hij zijn koffie had gehad. Daarbij zou hij haar er ook niet zo makkelijk van af laten komen. Nee, als ze het goed wou maken mocht ze hem gaan schoonmaken. Met een klein grijnsje keek hij toe hoe ze nu op hem af kwam gelopen met het doekje in haar hand. “Well, if that is what you want, I will do it” sprak het meisje, waarna ze begon met de bloem van zijn voorhoofd te vegen. Laxus kneep zijn ogen wat om te voorkomen dat er wat bloem alsnog in zijn ogen belandde, waarna hij haar met een grijnsje aankeek. “Hello there, pretty face” grinnikte het meisje. Oké, een ontbijt zo vroeg was misschien niks voor hem, maar een seks beurt zou op zich wel kunnen. Met dat ingedacht sloeg hij al snel zijn verbloemde armen om haar heen en trok haar tegen zich aan. ”And now you have to clean the both of us,” zei Laxus met een uitdagende grijns. Nu zou zij immers ook wel wat witte vlekken hebben op haar kleding en lichaam door de korte snelle omhelzing. Een kleine twinkeling lag in zijn gouden ogen. ”That, or we could just take a shower together,” vervolgde hij op een gedempte toon.

Can I ever be too far gone?|

Onder de bloem komen te zitten stond nou niet echt op zijn to-do list, maar iemand in bed werken zeker wel. En sure, het was nog vroeg, de dag was nog jong, maar dat zou hem er niet van weerhouden om het te proberen. Daarbij leek het meisje er ook niet al te veel problemen mee te hebben. Ze protesteerde niet toen hij haar zei om hem schoon te maken en met een kleine grijns voelde hij de vochtige doek over zijn voorhoofd glijden. Even hield hij zich in, even was hij braaf, totdat hij zijn armen om het meisje sloeg en haar dichterbij trok. Nu moesten ze wel samen gaan douchen, oh nee, wat een probleem toch weer. “Silly” klonk het geamuseerd. Zijn grijns groeide wat. Zie je wel, ze vond het wel leuk. Het gaf hem de motivatie om ook het idee voor te stellen. Het leek erop dat ze er wel voor te vangen was. Even keken de twee elkaar in stilte aan. Het was overduidelijk dat ze het overwoog, maar iets hield haar tegen. Laxus hoopte maar dat hij won, maar dat leek niet te gebeuren. Zachtjes beet het meisje op haar lip, waarna handen op zijn borst werden geplaatst en hij weg werd geduwd. Hij zette een klein stapje naar achteren maar weigerde om meteen veel afstand te nemen. Zo makkelijk gaf hij niet op. “Even though I would love to do that, I don’t think that’s a very good idea” antwoordde ze uiteindelijk zachtjes. Zijn blik werd ontweken. Het zei al genoeg. Ze had er moeite mee. Dus zo moeilijk kon het niet zijn om haar toch over de streep te trekken, toch? “I’m sorry” verontschuldigde ze zich nog, maar Laxus schudde zijn hoofd. ”It’s alright,” antwoordde hij met een glimlach. Hij liet zijn armen zakken, alsof hij echt opgaf en haar beslissing respecteerde. As if. Met een snelle stap stond hij opnieuw vlak voor haar. Een hand werd in haar hals geplaatst in de hoop dat hij zo haar blik weer kon vangen. ”No one has to know. It can be our secret,” verzekerde hij haar op een gedempte toon en keek haar doordringend aan, waarna hij de laatste afstand overbrugde en haar intens kuste.

Can I ever be too far gone?|

Het leek erop dat iets het meisje nog tegenhield. Het was overduidelijk dat ze het wel wou, maar iets hield haar tegen. Geen probleem, dan moest hij enkel nog een tandje bij zetten. Hij had er geen problemen mee om het voortouw te nemen en de eerste stap te zetten. Schijnheilig zei hij haar dat het goed zat, maar de ongeloofwaardige blik zei hem dat ook zij hem niet geloofde. Ach ja, hij had het geprobeerd. Met een grijns had hij de laatste afstand overbrugt om vervolgens haar te zeggen dat niemand ervan hoefde te weten – ervan uitgaand dat het een vriendje was die in de weg zat – waarna hij haar plat op de bek nam. Opnieuw gebeurde er even niks. Geduldig wachtte Laxus af op het moment dat het meisje in de kus boog en deze beantwoordde, maar het tegenovergestelde gebeurde. Een ruwe duw werd hem gegeven, waarna een hand op zijn wang belandde. Zijn ogen knepen kort samen van de ruwe klap, waarna hij zijn gouden ogen kil opende en deze langzaam terug richtte op het meisje. “What the fuck?!” gilde het meisje uit. Wat overdreven. ”No I want a fuck,” mompelde hij droogjes. Even gleed hij met zijn hand langs zijn wang, waarna zijn aandacht terugging naar het meisje die al behoorlijk overstuur leek door één simpele kus. “What the fuck is wrong with you? No means no” ging het meisje verder. ”No means that I have to work a bit harder for it,” ging hij er opnieuw mompelend tegenin. Niet dat hij haar nog een punt duidelijk probeerde te maken. Het was duidelijk wat ze koos. Seks of moord, en zij koos het laatste. Hij keek op toen ze de kraan opendraaide. Ging ze hem alsnog schoon maken? Fronsend keek hij toe, maar zag toen hoe ze het water kon manipuleren en drie bollen water werden gemaakt. Het zien van het water zorgde voor een knoop in zijn maag. Meteen dacht hij terug aan Loras. Het zorgde ervoor dat de woede in een korte tijd snel groter werd. De frustratie van zijn gefaalde relatie en hulpeloze poging tot een normaal leven kreeg plots een uitgang aangeboden. “Here, let me give you a shower” klonk het plots. Laxus schrok op uit zijn gedachtes en werd begroet met de ballen die nu op hem afvlogen. Meteen haalde Laxus zijn elektriciteit tevoorschijn en maakte hij in een hand omdraai hier ook ballen van om deze met snelheid op de ballen van water op te gooien. Drie explosies was het gevolg. Gelukkig waren de explosies niet groot en zou het hoogstens voor een paar losse keukenkastjes zorgen. Omringd met elektriciteit bleef Laxus staan. De neiging om de aanval verder in te zetten was ontzettend groot. Hij kon haar toch gewoon vermoorden? Wie zou haar nou missen? ”Are you sure you want to play that game?” vroeg hij haar uiteindelijk. Zijn handen tintelde om in actie te springen en toch gaf hij haar nog een kans.