[TW/MC] Going down

Sinds het uitmoorden van de dorpelingen in de supermarkt en het inkerven van Connor’s borst was Zeal’s moordlust ontzettend gestegen. Nog altijd bestond dat uit het moorden van dorpelingen -hij wist zich nog zodanig koest te houden bij Peculiars-, maar nu deed hij dat ook geregeld overdag. Daarbij wist hij ook dat hij zich niet voor eeuwig rustig kon houden in het verblijf. Het was als een verslaving en alsof de drugs gewoon vrij rondliep -recht voor z’n neus. Ze waren allemaal zo naïef. Ze hadden niet door dat ze o zo gemakkelijk vermoord konden worden en niemand erachter zou kunnen komen wat er met hen was gebeurd. Zeal wist echter ook dat deze moordlust niet alleen voor plezier was, maar ook uit haat. Hij zou Laxus nooit meer kunnen vergeven voor wat hij Connor had aangedaan. Het liefste was hij meteen op Laxus afgegaan, maar hij had Connor niet alleen willen laten en daarbij wist hij ook dat het geen zin zou hebben om zonder plan naar Laxus toe te gaan. Uit vroegere ervaringen wist hij dat hij en Laxus aan elkaar gewaagd waren. Als hij dit wou winnen en Laxus echt wou vermoorden, dan had hij hulp nodig. Gelukkig had hij een heel lief, net zo psychopathisch vriendje die hem vast graag wou helpen met de opdracht. Zeal had te horen gekregen dat Connor naar de trainingsruimte was gegaan, wat al perfect was. Dan konden ze meteen oefenen op hun techniek. Hij liep de trainingsruimte binnen en zag nog net hoe een mes door de ruimte heen vloog en in het kruis van de dummy belandde. Een grijns sierde Zeal’s lippen. ”Nice shot,” complimenteerde hij zijn vriendje, waarna hij dichterbij liep en Connor begroette met een intense kus. ”So, who is this poor victim?” vroeg Zeal en richtte zijn blik even op de dummy. De aanval was een behoorlijke dick move, dus het moest wel persoonlijk zijn leek hem.

Het bleek dat zijn vriendje zich al op de perfecte plek bevond voor hun plan. Of nou ja, Zeal’s plan, maar hij ging er niet vanuit dat Connor er nog moeite mee had. Als Connor dat wel had dan had de jongen een behoorlijke goede reden nodig. Nee. Zeal voelde nog altijd de woede en haat terugkeren op het moment dat hij terug dacht aan wat Laxus Connor had aangedaan. Hij wist dat Laxus niet te vertrouwen was, maar zelfs hij had niet gedacht dat de jongen echt zo laag zou zinken. Het leek haast alsof Laxus geheel geobsedeerd was met zijn vriendje who would do such a thing en dat zorgde ervoor dat Zeal geen goed woord meer over had voor hem. Laxus zou hiervoor boeten, met zijn leven. Connor keek meteen om met een grijns zodra Zeal de ruimte binnen kwam. Met een intense kus begroette de twee elkaar, waarna Zeal zich richtte op de dummy, vragend wie die behandeling had verdiend. Hij keek op toen Connor van hem weg teleporteerd en bij de dummy verscheen. ”Laxus, of course,” antwoordde Connor terwijl hij de messen uit de dummy trok. Zeal’s grijns verwijdde zich. Het was gewoon alsof ze voor elkaar gemaakt waren. ”Of course,” reageerde hij met de grijns. Connor teleporteerde weer terug voordat hij verder sprak. ”He isn’t having a good time,” grinnikte de jongen, waarna een mes in het hoofd van de dummy werd geworpen. Zeal grinnikte zachtjes. ”Well that’s good,” begon hij terwijl hij zich naar Connor toe draaide. Hij legde zijn handen op diens heupen en trok hem dichterbij. ”Because I had a little plan,” ging Zeal verder met een twinkeling van enthousiasme in zijn ogen. ”What if we make a plan together to kill Laxus?” deed hij uiteindelijk zijn voorstel, overduidelijk enthousiast over het idee. Samen kon het wel lukken.

De dummy was behoorlijk verminkt door de messen en ook nu weer vloog een nieuw mes recht in het hoofd van de dummy. Het zorgde ervoor dat Zeal nog enthousiaster werd van zijn plan. Hij wist dat Connor een stuk beter was geworden in vechten dan vroeger - hun trip naar de supermarkt had dat duidelijk gemaakt - maar had niet gedacht dat de jongen zo vaardig was. Als Connor zelfs messen kon werpen hadden ze nog meer opties waarmee ze hun krachten konden bundelen en Laxus de dood in konden rammen. Zo trok hij de jongen ook dichterbij en begon hij met zijn voorstel. Het was aandoenlijk om te zien hoe het enthousiasme in diens donkere ogen al te zien was en hoe hij zijn hoofd kantelde, terwijl Connor nog niet eens wist wat Zeal wou voorstellen. Zodra het idee echter duidelijk was geworden werd het enthousiasme er niet minder op. De jongen grijnsde meteen enthousiaste. ”We need to make him suffer,” reageerde Connor, waarop Zeal instemmend en net zo enthousiast knikte. "He will," reageerde hij met vonkelende ogen. ”But that would be nice,” sprak Connor verder met een glimlachje. Zeal grijnsde wat breder. "Perfect," reageerde hij waarna hij uit blijdschap kort zijn lippen tegen die van Connor aan drukte. Echter wist hij ook dat de twee nog genoeg hadden uit te zoeken, waardoor hij ook al snel weer afstand nam. "Okay, so we need to come up with a plan that will guarantee our win. I think we need to lure him out somewhere where he's easily cornered," begon Zeal. Zijn grijns sierde nog altijd zijn lippen. "And then we can combine our powers to torture him to death," eindigde hij met twinkelende ogen.

Het feit dat Connor al aan het trainen was met een dummy, die Laxus moest voorstellen, te vermoorden, was al een goed teken dat Connor wel enthousiast te krijgen was voor het plan dat Zeal had. Een mes werd nog feilloos in het mes van de dummy geworpen, waarna Connor enthousiast reageerde op Zeal’s voorstel. Kort kuste Zeal de jongen uit pure blijdschap, waarna hij zich toch weer terugtrok. Hoe graag hij die kus ook wou voortzette, ze moesten een plan bedenken. Ze moesten een manier vinden waarop ze het voor elkaar zouden krijgen om Laxus te vermoorden met behoorlijk wat marteling van vooraf. Het zou lastig worden, maar met z’n tweeën moest het wel te doen zijn. Zolang ze maar goed gepland ter werk gingen. ”The best case scenario would be if we could somehow cancel his powers,” sprak Connor bedachtzaam. Zeal fronste bedenkelijk bij de woorden en knikte eens. Dat zou het beste zijn, maar hij wist geen manier waarop dat mogelijk was – naast de handboeien van Jeremy, maar hij ging er niet vanuit dat die toevallig ergens hier lagen. Dat zou veel te makkelijk zijn. Plus dan moesten ze nog de handboeien om Laxus’s polsen krijgen en dat zou dan ook een behoorlijke opgave zijn. ”Are there even ways to do that?” vroeg Connor verder. Zeal humde bedenkelijk. ”There’s a way, but that won’t be possible here. The other ‘normal’ things to counter electricity would be rubber, so maybe we could do something with that,” begon Zeal bedenkelijk. Hij richtte zijn blik terug op Connor. ”One time I was fighting with some guy and he could cover his skin with rubber. It made it impossible for me to harm him with my electricity.” Het was raar om eraan terug te denken en hier hadden ze eigenlijk ook niks aan. ”But that won’t be possible for us,” mompelde hij dan ook, vooral omdat hij zijn kracht dan ook niet kon gebruiken. Hij probeerde zijn eigen zwaktes af te gaan, maar meestal was het een gevaar van controle hebben over zijn krachten en hij wist dat hij zowel als Laxus de krachten perfect onder controle had. Zolang je maar genoeg elektriciteit in je lichaam had. Wacht- ”There’s another thing,” begon Zeal toen met nieuwe hoop en keek Connor weer aan met een grijns. ”We need to have electricity to be able to attack. Without electricity in our body we’re weak and not able to fight very fight. So if we find a way to drain him from all his electricity, then we can easily defeat him,” legde Zeal uit met een grijns. Dit leek hem nog de beste optie.

Samen maakte de twee een goed team en met extra training zouden ze al helemaal goed op elkaar aansluiten, maar toch wist Zeal niet of het genoeg was. Laxus en hij waren altijd al gewaagd aan elkaar geweest en hij wist dat Laxus in de afgelopen jaren veel had getraind terwijl Zeal pas net weer was begonnen. Zo probeerde hij op iets te verzinnen wat hen kon helpen tegenover Laxus. Ze moesten iets verzinnen wat diens elektriciteit zou tegenhouden, maar wat? Het leek hem dat hij het antwoord daarop wel moest hebben aangezien hij dezelfde krachten had, maar snel kwam hij niet op een oplossing. Hij ging de keren na dat iemand zijn krachten in de weg had gezeten en kon enkel een trainingssessie herinneren met Simon. De man had veel krachten gehad en één van de krachten was kennelijk rubber geweest. Normaliteit zou dat echt een onzinnige bijzonderheid zijn, maar tegenover Zeal was het de perfecte manier geweest om tegen hem in te gaan. Zeal legde de situatie uit terwijl hij eraan terugdacht, maar besefte zich daarbij ook dat het hen niet echt zou helpen. Het enige wat hij voor zich zag was hoe hij stick-on dildo’s naar Laxus zouden werpen in de hoop dat het ook maar iets zou uithalen. ”Yeah, that won’t work,” reageerde Connor en haalde Zeal zo uit de vervloekte gedachtes. Zeal schudde zijn hoofd. Meteen probeerde hij zijn gedachtes op iets te zetten wat hen wel kon helpen. De andere keer dat hij niks met zijn krachten had gekund was toen hij net was ontsnapt uit Jeremy’s cel. De handboeien hadden zijn krachten geblokkeerd en ervoor gezorgd dat de elektriciteit uit zijn lichaam was verdwenen. Hij had zich zwak gevoeld en kon niks beginnen tegenover de bewakers totdat hij zichzelf weer had opgeladen. Kijk, dat leek al meer haalbaar. Zo vertelde hij Connor over hoe hij en Laxus zich moesten opladen om hun krachten te gebruiken. Zonder elektriciteit in hun lichaam waren ze niks. ”So we need to find a way to make him use it all,” concludeerde Connor, waarop Zeal bevestigend knikte. ”A way where he’d use it all, but doesn’t do any damage to us,” vervolgde Zeal. Het zou lastig worden, maar het was een stuk makkelijker dan vechten met dildo’s. ”How much electricity would he… have?” vroeg Connor hem toe. Zeal’s blik werd even bedenkelijk. Kort voelde hij aan hoeveel elektriciteit hij had op het moment. Kort hief hij een hand op om een elektrische bal tevoorschijn te laten komen en deze even op te gooien. ”If he’s anything like me, than he loves to throw these,” begon Zeal. Ze waren beiden op dezelfde manier getraind, dus de kans waren groot. ”One of these can hold up till 50 volt,” sprak hij met een bedenkelijke frons. ”Well let’s just test it out,” zei hij vervolgens met een schouderophaal. Hij liep naar een stopcontact toe en laadde zichzelf op. Even liet hij de elektriciteit langs zijn lichaam glijden en richtte zich op een lege muur zodra hij wist dat hij opgeladen was. Hij nam een hap lucht waarna hij de ballen van elektriciteit begon te vormen en deze de ruimte in stuurde. De ballen knalde tegen de muur aan en zorgde voor kleine barsten. Met hoe meer ballen er op de muur gingen, hoe meer schade er werd veroorzaakt. Toch werd de muur uiteindelijk nog staande gehouden met een laatste zwakkere bal van elektriciteit. Licht buiten adem hurkte Zeal neer om op kracht te komen. Het voelde ontzettend kut aan om zonder elektriciteit te zitten. Hij voelde zich meteen ontzettend zwak en had het gevoel dat hij met een kleine duw al op de grond zou liggen. Zijn blik ging naar de muur, waarna zijn blik naar Connor ging. ”Did you keep count?” vroeg hij de jongen. God, anders moesten ze dit nog een keer doen.

OOC: het zijn 40 ballen

Ondanks het feit dat hij dezelfde kracht had, was het toch lastig om uit te vogelen hoe ze Laxus zwak konden krijgen. Het idee van rubber werd al snel van tafel geveegd en ook de handboeien die de kracht blokkeerde was geen optie. Uiteindelijk kwamen ze bij de oplossing dat ze al de elektriciteit uit hem moesten krijgen, zonder zelf gewond te raken, en hem zo uit te putten. Zeal wist niet hoelang dat zou duren. Hoeveel elektriciteit kon hij kwijt voordat hij te zwak was om zijn kracht te gebruiken? Uiteindelijk haalde hij een elektrische bal tevoorschijn. Hij wist hoeveel volt hierin zat. Dus hoeveel hij hiervan kon weggooien, per 50 volt, zou de hoeveelheid elektriciteit zat de hij en Laxus zouden bezitten – mits Laxus niet toch sterker was en meer elektriciteit dan hem aankon. Connor knikte op zijn woorden. ”Yes, the volts,” sprak hij, waarop Zeal wat grijnsde. De jongen had vast geen flauw idee waar Zeal het over had. Geen probleem. Zolang hij maar de tel kon houden. Zeal richtte zich op een lege muur en begon al zijn energie te stoppen in het weg gooien van de elektrische ballen. Uiteindelijk werd een laatste bal afgevuurd en voelde hij zich geheel uitgeput. Het liefste wou hij zich meteen weer opladen, maar het kon zijn dat ze hem nog nodig hadden in deze tijd. Bijvoorbeeld om te kijken hoeveel schade ze nu bij hem konden aanrichten, hoe goed hij zich nog kon verdedigen en of hij nog kon aanvallen. Zelf ging hij er niet vanuit dat hij nog iets zinnigs kon, maar hij besloot zich eerst op Connor te richten. Een hand streek door zijn haar en liet hem lichtjes glimlachen. Hij grijnsde lichtjes zodra hij hem trots zag knikken. Gelukkig, dan hoefde hij het niet opnieuw te doen. ”I did, there were about…” Zeal fronste eveneens toen Connor niet meteen het exacte aantal gaf. Hij had toch wel goed opgelet? Met wat moeite kwam hij recht en probeerde hij zo goed mogelijk in balans te blijven terwijl hij zich tot Connor richtte. De jongen fronste diep en wist zelf ook niet goed wat het nummer was. ”First twenty and then twenty more so that’s… forty,” somde Connor traag op. Zeal kantelde zijn hoofd wat en knikte. Onderzoekend keek hij de jongen aan. Had hij ergens last van? Of waren zijn gedachtes simpelweg ergens anders? ”So that’s 50 volts in one, but there were forty, so then you have 50 but then forty times,” ging Connor verder, maar verder dan dat kwam hij niet. Zeal hield zich nog even stil in de hoop dat Connor er zelf zou komen, maar dat leek niet te gebeuren. Hij grijnsde toen lichtjes en zette een paar stappen dichterbij. ”Alright, how much is five times four?” vroeg Zeal hem met een glimlachje. ”And then add the zeros from the forty and fifty, and how much do you get?” vroeg Zeal geduldig verder.

ooc: imstupidaf

Al zijn elektriciteit en energie had hij gegooid in het weg gooien van de elektrische ballen. Uiteindelijk hurkte hij uitgeput neer. Hij moest op adem komen voordat hij nog iets zinnigs kon doen. Buitenadem vroeg hij aan Connor of hij de tel had bijgehouden. Even leek het erop alsof dat niet zo was, maar uiteindelijk bleek dat de jongen gewoon ontzettend slecht was in rekenen. Zeal kwam uiteindelijk wat recht en hield zich nog even stil. Misschien zou Connor er zelf op komen. Toch, na een paar seconde stilte, werd hem een wanhopige blik toegeworpen en besloot Zeal in te stappen. Hij kon het antwoord geven, maar het was beter om het de jongen zelf te leren. Zo moeilijk om het te begrijpen was het niet. Om die reden ging hij de stappen bij af die er nodig waren om bij het goede antwoord uit te komen. Eerst sneed je de nullen af en deed je een keer som met de overgebleven getallen. ”Twenty,” antwoordde Connor. Zeal knikte. Nu moest hij enkel nog de nullen die ze eerder had afgeschreven er nu weer achter te zetten en je had.. ”2000!” klonk het correcte antwoord trots. Zeal knikte eens tevreden. ”Correct,” reageerde hij met een grijns. ”So we need to get him to use 2000 volts,” vervolgde Connor, waarop Zeal knikte. ”He might have a bit more if he’s stronger than me. There’s no way we can keep track of how many volt he’s using, I can only guess how much each of his attack is and I doubt we’d be able to communicate about that mid-fighting,” sprak Zeal bedenkelijk. Hij fronste lichtjes terwijl hij zich probeerde te bedenken hoe ze dit in hemelsnaam gingen klaar spelen zonder dat het overduidelijk was dat ze Laxus probeerde uit te putte.